Jenny's Bookcase

Voor echte boekenwurmen of ter inspiratie om te lezen


4 reacties

Terugblik op Boektober en dunne-boeken-lezen-parade

Jullie hebben het vast wel voorbij zien komen, Boektober. Dagmar kwam met het geweldige idee en ik besloot mijn dunne-boeken-lezen-parade tijdens Boektober in te zetten. Lekker wat boeken weglezen van rond de 200 pagina’s of minder. Eigenlijk zou je kunnen zeggen dat ik zin had om te ‘boek-snacken’, proeven van allerlei boeken in korte tijd. Vandaag blik ik terug, ook al hebben we nog een dag te gaan.

Uit deze stapel mocht ik kiezen van mijzelf:

dunne boeken lezen parade

Ik zal maar gelijk eerlijk zijn; deze volledige stapel ligt onaangeroerd naast mijn bed. Dat is erg jammer, maar he, ik heb wel een twee andere mooie boeken gelezen:

Het boek ‘Als de winter voorbij is’ was het eerste boek wat ik las van Thomas Verbogt, maar wat kan die man prachtig poëtisch schrijven. Alleen al daarom een dikke aanrader. Het ‘Portret van een vrouw’ is van totaal een ander genre. Als je nog geen fan was van Jojo Moyes dan is dit het moment en moet je hiermee beginnen. Ik heb enorm genoten van het nieuwste boek van Moyes, mede door de krachtige vrouwen die zij zo mooi weet te beschrijven.

Op dit moment ben ik nog druk aan het lezen in het boek van de maand oktober/ november van Judith en mij. Dat is Sky van Ellen Lina. Op 7 november is pas haar boekpresentatie, maar wij hebben met nog een aantal andere bloggers de eer om het boek nu al te lezen. Tipje van de sluier: ik kan nu al niet meer ophouden met lezen.

Al met al is dit voor mij een vrij normale maand op dit moment. Het liefst had ik bovenstaande stapel voor de helft weg gelezen, maar ja er zullen altijd ontzettend veel boeken in huis zijn die ik heel erg graag wil lezen. Voorlopig blijft dit stapeltje naast mijn bed en jullie zullen het vanzelf wel merken als er iets van gelezen is ;).


2 reacties

Jojo Moyes – Portret van een vrouw

Covertekst
Terwijl de Eerste Wereldoorlog Frankrijk verscheurt en haar grote liefde Édouard vecht aan het front, is Sophie de steun en toeverlaat van haar familie. Wanneer in 1916 de Duitsers hun intrek nemen in het familiehotel dat Sophie runt met haar zus, raakt de Kommandant gefascineerd door Sophie en door het schilderij dat Édouard van haar maakte vóór de oorlog. Maar de aandacht van een Kommandant zet Sophie’s leven en reputatie op het spel…

Bijna een eeuw later krijgt Liv een schilderij van haar man David, vlak voor zijn plotselinge dood. Het betekent alles voor haar, want dit portret van een jonge vrouw is een herinnering aan hun gelukkige, korte samenzijn. Maar dan komt de donkere en door passie verscheurde geschiedenis van het schilderij aan het licht, en opeens dreigt Liv opnieuw alles kwijt te raken…

428 pagina’s portret van een vrouw
Uitgeverij De Fontein, Utrecht

ISBN 978 90 261 3758 7
NUR 302

Recensie
Na het boek ‘Voor jou’ was ik meteen fan van Jojo Moyes. Ik kocht een aantal boeken die ze eerder al had geschreven, maar zoals dat gaat, deze heb ik tot op heden nog niet gelezen. Dit boek is het nieuwste boek van Jojo Moyes en besloot ik dus wel snel te lezen. (Noot: dit boek was in 2012 al in het Engels verkrijgbaar).

Moyes beschrijft een gezin met twee zussen en een broer die gezamenlijk het hotel / restaurant van hun ouders runnen. De Sophie en Helene doen dit terwijl hun mannen strijden aan het front gedurende de Eerste Wereldoorlog. Het zou slechts voor een aantal maanden zijn. Dus dat Sophie haar geliefde Parijs verlaat om te werken in het hotel doet ze dan ook met liefde. Maar die enkele maanden worden er al snel meer. Als er een nieuwe commandant het bataljon in de omgeving komt aansturen, nemen ze ook bezit van het restaurant van de zussen. Ze zijn verplicht om de monden van de vijand te voeden. Dit levert de nodige roddels op in het dorp, want heulen de zussen nu met de vijand? Sophie klampt zich in deze tijd vast aan het schilderij wat haar man van haar heeft gemaakt. Hij was een schilder aan de academie waar Matisse doceerde. Als de commandant het schilderij in het oog krijgt, kan hij er maar geen genoeg van krijgen. Hij blijkt een enorme kunstliefhebber, wat een soort band tussen hem en Sophie smeed met gevaar voor eigen leven.

Jaren later is het schilderij in handen van Liv, weduwe van David. Ze kreeg het van hem tijdens hun huwelijksreis. Liv heeft werkelijk geen idee welke geschiedenis aan dit schilderij kleeft. Door een rare samenloop van omstandigheden beland Liv in een strijd om dit schilderij en komen er trieste verhalen naar boven. Liv moet zichzelf bijeenrapen naar een lange periode van rouw, maar voor de vrouw op het schilderij is ze bereidt om heel ver te gaan en is ze sterker dan ze dacht.

Och, wat hou ik toch van Jojo Moyes en wat kan ze toch heerlijke boeken schrijven. Het neigt soms naar een snelle chick-lit, maar er zit altijd een diepere laag en twist in het boek. De personages grijpen je bij je lurven en slepen je mee door hun eigen tragiek. Het zijn altijd sterke vrouwen, en soms heb je daar gewoon een portie van nodig. Haar boeken moet je gewoon op een regenachtige in een ruk uitlezen. Dat is deze keer niet gelukt, maar des te langer mocht ik genieten. Heb je nog niets van Jojo Moyes gelezen? Dan is dit een perfect boek om mee te beginnen.