Jenny's Bookcase

Voor echte boekenwurmen of ter inspiratie om te lezen


Een reactie plaatsen

Lucretia Grindle – Villa Triste

Covertekst
Tijdens de Tweede Wereldoorlog worden de zusjes Caterina en Isabella Cammaccio gedwongen de moeilijkste beslissingen van hun leven te nemen waarvan de consequenties nog jarenlang zullen doorwerken. Veertig jaar later moet Alessandro Pallioti een merkwaardige moordzaak op een oude man oplossen. De vermoorde man blijkt een held voor de verzetsleden van de Tweede Wereldoorlog te zijn geweest. Hij is doodgeschoten en er is zout in zijn mond gepropt. Hoe meer Pallioti zich in de zaak verdiept, des te meer komt de geest van de oorlog tot leven. Als hij het dagboek van Caterina tussen het bewijsmateriaal vindt, wordt een ontstellende geschiedenis van het verzet en het leven van twee zussen opgerakeld.

480 pagina’s Villa Triste
A.W. Bruna Uitgevers, Utrecht
ISBN 978 90 229 9946 2
NUR 302

Recensie
Omdat dit een boek is wat van mijn eigen leesstapel komt schrijf ik nu geen uitgebreide recensie. 

Afgelopen februari heb ik dit boek gelezen tijdens mijn reis naar Jordanië. De maand mei vond ik een geschikt moment om over dit boek te bloggen omdat de Tweede Wereldoorlog in deze maand centraal staat.

Mijn verwachtingen van het boek waren anders wegens de covertekst. Ik had verwacht dat het meer een roman zou zijn. Tijdens het lezen besefte ik dat het meer weg had van een thriller, waarbij gebeurtenissen uit de oorlog als een rode draad door het verhaal heen lopen. Het was boeiend om nu eens een boek te lezen vanuit het perspectief van Italië. De twee zussen waar het allemaal om draait maken het verhaal persoonlijk en geven het een gezicht. Je leeft met ze mee en het is bij vlagen ook echt spannend. In het begin vond ik de moordzaak die in het heden speelt niet zo interessant en was ik blij als het boek weer terug ging naar de tijd tijdens de oorlog en naar de zussen. Maar hoe verder ik las, hoe dichter die twee werelden bij elkaar kwamen. Uiteindelijk ben ik erg blij dat ik dit boek heb gelezen en raad ik jou het boek ook aan. Het is een ‘oudje’, maar mocht je zin hebben in een dikke pil en een boeiend verhaal dan komt het zeker goed.


3 reacties

E. Lockhart – Wij leugenaars

Covertekst
Wij zijn Sinclairs.
Niemand komt iets tekort.
Niemand heeft het ooit mis.
We wonen – in de zomer tenminste – op een privé-eiland voor de kust van Massachusetts.
Misschien is dat alles wat je hoeft te weten.
Behalve dat sommige van ons leugenaars zijn.

266 pagina’sWij leugenaars
Uitgeverij De Fontein, Utrecht
ISBN 978 90 261 3804
NUR 285, 302

Recensie
Cadence is het oudste kleinkind van de familie Sinclair. Officieel is zij de eerste erfgename na de zussen van de familie. Er rust daarom een zware taak op haar schouders, ze moeten wel leven volgens de standaard van de familie en met name die van haar strenge moeder. De zussen en dus ook haar moeder, maken voortdurend ruzie. Ieder dochter heeft een kast van een huis op het eiland. En aan het ene huis wordt meer onderhoudt gepleegd dan aan het andere huis door de opa van Cadence. En de ene zus heeft veel meer geld te besteden dan de ander. Althans, dat vinden de zussen.

Cadence trekt iedere zomer op met haar oudste neefjes en nichtjes (de leugenaars), ravotten op het strand, winkelen op een eiland in de buurt, varen en sterren kijken midden in de nacht. Tot er een neefje van de nieuwe liefde van een tante meekomt, Gat. Hij zet haar wereld op zijn kop… maar er is nog iets anders aan de hand. Er is iets gebeurt, iets waardoor Cadence het gevoel heeft dat ze al haar spullen moet weggeven. Haar favoriete boeken gaan de deur uit, kleine spulletjes uit haar kamer, net zo lang tot alles weg is, tot alles is uitgewist…net als haar geheugen.

Toen ik de flaptekst las wilde ik dit boek heel erg graag lezen. Het is een YA-boek (15+), maar ook die lees ik af en toe graag. De flaptekst zegt; lees dit boek, en als iemand je vraagt hoe het eindigt, lieg. Maar sorry, ik kan hier niet over liegen. Ik raad jou ook aan dit boek te lezen. Het is beklemmend, verrassend en boeiend. Het is interessant om te lezen hoe een welgestelde familie functioneert, of liever gezegd, niet functioneert. Alleen maar om de schijn naar de buitenwereld in stand te houden, want tja, als je een Sinclair bent… dan hang je de vuile was niet buiten. Over welke vuile was ik het heb, dat moet je zelf lezen. Maar laat je verrassen door Cadence, haar neefjes en nichtjes, over de leugens en avonturen.


4 reacties

Petra Kruijt – Laat me jou zijn

Covertekst
Laat me. Dat is alles wat Susan nog wil. Ze heeft een goede (maar erg drukke) baan en een vriend die wil bouwen aan een toekomst waar zij nog niet aan toe is. Ze geeft gehoor aan haar vrijheidsdrang door te verhuizen naar de ander kant van de wereld, naar San Francisco.

Jou zijn. Lisan staat altijd al in Susans schaduw. Wat ze ook probeert, ze wordt nooit zo succesvol als haar vier jaar oudere zus. Totdat Susan vertrekt en er een gat ontstaat. Lisan springt daarin en neemt langzaam haar hele leven over.

304 pagina’s laat me jou zijn
Uitgeverij Zomer & Keuning, Utrecht
ISBN 978 94 019 0372 1
NUR 343

Recensie
Op dinsdag 11 november was het zo ver, de boekpresentatie van Laat me jou zijn. En het leuke is, ik was er bij, samen met nog meer hele leuke bloggers. Hier lees je mijn verslag over die middag. Judith van Biebmiepje was er ook bij en wij besloten om dit boek tot ons boek van de maand december te bekronen.

Afgelopen week kon ik dan eindelijk beginnen. Wat een heerlijke afwisseling zo tussen al de literatuur die ik lees. Binnen no-time zat ik in het leven van Susan en Lisan. Voor mij op bepaalde vlakken herkenbaar, want ook ik heb een jongere zus. Ik zou echter niet zomaar de boel hier in Nederland achterlaten zoals Susan deed, maar ik heb wel erg genoten van haar leven in San Francisco. Daar kan Susan namelijk eindelijk de boel de boel laten en hoeft ze niet aan de verwachtingen van anderen te voldoen. Haar vader stelt namelijk hoge eisen aan het hebben van een goede baan. Susan heeft dat heel erg trouw gedaan, net als het hebben van een relatie met een arts. Maar werd ze daar nu gelukkig van? Ze maakt het uit en in San Francisco gooit Susan haar gewoontes helemaal overboord. Niet slapen in een hotel, maar gewoon in een hostel, iets wat ze in Nederland nooit zou doen. Daar krijgt ze uiteindelijk een baantje waar ze zich eigenlijk heel erg gelukkig voelt. Er is voor haar genoeg vrijetijd om de stad te verkennen, waar ze ook nog eens een hele leuke groep mensen leert kennen. Bush, die eigenlijk Will heet is er daar een van…

In Nederland woont Lisan tijdelijk in het huis van Susan. En beetje bij beetje neemt Lisan dat leven over. Ze rijdt in haar auto, ze leent soms haar kleren, gebruikt alles wat er in het huis staat en ontmoet vrienden en de ex-vriend van Susan. Het nieuwe leven bevalt Lisan wel en stiekem hoopt ze dat Susan nog even wegblijft…

Het is erg leuk om de levens van beide zussen afwisselend te lezen. Ik heb van ze genoten en alles wat ze meemaken. Susan, de voormalige streber waar ik mijzelf heel erg in herken. Lisan, die houdt van lekker gek doen, maar die haar leven misschien iets serieuzer zou willen aanpakken. Alles wat er in een chicklit hoort te zitten is aanwezig. Liefde, ruzie, familie en humor.  Voor mij is dit boek een compleet pakketje om een paar uur heerlijk te ontspannen. Heb je het nog niet gelezen? Snel halen en lezen onder de kerstboom.

Dus, Petra heeft helemaal niets te vrezen ;). Waarderen doe ik het zeker.

Laat me jou zijn

 

 

 

 

 

 

 

Ik las dit boek tegelijk met Judith van Biebmiepje, voor onze “Boekenwurmenclub“. Hier kun je lezen wat mijn mede-boekenwurm Judith van dit boek vond.

Ik lees Nederlands (2014) - groot