Covertekst
De zevenenzeventigjarige Norbert Jones leidt een ogenschijnlijk rustig leven. Hij heeft een liefdevol huwelijk, een ambitieuze dochter en geniet sinds twaalf jaar van zijn pensioen. Vol overgave stort Norbert zich op zijn favoriete bezigheid: verzamelen.
Ruim negentienduizend voorwerpen vonden in de loop der jaren hun weg naar Norberts garage. Ieder object uniek, verzameld in een poging iets van het verleden te behouden. Maar dan slaat het noodlot toe en wordt Norbert gedwongen zich de vraag te stellen: wat te doen met zijn unieke collectie? Een proces van loslaten begint, waarbij Norbert niet alleen afscheid moet nemen van zijn collectie, maar ook van zijn geheimen en naasten. […]

Xander Uitgevers, Amsterdam
ISBN 978 94 016 0472 7
NUR 301
Recensie
In maart 2015 was ik bij de uitreiking van de Coffeecompany Book Award. Marloes Kemming was toen de gelukkige winnares. Inmiddels heb ik ook het boek van Sandra Bernart mogen lezen, een van de andere genomineerden. Ontzettend nieuwsgierig was ik naar het winnende boek, want de jury was er lovend over. Nu is het eindelijk zo ver en heb ik mij mogen onderdompelen in het kleine leven van Norbert Jones. Als klap op de vuurpijl is het ook nog eens het boek van de maanden mei en juni van Judith en mij.
Norbert is nog maar net met pensioen en heeft daardoor alle tijd om bezig te zijn met zijn enorme verzameling. Iedere ochtend gaat hij na het ontbijt naar de garage waar zijn spullen gesorteerd in rekken staan. Dan komt hij tussen de middag thuis voor de lunch en ’s avonds is hij er weer voor het eten. Dit ritme heeft hij nu al een tijdje samen met zijn vrouw en zij laat hem maar gewoon gaan. Hij is zijn hele leven al bezig geweest met verzamelen, inkopen, zoeken en sorteren. Hierdoor heeft hij veel gemist van zijn vrouw, maar ook van zijn dochter. Nu hij met pensioen is, gaat zelfs al zijn tijd zitten in zijn verzameling. Zijn dochter vind het niet meer gezond en probeert hem op allerlei wijzen dit te laten inzien.
Maar dat blijkt op een geven moment niet meer nodig, Norbert krijgt nieuws wat hem besluit het roer om te gooien. Van zijn garage maakt hij een winkeltje. Mensen mogen alleen zijn spullen kopen als ze een goed verhaal hebben waarom ze iets willen kopen. Hoe moeilijk Norbert dit ook vind, hij begint er ook een beetje lol in te krijgen. Hij ontmoet bijzondere mensen en zijn kleine leven wordt daardoor iets groter. Hij wordt bij zijn verzameling kranten zelfs geholpen door een jonge journalist van de plaatselijke krant. Het grote verdriet achter de verzameling van Norbert loopt als een rode draad door het boek heen en zul je beetje bij beetje ontdekken.
Wat heb ik ontzettend genoten van dit boek. Het deed mij heel erg denken aan de boeken van Matthew Quick. Net als bij Quick is ook dit verhaal is liefelijk, met daaronder een diepe ontroerende laag. In het begin had ik helemaal niet door dat het boek zich in Engeland afspeelde, zelfs de naam van Norbert liet bij mij geen belletje rinkelen. Ontzettend knap van Kemming dat zij een zeer geloofwaardig personage heeft neergezet zonder daar zelf een oude man voor te hoeven zijn geweest. Ik heb het boek verslonden en kijk ontzettend uit naar een volgend boek van haar hand.
Ik las dit boek tegelijk met Judith van Biebmiepje, voor onze “Boekenwurmenclub“. Hier kun je lezen wat mijn mede-boekenwurm Judith van dit boek vond.
Bedankt Xander Uitgevers en Marloes Kemming dat ik dit boek mocht lezen!