Jenny's Bookcase

Voor echte boekenwurmen of ter inspiratie om te lezen


3 reacties

Ellen Lina – Crash

Covertekst
‘(…) Het vliegtuig van de Italiaanse maatschappij Italiana crashte op 28 juli dit jaar bij het Italiaanse bergplaatsje Valsugana na een defect in het hydraulische systeem. Een noodlanding werd ingezet, maar deze verliep uiterst tragisch. Bij de crash kwamen 143 mensen om het leven, waaronder de voltallige bemanning en vier Nederlanders: twee vrouwen, een man en een baby. Veertien mensen overleefden de ramp, onder hen bevonden zich twee Nederlanders.’

Ontmoet Anna Kranenburg. Eenendertig jaar, eigenaresse van een kookwinkel en overlevende van de ramp met IT 642. Naast haar zat Jesse Wilgers, drieëndertig jaar, partner bij Boulder Maze Accountancy op Wall Street, New York. Hij is de tweede Nederlandse overlevende.

Nadat Anna is aangeschoven bij De Avondshow, om naar aanleiding van een nieuwe vliegramp geïnterviewd te worden over de crash die zij overleefde, gebeurt het onmogelijke. Haar verhaal komt terecht bij Ruben Partier, die er vervolgens voor zorgt dat de levens van Anna, haar man Daan en van Jesse, nooit meer hetzelfde zullen zijn. Ruben krijgt het voor elkaar om geheim na geheim te ontrafelen. Wat heeft hij met de crash te maken? Wat hebben Anna en Jesse met elkaar te maken? Wat gebeurde er aan boord van IT 642, voordat het toestel neerstortte?

Wees gewaarschuwd … Brace for impact.

361 pagina’scrash
Uitgeverij Ellessy, Arnhem
ISBN 978 90 866 0321 3

Recensie
Als hekkensluiter van de blogtour van Crash, voel ik enige druk ;). De blogtour startte al in oktober en je wilt er natuurlijk uit met een knal.

Ik hield het boek voor het eerst in handen op de boekpresentatie in november. Ik kon niet wachten om te beginnen en mijn verwachtingen waren hoog gespannen. Lees verder


7 reacties

Haruki Murakami – Spoetnikliefde

Covertekst
Onderwijzer K. is heimelijk verliefd op zijn beste vriendin Sumire, die op haar beurt verliefd is op haar getrouwde bazin Mioe. Gefrustreerd door zijn onbeantwoorde liefde begint K. een affaire met de moeder van een van zijn leerlingen. Dan krijgt hij een wanhopig telefoontje vanaf een Grieks eiland. Het is Mioe: Sumire is op raadselachtige wijze verdwenen.

223 pagina’s Spoetnikliefde
Uitgeverij Atlas Contact,
Amsterdam
ISBN 978 90 254 4209 5
NUR 302

Recensie
Op aanraden van Murakami-goeroe Tessa, kocht ik dit boek afgelopen februari. Dit boek las ik tijdens mijn vakantie op de Azoren afgelopen oktober. Helaas kwam ik er steeds niet aan toe om iets over dit boek te vertellen op mijn blog. Omdat het al een tijdje geleden is zal ik alleen een beschrijving geven van wat ik er van vond.

Aan de ene kant leest het boek makkelijk weg, maar als je de diepere laag wilt doorgronden dan moet je toch echt een tandje langzamer lezen. Die balans vond ik erg moeilijk om te vinden. Dat kwam met name omdat niet goed snapte waar Murakami naar toe wilde. Sumire is namelijk op z’n zachts gezegd een rare snuiter. Ze kan je midden in de nacht bellen met een levensvraag of gewoon een onzinnige vraag. Haar ritme in het leven is totaal anders dan die van haar werkende vriend. Ze leeft voornamelijk ’s nachts. Dat rare is natuurlijk erg aantrekkelijk, maar geeft veel verwarring bij de onderwijzer. Als ze ineens verdwijnt dan gaat hij naarstig naar haar opzoek, want hij kan haar niet loslaten. Wat Murakami uiteindelijk heeft bedoelt te vertellen, daar ben ik nog steeds niet achter. Daarvoor is het voor mij allemaal net even te vaag. Hij maakt wel nieuwsgierig, maar of ik snel weer een boek van hem zou pakken, dat durf ik niet met een volmondig ja te zeggen.


4 reacties

Back to work

Helaas, vandaag is de vakantie officieel voorbij en gaan we weer aan het werk. We hebben elf dagen heerlijk kunnen genieten op Sao Miguel en daarna hebben we nog wat dagen thuis gerommeld. We zijn druk aan het klussen, en dat is nu ook een heel eind gevorderd zodat we straks een goede studeer- , lees- en relaxplek hebben.

Tijdens de vakantie heb ik vier van de vijf boeken gelezen waar ik over schreef in ‘ik ga op vakantie en neem mee‘. De komende tijd zullen de blogpost over die boeken worden geplaatst, maar welke dat zijn hou ik nog even een verrassing.

Graag wil ik met jullie nog wat kiekjes delen van de vakantie EN… van een ontzettend leuke mini-bibliotheek die ik aantrof in Ponta Delgada, de hoofdstad van het eiland.

sao miguel

Sao Miguel

Sao Miguel

Sao MiguelSao MiguelSao Miguelsao miguel

 

 

 

 

 

 

 

 

Sao Miguel

20150919_213147


11 reacties

SJ Watson – Tweede leven

Covertekst
Op een dag wordt de Londense Julia, echtgenote en moeder, geconfronteerd met de gewelddadige dood van haar zusje Kate in Parijs. Ze vindt steun bij Kates huisgenote en beste vriendin, die zich steeds meer laat ontvallen over het dubbelleven dat Kate leidde. Wanneer Julia dit tweede leven van haar zusje begint te onderzoeken, ontmoet ze de charmante en mysterieuze Lukas. Hij lijkt Kate gekend te hebben. Julia’s zoektocht wordt langzamerhand steeds obsessiever en ze belandt erdoor in een levensgevaarlijke wereld. Kan ze daaruit nog ontsnappen?

384 pagina’s  tweede leven
Ambo|Anthos uitgevers, Amsterdam
ISBN 978 90 414 1725 1
NUR 301

Recensie
In 2013 las ik ‘Voor ik ga slapen‘. Ik vond het een boek waar je tijdens het lezen een onderbuikgevoel van krijgt. Toen ik van de uitgeverij de vraag kreeg of ik ‘Tweede leven’ onder embargo wilde lezen zei ik volmondig ja. Nu is het boek overal verkrijgbaar en mag ik ronduit vertellen wat ik er van vind.

Julia is een succesvolle fotografe en is getrouwd met Hugh, chirurg. Samen hebben ze de zorg voor Connor, de zoon van Kate. Kate was op dat moment niet in staat om voor Connor te zorgen en daarom besloten Julia en Hugh hem in huis te nemen. Af en toe belt Kate midden in de nacht op, ze wil haar zoon terug. Vaak is dit in een dronken bui. Als er weer een telefoontje over Kate komt is zij het slachtoffer geworden van een misdrijf. Julia vind dat de politie te weinig van zich laat horen en gaat zelf naar Parijs om op onderzoek uit te gaan. Ze ontmoet daar het huisgenootje van Kate, Anna, waar ze het ontzettend goed mee blijkt te kunnen vinden. Door Anne leert ze Kate op een andere manier kennen. Kate en Anna zochten via internet wel eens gezelschap van mannen. Gezellig voor een avondje om online te kletsen, maar ook wel eens voor een echte afspraak. Zou een van die afspraken iets met haar dood te maken kunnen hebben? Julia kan dit idee niet loslaten en gaat op het internet op onderzoek uit. Daar ontmoet ze Lukas. Hij komt geregeld op internet om te kletsen en wil Julia wel helpen met zoeken.

Ondertussen moet Julia dealen met een zoon die treurt om zijn echte moeder en daar moeilijk over praat. En ze moet Hugh zien te overtuigen van haar eigen onderzoek, want de zaken lopen niet zo soepel tussen hun. Julia moet allerlei ballen in de lucht houden, het onderzoek naar Kate, haar zoon, haar man en haar bedrijf. Maar er is een ding wat steeds meer tijd in beslag neemt. Een ding wat al haar aandacht opslokt. Het lijkt bijna een tweede leven…

Ook nu had ik continue een onderbuikgevoel tijdens het lezen. Iets klopt er niet, er hangt iets in de lucht, maar wat? Het boek kabbelt soms een tijdje voort, maar dat is gewoon niet te vertrouwen. Het is knap dat SJ Watson voor de tweede keer mij dit gevoel bezorgd. Hij neemt je mee in een ogenschijnlijk verdrietige maar overzichtelijke situatie, maar dat is allemaal schijn. En als je denkt dat je weet hoe het zit, dan heb je het gewoon keihard mis. Lees dit boek!

Bedankt Ambo | Anthos voor dit spannende boek!

 


2 reacties

Alma Mathijsen – De grote goede dingen

Covertekst
De jonge Mila reist van Amsterdam naar Israël met Don, de beste vriend van haar overleden vader. In de jaren zestig vormden de twee mannen met Majoor en Herman een gevierd anarchistisch strijkkwartet. Na de dood van haar vader werd hij een man van verhalen. De tocht van Mila en Don voert via Ruigoord naar Eilat.
Het verleden van haar vader confronteert Mila met haar beeld van hem. […] Dat leidt tot een onverwachte ontknoping, waarbij Mila werkelijk afscheid neemt van haar vader.

172 pagina’s De grote goede dingen
De Bezige Bij, Amsterdam
ISBN 978 90 234 8844 6
NUR 301

Recensie
De vader van Mila overlijdt als Mila nog een jong meisje is. Ze kent haar vader van de verhalen en de herinneringen die ze zelf nog heeft. Door de vrienden van haar vader op te zoeken probeert ze een compleet beeld te maken. De vader van Mila maakte gekke dingen mee op het gebied van muziek, vrienden en feesten. Maar ook samen hebben zo hun momenten. Echter bestaat het leven van Just meer uit deze zaken dan om bijvoorbeeld zijn gezin. Vriend Don vind het jammer dat Just zijn talent niet heeft gebruikt. Hij gebruikte zijn talent namelijk niet op de geijkte manier, door bijvoorbeeld in een orkest te spelen.
In onderstaand interview vertelt Alma Mathijsen dat ze dezelfde zoektocht heeft gedaan om haar vader grijpbaar te maken, om een vader van hem te maken. Haar vader was er namelijk nooit, hij dronk heel veel, en toch wilde hij een kind. Hoe kan het dat als je zo leeft je toch een kind op de wereld wilt zetten?

Na het lezen van het boek wist ik niet goed hoe ik mijn mening over het boek moest formuleren. En eigenlijk weet ik het nog steeds niet. Door de gekke gebeurtenissen en verhalen die elkaar soms wat vreemd opvolgen ontstaat er wel een vaagheid en verwarring die een goed beeld geven van het leven van Just. Ook het einde van het boek is een mooie beschrijving van het afscheid dat Mila neemt van haar vader. Echter kan ik mij niet overtuigend uitspreken over wat ik van het boek vind. Misschien hoeft dat ook niet en moet ik het accepteren zoals ik het ervaar. Afraden doe ik het boek zeker niet, want ik ben nieuwsgierig naar wat jij van het boek vind.

logo_ikleesnederlands

 

 

 

 

Lees hier wat mijn mede-bloggers van ‘Een perfecte dag voor literatuur’ van dit boek vonden.

Mijn muzikale ondersteuning is dit keer niet helemaal muzikaal. Het is deels een interview met Alma Mathijsen uit het programma Kunststof TV (d.d.12 oktober), waar ook een stuk op de violofoon van de vader van Alma wordt gespeeld. Daarnaast vond ik nog een nummer die speciaal voor het boek is gecomponeerd:


4 reacties

Petra Kruijt – Laat me jou zijn

Covertekst
Laat me. Dat is alles wat Susan nog wil. Ze heeft een goede (maar erg drukke) baan en een vriend die wil bouwen aan een toekomst waar zij nog niet aan toe is. Ze geeft gehoor aan haar vrijheidsdrang door te verhuizen naar de ander kant van de wereld, naar San Francisco.

Jou zijn. Lisan staat altijd al in Susans schaduw. Wat ze ook probeert, ze wordt nooit zo succesvol als haar vier jaar oudere zus. Totdat Susan vertrekt en er een gat ontstaat. Lisan springt daarin en neemt langzaam haar hele leven over.

304 pagina’s laat me jou zijn
Uitgeverij Zomer & Keuning, Utrecht
ISBN 978 94 019 0372 1
NUR 343

Recensie
Op dinsdag 11 november was het zo ver, de boekpresentatie van Laat me jou zijn. En het leuke is, ik was er bij, samen met nog meer hele leuke bloggers. Hier lees je mijn verslag over die middag. Judith van Biebmiepje was er ook bij en wij besloten om dit boek tot ons boek van de maand december te bekronen.

Afgelopen week kon ik dan eindelijk beginnen. Wat een heerlijke afwisseling zo tussen al de literatuur die ik lees. Binnen no-time zat ik in het leven van Susan en Lisan. Voor mij op bepaalde vlakken herkenbaar, want ook ik heb een jongere zus. Ik zou echter niet zomaar de boel hier in Nederland achterlaten zoals Susan deed, maar ik heb wel erg genoten van haar leven in San Francisco. Daar kan Susan namelijk eindelijk de boel de boel laten en hoeft ze niet aan de verwachtingen van anderen te voldoen. Haar vader stelt namelijk hoge eisen aan het hebben van een goede baan. Susan heeft dat heel erg trouw gedaan, net als het hebben van een relatie met een arts. Maar werd ze daar nu gelukkig van? Ze maakt het uit en in San Francisco gooit Susan haar gewoontes helemaal overboord. Niet slapen in een hotel, maar gewoon in een hostel, iets wat ze in Nederland nooit zou doen. Daar krijgt ze uiteindelijk een baantje waar ze zich eigenlijk heel erg gelukkig voelt. Er is voor haar genoeg vrijetijd om de stad te verkennen, waar ze ook nog eens een hele leuke groep mensen leert kennen. Bush, die eigenlijk Will heet is er daar een van…

In Nederland woont Lisan tijdelijk in het huis van Susan. En beetje bij beetje neemt Lisan dat leven over. Ze rijdt in haar auto, ze leent soms haar kleren, gebruikt alles wat er in het huis staat en ontmoet vrienden en de ex-vriend van Susan. Het nieuwe leven bevalt Lisan wel en stiekem hoopt ze dat Susan nog even wegblijft…

Het is erg leuk om de levens van beide zussen afwisselend te lezen. Ik heb van ze genoten en alles wat ze meemaken. Susan, de voormalige streber waar ik mijzelf heel erg in herken. Lisan, die houdt van lekker gek doen, maar die haar leven misschien iets serieuzer zou willen aanpakken. Alles wat er in een chicklit hoort te zitten is aanwezig. Liefde, ruzie, familie en humor.  Voor mij is dit boek een compleet pakketje om een paar uur heerlijk te ontspannen. Heb je het nog niet gelezen? Snel halen en lezen onder de kerstboom.

Dus, Petra heeft helemaal niets te vrezen ;). Waarderen doe ik het zeker.

Laat me jou zijn

 

 

 

 

 

 

 

Ik las dit boek tegelijk met Judith van Biebmiepje, voor onze “Boekenwurmenclub“. Hier kun je lezen wat mijn mede-boekenwurm Judith van dit boek vond.

Ik lees Nederlands (2014) - groot


9 reacties

Jojo Moyes – Voor jou

Covertekst
Louisa’s wereld is klein. Ze werkt in een café om de hoek en woont nog bij haar ouders, en hoewel ze ergens wel weer dat haar vriend Patrick niet de liefde van haar leven is, passen ze goed genoeg bij elkaar. Lekker overzichtelijk. Wills wereld is ook klein. Vroeger had hij alles wat hij zich kon wensen – een goede baan, avontuurlijke vakanties, een mooie vriendin – maar door een ongeluk zit hij in een rolstoel, verlamd vanaf zijn nek. Door de chronische pijn en zijn wanhoop ziet hij maar één uitweg.
Wanneer Louisa haar baan kwijtraakt, gaat ze aan de slag als Wils verzorger, en het duurt niet lang voor de tegenpolen botsen. Als ze ontdekt wat Will voor ogen heeft, besluit Louisa alles op alles te zetten om hem van gedachten te doen veranderen. Maar hoe overtuig je iemand dat er nog zo veel avonturen te bleven zijn, als je zelf niet wereld durft te ontdekken?

405 pagina’s Voor jou
Uitgeverij De Fontein, Utrecht
ISBN 978 90 325 1485 3
NUR 302

Recensie
Dit prachtige boek kreeg ik van een lieve vriendin voor mijn dertigste verjaardag. Hiermee geef ik gelijk al aan wat ik van het boek vond. Dit is een van de weinige boeken die mij zo in zijn greep hield. Ik moest en zou het boek uitlezen en zo geschiedde om half twee ’s nachts.

Na de proloog wist ik even niet welke kant het boek op ging, omdat het proloog over Will gaat en je daarna ineens in het leven van Louisa stapt. Ze is net werkloos geworden omdat haar baas het café heeft verkocht. De druk op Louisa is groot, want zij zorgt voor een groot deel van de inkomsten voor het hele gezin. Na een flinke speurtocht naar banen wordt ze gewezen op een baan als privéassistente. Ze besluit toch maar te solliciteren en ze mag op gesprek komen bij de moeder van Will. Voor Louisa is een gerenommeerde verpleegkundige op gesprek geweest, ze schat haar kansen slecht in. De moeder van Will is echter niet opzoek naar een verpleegkundige, maar naar iemand die haar zoon de mooie kanten van het leven kan laten zien en wat vrolijkheid brengt. Dat hoopt ze met Louisa te bereiken. Louisa besluit, tegen haar zin in, toch voor de baan te gaan. Het is maar voor een paar maanden, want wat is nou een paar maanden?

Het eerste contact tussen Will en Louisa verloopt moeizaam waardoor Louisa niet veel meer doet dan een beetje schoonmaken in het huis van Will en theezetten. Toch weet ze langzaam aan contact met Will te leggen en kijken ze zelfs af en toe samen een film. Beetje bij beetje komt Louisa er achter waarom haar klus slechts een paar maanden duurt en hoe Will over de hele situatie denkt. Dan trekt ze alles uit de kast om Will bij zich te houden.

Niet eerder heb ik bij de laatste bladzijden van een boek zoveel tranen in mijn ogen gehad dat ik de letters niet meer kon zien. Ondanks dat ik op een gegeven moment doorhad hoe de vork in de steel zat, wist Jojo Moyes mij te raken met haar prachtige zinnen. Die onvoorwaardelijke liefde van Louisa is echt prachtig, maar ook de drive van Will om Louisa te laten inzien dat er zoveel moois is in de wereld. Dus ja, lees dit boek en laat je meeslepen. En ja, pak de zakdoeken er maar bij en doe voor de zekerheid ook maar een chocolaatje. Een van mijn favoriete boeken van de afgelopen tijd! Bedankt lieve Tien!


15 reacties

Pauline Broekema – Het Boschhuis

Covertekst
Op zoek naar het verhaal achter een familiedrama verliest Pauline Broekema zich in het archief van haar grootvader. Grenzen van tijd en plaats vervagen en niet alleen een familie, maar een heel tijdperk komt tot leven. Het Boschhuis is de geschiedenis van rauwe tabakspioniers op Sumatra, een boerenleven aan de Zuiderzee, wereldverbeteraars in een lommerrijk Utrechts villadorp en het gewelddadige einde van een naïeve droom: oom Pieter ter Beek wordt in 1944, zes maanden voor de bevrijding, door de Duitsers gefusilleerd.

471 pagina’s Het boschhuis
Uitgeverij De Arbeiderspers, Amsterdam
ISBN 978 90 295 8897 3
NUR 320

Recensie
Deze keer val ik maar gelijk met de deur in huis. Ik heb het boek niet uitgelezen. Graag leg ik uit waarom.

Het boek bestaat uit drie delen en het eerste deel vond ik echt prachtig. Een aantal jaar geleden ben ik op Sumatra geweest om daar vrijwilligerswerk te toen in een project na de tsunami op 26 december 2004. Ik waande mij gelijk weer op het eiland en ik kreeg een kijkje in de keuken in de Nederlandse geschiedenis op Sumatra. Uit de verhalen die kende zijn wij Nederlanders geen lieverdjes geweest daar. Gelukkig waren niet alle Nederlanders slecht, zoals Frans Jan. Hij probeerde hard te werken als tabakker en goed te zijn voor zijn werknemers zo goed en kwaad als dat ging. Graag had ik nog meer over deze periode willen lezen en wat mij betreft had dit ook een prachtige roman kunnen worden. Frans Jan die zijn Jannetje in Nederland gaat halen en Jannetje, de stoere meid, die mee gaat naar een vreemd en warm land. Helaas duurde dit maar kort.

Al snel belande het verhaal weer in Nederland en kom je in het leven van Juul en Jane. Daar raakte ik de draad volledig kwijt. Het verhaal ging voor mij teveel heen en weer tussen gebeurtenissen uit het heden en verleden. Maar ook de verschillende personen maakte het erg verwarrend. Ik kan mij dus ook ergens voorstellen dat al die mensen die bij Juul en Jane langskwamen in Het Boschhuis erg warrend waren voor hun eigen kinderen. Het hele leven draait om het werk van Juul die hij doet voor de gemeenschap naast zijn vaste baan. Lijkt mij erg vermoeiend voor zijn gezin.

Ergens ben ik ook wel benieuwd hoe het de familie verder vergaat. Waarschijnlijk zal ik het boek dan in kleine stukjes verder lezen de komende tijd. Kortom, ik vind echt dat het boek prachtig begon en ik zie ook echt de potentie. Het kwam voor mij alleen niet van de grond in het tweede deel.

Lees hier wat mijn mede-bloggers van ‘Een perfecte dag voor literatuur’ van dit boek vonden.

Mede door het boek ben ik nog eens in de foto’s gedoken van mijn reis naar Sumatra en graag deel ik wat foto’s met jullie in plaats van mijn gebruikelijke muziek.

GravenDit is een Nederlandse begraafplaats op het eiland Pulau Weh voor de kust van Sumatra, waar een aantal voorvaderen van ons liggen begraven.

rijstveldenEen van de vele prachtige rijstvelden in de omgeving van Banda Aceh.
Uitzicht op de bergen

kinderenAls ik terugkijk naar deze foto’s dan krijg ik gelijk een glimlach op mijn gezicht. Deze kinderen hebben zoveel minder dan onze kinderen, maar wat een blijdschap en vrolijkheid.

Ik lees Nederlands (2014) - groot


7 reacties

Hallgrímur Helgason – Een vrouw op 1000˚

Covertekst
De tachtigjarige Here zit met een oude handgranaat, een slof sigaretten en een laptop in een garage, surft op het web en onderhoudt via Facebook contacten met de hele wereld. Ze heeft besloten dat ze nog voor de kerst gecremeerd wil worden. Terwijl ze wacht ‘tot de oven 1000 graden heeft bereikt’, blikt ze terug op een veelbewogen leven dat haar alle hoeken van de geschiedenis liet zien. Ze kreeg drie zonen van negen mannen, is de kleindochter van de eerste president van IJsland, belandde tijdens oorlog als dochter van een ‘foute’ vader in Denemarken, Polen en Duitsland en verhuisde noodgedwongen met hem naar Amsterdam waar ze haar eerste kind verloor. De jaren vijftig en zestig bracht ze door in Parijs, Zuid-Afrika, New York en Hamburg. Ze studeerde fotografie en vierde feest met de jonge Beatles, om uiteindelijk definitief terug te kregen naar haar geboortegrond. 

541 pagina’s Een vrouw op 1000 graden
Uitgeverij De Arbeiderspers, Utrecht
ISBN 978 90 295 8893 5
NUR 302

Recensie
Dit boek vertelt het verhaal van Here. Here woont in een garage en ligt de hele dag in bed wegens haar ziekte. Gelukkig heeft ze Loa die haar verzorgd en haar laptop waarmee ze contact heeft met de buitenwereld. Via Facebook heeft ze meerdere ‘liefdes’. Althans, die mannen denken dat ze een model is, maar niets blijkt minder waar. Here is namelijk in de tachtig, maar mooie plaatjes van internet kunnen wonderen doen voor contacten op internet. Here heeft gedurende haar leven niet altijd ‘geluk’ gehad met mannen. Ze leerde tijdens de Tweede Wereldoorlog dat ze ook beter geen vrouw kon zijn. Naast haar ‘geworstel’ (in letterlijke en figuurlijke zin) met mannen, heeft ze in haar leven meerder strijden gestreden. Als haar vader besluit zich aan de sluiten bij de SS, zorgt dat voor een behoorlijke deuk in de familie. Here komt daar als klein meisje tussen te staan. Ze houdt van haar vader, maar wil ook de familie van haar moeder niet in de steek laten. In de Tweede Wereldoorlog komt Here door een ongelukkige samenloop van omstandigheden helemaal alleen voor te staan. Ze zwerft door een Duitsland in oorlog en vecht letterlijk voor haar leven. Dit vormt haar voor de rest van haar leven. Het maakt haar cynisch en sarcastisch en ze leeft haar leven er op los. Ondanks dat ze later ook zonen heeft waar ze alleen de zorg voor heeft, laat ze haar zonen overkomen wat haar is overkomen. Namelijk, je staat er als kind alleen voor en hebt geen ouder(s) om op terug te vallen.

Het boek pendelt heen en weer tussen de Here in haar bed en de jonge Here. Je leest langzaam aan (met ruim 500 pagina’s lukt dat ook wel) waarom deze vrouw zo sarcastisch en cynisch is geworden. Je hoort haar letterlijk met een schorre stem van het roken en hortende adem van de longemfyseem vertellen over haar leven. Het is een heftig leven geweest, wat ik bij tijd en wijlen heel ontroerend, maar ook heel grappig vond. Gelukkig zijn de stukken waarin de jongere Here aan het woord is nog niet vol van cynische opmerkingen, wat soms een welkome afwisseling is. Ik merkte dat ik na de helft van het boek geen lange stukken meer achtereen kon lezen. Toen was ik letterlijk aan het worstelen met Here. Na het lezen van het gehele boek ben ik van mening dat sommige stukken korter hadden gekund of misschien zelfs weg gelaten konden worden. Dat is waar mijn worsteling ook vandaan komt. Maar wat ben ik van deze gekke oude vrouw gaan houden. Zij heeft echt zoveel gemist in haar leven en daardoor zoveel keuzes gemaakt die ze anders niet zou hebben gemaakt. Dat ontroerde mij. Ze was alleen maar opzoek naar geborgenheid en geliefd willen voelen. Daarom heb ik ook gekozen voor onderstaand nummer en als je een deeltje van de songtekst leest begrijp je misschien ook waarom. Ze was altijd opzoek naar een (t)huis en ergens in haar hoofd was ze daar altijd al.

Lees hier wat mijn mede-bloggers van ‘Een perfecte dag voor literatuur’ van dit boek vonden.

Dit boek ondersteun ik dit keer muzikaal na een tip van Jessica Menheere. Zij wees mij op Ásgeir, een IJslandse zanger. Bedankt Jessica! Ik zat zelf in de hoek te denken van Björk, maar ik kon niets geschiktst vinden, tot dit nummer:

Home, I’m making my way home
My mind’s already there
Yes, my mind is…


2 reacties

Een reis ‘boeken’

Gisteren ontstond er op Twitter spontaan een gekke brainstorm over een reis naar het land van ‘Het Geitenboek’ – De Vlucht van Jesús Carrasco. Echter bleek het land van herkomst lastig te achterhalen. Was het nu Spanje, of toch Marokko? Toen bleek ook dat één van de Twitteraars wel eens literaire reizen heeft gemaakt. Een voorbeeld van een van haar reizen was Praag, om Kafka achterna te gaan. Heel erg gaaf natuurlijk, dus onze reisleidster was al gevonden.

Ik zeg – letterlijk en figuurlijk – boeken maar. Vooruit met de Geit!

Wie zou er ook op reis willen gaan om het verhaal uit een boek achter na te gaan?

Ik droom alvast even weg in mijn hangmat…

Hangmat