Covertekst
Als Clay Jannon zijn baan als webdesigner verliest, wordt hij nachtverkoper in Penumbra’s boekwinkel, die 24 uur per dag open is. Penumbra’s klanten blijken nooit iets te kopen, wel lenen ze enorme, duistere boeken van gevaarlijk hoge planken. Clay concludeert dat de winkel een dekmantel moet zijn voor iets groters en gaat op onderzoek uit. Hij ontdekt dat Penumbra en zijn klanten een oeroud geheim op het spoor zijn. Clay schakelt hulp van zijn vrienden in, onder wie Kat, een leuk en geniaal meisje dat voor Google werkt. Een reeks fantastische gebeurtenissen volgt, waarbij Oude Kennis en Nieuwe Kennis worden gecombineerd. Geleidelijk wordt het geheim, dat nog stamt uit de begintijd van de boekdrukkunst, ontraadseld.

300 pagina’s
Uitgeverij Lias, Hilversum
ISBN 978 90 880 3053 6
NUR 302

Recensie
Alleen al vanwege de cover wil je dit boek lezen. Mij trok het als fervent lezer gelijk aan. Het boek begint als Clay in de boekwinkel op een hele hoge ladder tussen de boeken staat. Je leest waarom Clay in de boekwinkel is beland en welke werkzaamheden hij doet en welke bijzonder mensen ’s nachts de winkel bezoeken. Clay moet precies bijhouden in een logboek wie er langskomen. Hij schrijft een objectieve observatie van de bezoeker. Opzich is dit een beetje vreemd, maar Clay zoekt er verder (nog) niets achter. Tot hij gaat uitpluizen welke boeken de bezoekers lenen en van welke planken die boeken komen. Er blijkt dan een patroon te zijn. Echter gebruikt Clay hiervoor de ‘nieuwe’ technologie van een laptop. Iets wat niet helemaal samen gaat bij de visie achter de boekwinkel.

Het boek leest fijn weg, echter had ik halverwege het boek even een dipje tijdens het lezen. Ik kwam er moeilijk door heen en ik merkte dat ik mij soms stoorde aan niet helemaal goed gekozen vertaling. Net als dat ik bijvoorbeeld niet voor ontraadseld (zie covertekst) zou kiezen maar voor ontrafeld. Uiteindelijk komt Robin Sloan met een mooie conclusie. Iets wat fervent lezers allang wisten, maar het is mooi dat het op deze manier in een boek is verwerkt. Het is boeiend dat nieuwe technologieën zoals Google die ontwikkelt, maar ook het gebruik e-readers aan de kaak worden gesteld. Want daar tegenover staat de eeuwenoude boekdrukkunst. Kunnen nieuwe technologieen daar wel tegenop of lezen we straks allemaal digitaal?