Covertekst De onfortuinlijke Lizzie had het helemaal voor elkaar – een goede baan in Londen, een eigen flat, een leuk leven. Maar dan loopt alles mis en ziet ze zich na haar ontslag gedwongen terug te gaan naar haar ouderlijke huis. Haar moeder regelt voor Lizzie een tijdelijke baan in Woodside, het verpleegtehuis in het dorp. Daar treft ze mevrouw Dallimore.
Ook Clarissa Dallimore is zeer tegen haar zin pas verhuisd en net als Lizzie op zoek naar een nieuwe invulling van haar tijd. Ze deelt met Lizzie het verhaal van haar jeugd, haar spontane reis van Amerika naar Engeland om haar familie te zoeken, het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog en haar door de oorlog onmogelijk gemaakte liefde. Dankzij mevrouw Dallimore ontdekt Lizzie dat iedereen fouten kan maken en pech kan hebben in het leven, maar dat het nooit te laat is om opnieuw te beginnen…
412 pagina’s
Uitgeverij De Fontein, Utrecht
ISBN 978 90 261 4259 8
NUR 302
Recensie Boeken over de Tweede Wereldoorlog hebben een enorme aantrekkingskracht op mij. Ik was dan ook erg benieuwd hoe Erica James dit zou verwerken in het verhaal. Niet eerder las ik iets van haar, maar het blijkt dat ze al heel veel boeken op haar naam heeft staan. Lees verder →
Covertekst Van jongs af aan waren Eve en Lily onafscheidelijk, tot een grote ruzie een einde maakte aan hun vriendschap. Zeventien jaar later ontwaakt Eve na een ongeluk in het ziekenhuis en komt tot de ontdekking dat haar vroegere beste vriendin haar verpleegster is. Eerst is het onwennig, maar tijdens de revalidatie groeien de vriendinnen naar elkaar toe. Ze durven hun fouten uit het verleden – en heden – te aanvaarden. En ze voelen haarscherp aan hoe de ander haar leven kan veranderen: Lily moet loskomen van haar mislukte huwelijk en Eve moet onder ogen leren zien hoe zij anderen soms kwetst.
Het ongeluk van Eve biedt hen allebei een tweede kans, juist op het moment dat ze die schouder om op te leunen zo goed kunnen gebruiken. Maar Eve en Lily kunnen niet vermoeden welke toekomst hun vriendschap te wachten staat.
430 pagina’s
A.W. Bruna Uitgevers, Amsterdam
ISBN 978 94 005 0836 1
NUR 302
Recensie Het is alweer even geleden dat ik dit boek las. Wegens drukte op mijn werk kwam ik niet aan bloggen toe, maar nu is het zo ver. Lees verder →
Covertekst Clementine en Sam hebben een heerlijk, maar chaotisch leven: twee jonge dochters, een drukke baan voor Sam en de hectiek van audities voor Clementine, die celliste is. Van jongs af aan is Clementine bevriend met Erika. Een enkele blik tussen hen kan een heel gesprek overbodig maken. Maar hun vriendschap is gecompliceerd.
Als Clementine en Sam op bezoek gaan bij Erika en haar man Oliver, en ze door hun buren onverwachts worden uitgenodigd voor een barbecue, zegt Clementine dan ook snel ja. Het gezelschap van de levenslustige buren lijkt haar een welkome afleiding.
Twee maanden later vragen Clementine en Sam zich steeds weer af: wat als we nooit naar die barbecue waren gegaan?
509 pagina’s
A.W. Bruna Uitgevers, Amsterdam
ISBN 978 94 0050 837 8 NUR 302
Recensie Vorig jaar rondstreeks deze tijd deed ik mee aan een blogtour rondom het tweede boek van Liane Moriarty, namelijk Grote kleine leugens. Toen was ik de hekkensluiter van de tour. Dit jaar ben ik dat weer voor het derde boek van Moriarty. Lees verder →
Covertekst Tsukuru Tazaki is opeens helemaal alleen. Zijn jeugdvrienden, die zijn achtergebleven in zijn geboortestad toen hij in Tokyo ging studeren, willen hem van de een op nader dag niet meer kennen. En hij heeft geen idee waarom. […]
361 pagina’s
Uitgeverij Atlas Contact, Amsterdam
ISBN 978 90 254 4207 1 NUR 302
Recensie Dit boek mocht lenen van een collega die groot fan is van Murakami en Japan. Ik las eerder al van hem Spoetnikliefde. Daar was ik niet heel erg enthousiast over en mijn collega vond dat ik op z’n minst met dit boek had moeten beginnen. Ik besloot Murakami een tweede kans te geven en zo geschiedde. Lees verder →
Covertekst In Eva’s geboortejaar worden in het kleine Vlaamse Bovenmeer slechts twee andere kinderen geboren, allebei jongens. De drie maken er hun hele jeugd samen maar het beste van, tot de puberteit aanbreekt. Opeens ontstaan er andere verhoudingen. De jongens bedenken wrede plannen en de bedeesde Eva kan hieraan meedoen of haar enige vrienden verraden. Die keuze is geen keuze.
Dertien jaar na een snikhete zomer die volledig uit de hand loopt, keert Eva terug naar haar geboortedorp met een blok ijs in de kofferbak. Gaandeweg wordt duidelijk dat zij dit keer de plannen bepaalt.
478 pagina’s
Das Mag Uitgevers, Amsterdam
ISBN 978 90 824 1066 2
NUR 301Lees verder →
Kevin heeft twee jaar geleden afscheid genomen van zijn beste vriend Bjorn, die bij een auto-ongeluk om het leven is gekomen. Inmiddels heeft hij zijn leven weer een beetje opgepakt. Daarom is de schok enorm als hij ineens oog in oog staat met zijn beste vriend. Springlevend. Dezelfde ogen.
Dezelfde stem. Bjorn is terug! Kevin kan het niet geloven. Er is nog nooit iemand teruggekeerd uit de dood. Waarom uitgerekend Bjorn?
221 pagina’s
Uitgeverij Holland, Haarlem
ISBN 978 90 251 1354 4
NUR 283
Recensie In 2013 las ik het boek Tijdrovers van Tanja en nu mocht ik het nieuwste jeugdboek van haar lezen. Lees verder →
Covertekst Als de zevenjarige Pierrot zijn beide ouders verliest, moet hij zijn huis in Parijs verlaten om een nieuw leven te beginnen bij zijn Duitse tante Beatrix. Zij is huishoudster bij rijke mensen die boven op een berg wonen, ergens in Duitsland.
Maar het zijn geen gewone tijden: Pierrot leeft in 1935 en de Tweede Wereldoorlog nadert met rasse schreden. Evenmin is het huis op de bergtop een gewoon huis; het is Berghof, het adelaarsnest waarin Adolf Hitler zich regelmatig terugtrekt. Pierrot maakt al snel deel uit van Hitlers wereld. Een gevaarlijke wereld waarin terreur, geheimen en verraad aan de orde van de dag zijn. Is ontsnapping nog mogelijk?
250 pagina’s Uitgeverij Boekerij, Amsterdam ISBN 978 90 225 7553 6
NUR 302
Recensie Omdat dit een boek is dat van mijn eigen leesstapel komt schrijf ik nu geen uitgebreide recensie.
Tijdens mijn vakantie afgelopen zomer in Frankrijk was dit het eerste boek dat ik van de stapel pakte. John Boyne is een schrijver die ik erg waardeer en ook graag lees. Ook dit boek is weer een bijzondere.
Pierrot is een bijzonder jongetje, verlegen, bescheiden en vriendelijk voor zijn Joodse vriendje. Ondanks de ellende die hij zelf meemaakt blijft opgewekt en schrijft hij met zijn vriendje als hij eenmaal moet vertrekken naar zijn tante. Het is schrijnend om te zien dat dit lieve jongetje wordt meegesleurd in een vreselijke wereld, waarin goed en fout heel erg zwart wit is. Natuurlijk is het een klein beetje ongeloofwaardig dat een jongetje zomaar in het adelaarsnest van Hitler beland. Daar leert hij van Hitler zelf hoe de wereld er volgens hem uit zou moeten zien en dat bepaalde mensen daar niet in thuis horen. Pierrot heeft hier zoveel ontzag voor dat hij alles begint te geloven.
Ondanks dat Pierrot een heel lief jongetje is voelde ik geen emotionele klik met hem. Dat wat ik wel had in ‘De jongen met de gestreepte pyjama’, voelde ik nu niet. Dat komt mede denk ik doordat Pierrot in aanraking komt met Hitler en die kans erg ongeloofwaardig is. Uiteraard blijft de schrijfstijl John Boyne erg prettig en verheug ik mij al op zijn volgende boek. Gelukkig heb ik nog wat oude boeken van hem liggen op mijn stapel en hoop ik dat ik de volgende keer weer erg enthousiast kan zijn.
Covertekst Fender is een nostalgische jongen, begin dertig, die tegen beter weten in zijn eigen videotheek runt. Als Lisa op zijn pad komt, voelt hij zich voor het eerst sinds de breuk met zijn ex eindelijk weer tot leven komen. Lisa is prachtig maar ook ongrijpbaar; hun liefde puur maar stormachtig. Fender leeft voor films en het zoeken naar bewijs dat Elvis nog steeds leeft. Lisa wil alles uit het leven halen en doet dat met vrienden, muziek en drugs.
Hoe sterk kan liefde zijn als de ander steeds probeert te vluchten? .[…]
288 pagina’s
Uitgeverij Meulenhoff, Amsterdam
ISBN 978 90 290 9052 0
NUR 301
Recensie Fender runt zoals gezegd een videotheek, maar die loopt niet zo geweldig. Fender heeft daardoor veel tijd om zelf films te kijken en weet daar ook veel van. Net als van muziek en met name van Elvis. Hij is er heilig van overtuigd dat hij nog leeft en bestudeerd tot in den treuren video’s om dit te bewijzen.
Fender leidt een vrij rustig leven en alleen vriend Philip is er om af en toe wat reuring in aan te brengen. Philip houdt wel van wat bier, drugs en dames op zijn tijd.
Ik haal mijn telefoon uit mijn broekzak. Onder een nummer dat ik niet ken, staan drie woorden. Ik zie je. p.17
Dan ineens komt Fender Lisa tegen en zij zal zijn leven voorgoed veranderen. Hij gaat met haar naar feestjes, heeft veel seks met haar en ontdekt de wereld van drugs. Lisa houdt er van om zo nu en dan een ‘nakkie’ te nemen, ofwel een lijntje. Fender wil zelf niet en hij weet eerst niet zo goed wat hij daar van vind. Lisa en Fender zijn continue in een soort strijd van afstoten en aantrekken gewikkeld. Ze willen elkaar niet kwijt, maar doen steeds dingen waarbij ze elkaar pijn doen. Ondertussen probeert hij zijn hoofd boven water te houden met zijn videotheek. Lisa brengt echter niets in het laatje en probeert haar droom als actrice na te jagen. Het gekke is dat ze geen voorbeelden heeft van rollen die ze graag zou willen spelen, of actrices waar ze zich mee vergelijkt. Eigenlijk is het acteren alleen maar een vlucht om niet zichzelf te hoeven zijn. Maar Fender, Fender ziet haar en zij ziet hem.
Dit is een zeer interessante roman, als je tenminste door de hoeveelheid seksscene’s heen kan kijken. In het begin had ik daar wat moeite mee, maar gedurende verhaal ging het afstoten en aantrekken van Fender en Lisa steeds meer de boventoon voeren. Het wordt dan psychologisch en tegelijkertijd ontroerend. Twee jonge mensen die knokken om hun leven op de rit te krijgen en te houden.
Als je het boek gaat lezen, dan zul je zien dat de cover echt prachtig is gekozen. De schrijfstijl van Kleyn is duidelijk en soms ruw, maar hij weet toch te ontroeren. Het einde was erg verwarrend en ik weet eigenlijk nog steeds niet hoe het nu precies zit. Het is natuurlijk heel erg irritant als een boek zo eindigt, maar ook ontzettend knap dat een boek mij daarna nog zo’n tijd kan bezighouden.
Bedankt Meulenhoff uitgeverij dat ik dit boek mocht lezen!
Covertekst Elvie is zevenentwintig en werkt in Brussel, waar de apéros in het Frans zijn en het bier met een scheutje grenadine wordt gedronken. Het leven in de bubble van Europese ambtenaren en lobbyisten bevalt haar prima. De mannen met wie ze uitgaat beschouwt ze als onderhoudende passanten die etentjes betalen en de avonden vullen. In de weekends maakt Elvie lange wandelingen en observeert ze de stad en de mensen. Brussel voelt als de ultieme ontsnapping: de recepties, het netwerken en de zwervers op straat kunnen Elvie niet echt raken.
Dat verandert wanneer ze de Vlaamse kunstenares Camille ontmoet. Elvie weet zich niet goed raad met haar verwarde gevoelens voor iemand die net zo ongrijpbaar is als zijzelf. Hun vriendschap is licht en mooi als een zeepbel, maar blijkt ook even kwetsbaar.
208 pagina’s Uitgeverij Meulenhoff, Amsterdam
ISBN 978 90 290 9029 2
NUR 301
Recensie Het boek van mei voor ‘een perfecte dag voor literatuur’ is Brussel. De cover sprak mij direct aan.
Elvira, zoals Elvie eigenlijk heet, woont in Brussel en is daar lobbyist. Ze woont daar in haar eigen ‘bubbel’ zoals ze dat beschrijft, de ‘Eurobubble’. In deze stad gaan de zaken net even anders. Naast dat het een grijze stad is, met grijze pakken en grijze gebouwen is het een wereld op zich. Als lobbyist ga je feestjes en meetings af en praat je met mensen die je niet per se aardig vind, maar het gaat erom dat je connecties maakt. Haar huisgenootje vind de stad maar niks, maar Elvie voelt zich er thuis. Ze gaat op in haar vrije weekenden de stad in, wandelt en bekijkt dingen in de stad die anderen niet zien. Want als ze wandelt probeert ze alles te zien, daarom slentert ze graag. Ondertussen papt ze her en der aan met mannen. Maar er is maar één echte man in haar leven.
“Harald, dat had ik eigenlijk nog niet gezegd, is mijn knuffelbeest. Harald is een nijlpaard.” p. 32
Maar dan ineens komt er een vrouw in haar leven. Na hun ontmoeting ontstaat er een soort vriendschap, maar tegelijkertijd ontwikkelt Elvie ook bepaalde gevoelens. Gevoelens die ze niet eerder kende en die haar in de war maken. Ze kan Camille maar niet uit haar gedachten zetten, maar contact opnemen durft ze ook niet. Wat moet ze doen?
Dit boek is een mooie beschrijving van een jonge vrouw in Brussel. Ze weet op een humoristische wijze te schetsen hoe haar leven in Brussel eruit ziet en wat het voor haar betekent. Geregeld moest ik even gniffelen, vooral als het gaat over haar nijlpaard Harald. Haar zinnen zijn soms tegen het poëtische aan en lezen fijn weg, dus het boek had ik dan ook binnen no-time uit. Ondanks de kleine spanning rondom Camille is er geen enorme climax in het boek en kabbelt het boek wat voort. Maar eigenlijk vond ik dat helemaal niet erg. Ik zat samen met Elvie in een bubbel, waar ik mij een paar uur in het grijze Brussel heb gewaand.
Bedankt Uitgeverij Meulenhoff dat ik dit boek mocht lezen!
Lees hier wat mijn mede-bloggers van ‘Een perfecte dag voor literatuur’ van dit boek vonden.
“Ze zijn slim, die doeken van Magritte, of eigenlijk meer gelikt. Het appelleert aan wat de mensen willen, het is BLØF in olieverf, je ziet wat er kraakhelder is uitgebeeld maar echt begrijpen doe je het niet, kun je het ook niet omdat het niet echt iets betekent.” p.116
Covertekst Sommige dingen doe je gewoon niet als je halverwege de dertig bent. Zoals je veilige vaste baan, je huis in Limburg en het vooruitzicht van een bruiloft inruilen voor een tijdelijke baan bij het Van Gogh Museum in Amsterdam. Noor doet het wél, tot verdriet van haar ouders en haar vriend. Ze betrekt samen met haar jongere zusje Kiki en studievriend Joost een verwaarloosd pandje aan de Herengracht. Kiki is bewust single, het zwarte schaap van de familie en ziet de wereld als haar speeltuin. Ze werkt voor Jeff Koons en brengt zijn spraakmakende tentoonstelling naar het Stedelijk. Joost, een vriendelijke maar ietwat stoffige vrijgezel, werkt als adviseur bij het Rijksmuseum. Noor, Kiki en Joost delen lief, leed en de voordeur met elkaar en kennen maar één harde regel: thuis wordt er niet gesproken over het werk op het Museumplein. Terwijl het huis een verbouwing ondergaat ontdekt Noor zichzelf, de waarde van vriendschap, en een groot schandaal in de kunstwereld. Kortom: ze ontdekt het leven.
304 pagina’s Uitgeverij Boekerij, Amsterdam ISBN 978 90 225 7617 5 NUR 301
Recensie De cover maakte mij nieuwsgierig, maar de titel is ook een boeiende. Ik vertelde een vriendin over het boek en ze zei dat de titel leek op het programma Divorce (over de drie gescheiden vrienden in een huis). Dat is niet zo.
Het boek gaat wel over Noor en Noor werkt in het Van Gogh Museum waarbij ze collecties samenstelt binnen bijvoorbeeld een bepaald thema. Een hele gave uitdaging, waarbij ze haar vertrouwde omgeving van Limburg moest verlaten. Ze heeft daardoor een weekend-relatie met haar vriend die besloot in Limburg te blijven wonen. Noor is de oudste thuis en er wordt nogal wat van haar verwacht. Oude vrienden trouwen, krijgen kinderen etc. , maar Noor moet daar gewoon nog even niet aan denken. Ze is super blij met haar baan en haar tijdelijke huisje in Amsterdam. Dit wordt haar niet in dank afgenomen door haar vriend en haar moeder. Noor raakt hierdoor in een soort patstelling. Haar jongere zusje Kiki reist de hele wereld over en doet gewoon waar ze zin in heeft. Stiekem wil Noor dat ook en ze baalt dat zij wel aan de verwachtingen van anderen moet voldoen. Of heeft ze dat soms zelf in de hand?
Niet alleen in haar familie probeert ze zaken waar te maken, maar ook op haar werk. Ze moet de ad interim overtuigen van haar fantastische project, iemand die eigenlijk nergens verstand van heeft. Hoe moet ze dat nu weer slim aanpakken? Via een samenloop van omstandigheden beland Noor in één huis met een oude vriend (Joost) en haar zusje Kiki. Iedereen in het huis blijkt eigenlijk op een soort ontdekkingsreis te zijn. De een is opzoek naar zichzelf, de ander naar een relatie en de derde naar rust. Door meerdere schandalen in de kunstwereld en in het verleden blijken die ontdekkingsreizen toch iets lastiger te zijn dan ze denken. Maar gelukkig hebben ze elkaar.
Niet eerder las ik een boek van Astrid Harrewijn, maar wat heb ik genoten van dit heerlijk boek. Harrewijn heeft een fijne schrijfstijl waardoor je door de pagina’s zoeft. Het is erg leuk dat ze de kunstwereld als decor heeft genomen om haar verhaallijnen aan op te hangen. Het is een hele boeiende wereld en het heeft mij nieuwsgierig gemaakt naar het Van Gogh Museum waar veel van het boek afspeelt. Harrewijn schrijft met veel humor, ik heb zelfs een hele goede grap gemarkeerd in het boek met een stickertje. Wat ik ook fijn vind is dat het boek nergens zoetsappig wordt, maar soms zelfs erg serieus en ernstig en toch wordt het nergens te zwaar. Kortom, het perfecte boek waar ik net even zin in had nu het mij niet zo vaak lukt om te lezen en te bloggen.
Jenny's Bookcase 