Covertekst
[…] In het Parijs van de belle époque brengt Sophie de eerste romantische weken na hun trouwen door met haar geliefde, de schilder Édouard Lefèvre. Het is een opwindende tijd, hoewel het leven aan de zijde van een arme kunstenaar ook zijn schaduwkanten kent…
Meer dan een eeuw later komen Liv en David aan in Parijs voor hun huwelijksreis. De stad is prachtig, maar de romantiek is ver te zoeken, vooral doordat Liv steeds alleen is omdat David de ene zakelijke afspraak na de andere heeft. Heeft Liv de fout van haar leven gemaakt? […]
Uitgeverij De Fontein, Utrecht
ISBN 978 90 261 3882 9
NUR 302
Nog niet zo heel erg lang geleden las ik ‘Portret van een vrouw‘. Dit boekje is de voorgeschiedenis van de twee hoofdrolspeelsters.
SJ Watson – Tweede leven
Covertekst
Op een dag wordt de Londense Julia, echtgenote en moeder, geconfronteerd met de gewelddadige dood van haar zusje Kate in Parijs. Ze vindt steun bij Kates huisgenote en beste vriendin, die zich steeds meer laat ontvallen over het dubbelleven dat Kate leidde. Wanneer Julia dit tweede leven van haar zusje begint te onderzoeken, ontmoet ze de charmante en mysterieuze Lukas. Hij lijkt Kate gekend te hebben. Julia’s zoektocht wordt langzamerhand steeds obsessiever en ze belandt erdoor in een levensgevaarlijke wereld. Kan ze daaruit nog ontsnappen?
384 pagina’s 
Ambo|Anthos uitgevers, Amsterdam
ISBN 978 90 414 1725 1
NUR 301
Recensie
In 2013 las ik ‘Voor ik ga slapen‘. Ik vond het een boek waar je tijdens het lezen een onderbuikgevoel van krijgt. Toen ik van de uitgeverij de vraag kreeg of ik ‘Tweede leven’ onder embargo wilde lezen zei ik volmondig ja. Nu is het boek overal verkrijgbaar en mag ik ronduit vertellen wat ik er van vind.
Julia is een succesvolle fotografe en is getrouwd met Hugh, chirurg. Samen hebben ze de zorg voor Connor, de zoon van Kate. Kate was op dat moment niet in staat om voor Connor te zorgen en daarom besloten Julia en Hugh hem in huis te nemen. Af en toe belt Kate midden in de nacht op, ze wil haar zoon terug. Vaak is dit in een dronken bui. Als er weer een telefoontje over Kate komt is zij het slachtoffer geworden van een misdrijf. Julia vind dat de politie te weinig van zich laat horen en gaat zelf naar Parijs om op onderzoek uit te gaan. Ze ontmoet daar het huisgenootje van Kate, Anna, waar ze het ontzettend goed mee blijkt te kunnen vinden. Door Anne leert ze Kate op een andere manier kennen. Kate en Anna zochten via internet wel eens gezelschap van mannen. Gezellig voor een avondje om online te kletsen, maar ook wel eens voor een echte afspraak. Zou een van die afspraken iets met haar dood te maken kunnen hebben? Julia kan dit idee niet loslaten en gaat op het internet op onderzoek uit. Daar ontmoet ze Lukas. Hij komt geregeld op internet om te kletsen en wil Julia wel helpen met zoeken.
Ondertussen moet Julia dealen met een zoon die treurt om zijn echte moeder en daar moeilijk over praat. En ze moet Hugh zien te overtuigen van haar eigen onderzoek, want de zaken lopen niet zo soepel tussen hun. Julia moet allerlei ballen in de lucht houden, het onderzoek naar Kate, haar zoon, haar man en haar bedrijf. Maar er is een ding wat steeds meer tijd in beslag neemt. Een ding wat al haar aandacht opslokt. Het lijkt bijna een tweede leven…
Ook nu had ik continue een onderbuikgevoel tijdens het lezen. Iets klopt er niet, er hangt iets in de lucht, maar wat? Het boek kabbelt soms een tijdje voort, maar dat is gewoon niet te vertrouwen. Het is knap dat SJ Watson voor de tweede keer mij dit gevoel bezorgd. Hij neemt je mee in een ogenschijnlijk verdrietige maar overzichtelijke situatie, maar dat is allemaal schijn. En als je denkt dat je weet hoe het zit, dan heb je het gewoon keihard mis. Lees dit boek!
Bedankt Ambo | Anthos voor dit spannende boek!
Benjamin Constable – De drie levens van Tomomi Ishikawa
Covertekst
Tomomi Ishikawa is dood en haar beste vriend Ben erft haar laptop. Daar staan wonderlijke aanwijzingen op en Ben denkt dat er meer achter haar zelfmoord zit.Tomomi leidt hem naar pakketjes die ze voor hem heeft verstopt op vreemde plekken in Parijs: onder een bankje in een onbekend park, in een verlaten metrostation en in een beroemd beeld van stilstaande klokken. Na de uitgebreide speurtocht door Parijs, voert ze hem op een nog spannender tocht naar New York. Ben put troost uit deze afleiding maar als hij in New York vermoedt dat iets niet klopt, wordt de sfeer grimmig. Wat wil Tomomi van hem? Wordt hij vermaakt of bespeeld?
302 pagina´s
Nieuw Amsterdam Uitgevers, Amsterdam
ISBN 978 90 468 1588 5
NUR 302
Recensie
Dit boek beschrijft het verhaal van een vriendin, een avonturierster en een moordenares. En dan niet perse in deze volgorde. Ben is een goedzak en na het krijgen van de afscheidsbrief van Tomomi haalt hij haar laptop op in haar huis. Na wat snuffelen in haar laptop besluit hij op onderzoek uit te gaan naar de aanwijzingen die ze hem via brieven/ bestanden op de laptop geeft. Je zou als buitenstaander denken, waarom volg je de aanwijzingen op van iemand die is overleden? Je hebt namelijk zelf ook een keus, dat maakt dat Ben een goedzak is. Ik denk dat het voor Ben een houvast is om de vriendschap die zij hadden te kunnen blijven beleven. Om terug te kunnen gaan naar herinneringen en de leuke dingen ze deden of soms juist niet deden. Ook het roken van een sigaret in een kleine steeg midden in het holst van de nacht behoorde tot een van hun bezigheden.
Door de speurtochten van Ben door Parijs met de aanwijzingen van Tomomi leer je zelf ook meer over de stad. Ik ben er namelijk nog nooit geweest en het lijkt mij wel boeiend om de kleine pleintjes en parkjes die Ben bezoekt met eigen ogen te zien. Het klinkt allemaal erg vrolijk zo (ondanks het overlijden van Tomomi), maar eigenlijk heeft het verhaal ook iets tragisch. Tomomi verstopt her en der aantekeningen van gebeurtenissen uit haar verleden die Ben op de gekste plekken in Parijs en later in New York vind. Deze aantekeningen beschrijven erg vaak een moord op iemand uit de directe omgeving van Tomomi. Is het waar dat zij echt een moordenares is? Of heeft ze de verhalen voor Ben verzonnen? In New York neemt het verhaal een steeds grimmigere wending en dat maakt ook dat je niet meer op wilt houden met lezen. Hoe zit dan nu met Tomomi, is ze een avonturierster of toch wel een moordenares? Dit boek is verwarrend, gek, absurd en mooi. Lezen dus!
Wat mijn mede-bloggers van het boek vinden lees je hier.
Tijdens het lezen van dit boek kreeg ik deels een Amelie gevoel. Als je deze Franse film nog niet hebt gezien, dan kan ik je het echt aanraden. Alleen al voor de muziek wil je deze film zien.
Je voelt in het boek een bepaalde liefde tussen Ben en Tomomi. Of het de liefde is tussen twee geliefden is niet geheel duidelijk, ik denk eerder een haat-liefde-verhouding. Maar het stiekem verstoppen van aanwijzingen in Parijs voor een geliefde deed mij heel erg denken aan de film. Vandaar dat ik de soundtrack van deze film heb gebruikt als bijpassend nummer.
Ivo Bonthuis – Niets en niemand
Covertekst
Op het vliegveld in Parijs wacht Laura Innes tot er weer gevlogen zal worden. Beeldschermen tonen de brokstukken van het vliegtuig dat ze net heeft gemist. Het is de vraag of ze vanavond nog thuis zal komen. Het is de vraag of ze dat werkelijk wil. De familie Innes deed nooit aan ‘thuis’. Laura, Maxime en hun zoon Steven woonden overal en nergens, waren niemand verantwoording schuldig behalve elkaar. Ze zouden en leven lang in vrijheid schoonheid scheppen. Dat leek nog te gaan lukken ook. Totdat ze zich vestigden in Nederland, waar hun eigen wetten niets waard bleken te zijn. In de vertrekhal ontvangt Laura haar doodsbericht. En ineens is alles weer mogelijk.
190 pagina´s 
Nieuw Amsterdam Uitgevers, Amsterdam
ISBN 978 90 468 1467 3
Recensie
Een mooie dag voor literatuur. Dat was het eigenlijk de afgelopen dagen. Met verwondering heb ik dit boek zitten lezen, wat een mooie metaforen. Soms met verwarring, wat bedoelt Bonthuis nu? Maar ook met verbazing, wat een typische hoofdpersonen. Het is dus geen boek wat je even lekker weg leest op het strand, daarvoor is het net te ingewikkeld.
Laura Innes staat voor een merkwaardige keuze in haar leven. Het vliegtuig waar zij in had moeten zitten is neergestort en men denkt dat zij is overleden. Ze denkt gedurende de uren dat ze op het vliegveld zit na over haar gezin, haar huwelijk en of ze haar familie zal bellen dat ze in orde is. Je vraagt je als lezer af waarom. Waarom zou je niet meteen je familie bellen? Gedurende het boek wordt duidelijk dat haar man Maxime, een kunstenaar, en zij een aparte relatie hebben. Hun ontmoeting was al bijzonder, maar gedurende hun relatie en flits huwelijk blijven ze een bijzonder koppel. Voor de buitenkant zijn ze het ideale kunstenaarspaar,maar het tegendeel blijkt waar.
En dan hun zoon Steven, deze speelt ook een belangrijke rol in het verhaal. Hij is als kind overal mee naar toe gesleept, ook naar het buitenland. Steven kreeg thuis les van zijn moeder aan de Innes-academie. Dat maakte het wel dat Steven een bepaalde rol kreeg opgelegd, namelijk die van het geweldig getalenteerde kind. Ook hij zou net zo moeten kunnen schilderen, tekenen en creëren als z’n vader. Steven kan echter helemaal niet aan die verwachtingen voldoen en het heeft daar op latere leeftijd behoorlijk last van. Ik vond Steven behoorlijk destructief. Hij is op een bepaald moment in Parijs in elkaar geslagen en houdt daar een zeer pijnlijke nek en rug aan over, maar naar de dokter gaan doet hij niet. Terwijl de beschrijving van zijn ‘verwondingen’ der mate zijn, dat hij een groot risico loopt. Misschien is dat een manier om eindelijk eens zelf een beslissing over zijn leven te nemen en niet te doen zoals zijn ouders en met name zijn moeder van hem verwacht.
Dit is een van de mooie metaforen die Bonthuis gebruikt. Een andere die ik erg mooi vind is de wond die Laura ineens heeft aan haar arm terwijl ze op het vliegveld zit. Ik zie die wond als een metafoor voor haar leven. De wond is ergens opgelopen en er loopt langzaam bloed uit, net als het leven van Laura. Er is ergens een scheurtje ontstaan in het leven van Laura en het oude leven is er langzaam uitgelopen en dat heeft ze niet in de gaten gehad. Nu ze op het vliegveld haar leven overdenkt ziet ze alles ineens een stuk helderder.
Houd je van literatuur? Dan moet je het echt lezen, het is tenslotte altijd ‘een perfecte dag voor literatuur’.
Ik sluit mijn recensie graag af met een nummer wat dit boek voor een deel beschrijft.
Jenny's Bookcase 