Jenny's Bookcase

Voor echte boekenwurmen of ter inspiratie om te lezen

Tagarchief: pesten


door 1 reactie

Liane Moriarty – Grote kleine leugens

Covertekst
Op de pittoreske basisschool Pirriwee Public eindigt het jaarlijkse ouderfeest in een chaos. Met gillende sirenes. Schreeuwende mensen. Een verbijsterde schooldirecteur. En een van de ouders: dood. Is er sprake van moord, een tragisch ongeluk of van een vreselijk ontspoorde ruzie? Wat de ouders van Pirriwee Public zullen leren is dat soms de kleinste leugens het aller gevaarlijkst zijn… […]

488 pagina’s
A.W. Bruna Uitgevers, Amsterdam Grote kleine leugens
ISBN 978 94 005 0613 8
NUR 302

Recensie
Dit boek maakt deel uit van een blogtour en ik ben de hekkensluiter. Mocht je willen weten hoe de andere bloggers dit boek hebben ervaren? Kijk dan even in het volgende rijtje:

Ma 30 mei – Lise Notenboom A.W Bruna
Di 31 mei – Biebmiepje
Wo 1 juni – Shyama in boekenland
Do 2 juni – Connie’s blogspot
Vr 3 juni  – Indeboekenkast
Za 4 juni – serendipitybooks
Zo 5 juni  –  Iheartbooks
Ma 6 juni – Miranda leest
Di 7 juni – Dagmar
Wo 8 juni – Drukinkt
Do 9 juni – Review & roses
Vr 10 juni – Jenny’s bookcase

Het vorige boek van Moriarty heb ik gemist, dus het was mijn eerste kennismaking. Het boek speelt zich af in Australië in het plaatsje Pirriwee. Jane besluit na omzwervingen met haar zoontje Ziggy te gaan wonen in Pirriwee. De omgeving is prachtig en ze wonen op loopafstand van het strand. Ziggy vind het heerlijk.
Als Jane samen met Ziggy naar de oriëntatiedag gaat op zijn nieuwe school, dan gaat het mis. Ziggy zou een meisje uit zijn groep hardhandig hebben aangepakt. De afdrukken staan in de nek van het meisje. Ze zegt dat Ziggy dit heeft gedaan, maar hij ontkend stellig en Jane geloofd hem. Dit is de aanleiding tussen een scheiding in de oudergroep. Jane leert Madeline en Celeste kennen als vriendinnen en slepen haar door deze moeilijke periode heen. De hetze tegen haar zoon Ziggy wordt steeds erger. Kinderen mogen van hun ouders niet meer met Ziggy spelen en er komt zelfs een petitie om Ziggy van school te sturen.
Ondertussen hebben Madeline en Celeste zo hun eigen problemen. De ex van Madeline heeft inmiddels een nieuw gezin, net als zij. Zijn dochtertje komt in de klas bij haar dochtertje, waardoor zij steeds wordt geconfronteerd met haar ex en zijn nieuwe vlam. Hun gezamenlijke dochter kan het bijzonder goed vinden met deze vrouw, iets dat Madeline niet kan uitstaan. Celeste staat er veel alleen voor met haar tweelingen omdat haar man vaak weg is voor zijn werk. Celeste is chaotisch en vind het lastig om de jongens in het gareel te houden. Dit heeft zo zijn oorzaak.

Op de quizavond van de school, waar geld in wordt gezameld door de ouders voor nieuwe digiborden, gebeurt er iets vreselijks. Een van de ouders komt om het leven. Wie het is blijft tot aan het laatste hoofdstuk geheim. Je leest als het ware naar deze gebeurtenis toe en dan ontdek je dat iedereen zo zijn geheimen heeft. De een liegt wat meer dan de ander en achter pracht en praal kan er zomaar heel veel verdriet schuilen.

Vanaf pagina één hangt er een spanning in het boek, want je weet dat er iets gruwelijk mis gaat. Je weet alleen nog niet om wie het gaat en wat er aan de hand is. Daarnaast is de schrijfstijl van Moriarty erg prettig en leest snel weg. Maar toch had ik tijdens het lezen het gevoel dat ik te lang moest wachten op wat er nu ging komen. Er zijn veel details en er wordt erg ingegaan op het leven van de verschillen de hoofdpersonen. Het kan natuurlijk liggen aan mijn ongeduldigheid, maar toch had ik het idee dat het allemaal iets compacter had gekund. Dit doet overigens niets af aan de kwaliteit van het boek en de onderwerpen die in het boek ter sprake komen. Dit is een uitstekend zomerboek! Stop hem in je koffer en waan je een paar uur in Australië.

Bedankt A.W. Bruna dat ik dit boek mocht lezen!


door 6 reacties

Renate Dorrestein – Het duister dat ons scheidt

Covertekst
Alles verandert in het leven van de zesjarige Loes als haar moeder wegens moord tot een lange gevangenisstraf wordt veroordeeld. Het zal duren totdat Loes achttien is voordat de waarheid over de fatale nacht van de moord aan het licht komt. Pas dan neemt iedereen zijn ware gedaante aan en kunnen de krachten die destijds zijn ontketend weer tot bedaren komen. 

 

494 pagina’s Het duister dat ons scheidt
Dwarsligger in samenwerking met Uitgeverij Atlas Contact, Amsterdam
ISBN 978 90 498 0231 8
NUR 301

Recensie
In 2014 las ik mijn eerste boek van Renate Dorrestein. Ik was toen gelijk fan en heb ook wat boeken van haar gekocht in de periode die erop volgde. Uiteraard zijn die boeken op de enorme stapel verdwenen. Dit jaar heb ik iedere maand een thema en probeer ik boeken van die stapel te lezen. Vorige maand waren dat Dwarsliggers en zat er ook een boek van Dorrestein bij, twee vliegen in één klap!

Het boek start alsof je op een reünie bent beland en ‘klasgenootjes’ terugblikken op die ‘goede oude tijd’. Een tijd waarin gezinnen naar vernieuwde en hippe wijken trokken.

“We waren bijna allemaal geboren in de enige nieuwbouwwijk van een ingedut dorp, dat allang van de kaart zou zijn verdwenen als het niemandsland tussen sloot en snelweg geen toplokatie voor projectontwikkelaars was geweest.”
De kinderen uit de wijk groeien samen op en spelen met elkaar rondom de sloot. Loes is één van die kinderen. Zijn woont niet in een nieuwbouwhuis, maar in de oude pastorie. Loes is een meisje met durf, lef en soms een brutale mond. Kinderen uit de buurt mogen haar en ze nemen alles aan wat Loes zegt. De hele wereld draait om haar. Loes verlooft zich met Thomas op de basisschool en er wordt een heus verlovingsfeest georganiseerd door de moeder van Loes. Totdat zij Thomas ontmoet op het feest en hij iemand uit haar verleden blijkt te zijn. Maar Loes is nog te jong om dat te snappen. Haar moeder verbiedt haar om nog om te gaan met Thomas, maar daar luistert ze natuurlijk niet naar. Ze vlucht op een nacht uit haar kamer via de dakgoot. Dit is een fatale nacht voor meerdere personen. De volgende dag wordt de moeder van Loes voor moord opgepakt. Loes wordt de rest van haar jeugd opgevoed door de Luco’s, twee mannen die bij hun inwonen in de pastorie. Hoe de Luco’s ook hun best doen, ze zien niet in dat het leven van Loes op school een hel is.
“Eigenlijk begonnen we zo zoetjes aan te hopen dat Loes de handdoek in de ring zou gooien. […] Met open ogen liep ze in iedere hinderlaag en elke val, ze zocht het gevaar willens en wetens op in plaats van dat ze het trachtte te ontlopen. […] Hardnekkig kwam ze elke ochtend weer naar school. […] We moesten onze eigen grenzen steeds verder, verder, overschrijden om haar te dwingen ons eindelijk te verlossen.”
Het spontane meisje met lef wordt door pesterijen van de aardbodem gevaagd. Loes zet haar verstand op nul en worstelt zich door de tijd op school heen. Als haar moeder onverwachts weer vrij komt, dan moeten zij en Loes elkaar weer opnieuw leren kennen. Om alles te ontvluchten verhuizen ze naar een eiland bij Engeland en proberen daar samen met de Luco’s hun leven weer op te bouwen. Maar je kunt wel voor de zaken weglopen, ze zullen je altijd blijven achtervolgen. Loes komt er beetje bij beetje achter waarom ze is zoals ze is en waarom sommige zaken niet zo goed lukken en wat er precies die nacht is gebeurd.

Ik was al fan van Dorrestein, maar door dit boek is dat alleen nog maar meer gegroeid. Ze weet zo te schrijven dat het verhaal onder je huid gaat zitten. De harde en rake zinnen komen rechtstreeks bij je binnen. Als Loes weer wordt gepest wordt jij ook gepest en wil je roepen en van je af slaan. Je wilt haar tijdelijke vaders door elkaar schudden, ‘wordt dan wakker!’.  Als een boek dat met mij kan doen, dan kan ik niet anders dan mijn petje afnemen. Lees Dorrestein! En als je dat nog niet hebt gedaan, begin dan met dit boek.


door 1 reactie

Fiona Higgins – Weg van alles

Covertekst
Als Paula binnen een week te horen krijgt dat haar dochter digitaal gepest wordt en haar man haar heeft bedrogen, beseft ze dat haar comfortabele leven voorbij is. Ze kan maar één oplossing bedenken: wegwezen. Ze meldt haar kinderen voor een paar maanden af op school, hangt de caravan waarin haar vader woont achter de auto en gaat op reis, dwars door Australië. De enige regel die ze instelt is ‘geen technologie’ – geen telefoons, geen tablets. Het is tijd voor back to basics en herontdekken wat echt belangrijk is in het leven. Het klinkt eenvoudig, en voor even is het dat ook. Maar de reis heeft verrassende complicaties voor haar in petto.

372 pagina’s weg van alles
Ambo | Anthos, Amsterdam
ISBN 978 90 263 3154 1

Recensie
Met een grote caravan op de cover kan het bijna niet anders dan dat je dit boek in de zomer wilt lezen. Ik had geluk dat ik het boek mocht lezen van Ambo | Anthos tijdens wat regenachtige zomerdagen.

Het boek beschrijft een roadtrip van een familie die veel heeft meegemaakt. Caitlin, de dochter van Paula wordt gepest via Facebook. Er is een nare foto geplaatst met een tekst over haar en haar beste vriendin. School wil dat Caitlin een tijdje niet meer komt, tot dat de zaken zijn uitgezocht, dit geheel tegen de wens van Paula in. En haar zoon Lachie (spreek uit op z’n Engels) kan zich hierdoor ook niet meer vertonen op school. Als Paula er achter komt dat haar man er een online affaire op na houdt met een veel jonger exemplaar, is voor haar de maat vol. Haar vader woont sinds het overlijden van haar moeder in de achtertuin in een caravan. Haar man Hamish had deze aangeschaft om wat privéruimte te hebben, maar uiteindelijk nam zijn schoonvader Sid zijn intrek in de caravan.

Deze caravan haakt Paula achter de auto en laadt alles in wat ze nodig heeft en sleept haar kinderen en vader mee op avontuur. Iets waar ze altijd van droomde, maar het nooit deed of durfde. Paula is dan altijd bezig geweest met alles tot in de puntjes te verzorgen, behalve zichzelf. Dat is ook een van de redenen dat haar man het elders heeft gezocht. De kinderen vinden het in het begin niet leuk dat ze mee moeten, maar door de levenslessen van hun opa krijgt de reis een leerzame invulling. Ze ontmoeten mensen, doen dingen waarvan ze niet dachten dat ze het konden en ontdekken veel over zichzelf. Door afstand te nemen van de situatie thuis worden heel veel zaken ineens heel helder, tot een vreemdeling alles op z’n kop zet.

Zoals ik al aangaf is het boek ideaal voor de zomer. Het is een boek met humor, onverwachte zaken, familiebanden en liefde. Ondanks dat de scenes met Hamish veel seks bevatten, want hij kan niet zonder, maakt de rest van de roadtrip door deze familie heel veel goed. Het boek laat je inzien dat je eigenlijk niet veel nodig hebt, behalve elkaars gezelschap. Maar ook dat je soms in een relatie voor jezelf moet kiezen. Een luchtig boek, met een liefdevol moraal. Ik heb ervan genoten!


door 3 reacties

Judith Visser – Stuk

Covertekst
Elizabeth zit in 4b van het Mercatus College in Rotterdam. Ze wordt door een aantal klasgenoten op een gruwelijke maar vrijwel onzichtbare manier gepest. Haar ouders zijn sinds een paar jaar gescheiden en haar moeder heeft zich op haar werk gestort om het verdriet te verdringen. Elizabeth raakt steeds meer geïsoleerd. Het enige positieve aan haar klas is de aanwezigheid van Alec. Alec is een rustige, knappe jongen, die ouder en wijzer is dan de andere jongens. Hij heeft verkering met Riley, een uitzonderlijk mooi, blond en ook nog lief meisje. Elizabeth stelt zich voor hoe het leven eruit zou zien als ze Riley was.
En dan neemt ze een fatale beslissing…

301 pagina’s Stuk
De Boekerij bv, Amsterdam
ISBN 978 90 225 5087 8

Recensie
Vorig jaar las ik het boek ‘Oversteken‘ van Judith Visser. Met ingehouden adem heb ik het boek in no-time uitgelezen. Dit was mijn eerste kennismaking met Judith Visser en smaakte naar meer. Ik besloot onder anderen ‘Stuk’ en ‘Trip’ te kopen. Aangezien de verfilming van het boek ‘Stuk’ sinds 11 juni in de bioscoop draait, wilde ik eerst dit boek lezen. En zo geschiedde…

Het boek vertelt het verhaal van Elizabeth. Ze is letterlijk in een nachtmerrie beland. Na de basisschool was ze helemaal klaar voor de middelbare school. Ware het niet dat haar ouders besloten te scheiden. Haar vader had een stiekeme relatie met een Amerikaanse vrouw en na de scheiding is hij daar gaan wonen. Dit zorgde er voor dat haar moeder zich stortte op haar werk en Elizabeth op ietsje teveel eten, want haar moeder was er toch niet. Na schooltijd gaat er gerust een heel zak chips naar binnen en elke woensdag eet ze standaard een pizza in een paar minuten op. De kilo’s die er ongemerkt aankomen, blijven niet onopgemerkt bij een aantal klasgenoten.

Sinds de brugklas wordt ze al gepest en maken ze haar voor de meest vreselijke dingen uit. Elizabeth staat gedurende de schooltijd op de overleef stand. Ze zorgt er voor dat ze onvindbaar is in de pauze en na schooltijd blijft ze langer op school hangen. Helaas ontkomt ze haar pesters niet altijd en dan gebeuren er soms gruwelijke dingen. Thuis kan ze bij niemand haar verhaal kwijt en vriendinnen heeft ze niet. De enige die nog wat troost kan bieden is haar rat en als dat niet helpt, trekt Elizabeth hele plukken haar uit haar hoofd. In de klas probeert ze zich zo onopvallend mogelijk te gedragen. Ze krijgt wel steeds meer oog voor Alec en Riley die voor haar in de klas zitten. Zeker nadat Alec Elizabeth getroost heeft op het toilet. Die belangstelling van Elizabeth voor Alec en Riley neemt een onverwachte wending, maar of dat nou zo verstandig is…

Dit boek is echt een must read voor alle scholieren op de middelbare school! Het boek geeft goed weer hoe weinig klasgenoten van elkaar weten en dat de kleinste ‘afwijking’ van het reguliere een reden kan zijn voor pesten. Het boek beschrijft een aantal heftige scenes waarin Elizabeth op gruwelijke wijze ook fysiek wordt gepest. Het boek zou ik als ex-juf zeker inzetten in mijn klas, confronterender kan niet. Echter raakte dit boek mij wel minder dan bijvoorbeeld ‘Spijt’ van Carry Slee. Ik moet er wel bij vermelden dat ik bijna de leeftijd van de personages had uit het boek ‘Spijt’ en dit keer sta ik daar al een heel eind vanaf. Ondanks dat, vind ik het een zeer goed boek met een hele belangrijke meerwaarde voor het onderwijs.

Ik lees Nederlands (2014) - groot