Jenny's Bookcase

Voor echte boekenwurmen of ter inspiratie om te lezen

Tagarchief: Ontvoering


door 5 reacties

Lisa Gardner – Aangeraakt

Covertekst
Libby en haar man Justin komen na een avondje uit weer thuis bij hun vijftienjarige dochter, maar stuiten binnen op drie onbekende mannen. Een Taser is genoeg om het gezin uit te schakelen, en als ze wakker worden bevinden ze zich in een verlaten gevangenis – ooit gebouwd door het bedrijf van Justin. Terwijl het gezin probeert samen te werken om te overleven, domineert één vraag hun gedachten: waarom zijn ze alle drie gekidnapt? Politieagente Tessa Leoni vertrouwt de zaak niet, want het is zeer ongebruikelijk dat kidnappers een heel gezin ontvoeren. Samen met de plaatselijke sheriff besluit Tessa dieper te gaan graven in het leven van Libby en Justin. Wie zou zo’n ogenschijnlijk perfect gezin willen ontvoeren? En hoe ver zou deze persoon bereid zijn te gaan?

457 pagina’s Aangeraakt
Uitgeverij De Bezige Bij, Amsterdam
ISBN 978 90 234 8680 0
NUR 305

Recensie

Eerder las ik al ‘In haar naam‘ van Lisa Gardner. Uiteraard was ik erg nieuwsgierig naar haar nieuwe boek.

In het begin van het boek komen we gelijk een oude bekende tegen, D.D. Waren is kort van de partij en graag had ik meer van haar willen lezen. Daarentegen introduceert Gardner een nieuw interessant personage, namelijk die van Tessa Leoni. Zij is een privérechercheur die werkt voor het bedrijf van Justin. Echter, heeft zij ook een bepaald mysterieus verleden, wat tot op een bepaalde hoogte geheim blijft voor mij als lezer. Ik zou dus graag Tessa in het volgende boek van Gardner terug willen zien. Er valt volgens mij nog een heel boek over haar te schrijven.

Het boek pendelt heen en weer tussen de ontvoering en het tijdelijke leven in de gevangenis, maar ook tussen de gedachtes en ervaringen van Libby en natuurlijk de rechercheurs. In het begin moest ik daar even inkomen, maar uiteindelijk werkt het als een trein. Je hebt te maken met mini-cliffhangers, waardoor je het boek nauwelijks nog kunt wegleggen. Tussen de verschillende personages gebeurt er van alles. In het gezin Denbe, dat met z’n drieën is opgesloten in een cel, worden er door de gehele situatie eindelijk zaken uitgesproken die allang besproken hadden moeten worden, hoewel… niets is wat het lijkt. Het is bijna een wie is de mol spel. Net als je denkt dat je weet hoe de vork in de steel zit, gebeurt er weer iets waardoor je op het verkeerde been wordt gezet. Ook gebeurt er van alles achter de schermen bij de politie en de FBI. Aangezien de ontvoering buiten bepaalde grenzen plaats vind, moeten politie en FBI samenwerken en dat is niet aan iedereen besteed. Maar alles wordt in het werk gesteld om de familie weer terug te brengen en ze hun leven terug te geven, toch?!

Na het lezen van dit boek ben ik nog enthousiaster geworden over het werk van Gardner. Ik hoop dat zij aan mijn verzoek om Tessa Leoni een nieuw verhaal te geven zal voldoen. Ik wacht in ieder geval met spanning af!

Zoals je ziet, staan er twee boeken op de foto en jij kunt er ook eentje winnen! Hoe? Daarover later meer.


door 5 reacties

Nicci French – Blauwe maandag

Covertekst
Frieda Klein is psychoanalytica. Ze leeft een strak georganiseerd leven, dat vooral gericht is op het helpen van anderen. Niet alleen haar patiënten, maar ook haar familie en vrienden kunnen altijd op haar rekenen. De onrust in haar hoofd probeert ze te verdrijven met lange nachtelijke wandelingen door haar geliefde Londen.

Frieda is ervan overtuigd dat wat zich in het hoofd van haar patiënten afspeelt controleerbaar is. Maar als een van haar patiënten vertelt dat hij ervan droomt een kind te hebben, met rood haar en sproeten, en kort daarna een jongetje verdwijnt dat aan die omschrijving voldoet, wordt Frieda geconfronteerd met de onbeheersbare werkelijkheid die zij altijd angstvallig buiten de deur heeft weten te houden.

Kan Frieda’s kennis van de menselijke geest de recherche helpen bij het vinden van het jongetje? Is er een verband met een ontvoeringszaak van tweeëntwintig jaar eerder? En zal de dader worden ontmaskerd?

369 pagina’s Blauwe Maandag
Anthos,  Amsterdam
ISBN 978 90 414 1930 9

Recensie
Het boek start in 1987. Rosie gaat heel kort de snoepwinkel binnen die ze op weg van school naar huis tegen komt. In dat korte ogenblik raakt Joanna, haar kleine zusje, uit het oog. Dat zal de laatste keer zijn dat ze haar ziet. Jaren gaan voorbij, zonder één spoor van Joanna. Alle onderzoeken lopen dood. Rosie wordt ouder, maar leeft met een enorm schuldgevoel.

Het verhaal maakt vervolgens een sprong naar het heden. We leren Frieda Klein kennen. Ze is een vrouw met een behoorlijke gebruiksaanwijzing. Vaak loopt ze ’s nachts over straat als ze niet kan slapen. Het helpt haar het hoofd leegmaken. Ze heeft haar eigen praktijk en organiseert die zoals zij wil.
Alan is een van haar cliënten waar ze gesprekken mee voert. Hij worstelt met het verlangen naar een zoon. Hij ziet het beeld van zijn zoon toekomstige helemaal voor zich. Het moet een jongetje worden met rood haar. In die periode verdwijnt er een jongetje die aan dat signalement voldoet. Het jongetje stond te wachten op het schoolplein op zijn moeder die later dan anders uit haar werk kwam. Helaas kwam ze te laat voor haar zoon en bleek hij zonder enkel spoor verdwenen te zijn. Frieda gaat haar intuïtie achterna en beland ineens in het politieonderzoek naar de verdwijning van het jongetje. Heeft haar cliënt Alan hier iets mee te maken? En waarom start het boek met de verdwijning van de kleine Joanna?

Jaren gelden heb ik boeken van Nicci French gelezen, maar toch trokken die verhalen mij niet. Terwijl ik wel heel erg van thrillers hou. Nu de auteurs al een tijd gelezen zijn gestart met een nieuwe serie met Frieda Klein in de hoofdrol, wilde ik het een nieuwe kans geven. Het werd het boek van de maanden maart en april in de Boekenwurmenclub.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik meer dan een week over dit boek heb gedaan en dat is voor een thriller meestal geen goed teken. Ik had niet de neiging om het boek uit te moeten lezen en kon het dus makkelijk wegleggen. Ik vind Frieda Klein wel een zeer boeiend personage. Omdat zij een zeer belangrijke rol in het boek speelt is het genre eerder psychologisch dan een hele spannende thriller. Wat opzich natuurlijk geen probleem is. Ik begon mij op een gegeven moment wel te irriteren aan de vele herhalingen in het boek. Frieda steekt meerdere malen haar open haard aan gedurende het verhaal of er wordt iets omtrent de open haard geschreven. Voor Frieda is knusheid en warmte erg belangrijk, maar ik vond die vele herhalingen niet zo veel toevoegen aan het verhaal. Ook zag ik sommige plotwendingen al van verre aankomen. Daar kan ik natuurlijk verder niets over zeggen en ik hoop dat die wendingen voor jou wel een verrassing zullen zijn. Stiekem ben ik wel heel erg benieuwd naar hoe het verder gaat met Frieda, alleen vond ik het verhaal in Blauwe Maandag niet zo sterk. Jammer, maar ik ga vast een poging wagen in het boek ‘Dinsdag is voorbij’.

Hier kun je lezen wat mijn mede-boekwurm Judith van dit boek vond.


door 4 reacties

Julie Berry – Wat ik weet

Covertekst
Twee jaar lang was Judith vermist. Als ze na die tijd terugkeert na het kolonistenstadje Roswell Station, kan ze niemand vertellen wat er mer haar is gebeurd. Omdat ze verminkt is wordt ze uit de gemeenschap verstoten. Haar grote liefde heeft een ander, haar vriendinnen negeren haar, en haar moeder weigert haar bij haar naam te noemen. Opgesloten in haar eigen stilte, wordt Judith niet gezien en niet gehoord. Totdat ze besluit voor zichzelf op te komen en de geheimen van Roswell Station prijs te geven.

298 pagina’s Wat ik weet
Uitgeverij J.H. Gottmer, Haarlem
ISBN 978 90 257 5504 1
NUR 285

Recensie

Het boek speelt zich af in de tijd van de kolonisten. In het begin van het boek moest ik daar even aan wennen. Maar voor ik het wist werd ik daar volledige in meegezogen. Judith is een jonge vrouw die iets ergs is overkomen. Ze is haar tong kwijt door een gruwelijk misdrijf en kan niet meer praten. Ze is twee jaar weggeweest uit haar dorp door een ontvoering en kan niet vertellen waar ze al die tijd gezeten heeft. Haar vader is in die tijd overleden en haar moeder negeert haar bij terugkomst. Ook haar grote liefde Lucas staat op het punt met een ander te trouwen. Daarnaast is ze ook nog eens het mikpunt van spot en pesterijen door dorpsbewoners omdat ze niet kan praten. Judith moet vechten voor een plek in het dorp. Gelukkig staat haar broer aan haar kant en dankzij hem gaat Judith zelfs naar school om te leren schrijven en lezen. Ze knokt en ze laat zich niet kennen. Het is een ontzettend sterke jonge vrouw met een enorm geheim.

Tijdens het lezen waan je je in de koloniale tijd ergens in een dorpje in Amerika. Je hoort het ruisen van de rokken van de vrouwen, het zuigen van de modder in de straten en het knisperen van het hout in de kachel. De zinnen zijn prachtig beschreven, soms is het zelfs bijna poëzie. Je zou echt niet zeggen dat dit een jeugdboek is. Het verhaal heeft mij echt in zijn greep gehouden en had het binnen twee dagen uit. Het gaat over onrecht, het niet voor jezelf kunnen en mogen opkomen omdat het niet mag van de gemeenschap. Dat je geen slachtoffer bent als je overkomt wat Judith is overkomen, maar dat je dan wordt behandeld als een paria in de gemeenschap. Ondanks het vele onrecht is het echt een prachtig boek! Als ik sterren zou geven, dan zou het echt het maximale aantal zijn. Lees dit boek en kom er achter wat Judith met het dorp wil delen!

Je leest hier wat mijn medebloggers van dit boek vonden.

Het muzikale intermezzo wat ik dit keer bij het boek vond passen:

 


door Een reactie plaatsen

Marte Jongbloed – Een Roos in de woestijn

Covertekst
Liset en haar beste vriendin Roos werken als lerares op dezelfde school. Als Roos een dodelijk ongeluk krijgt, is Liset helemaal kapot. Samen met Pieter, de superknappe broer van Roos, ruimt Liset alle spullen op.
Tussen de papieren ontdekt ze een foto van een krakkemikkig gebouwtje en een officieel Arabisch document waar de handtekening van Roos onder staat. Tegen alle adviezen in vertrekt Liset naar het levensgevaarlijke Jemen, op zoek naar het geheim van Roos… (Bron: http://www.martejongbloed.nl).

195 pagina´seen roos in de woestijn
Uitgeverij Cupido, Soest
ISBN 978 94 620 4097 7
E-book

Recensie
Dit is ook weer typisch zo’n boek wat je in één ruk uit moet en wilt lezen. Dat heb ik dan ook gedaan in een paar uur tijd. De schrijfstijl is zeer prettig en het leest daarom ook erg vlot. Omdat ik zelf ook lerares ben geweest snap ik helemaal de omgeving en de situatie. Roos en Liset zijn vriendinnen en werken ook nog eens samen. Als na het overlijden van Roos er een nieuwe lerares wordt aangesteld heeft Liset het daar erg moeilijk mee. Roos had een bepaalde stijl van lesgeven en de nieuwe lerares is van de harde aanpak. Liset kan dit slecht accepteren en ze mist haar vriendin en collega. Als Liset bij het opruimen van Roos haar spullen papieren vind in het Arabisch en ze komt er achter wat Roos van plan was in Jemen, besluit ze het roer om te gooien. Ze solliciteert voor lerares Nederlands voor ‘bijlessen’ aan Nederlandse kinderen in Jemen. Ze wordt aangenomen, maar daar zijn haar ouders en de broer van Roos het eigenlijk niet mee eens. Gelukkig laat ze zich door niemand tegen houden en ze wordt hartelijk ontvangen door de Nederlanders in Jemen. Ondanks dat er een jongen is in de klas die het lesgeven niet gemakkelijk maakt, weet ze toch de klas voor zich te winnen. De band met die ze met die jongen opbouwt zal haar later goed van pas komen. Ze leert steeds meer Nederlanders kennen in Jemen en ze gaat samen met één van hen opzoek naar het geheim van Roos. Als Liset eenmaal weet wat het is, wil ze de wens van Roos uit laten komen, maar dat gaat niet zonder slag of stoot. Ze krijgt te maken met verschillende meningen, stammen in het dorp, geweld en een ontvoering. Gaat dit allemaal nog goed komen?

Het was een heerlijk boek om te lezen. Bedankt Marte! Mocht je binnenkort op vakantie gaan, of je hebt een lazy Sunday, dan kan ik je dit boek van harte aanbevelen.

De boektrailer brengt je gelijk in de juiste Jemense sferen als je een nog beter beeld wilt krijgen van het boek:

Ik lees Nederlands (2014) - groot


door 2 reacties

Simone van der Vlugt – Morgen ben ik weer thuis

Covertekst 

Wanneer de elfjarige Britt na haar turnles niet meer thuiskomt, wordt al snel duidelijk dat dit geen gewone vermissing is. Britt en haar moeder leiden een rustig leven in Alkmaar, en zijn samen gelukkig. Lois en haar team worden op de zaak gezet en een AMBER Alert is noodzakelijk. Er komen vage aanwijzingen binnen over een man die in de struiken van de sporthal heeft gestaan en er worden sporen van een busje gevonden langs Britts fietsroute. Als duidelijk wordt dat Britt ontvoerd is naar het buitenland, ziet Lois zich voor grote problemen gesteld, want over de grens heeft zij geen bevoegdheden meer…

277 pagina´sMorgen ben ik weer thuis
Anthos, Amsterdam
ISBN 978 90 414 2414 3

Recensie

Wat was het fijn om na zo’n lange tijd weer een boek van Simone van der Vlugt te lezen. Wat betreft de snelheid van het boek is er nog niets veranderd in de schrijfwijze van Simone. Gelukkig maar voor de fans. Omdat het verhaal slechts een paar dagen bestrijkt, zorgde dat voor mijn gevoel nog eens extra voor vaart in het verhaal. Langzaam aan leren we Lois wat beter kennen, want ook in dit deel wordt weer eens duidelijk benadrukt dat Lois niet tegen onrecht kan en hart voor slachtoffers heeft. Ze blijft ook dit keer niet helemaal binnen de boekjes. Dit maakt Lois tot een leuk personage en is tevens geloofwaardig.

Jammer vond ik dat het boek eigenlijk zo uit was, ik had namelijk nog wel meer willen lezen. Ik miste misschien een beetje diepgang in de personages. Ik had bijvoorbeeld wel meer willen weten over de relatie tussen de ouders van Britt. De vader van Britt zit gevangen en Britt heeft hem nooit leren kennen, wat ook de reden is dat zij alleen woont met haar moeder. Ook tussen Onno en Lois gebeurt er iets, waar ik wel het fijne van had willen weten. Ik snap natuurlijk ook wel dat Simone dit bewaard voor een volgend deel. Want dat er een derde deel komt, dat is al zeker.

Er was overigens één scene in het boek met Britt die ik zelf heel erg heftig vond en behoorlijk expliciet. Ik weet nog dat Simone tijdens het interview op haar boekpresentatie zei dat ze niet van explicite zaken hielt zoals Karin Slaughter die wel beschrijft in haar boeken. Heel eerlijk gezegd heb ik liever één scene waar het bloed van de muur druipt, dan deze scene. En, heel soms, vond ik de uitleg over regels of werkzaamheden bij de politie net iets teveel uitgelegd. Ik lees het denk liever in een dialoog, maar dat is puur persoonlijk. Hier tegenover staat dat ik ook heel even een traantje heb weggepinkt, wat natuurlijk wel heel erg mooi is als een verhaal dat kan bewerkstelligen.

Gesigneerd


door 2 reacties

Karin Slaughter – Gevallen

Covertekst 

Wat begint als een normale dag, zal voor Faith Mitchell eindigen in een vreselijke nachtmerrie. Er wordt ingebroken in het huis van haar moeder, een onbekende man wordt vermoord en er vindt een gijzeling plaats. En haar moeder lijkt spoorloos verdwenen…

Faith gaat op zoek naar de overvallers van haar moeder. Wat was de reden van de overval? Waarom is haar moeder verdwenen? Heeft haar verleden ermee te maken? Jaren terug was Faiths moeder hoofd van de narcoticabrigade die werd opgedoekt vanwege corruptie, waarbij zij als enige werd vrijgepleit. Samen met Will Trent, Amanda Wagner en Sara Linton duikt Faith Mitchell in het verleden van haar moeder, een zoektocht waarbij ook zij zelf groot risico lopen.

442 pagina´s Gevallen
Cargo, De Bezige Bij, Amsterdam
ISBN 978 90 234 6450 1
NUR 305

Recensie

Het is al weer even geleden dat ik dit boek heb gelezen en ik moest dan ook behoorlijk graven in mijn geheugen. Ik had ook de laatste drie boeken van Karin Slaughter achter elkaar gelezen om eindelijk weer bij te zijn. Ik heb namelijk jaren een stapel Karin Slaughters in huis gehad. Nu zijn ze allemaal uit en moet ik minstens een jaar wachten op een nieuwe. Ik moet zeggen dat ik de laatste drie boeken met plezier heb gelezen. Dat komt denk ik omdat de verschillende hoofdpersonen die je de afgelopen jaren hebt leren kennen ineens zelf leidend voorwerp zijn in de boeken. Dat geeft voor mij veel diepgang omdat ik altijd meer over de hoofdpersoon wil weten. Je komt dus met de laatste drie boeken van Karin Slaughter zeker aan je trekken als je dat ook erg belangrijk vind. Dit keer staat de familie Mitchell op de voorgrond in het boek ‘Gevallen’. Wat een heftige kennismaking was dat zeg. Het verhaal neemt een aantal wendingen waar je als lezer alleen maar van kunt smullen. Evelyn Mitchell is jaren geleden door een onderzoek van Will Trent uit haar functie gestapt. Ze heeft het als vrouw bij de politie niet makkelijk gehad en het heeft haar veel bloed, zweet en tranen gekost om op te klimmen. Maar ook op privévlak heeft Evelyn veel meegemaakt, waar Faith tot op heden ook nog niets van wist. Dus niet alleen jij, maar ook Faith zal tot een schokkende ontdekking komen. Tevens gaat de relatie tussen Sara en Will gaat ook weer een stapje verder, maar komt Angie ook weer in beeld. Zij heeft ook nog wat voor Sara in petto. Kortom, er gebeurt veel, maar daar kun je alleen maar heel erg blij mee zijn.