Covertekst
Achter de voordeur van het ogenschijnlijk keurige, katholieke gezin van Nanny heerst geweld, misbruik en verwaarlozing. De omgeving – buren, familie, school en kerk – heeft vermoedens maar kijkt liever de andere kant op, want Nanny’s vader is politieman. Op haar vijftiende loopt ze van huis weg, maar ze is nog niet in staat de juiste keuzes te maken. Haar opleiding loopt spaak en ze belandt na allerlei baantjes en roekeloze relaties in een ongelukkig huwelijk waar twee meisjes uit geboren worden. Als het huwelijke strandt, kan Nanny op niemand terugvallen en staat ze er weer alleen voor.
Ze hervindt haar vrijheid, maar raakt haar kinderen kwijt. De strijd is nog lang niet gestreden.
Weerloos is een waargebeurd verhaal over een gewelddadige jeugd, waarvan de effecten een leven lang blijven doorwerken.

256 pagina´s
Uitgeverij De Kring,  Amsterdam
ISBN 978 94 915 6752 0

Recensie
Op de flaptekst staat de tekst: “Schokkend en indringend geschreven ego-document”. Dat is een ding wat zeker is na het lezen van dit boek. Het is werkelijk ongelooflijk dat niemand iets durft te doen tegen het geweld, de misbruik en de verwaarlozing waarmee Nanny te maken krijgt. Nanny heeft een oudere zus Els en dat is echt het oogappeltje van haar ouders. Naast haar broer en nog twee jongere zusjes, krijgt eigenlijk alleen Els de volledige aandacht en medewerking van haar ouders. Els doet het goed op school, ze is knap en echt een evenbeeld van moeder. Nanny daar en tegen is een heel zorgzaam en erg creatief kind, geheel het tegenovergestelde van haar zus, maar dat vinden haar ouders maar niets.

Op een gegeven moment krijgt Nanny een bak met muisjes van de buurvrouw, die thuis bij hun schoonmaakt. De moeder van Nanny vind het maar niks, maar ze mag ze houden in de kelder. Om te voorkomen dat haar ouders last hebben van de muizen, verschoont ze iedere dag de bak en voorkomt Nanny dat de muizen overlast geven qua stank. Op een dag komt Nanny thuis en zijn haar muizen weg. Een jongen heeft voor geld al haar muizen platgestampt in opdracht van haar moeder. Ze was het zat, dus moesten ze per direct weg. Dit is slechts een van de zeer pijnlijke voorbeelden. Naast de geestelijke verwaarlozing van haar moeder, ze zal nooit een knuffel krijgen van haar moeder, krijgt ze ook nog eens geregeld slaag van haar vader. Dat kan zelfs gebeuren op het moment dat Nanny een ‘kritische’ vraag stelt of iets verkeerds zegt. Dan is Nanny gelijk lastig en sleept haar vader haar mee naar de gang. Nanny rolt zich dan maar op en wacht tot het slaan en schoppen stopt. Dit gaat jaren zo. Nanny zondert zich erg af en ook op school is ze een buitenbeentje. Ook daar vinden ze haar soms maar een vervelend kind. Ik zelf zou eerder zeggen nieuwsgierig, maar in die tijd werd dat niet zo gezien. Nanny moet hard vechten voor een bestaan en haar eigen mening. Als ze is weggelopen ontmoet ze een aantal leuke jongens. Ze zijn erg lief voor haar, maar zitten in wat criminele zaken. Ik vind het heel erg knap dat Nanny hier buiten blijft. Dan na allerlei andere vriendschappen en baantjes komt ze haar man tegen. Je denkt dat er dan eindelijk wat rust in de tent komt voor Nanny, maar niets blijkt minder waar. Ook dan wordt ze gezien als een lastige echtgenote.Wat heb je nou aan een vrouw die graag haar studie aan de Kunstacademie weer wil oppakken?

Gedurende het lezen kreeg ik echt medelijden met Nanny, het is echt te gek voor woorden dat niemand echt iets heeft gedaan voor haar. Er was op een gegeven moment wel iets van hulp, maar ja… die meneer de agent slaat z’n dochter niet zomaar, ze zal het er zelf wel naar hebben gemaakt. Ik vind Nanny een hele sterke vrouw. Ondanks al die ellende weet ze toch weer een oplossing te vinden of iets aan te grijpen voor een nieuwe kans op een beter leven. Het is knap dat José Fernanda haar verhaal in dit boek vertelt en ik hoop dat lotgenoten en hulpverleners iets aan dit boek zullen hebben.