Covertekst 

Begenadigd chef-kok Owen Wedgwood moet letterlijk koken voor zijn leven als hij gevangen wordt genomen door de bemanning van de Flying Rose. Het is 1819 en de beroemde chef is ontvoerd foor de meedogenloze kapitein Mad Hannh Mabbot. Hij zal gespaard worden, zo vertelt ze hem, zolang hij elke zondag exquise maaltijden voor haar op tafel weet te toveren. Om de vlammend-roodharige kapitein rustig te houden, gaat Wedgwood aan de slag met de magere voorraden aan boord. Zijn eerste triomf op zee is echt brood, gemaakt van zuurdesem dat hij laat gisten in een blik onder zijn hemd tijdens een verhitte strijd, terwijl mannen om hem een in de pan worden gehakt. Al snel maakt hij exotische gerechten als bijvoorbeeld theegerookte paling en ananaswijn. Kapitein Mabbot is echter niet alleen bezig met voedsel, ze is op een queeste naar de Koperen Vos, een mythische figuur of de duivel, wie zal het zeggen?

366 pagina´s
Uitgeverij Signatuur – Utrecht
ISBN 978 90 567 2434 4
NUR 302

Recensie

Dit boek heeft mij zeer aangenaam verrast. Heel even moest ik er in komen, maar zodra Owen op het schip van Mad Mabbot beland, wil je niet ophouden met lezen. Het is een beetje Pirates of the Caribian meets Herman den Blijker (hoewel Owen in mijn fantasie wel haar heeft en niet zo dik is, maar dat gehele terzijde). Owen is een heel goede kok en Mad Mabbot wil graag dat hij iedere zondag alleen voor haar kookt. Hij mag zelfs met haar mee dineren op de zondagen. Tijdens de diners hebben ze boeiende gesprekken, waar Mad Hannah erg behoefte aan heeft tussen al dat piratengeweld. De rest van de week mag hij gerechten voorbereiden. De bemanning krijgt vieze reuzel en scheepsbeschuit te eten, waar ook Owen van moet mee eten. Je begrijpt dat dit voor een topkok wel even schrikken is. Het is echt heel erg leuk als je leest over de bevlogenheid waarmee Owen in zijn kombuis staat. En, dat hij ondanks de schare ingrediënten prachtig klinkende gerechten weet te maken.

De geuren die mijn kookkunst maar een paar uur eerder zo hadden geïnspireerd, werden tijdelijk overstemd door de texturen van het maal. De kroketjes kraakten en fluisterden als erin werd gebeten; vanbinnen weken de delicate vingers van krabvlees aarzelend uiteen, als geliefden die elkaars hand vast hielden. De duiven lagen decadent in hun dampende terine. De mole droop van het vlees en stroomde in donkere riviertjes onder de tong.

Het leuke is, dat het niet alleen maar over koken gaat. Maar dat er ook enorme zeeslagen worden bevochten, ze blijven tenslotte toch piraten. Mad Mabbot bevecht namelijk onrecht en probeert wat aan de enorme handel van opium te doen. Je zou haar een beetje een vrouwelijke Robin Hood kunnen noemen. Voor Owen is dit een zeer rare en vreemde wereld, aangezien zijn vorige werkgever een welgestelde heer was. Gedurende het verhaal raakt Owen aan het leven op het schip gewend met hier en daar wat obstakels en de bemanning aan hem. Dat leidt tot mooie plotwendingen die je tot aan de laatste bladzijde aan het boek gekluisterd houden. Echt een aanrader!