Jenny's Bookcase

Voor echte boekenwurmen of ter inspiratie om te lezen


Een reactie plaatsen

Miriam Guensberg – Ooit

Covertekst
Na de dood van zijn grootmoeder vindt Ben Salomon in haar kluis een envelop die het dramatische levensverhaal bevat van de hem onbekende Ewa Kosinsky. Zij heeft in 1944/’45 gevangengezeten in het vrouwenstrafkamp Oberlangen. Hoe pijnlijk de ervaringen van deze jong gestorven Poolse vrouw ook waren, ze is altijd blijven hopen op een betere wereld. Haar onthullingen raken Ben diep. Het contrast met zijn veilige leven als hedendaagse, westerse journalist had niet groter kunnen zijn. Gaandeweg besluit hij dan ook het roer drastisch om te gooien… […]

192 pagina’s  Ooit
Uitgeverij De Kring, Amsterdam
ISBN 978 94 915 6785 8
NUR 301

Recensie
Ben is een volwassen man die lang bij zijn moeder heeft gewoond en na de dood van zijn moeder bij zijn grootmoeder. In haar huis vind hij in een kluis een stapel met Poolse brieven. Ze zijn afkomstig van Ewa Kosinsky, maar haar naam zegt hem niets. Ben vraagt hulp van zijn ex Anna, die vertaalster is. Beetje bij beetje wordt het leven van Ewa en de connectie met zijn grootouders ontrafelt. Ben leert door de vertaling van de brieven niet alleen meer over zijn grootouders en moeder, maar ook over zijn rol in het leven. Hij ziet in dat hij graag anderen wilt helpen en dat je niet altijd maar langs de zijlijn moet toekijken. Ewa is in de tijd van de Tweede Wereldoorlog wel geholpen, maar ze heeft ook ontzettend hard moeten knokken.

Dit raakt gelijk een belangrijk doel van het boek. Een deel van de opbrengst van het boek gaat namelijk naar Stichting Vluchteling. Er zijn nog steeds mensen die in angst leven, moeten vechten voor een bestaan, voor een dak boven het hoofd en eten. Guensberg heeft hier een mooie koppeling gemaakt tussen twee onderwerpen die haar blijkbaar erg raken, namelijk de Tweede Wereldoorlog en vluchtelingen. Het verhaal van Ewa heeft mij ook erg geraakt, een jonge vrouw die veel ontbering heeft moeten doorstaan en keuzes in het leven heeft moeten maken omdat ze niet anders kon. En het mooie is dat ze ondanks deze ontberingen anderen, zoals Ben, weet te inspireren om iets te doen voor anderen voor een beter leven. Maar ook dat hij iets aan zijn eigen leven moet doen, namelijk het zoeken naar liefde in zijn leven.

logo_ikleesnederlands


11 reacties

SJ Watson – Tweede leven

Covertekst
Op een dag wordt de Londense Julia, echtgenote en moeder, geconfronteerd met de gewelddadige dood van haar zusje Kate in Parijs. Ze vindt steun bij Kates huisgenote en beste vriendin, die zich steeds meer laat ontvallen over het dubbelleven dat Kate leidde. Wanneer Julia dit tweede leven van haar zusje begint te onderzoeken, ontmoet ze de charmante en mysterieuze Lukas. Hij lijkt Kate gekend te hebben. Julia’s zoektocht wordt langzamerhand steeds obsessiever en ze belandt erdoor in een levensgevaarlijke wereld. Kan ze daaruit nog ontsnappen?

384 pagina’s  tweede leven
Ambo|Anthos uitgevers, Amsterdam
ISBN 978 90 414 1725 1
NUR 301

Recensie
In 2013 las ik ‘Voor ik ga slapen‘. Ik vond het een boek waar je tijdens het lezen een onderbuikgevoel van krijgt. Toen ik van de uitgeverij de vraag kreeg of ik ‘Tweede leven’ onder embargo wilde lezen zei ik volmondig ja. Nu is het boek overal verkrijgbaar en mag ik ronduit vertellen wat ik er van vind.

Julia is een succesvolle fotografe en is getrouwd met Hugh, chirurg. Samen hebben ze de zorg voor Connor, de zoon van Kate. Kate was op dat moment niet in staat om voor Connor te zorgen en daarom besloten Julia en Hugh hem in huis te nemen. Af en toe belt Kate midden in de nacht op, ze wil haar zoon terug. Vaak is dit in een dronken bui. Als er weer een telefoontje over Kate komt is zij het slachtoffer geworden van een misdrijf. Julia vind dat de politie te weinig van zich laat horen en gaat zelf naar Parijs om op onderzoek uit te gaan. Ze ontmoet daar het huisgenootje van Kate, Anna, waar ze het ontzettend goed mee blijkt te kunnen vinden. Door Anne leert ze Kate op een andere manier kennen. Kate en Anna zochten via internet wel eens gezelschap van mannen. Gezellig voor een avondje om online te kletsen, maar ook wel eens voor een echte afspraak. Zou een van die afspraken iets met haar dood te maken kunnen hebben? Julia kan dit idee niet loslaten en gaat op het internet op onderzoek uit. Daar ontmoet ze Lukas. Hij komt geregeld op internet om te kletsen en wil Julia wel helpen met zoeken.

Ondertussen moet Julia dealen met een zoon die treurt om zijn echte moeder en daar moeilijk over praat. En ze moet Hugh zien te overtuigen van haar eigen onderzoek, want de zaken lopen niet zo soepel tussen hun. Julia moet allerlei ballen in de lucht houden, het onderzoek naar Kate, haar zoon, haar man en haar bedrijf. Maar er is een ding wat steeds meer tijd in beslag neemt. Een ding wat al haar aandacht opslokt. Het lijkt bijna een tweede leven…

Ook nu had ik continue een onderbuikgevoel tijdens het lezen. Iets klopt er niet, er hangt iets in de lucht, maar wat? Het boek kabbelt soms een tijdje voort, maar dat is gewoon niet te vertrouwen. Het is knap dat SJ Watson voor de tweede keer mij dit gevoel bezorgd. Hij neemt je mee in een ogenschijnlijk verdrietige maar overzichtelijke situatie, maar dat is allemaal schijn. En als je denkt dat je weet hoe het zit, dan heb je het gewoon keihard mis. Lees dit boek!

Bedankt Ambo | Anthos voor dit spannende boek!

 


2 reacties

A. F. Th. van der Heijden – Uitverkoren

Covertekst
Met het voltooien van de requiemroman Tonio had A.F.Th. van der Heijden nog lang niet alles gezegd over zijn op 23 mei 2010 verongelukte zoon. De interviews in de dagen en weken volgend op de publicatie beantwoorde hij niet mondeling, maar schriftelijk. Die artikelen, zes in totaal, groeide uit tot zorgvuldige gecomponeerde, essay-achtige teksten over de ontstaansgeschiedenis van Tonio en de overlevingsstrategieën van de achtergebleven ouders.
In Uitverkoren zijn deze interviews verzameld en aangevuld met de novelle Uitverkoren, de oertekst die aan de basis lag van de requiemroman. Ook is het dankwoord opgenomen dat Van der Heijden uitsprak toen hij in mei 2013 de P.C. Hooft-prijs voor proza ontving.
Het was die dag, 30 mei, drie jaar na de rampzalige Pinksterdag, dat Van der Heijden weer naar buiten trad en een periode van eenzame opsluiting afsloot. Zo omspant Uitverkoren de moeilijkste jaren uit het leven van Adri van der Heijden en zijn vrouw Mirjam Rotenstreich. Een nietsontziend en onthullend boek over de dood, over schrijven, en over het schrijven over de dood.

174 pagina’s  Uitverkoren
De Bezige Bij, Amsterdam
ISBN 978 90 234 8691 6
NUR 301

Recensie
In 2013 las ik het boek Tonio. Ik was zo onder de indruk dat het boek een ereplek kreeg op mijn blog. Daarom zou en moest ik dit boek ook lezen. Het boek lag al heel erg lang naast mij bed en toen we voor ‘Een perfecte dag voor literatuur’ gingen apenkooien, koos ik dit boek voor het Prioriteitenkabinet.

Het boek start in de stijl van het boek Tonio. Je wordt weer meegesleept in het verdriet van twee ouders die hun kind hebben verloren. Het is mooi en liet mij weer denken aan hoe ik Tonio had ervaren. Maar toen was dat ineens over. Dan komen de zes ‘essay-achtige’ schriftelijke interviews met Van der Heijden. En eigenlijk raakte ik daardoor teleurgesteld. De situatie rondom Tonio werd op iets meer afstand beschreven. Daar waar ik bij de roman er helemaal in zat, alsof ik naast de ouders op de bank zat, gaf dat nu niet hetzelfde gevoel.
Natuurlijk begrijp ik dat Van der Heijden op alle mogelijke manieren zijn zoon bij zich wil houden en hem ‘levend’ wil schrijven, maar voor mij als lezer is dit geen meerwaarde. Vaak werden dezelfde soort antwoorden in de interviews gegeven. Misschien net anders verwoord, maar de kern bleef hetzelfde. Dat maakte het denk ik ook dat het voor mij geen meerwaarde had. Jammer? Ja natuurlijk. Maar ach, je zoon verliezen die zijn hele leven nog voor zich heeft, dat is nog veel meer en heel erg jammer.

logo_ikleesnederlands

 

 

 

 

Lees hier wat mijn mede-bloggers van ‘Een perfecte dag voor literatuur’ van hun boek vonden.

Ik gebruikte het nummer al eerder, maar nu wil ik hem nogmaals inzetten: