Jenny's Bookcase

Voor echte boekenwurmen of ter inspiratie om te lezen


4 reacties

Julia Heaberlin – Black-Eyed Susans

Covertekst
Op haar zestiende werd Tessa Cartwright door een seriemoordenaar voor dood achtergelaten op een akker in Texas, samen met de lichamen van drie andere slachtoffers. Ze was de enige overlevende, met slechts vage herinneringen aan wat haar was overkomen. Vanaf die dag stond zij bekend als een van de ‘Black-Eyed Susans’, een bijnaam die verwees naar de bloemen die groeiden op de vindplaats van de meisjes. Het was Tessa’s verklaring die de dader in de dodencel deed belanden. Althans, dat dacht ze…

Bijna twintig jaar later ontdekt Tessa bij haar huis een veld vers geplante, bloeiende Black-Eyed Susans. Ze gelooft dat het een teken is van de moordenaar, die nog vrij rondloopt. Bang geworden dat door haar nu een onschuldige vastzit, besluit ze de verdediging te helpen. Maar ze wordt geplaagd door flarden van herinneringen en vreest voor de veiligheid van haar dochter. Wat niemand weet is dat het angstige, fragiele meisje dat Tessa was, een muur van geheimen om zich heen heeft gebouwd.

352 pagina’s black-eyed susans
Uitgeverij A.W. Bruna, Amsterdam

ISBN 978 94 005 0715 9
NUR 305

Recensie
Judith en ik hadden het geluk dat wij beide dit boek mochten lezen en dus besloten we dat het ons boek van de maand april werd. April nadert bijna zijn einde, maar het is mij gelukt dit boek binnen deze maand uit te lezen. Dat kon ook niet anders…

Met ingehouden adem heb ik mij in de wereld van Tessa gestort, die iets afschuwelijks is overkomen. Tessa overleeft een verschrikkelijk aanval op haar leven, mede dankzij een enorme rustige hartslag wordt ze voor dood achtergelaten in een akker vol Black-Eyed Susans. Zij zal daarna bekend staan als een van de Susans. Snel nadat ze is gevonden in het weiland, wordt er een man gearresteerd. Helaas weet Tessa zich niets meer te herinneren en is ze door de hele gebeurtenis ook een tijd blind. De jonge Tessa krijgt therapie om zaken te verwerken maar ook om haar voor te bereiden op het aankomende proces. Het boek pendelt heen en weer tussen de Tessa die weer probeert op te krabbelen en de oudere Tessa. Deze Tessa heeft inmiddels een puberende dochter en probeert zo goed en kwaad als het gaat haar leven te leiden als kunstenares. Hierdoor kan ze haar eigen gang gaan en wordt ze niet steeds geconfronteerd met haar verleden. Hoewel…

De verdachte van het misdrijf zal binnen enkele weken worden geëxecuteerd. Er knaagt alleen iets achter in het hoofd van Tessa. Ze kan zich geen gezicht herinneren, dus de vraag is of deze man wel haar ‘monster’ is. Als er steeds voorwerpen en Black-Eyed Susans opduiken in het leven van Tessa vraagt zij zich af of er niet een onschuldige man wordt geëxecuteerd. Samen met een onderzoeksteam die onschuldigen uit de gevangenis probeert te halen, zet Tessa alles op alles om deze man na al die jaren alsnog vrij te krijgen. Dit betekend wel dat haar moordenaar nog vrij rondloopt…

Wow! Wat een tof boek is dit! Zonder twijfel is dit het spannendste boek tot nu toe in 2016. Het boek zit heel goed in elkaar. Toen ik dacht en begreep te weten hoe het allemaal zat, toen wist Heaberlin een wending aan het verhaal te geven die ik niet verwachtte. Mocht je van spannende thrillers houden, dan raad ik je het boek zeer aan. De personages spreken tot de verbeelding en zijn goed uitgewerkt. Hierdoor bleef ik geboeid lezen en kon ik het boek met moeite wegleggen. Dit is niet het eerste boek van Heaberlin en stiekem ben ik nu erg nieuwsgierig naar haar andere twee boeken. Een daarvan is al in het Nederlands vertaald.

Ik las dit boek tegelijk met Judith van Biebmiepje, voor onze “Boekenwurmenclub“. Hier kun je lezen wat mijn mede-boekenwurm Judith van dit boek vond.

Bedankt A.W. Bruna dat ik dit boek mocht lezen!


3 reacties

Nicci French – Denken aan vrijdag

Covertekst
Uit de Thames wordt het lijk van een man met doorgesneden keel gevist. Hij is onherkenbaar, want hij heeft al een tijd in het water gelegen. Het enige aanknopingspunt is een ziekenhuisbandje om zijn pols met daarop de naam Frieda Klein.
Algauw blijkt dat psychotherapeute Frieda Klein een wel erg persoonlijke band met het slachtoffer had en wordt ze als de belangrijkste verdachte van het misdrijf gezien. Frieda heeft vanwege haar verleden weinig goodwill bij het politiekorps, maar gelukkig heeft ze vrienden die bereid zijn om tot het uiterste voor haar te gaan…

334 pagina’s Denken aan vrijdag
Ambo | Anthos
, Amsterdam
ISBN 978 90 263 3070 4

Recensie
Dankzij mijn lieve oud-collega’s kon ik eindelijk verder lezen over Frieda Klein. In april las ik nog Donderdagskinderen, maar nu moet ik na het vrijdag-deel nog heel erg lang wachten. Gelukkig is de week nog niet voorbij en komen er nog heel wat delen.

Frieda Klein is in dit boek leidend voorwerp met een hoofdletter L. Er wordt een man gevonden in de Thames en hij draagt zoals gezegd een bandje met haar naam erop. Frieda moet de man identificeren en ze herkend hem gelijk. Uiteraard ga ik jou niet vertellen wie het is, maar dat dit een impact heeft zul je begrijpen. Aangezien alle aanwijzingen rondom de verdronken man naar Frieda wijzen, is ze al snel hoofdverdachte. Dit komt mede door haar slechte band met de politie, hierdoor staat Frieda al met 1-0 achter. Uiteraard heeft Frieda hier niets mee te maken, maar ze kan haar onschuld niet zomaar bewijzen en ze duikt onder. Haar lieve vrienden helpen haar waar ze kunnen en Frieda doet dat op haar wijze ook voor haar vrienden. Alleen brengt ze haar vrienden daarmee wel in gevaar. Er ontstaat een kat- en muisspel tussen Frieda en de politie, waarbij Frieda de politie steeds net te slim af is. Of lijkt dat maar zo…

Oh wat ben ik aan het balen, want het boek is uit. Dit zijn boeken waarvan je wilt dat de hele serie al uit is en je in een keer alles achter elkaar door kan lezen. Maar helaas ben ik eenmaal begonnen en lees je het nieuwe boek zodra hij uit is. Ik heb weer genoten van de eigenzinnige Frieda. En gaaf dat Frieda nu helemaal in het middelpunt van de belangstelling stond en ze niet meer alleen de psychoanalyticus kon uithangen. Wat haar overkomt is verre van gaaf natuurlijk, maar wel weer goed gevonden van Nicci en French. Ook het einde maakt dat ik niet kan wachten op het volgende deel, want Dean Reeve is overal.