Covertekst Ieder mens heeft een duistere kant. Zo ook Anne, Nederlands populairste televisiepresentatrice en journaliste. Als ze haar grote liefde – en daarmee haar droom – dreigt te verliezen en het verdriet hierover breed wordt uitgemeten in de pers, moet ze alles op alles zetten om niet ook nog door haar vrienden, familie en eigen verstand in de steek gelaten te worden. […]
283 pagina’s
Uitgeverij Ambo | Anthos, Amsterdam
ISBN 978 90 263 3139 8
Recensie Dit is het eerste boek dat ik las van de zes genomineerden van de NS-publieksprijs in mijn kersverse rol als jurylid. Als je ook wilt stemmen op Saskia of een van de andere vijf boeken, klik dan op de afbeelding in het rechter menu op mijn blog. Lees verder →
Covertekst Op vrijdagavond 9 december om achttien over elf belt mijn zus. ‘Niet schrikken. Pa is vanavond gevallen. Ma wou hem helpen opstaan…’ Met dit telefoontje begint Rauwe dagen. Diezelfde nacht wordt haar moeder opgenomen in het ziekenhuis en raakt ze in coma. Iemand moet nu voor Pa gaan zorgen, maar wie? Een hallucinerende stroom gebeurtenissen volgt. Broers en zussen slaan de handen ineen, ondanks grote verschillen in karakter en uiteenlopende opvattingen over leven en dood. Binnen een paar dagen sterft Rita’s moeder, enkele weken later overlijdt ook haar vader. Rauwe dagen is een openhartig dagboek over een moeizame vader-dochter-relatie in het zicht van het einde. Over wat de doodswens van een ouder teweegbrengt bij de familie. Vanuit haar eigen ervaring houdt Rita Spijker een ontroerend en herkenbaar pleidooi voor euthanasie.
157 pagina’s
Uitgeverij Marmer , Baarn
ISBN 978 94 606 8150 9
NUR 301
Recensie Ooit kocht ik dit boek bij de supermarkt, samen met een pak melk (ik geloof om pannenkoeken te kunnen bakken). Heel lang stond hij in mijn kast, in het plastic. Soms heb ik zin in een dun boek om mij daar een avond of middag in te kunnen verliezen. Zo ook in dit boek. Lees verder →
Covertekst Als Paula binnen een week te horen krijgt dat haar dochter digitaal gepest wordt en haar man haar heeft bedrogen, beseft ze dat haar comfortabele leven voorbij is. Ze kan maar één oplossing bedenken: wegwezen. Ze meldt haar kinderen voor een paar maanden af op school, hangt de caravan waarin haar vader woont achter de auto en gaat op reis, dwars door Australië. De enige regel die ze instelt is ‘geen technologie’ – geen telefoons, geen tablets. Het is tijd voor back to basics en herontdekken wat echt belangrijk is in het leven. Het klinkt eenvoudig, en voor even is het dat ook. Maar de reis heeft verrassende complicaties voor haar in petto.
372 pagina’s
Ambo | Anthos, Amsterdam ISBN 978 90 263 3154 1
Recensie Met een grote caravan op de cover kan het bijna niet anders dan dat je dit boek in de zomer wilt lezen. Ik had geluk dat ik het boek mocht lezen van Ambo | Anthos tijdens wat regenachtige zomerdagen.
Het boek beschrijft een roadtrip van een familie die veel heeft meegemaakt. Caitlin, de dochter van Paula wordt gepest via Facebook. Er is een nare foto geplaatst met een tekst over haar en haar beste vriendin. School wil dat Caitlin een tijdje niet meer komt, tot dat de zaken zijn uitgezocht, dit geheel tegen de wens van Paula in. En haar zoon Lachie (spreek uit op z’n Engels) kan zich hierdoor ook niet meer vertonen op school. Als Paula er achter komt dat haar man er een online affaire op na houdt met een veel jonger exemplaar, is voor haar de maat vol. Haar vader woont sinds het overlijden van haar moeder in de achtertuin in een caravan. Haar man Hamish had deze aangeschaft om wat privéruimte te hebben, maar uiteindelijk nam zijn schoonvader Sid zijn intrek in de caravan.
Deze caravan haakt Paula achter de auto en laadt alles in wat ze nodig heeft en sleept haar kinderen en vader mee op avontuur. Iets waar ze altijd van droomde, maar het nooit deed of durfde. Paula is dan altijd bezig geweest met alles tot in de puntjes te verzorgen, behalve zichzelf. Dat is ook een van de redenen dat haar man het elders heeft gezocht. De kinderen vinden het in het begin niet leuk dat ze mee moeten, maar door de levenslessen van hun opa krijgt de reis een leerzame invulling. Ze ontmoeten mensen, doen dingen waarvan ze niet dachten dat ze het konden en ontdekken veel over zichzelf. Door afstand te nemen van de situatie thuis worden heel veel zaken ineens heel helder, tot een vreemdeling alles op z’n kop zet.
Zoals ik al aangaf is het boek ideaal voor de zomer. Het is een boek met humor, onverwachte zaken, familiebanden en liefde. Ondanks dat de scenes met Hamish veel seks bevatten, want hij kan niet zonder, maakt de rest van de roadtrip door deze familie heel veel goed. Het boek laat je inzien dat je eigenlijk niet veel nodig hebt, behalve elkaars gezelschap. Maar ook dat je soms in een relatie voor jezelf moet kiezen. Een luchtig boek, met een liefdevol moraal. Ik heb ervan genoten!
Covertekst Ze is jong, dapper en heeft onbezonnen, hoopvolle toekomstplannen. Ze trouwt, krijgt een kind en is gelukkig. Maar dan, langzaam en stilletjes, verandert er iets. Hoewel ze had gehoopt dat de liefde voor twee mensen haar compleet zou maken, voelt ze zich niet zo. Er zit nog zo veel scheef in haar hart. Ze becommentarieert haar leven, terwijl het uit haar vingers dreigt te glippen.
192 pagina’s De Geus BV, Breda ISBN 978 90 445 3397 2
NUR 302
Recensie Een tijdje geleden werd mij gevraagd of ik het boek van mijn naamgenoot wilde lezen. Het boek met de ‘ansichtkaart-look’ trok mij gelijk aan. Met trots trap ik nu de blogtournee van uitgeverij De Geus af.
Het boek vertelt het verhaal van een vrouw die werkt als docent op de universiteit en haar man maakt muziek. Hun liefde en relatie evolueren en ze krijgen een kind. Die gebeurtenis omvat heel veel. Het maakt haar onzeker, het maakt haar gelukkig en het zet haar relatie in een ander perspectief. Doet ze het wel goed als moeder? Is dit allemaal wel wat ze wil? Wil ze deze relatie wel? Doet ze haar werk als docent wel goed? Maar dan zegt haar dochter weer iets liefs, spontaan, en dan is het voor even weer kloppend.
Maar heel even moest ik wennen aan de bijzonder schrijfstijl van Offhill. Met slechts een paar regels drukt ze het gevoel van de vrouw uit, of zet ze een gebeurtenis neer. Ieder setje zinnen is poëzie en slechts enkele keer zijn de bladzijden volledig gevuld en is Offhill uitgebreider. Ondanks dat niet alles chronologisch vertelt wordt ontstond er bij mij geen verwarring. Offhill nam mij mee in de twijfel van de vrouw die ik mij goed kon inbeelden. Ik zag haar gaan, ik zag haar denken en krampachtig vasthouden aan wat voelde als los zand. Een knap staaltje werk wat mij ontzettend heeft verrast.
Bedankt uitgeverij De Geus dat ik mee mocht doen met de blogtournee.
Jenny's Bookcase 