Covertekst
In haar nieuwe roman ‘Misschien wel niet’ beschrijft Jannah Loontjens vier dagen uit het leven van Mascha. Ze woont in Amsterdam, heeft net als haar vriend een goede baan en samen hebben ze twee kinderen. Ze leidt een leven dat exemplarisch lijkt voor deze tijd, waarin een grote keuzevrijheid en social media het leven veraangenamen, maar ook ingewikkeld maken. Mascha beleeft losbandige avonden met haar vrienden, doet haar best een goede moeder te zijn, houdt haar relatie onder de loep en heeft een geheime Facebook-affaire. Dagelijks voert ze de strijd met het nemen van haar verantwoordelijkheden. 

232 pagina’s
Ambo|Anthos , Amsterdam
ISBN 978 90 263 2652 3

Recensie
Yes, het boekenseizoen van ‘ Een perfecte dag voor literatuur’ is weer begonnen en HOE!

De eerste pagina van het boek begint meteen goed. Het thema is ‘de dood’ . Mascha, haar man Tom en hun vrienden vertellen om en om de begrafenisspeech voor diegene die onder het vloerkleed ligt. In dit deel lees je duidelijk de filosofische achtergrond van Jannah Loontjens, die ze het hele boek steeds laat terugkomen. Je bent als lezer op een feestje gekomen van volwassenen die het liefst alles nog zouden willen doen als toen ze twintigers waren. Geen verantwoordelijkheden, geen baan, geen kinderen. Er wordt gerust nog een snuif genomen, terwijl hun kinderen boven op bed liggen. Daar kun je als lezer van alles van vinden en dat is eigenlijk ook wel heel boeiend. Kun je namelijk alles in het leven hebben?

Mascha wil ook alles in het leven hebben. Ze heeft een virtuele minnaar en heeft hem bij toeval op Facebook ontmoet. Nu chat ze geregeld met hem en ze delen spannende (seksuele) berichten. Rafiq is tien jaar jonger. Ik zie hem als symbool voor alles waar Mascha aan twijfelt. Het gras is continue groener, spannender, uitdagender aan de overkant. Ze is continue zoekende. Zoekende naar een moeder, een voorbeeld, een rolmodel. Eentje die ze vanaf kleins af aan niet heeft gehad. Haar moeder liep weg is nooit meer gevonden. Waarschijnlijk is deze gebeurtenis de start van het twijfelen en zoeken in het leven van Mascha. Het volgende citaat uit het boek geeft dit mooi weer.

Misschien past het moederschap niet bij me. Misschien ervaart elke moeder dat zo. Misschien ben ik niet tot het moederschap in staat omdat ik een moeder gemist heb. Misschien niet. Misschien ben ik verliefd op een man die ik nooit in mijn leven heb ontmoet, een Marokkaanse man die tien jaar jonger is. Misschien niet. Misschien zou ik mijn man moeten verlaten. Misschien niet. Misschien ben ik een briljant bacterioloog en moet ik me meer op mijn carrière richten. Misschien ook wel niet. Misschien kan ik de mensheid helpen redden door mijn onderzoek. Misschien gaat mijn man vreemd. Misschien niet. Misschien ook wel. De kans bestaat. Misschien is het wat ik verlangd heb. Misschien is dit een teken dat ik eigenlijk bij hem weg wil. Misschien durf ik het niet. Misschien wil ik het ook niet echt. [p.120]

Eigenlijk is het dilemma uit het boek nu ook heel erg actueel en ik zie het ook om mij heen. We willen een carrière, kinderen, een mooi huis, vaak op vakantie en feesten waar we kunnen. Helaas kunnen we niet altijd de perfecte moeder, echtgenoot en werknemer zijn en moeten we soms keuzes maken. En als daar de druk van social media bij komt… Jannah Loontjens schets in dit boek op een boeiende manier een onderwerp waar ik mij zeker mee kan identificeren. Het boek had ik binnen no-time uit en was een zeer aangename kennismaking met het werk van Jannah Loontjens. Ik raad het leeftijdsgenoten dan ook zeker aan omdat het zo herkenbaar is.

Lees hier wat mijn mede-bloggers van ‘Een perfecte dag voor literatuur’ van dit boek vonden.

De muzikale ondersteuning is dit keer een nummer van Janis Joplin.

Maybe, maybe, maybe, maybe, maybe, dear,
I guess I might have done something wrong.

Maar ook deze, die niet kan ontbreken.