Covertekst Ze is jong, dapper en heeft onbezonnen, hoopvolle toekomstplannen. Ze trouwt, krijgt een kind en is gelukkig. Maar dan, langzaam en stilletjes, verandert er iets. Hoewel ze had gehoopt dat de liefde voor twee mensen haar compleet zou maken, voelt ze zich niet zo. Er zit nog zo veel scheef in haar hart. Ze becommentarieert haar leven, terwijl het uit haar vingers dreigt te glippen.
192 pagina’s De Geus BV, Breda ISBN 978 90 445 3397 2
NUR 302
Recensie Een tijdje geleden werd mij gevraagd of ik het boek van mijn naamgenoot wilde lezen. Het boek met de ‘ansichtkaart-look’ trok mij gelijk aan. Met trots trap ik nu de blogtournee van uitgeverij De Geus af.
Het boek vertelt het verhaal van een vrouw die werkt als docent op de universiteit en haar man maakt muziek. Hun liefde en relatie evolueren en ze krijgen een kind. Die gebeurtenis omvat heel veel. Het maakt haar onzeker, het maakt haar gelukkig en het zet haar relatie in een ander perspectief. Doet ze het wel goed als moeder? Is dit allemaal wel wat ze wil? Wil ze deze relatie wel? Doet ze haar werk als docent wel goed? Maar dan zegt haar dochter weer iets liefs, spontaan, en dan is het voor even weer kloppend.
Maar heel even moest ik wennen aan de bijzonder schrijfstijl van Offhill. Met slechts een paar regels drukt ze het gevoel van de vrouw uit, of zet ze een gebeurtenis neer. Ieder setje zinnen is poëzie en slechts enkele keer zijn de bladzijden volledig gevuld en is Offhill uitgebreider. Ondanks dat niet alles chronologisch vertelt wordt ontstond er bij mij geen verwarring. Offhill nam mij mee in de twijfel van de vrouw die ik mij goed kon inbeelden. Ik zag haar gaan, ik zag haar denken en krampachtig vasthouden aan wat voelde als los zand. Een knap staaltje werk wat mij ontzettend heeft verrast.
Bedankt uitgeverij De Geus dat ik mee mocht doen met de blogtournee.
Covertekst In haar nieuwe roman ‘Misschien wel niet’ beschrijft Jannah Loontjens vier dagen uit het leven van Mascha. Ze woont in Amsterdam, heeft net als haar vriend een goede baan en samen hebben ze twee kinderen. Ze leidt een leven dat exemplarisch lijkt voor deze tijd, waarin een grote keuzevrijheid en social media het leven veraangenamen, maar ook ingewikkeld maken. Mascha beleeft losbandige avonden met haar vrienden, doet haar best een goede moeder te zijn, houdt haar relatie onder de loep en heeft een geheime Facebook-affaire. Dagelijks voert ze de strijd met het nemen van haar verantwoordelijkheden.
Recensie
Yes, het boekenseizoen van ‘ Een perfecte dag voor literatuur’ is weer begonnen en HOE!
De eerste pagina van het boek begint meteen goed. Het thema is ‘de dood’ . Mascha, haar man Tom en hun vrienden vertellen om en om de begrafenisspeech voor diegene die onder het vloerkleed ligt. In dit deel lees je duidelijk de filosofische achtergrond van Jannah Loontjens, die ze het hele boek steeds laat terugkomen. Je bent als lezer op een feestje gekomen van volwassenen die het liefst alles nog zouden willen doen als toen ze twintigers waren. Geen verantwoordelijkheden, geen baan, geen kinderen. Er wordt gerust nog een snuif genomen, terwijl hun kinderen boven op bed liggen. Daar kun je als lezer van alles van vinden en dat is eigenlijk ook wel heel boeiend. Kun je namelijk alles in het leven hebben?
Mascha wil ook alles in het leven hebben. Ze heeft een virtuele minnaar en heeft hem bij toeval op Facebook ontmoet. Nu chat ze geregeld met hem en ze delen spannende (seksuele) berichten. Rafiq is tien jaar jonger. Ik zie hem als symbool voor alles waar Mascha aan twijfelt. Het gras is continue groener, spannender, uitdagender aan de overkant. Ze is continue zoekende. Zoekende naar een moeder, een voorbeeld, een rolmodel. Eentje die ze vanaf kleins af aan niet heeft gehad. Haar moeder liep weg is nooit meer gevonden. Waarschijnlijk is deze gebeurtenis de start van het twijfelen en zoeken in het leven van Mascha. Het volgende citaat uit het boek geeft dit mooi weer.
Misschien past het moederschap niet bij me. Misschien ervaart elke moeder dat zo. Misschien ben ik niet tot het moederschap in staat omdat ik een moeder gemist heb. Misschien niet. Misschien ben ik verliefd op een man die ik nooit in mijn leven heb ontmoet, een Marokkaanse man die tien jaar jonger is. Misschien niet. Misschien zou ik mijn man moeten verlaten. Misschien niet. Misschien ben ik een briljant bacterioloog en moet ik me meer op mijn carrière richten. Misschien ook wel niet. Misschien kan ik de mensheid helpen redden door mijn onderzoek. Misschien gaat mijn man vreemd. Misschien niet. Misschien ook wel. De kans bestaat. Misschien is het wat ik verlangd heb. Misschien is dit een teken dat ik eigenlijk bij hem weg wil. Misschien durf ik het niet. Misschien wil ik het ook niet echt. [p.120]
Eigenlijk is het dilemma uit het boek nu ook heel erg actueel en ik zie het ook om mij heen. We willen een carrière, kinderen, een mooi huis, vaak op vakantie en feesten waar we kunnen. Helaas kunnen we niet altijd de perfecte moeder, echtgenoot en werknemer zijn en moeten we soms keuzes maken. En als daar de druk van social media bij komt… Jannah Loontjens schets in dit boek op een boeiende manier een onderwerp waar ik mij zeker mee kan identificeren. Het boek had ik binnen no-time uit en was een zeer aangename kennismaking met het werk van Jannah Loontjens. Ik raad het leeftijdsgenoten dan ook zeker aan omdat het zo herkenbaar is.
Lees hier wat mijn mede-bloggers van ‘Een perfecte dag voor literatuur’ van dit boek vonden.
De muzikale ondersteuning is dit keer een nummer van Janis Joplin.
Maybe, maybe, maybe, maybe, maybe, dear, I guess I might have done something wrong.
Op een dag krijgt Rosa Weber, een opgewekte 65-jarige weduwe met kinderen en kleinkinderen, de politie aan de deur. Haar oudste zoon blijkt zojuist aangehouden te zijn voor de verdwijning van de tienjarige Mischa, een zaak die het land al maanden bezighoudt.Voor Rosa begint er een emotionele rollercoaster. Samen met familie en vrienden neemt ze stelling tegen de verdenking, heilig gelovend in de onschuld van haar zoon. Maar hoe goed kent ze haar zoon écht? En is haar moederliefde bestand tegen de waarheid?
240 pagina´s
Uitgeverij De Kring De Boekerij bv – Amsterdam ISBN 978 94 915 6738 4
Recensie
Rosa Weber heeft een zeer gemakkelijk en een best luxe leven. Ze heeft drie kinderen, die het er goed van af hebben gebracht. Haar man Sep is weliswaar overleden, maar daar is ze eigenlijk met veel liefde van vrienden en familie goed door heen gekomen. Ze mist hem natuurlijk nog wel, maar ze heeft de draad van het leven weer opgepakt. In het eerste hoofdstuk staat ze op het punt om zaken klaar te maken voor de komst van haar oudste zoon, Christiaan. Hij zou iets voor haar nakijken. Dan gaat de bel en staat niet Christiaan op de stoep, maar twee agenten. De twee agenten delen haar mede dat haar zoon Christiaan is gearresteerd op verdenking iets te maken te hebben met de verdwijning van Mischa. Dit jongetje is al een hele tijd vermist en er is tot op heden nog niet gevonden. Rosa geloofd daar natuurlijk helemaal niets van. Haar oogappel zou daar nooit iets mee te maken kunnen hebben. De agenten laten haar in vertwijfeling achter en adviseren haar om tijdelijk ergens anders te gaan wonen. Rosa slaat het advies in de wind, want er is gewoon een grote fout gemaakt. Haar zoon komt zo weer vrij. Ze gaan tenslotte op ski-vakantie met de familie en daar had ze zich heel erg op verheugd.
Het advies van de agenten had ze beter wel op kunnen volgen. Zodra het bericht van de arrestatie in het nieuws is geweest krijgt ze dreigtelefoontjes, wordt er een raam ingegooid en haar huis beklad. Buren kijken haar nauwelijks nog aan en sommige vrienden vermijden haar. Langzaam aan druppelen er nieuwe feiten binnen over de zaak via de media. Deze feiten gaan over de betrokkenheid van haar zoon Christiaan bij de verdwijning van Mischa. Feiten die Rosa gewoon niet kan geloven. Wat kan ze doen? Wat moet ze doen? Kan ze überhaupt iets doen?
Je wordt als lezer met Rosa heen en weer geslingerd tussen geloof en ongeloof. Christiaan is een veertiger die een goede baan heeft, twee kinderen en een leuke vrouw. Het ideale plaatje, dus hoe kan zo’n man nou betrokken zijn bij de vermissing van een jonge jongen? Als er meer feiten naar buiten komen twijfel je met Rosa mee over de onschuld van haar zoon. Zelfs als het tot een rechtszaak komt kun je het niet geloven. Het boek is bestempeld als roman, maar voor mij is het echt een thriller. Ik kon het boek moeilijk wegleggen en wilde per se weten of Rosa gelijk krijgt. Het boek leest erg vlot weg en het houdt je geboeid. Aanrader!
Jenny's Bookcase 