Julien woont samen met zijn moeder die werkt als telefonisch verkoopster vanuit huis. Hij is trots op zijn moeder dat zij dat zo goed kan. Echter, gaat het steeds slechter met de gezondheid van zijn moeder. Op een dag huurt ze een auto en brengt ze Julien naar een plek, waarvan zij zegt dat hij het erg naar zijn zin zal hebben en dat ze er leuke dingen organiseren. Dat geeft zijn moeder de gelegenheid om de dingen te doen die ze graag wilt doen, namelijk op reis.

Julien belt vaak met zijn moeder, maar steeds vaker neemt ze niet meer op en moet hij het doen met haar voicemail. Als zijn moeder in het ziekenhuis beland vind hij het moeilijk om haar op te zoeken. Zelfs het aanbod om samen met iemand te gaan van het instituut wijst hij af. Gelukkig heeft hij Neil, zijn kamergenoot. Een jongen die graag quiz-vragen stelt zonder er ooit een zelf te beantwoorden. Bij Neil vind hij de geborgenheid die hij mist.

En dan is er de familie Kratz. Hun zoon is om het leven gekomen en het echtpaar heeft het daar moeilijk mee. Ze missen het hebben van een zoon om voor te zorgen. Maar ook toen hun zoon Michael er nog wel was, miste vooral Hildegard het hebben van een normale zoon. Het lukte haar maar niet om een band te krijgen met haar zoon, want hij leefde voornamelijk in zijn eigen wereld. Als ze de stap hebben genomen om een pleegkind in huis te nemen valt hun keus op Julien. Er vinden eerste ontmoetingen plaats tussen Hildegard en Julien. Karl is hierin de grote afwezige. Er blijkt een klik te zijn en dan is opeens het moment daar, Julien gaat wonen bij de familie Kratz als pleegzoon. Hij gaat wonen in een huis ver van de bewoonde wereld met daarnaast een AZC (hoe actueel). Een nieuwe wereld voor Julien, waarin er langzaam aan steeds meer duidelijk wordt. Wat de echte reden is dat Julien in het instituut woonde, waarom Julien bij de familie Kratz komt wonen, waarom Hildegard een nieuwe zoon wilde en waarom Karl de grote afwezige is.

Dit boek is een aangename kennismaking met het werk van Van Emmerik. Omdat het boek heen en weer pendelt tussen het heden en wat er zich in het verleden heeft afgespeeld, bleef ik geboeid lezen. De situatie van Julien en de familie Kratz is ronduit schrijnend. Door de regels heen lees je dat hun levens aan alle kanten rammelen. Prachtig beschreven en zeer pakkend. Ik ben aangenaam verrast en kan iedereen het boek aanraden.

Lees hier wat mijn mede-bloggers van ‘Een perfecte dag voor literatuur’ van dit boek vonden.