Covertekst Leonard Peacock wordt vandaag achttien. Ouder zal hij niet worden. Vandaag is de dag waarop hij zichzelf van het leven zal beroven met het oude pistool van zijn grootvader. Maar eerst heeft hij nog een missie te volbrengen. Hij wil de vier belangrijkste mensen in zijn leven een cadeau geven, zodat ze weten dat het niet hun schuld is dat hij er straks niet meer is. En hij moet degene vermoorden die zijn leven tot een hel heeft gemaakt: zijn vroegere beste vriend.
215 pagina’s
Lemniscaat, Rotterdam
ISBN 978 90 477 0496 6 NUR 300
Recensie Het is alweer even geleden dat ik dit boek las, maar ik wilde er graag over bloggen. Door drukte kwam ik steeds niet aan toe, maar gelukkig pak ik nog steeds mijn momentjes om wat pagina’s te lezen en om heel af toe te bloggen. Lees verder →
De winactie van deze maand is geen geschiedenisboek, maar wel een hele andere mooie.
Dit boek las ik bijna twee jaar geleden en het is zo’n lief boek! Wil je weten waar het over gaat, lees dan mijn recensie. Heb je zin in een boek met een Disney-gevoel, dan zou ik zeker mee doen.
Vul via deze link je naam en je mailadres in. Rond 1 november trek ik de winnaar. Ben jij de gelukkige, reageer dan binnen een week op mijn mailtje. Heb ik geen reactie van je mogen ontvangen, dan trek ik helaas een nieuwe gelukkige. Veel succes!
Covertekst Als Portia’s huwelijk aan stukken barst , stort ze compleet in. Niet dat dat huwelijk nu was om over naar huis te schrijven… Het leek heel wat, het glamourleven in Florida, maar was niets meer dan een vergulde buitenkant zonder inhoud. In het dorp van haar jeugd, waar nauwelijks iets veranderd is, probeert Portia haar leven weer op orde te krijgen. Als ze hoort dat haar held van de middelbare school – Mr. Vernon, haar leraar Engels – door een gewelddadig voorval een kluizenaar is geworden, neemt ze het op zich zijn leven, en hemzelf, in ere te herstellen. Misschien, als haar dat lukt, kan ze ook haar eigen leven weer ter hand nemen. Tijdens haar queeste komen een goedgebekte oude non, een jongetje dat dol is op heavy metal en een voormalige heroïnejunk op haar pad. Drie personen die een plek in haar hart krijgen – en in dat van de lezer, die met Portia blijft hopen dat het goed komt met Mr. Vernon, en met haarzelf.
368 pagina’s
Lemniscaat, Rotterdam
ISBN 978 90 477 0702 8
NUR 300
Recensie Na ‘het geluk hier en nu‘ was ik fan van Matthew Quick. Dit is zijn nieuwste boek en zeg nou zelf, is de cover niet geweldig?
Als Portia haar man Ken op heterdaad betrapt met een veel jonger exemplaar, gaat ze terug naar haar geboortedorp. Ze wil namelijk maar een ding, weg van haar vreselijke echtgenoot. Ze boekt een dure vlucht op zijn kosten en drink zich een ongeluk om te vergeten dat haar leven niet zo heel erg leuk meer is. Tijdens de vlucht zit ze naast een vriendelijke non die haar dronkemans verhalen beleefd aanhoort. En ook na de vlucht houden ze per brief contact, want de non houdt zo van brieven schijven.
“Houd je verre van mensen die schamperen over je ambities. Dat doen onbeduidende mensen nou eenmaal, maar een waarlijk groot mens geeft je het gevoel dat ook jij groot kunt worden”
In haar geboortedorp komt ze een oud schoolgenootje tegen. Ze raken aan de praat en halen oude herinneringen op. Portia is in shock als ze hoort dat haar favoriete leraar van de middelbare school niet meer voor de klas staat en afgezonderd leeft. Hij is de reden geweest dat ze graag naar school ging en de droom heeft om een boek te schrijven. Ze besluit daarom om hem op te zoeken. Echter blijkt meneer Vernon niet meer de man uit haar herinneringen. De sprankeling en het enthousiasme is ver te zoeken. In een poging om hem weer tot ‘leven te wekken’ neemt ze hem mee op reis. Meneer Vernon ziet het niet zitten, maar besluit het voor zijn oud-leerling te doen. Het wordt een roadtrip met veel consequenties.
“Docendo discimus” (Al lerende leert men)
In het begin moest ik even wennen aan het verhaal. Ik kon er niet meteen lekker inkomen, maar gaande weg onthuld Quick nieuwe gekke en grappige personages en was ik verkocht. Op de een of andere manier weet hij zijn personages zo met elkaar te verweven dat het je verrast. Ik hou van verhalen over leraren omdat ik er zelf ook een ben geweest. Stiekem wil je ook gewoon zo’n leraar als meneer Vernon zijn. Iemand met liefde en passie voor het vak en de leerlingen. Over liefde gesproken, ondanks de titel is het boek juist een en al liefde. Deze liefde heeft mij zelfs een moment ontroerd. Ja, echt! En die vliegtuigjes op de cover? Ik zal ze nooit meer als gewone vliegtuigjes zien. Wil je weten wat ik bedoel, ga het boek gauw lezen onder de kerstboom!
Covertekst Als Bartholomew Neils moeder overlijdt, stort zijn wereld in. Hij is achtendertig, woont nog thuis, en heeft geen idee hoe hij zonder haar verder moet. Zijn therapeut raadt hem aan zelfstandig te worden en een gezin te stichten. Maar hoe doe je dat als je leven achtendertig jaar lang bepaald werd door je moeder?
Tussen zijn moeders spullen vindt Bartholomew een brief van Richard Gere en hij begint hem openhartige brieven te schrijven. Door zijn grote levensvragen met de wereldberoemde acteur te delen, ontdekt deze onalledaagse held de ware betekenis van familie en vriendschap.
280 pagina’s Xander Uitgevers BV, Amsterdam ISBN 978 94 016 0114 6
NUR 302
Recensie Tijdens het lezen van dit boek moest ik denken aan de film Forrest Gump. ‘Life is like a box of chocolate, you never know what you get‘. Bartholomew is eigenlijk een beetje als Forrest. Met een opgewekt gemoed benaderd hij de wereld, ondanks dat hem ook heel wat ellende overkomt. Die positieve blik heeft hij mede aan zijn moeder te danken. Voelden ze zich een beetje down, dan keken ze naar een film met Richard Gere in de hoofdrol. De vader van Bartholomew is ooit vermoord door de Ku Klux Klan, een van de vele ongelukkige zaken in hun leven. Gelukkig krijgen ze veel steun van pastoor McNamee en gaan ze wekelijks braaf naar de kerk.
Na het overlijden van de moeder van Bartholomew, heeft hij in therapie als levensdoel gesteld om een drankje te drinken met een vriend in de kroeg. Eigenlijk een heel simpel doel, maar niet als je altijd samen met je moeder bent geweest. Bartholomew heeft ondertussen zijn oog laten vallen op het verlegen ‘bibliotheekmeisje’, maar ja, hoe benader je nou een meisje?
Dit boek is een heel fijn boek met een ontzettende duidelijke boodschap, het gaat om het geluk, hier en nu. En ondanks al je wensen en de tegenslagen die je ervaart in het leven is dat wel waar het op neer komt. Hoe Bartholomew daar achter komt en welke wensen hij nog meer heeft, zou ik echt zelf gaan lezen. De benaderingswijze in het boek is erg bijzonder. Elk hoofdstuk is een nieuwe brief aan Richard Gere waardoor je Bartholomew steeds beter leert kennen. Kortom, een heerlijk boek voor op vakantie. Want ook dat, is het geluk, hier en nu.