Covertekst
Arthur Poolman is alcoholist. Hij leeft in een wereld waarin drank de baas is. Het begint met de weekends: de teugels los, alle zorgen voor even vergeten. Maar het kan niet altijd vrijdagavond zijn. De werkweek schudt hem wakker, en steeds meer heeft diezelfde drank nodig om nog te kunnen functioneren. Steeds vaker verliest hij de controle over de angst en de schaamte vanbinnen, die hem alleen maar meer, meer, méér laat drinken om te vergeten, te verdringen. Arthur valt steeds dieper, onbereikbaar voor dierbaren, tot hij de bodem raakt. Daar rest hem nog maar één keuze: nooit meer drinken of alles verliezen.

256 pagina’s
Meulenhoff Boekerij bv, Amsterdam
ISBN 978 90 290 8940 1
NUR 301

Recensie

Nog heel even wachten, want op 23 januari ligt het boek pas in de winkel. Lucky me, ik mocht hem al eerder lezen. Alleen al de cover sprak mij al aan, fris en krachtig. De inhoud is echter minder ‘fris’. Arthur Poolman houdt namelijk wel van een drankje, geen fris, maar een alcoholisch drankje. Echter blijft het er nooit bij één en ook niet bij de drie die hij zich soms voorneemt. Dit start in zijn studententijd, daar beginnen hij en zijn vrienden met drinken op vrijdagavond en kunnen zo het hele weekend doorgaan. Tja, een student die wel eens een drankje teveel op heeft, valt niet zo op. En bij Arthur al helemaal niet. Maar dan is hij afgestudeerd en heeft hij een baan als docent op een middelbare school. De scholieren mogen hem wel, maar hij staat vaak met een kater voor de klas. Hij houdt zichzelf voor dat hij het nodig heeft, de drank. Hij wordt er losser van, socialer, interessanter en leuker. Zijn vrouw Maite bedekt hem met de mantel der liefde, maar op een gegeven moment is voor haar de maat ook vol. Ze kan haar dronken man niet steeds maar redden, het breekt haar op. Op dat moment kan Arthur kiezen, de drank of zijn vrouw.

Ralf Mohren weet Arthur de alcoholist zeer geloofwaardig neer te zetten. Tijdens het lezen dacht ik bijna, dat moet Ralf ook hebben meegemaakt. De smoesjes die Arthur verzint, het stiekeme gedoe, allemaal zaken die bij een verslaafde passen. Het is interessant om te lezen dat de twee beste vrienden van Arthur weinig zeggen over het alcohol gebruik van hun vriend. Als ze elkaar zien dan doen ze eigenlijk net zo hard mee. Wanneer zegt er iemand, genoeg is genoeg? Het boeide mij om te lezen welke fases Arthur meemaakt en hoe hij er mee omgaat. Ondanks dat het boek niet ‘fris’ is, is het zeker een krachtig boek. Proost op dit resultaat!

Bedankt Meulenhoff voor dit bijzondere boek!