Jenny's Bookcase

Voor echte boekenwurmen of ter inspiratie om te lezen

Tagarchief: kinderen


door 1 reactie

Colm Tóibín – Nora

Covertekst
Ierland, eind jaren zestig. Nora Webster, niet de makkelijkste vrouw, is pas weduwe geworden. Ze probeert haar leven in het kleinsteedse Enniscorthy opnieuw gestalte te geven. Niet alleen heeft ze in haar eentje de zorg voor haar vier kinderen, ze moet ook weer gaan werken. Tegen de achtergrond van het conservatieve, katholieke Ierland met zijn strenge sociale controle weet ze zich door middel van vriendschappen en muziek toch te ontworstelen aan de benauwenis van haar leven.

378 pagina’sNora
Uitgeverij De Geus B.V. , Breda
ISBN 978 90 445 3457 3
NUR 302

Recensie
Het laatste boek van het jaar en het laatste boek voor ‘Een perfecte dag voor literatuur’ voor 2015. Toen ik de cover tekst en de cover onder ogen kreeg twijfelde ik geen moment, dit boek wilde ik lezen. Je ziet Nora op de cover met een van haar zoons, althans zo stel ik mij dat voor. Ze zijn aan de kust bij hun geliefde vakantiehuis. Maar na de dood van haar man is het huis vergane glorie. Iedere zomer knapte ze samen met haar man zaken op en plakte zij de losgekomen stukjes behang. Nu wil ze dat niet meer, want het huis roept teveel herinneringen op. Haar oudste kinderen vinden dit erg jammer, omdat zij er wel graag hadden willen terugkomen. Nora wil het huis verkopen, want nu haar man er niet meer is moet ze alle zeilen bijzetten om rond te komen. De verkoop van het huis levert weer wat geld op en kunnen ze weer een tijdje vooruit. Op dit moment is er familie die de opleiding van een van haar dochters betaald. De sociale controle rondom Nora is groot, iedereen heeft advies en goede bedoelingen. Nora wil de zaken liever op haar manier doen, maar ze heeft altijd haar man gevolgd en om nu ineens haar mening duidelijk te ventileren is een hele stap. Ze kan via via weer aan haar oude werk komen, administratief werk. Iets wat ze met liefde achter zich had gelaten, maar ze kan niet anders.

Tot zo ver ben ik gekomen in het boek, want ik heb het niet uitgelezen. In paniek mailde ik Cathelijne, wat moet ik doen?! Ik vond het vreselijk, want ik had mij zo enorm verheugd op dit boek. Ook zie ik de potentie van het verhaal en zie ik het er ergens wel doorheen. Maar de irritatiefactoren stapelde zich op en ik hikte tegen het lezen aan. De dialogen vond ik niet sterk en de gebeurtenissen vond ik ook vrij vlak. Ik had niet het gevoel dat het verhaal ergens naar toe aan het werken was waardoor ik geboeid kon blijven. Ik vind het echt heel erg, maar dit boek en ik waren geen match made in heaven. Ik hoop echt van harte dat dit voor jou wel zo is en ik raad je aan het boek zeker wel te lezen.

Lees hier wat mijn mede-bloggers van ‘Een perfecte dag voor literatuur’ van dit boek vonden.

Mijn muzikale ondersteuning deze keer:


door 2 reacties

Anthony Doerr – Als je het licht niet kunt zien

Covertekst
De jonge Marie-Laure is blind. Ze woont met haar vader in Parijs naast het Natuurhistorisch Museum, waar hij werkt als curator. Als Marie-Laure twaalf is bezetten de nazi’s Parijs en vader en dochter vluchten naar het Bretonse Saint-Malo. Ze hebben de grootste en meest waardevolle schat van het museum meegenomen.

In een Duits mijnstadje groeit Werner Pfennig op in een weeshuis samen met zijn jongere zusje Jutta. Werner belandt bij de Hitlerjugend en wordt vervolgens naar het front gestuurd. Via Rusland komt hij tenslotte in Saint-Malo terecht, waar zijn verhaal en dat van Marie-Laure samenkomen.

542 pagina’s  Anthony Doerr
The House of Books, Amsterdam
ISBN 978 90 443 4594 0
 NUR 302

Recensie
Dit hele dikke boek, in een van mijn favoriete genres, heeft mij een hele tijd vanaf mijn nachtkastje aan liggen staren. Eindelijk kon ik er afgelopen weekend in beginnen.

Het boek start op 7 augustus 1944 als de Tweede Wereldoorlog al een heel eind is gevorderd, maar nog niemand op dat moment weet. Je maakt kennis met Werner die als Duitse militair in Frankrijk zit om zijn werk als radiotechnicus uit te voeren. Hij heeft een heftige jeugd achter de rug en is opgegroeid als wees. Samen met zijn zusje kan hij gelukkig terecht bij een vrouw die hun een liefdevol thuis bezorgde. Werner en Jutta groeiden op in een mijnwerkersstadje in Duitsland, zonder enkel uitzicht op een glansrijke toekomst. Zodra Werner vijftien jaar wordt weet hij wat hem te wachten staat… werken in de mijnen, net als alle andere mannen uit het stadje. Hij en zijn zusje dromen iedere avond bij de radio die hij heeft gerepareerd. Werner heeft namelijk een enorm talent. Geef hem een apparaat en hij maakt het. In het stadje staat hij al snel bekend als de jongen die alles kan maken. Zo ook de radio van een hoge Duitse officier. Die ziet het talent van Werner en hij zorgt ervoor dat Werner toelatingsexamen mag komen doen op de eliteschool voor de beste militairen in het land. Het land wat langzaam aan Europa toe-eigent.

Het verhaal van Werner wisselt af met het verhaal van Marie-Laure. Een meisje met aangeboren staar. Alleen de eerste jaren van haar leven kan ze de wereld aanschouwen, maar als ze zes is gaat het licht definitief uit. Ze woont samen met haar vader in Parijs die sleutelbewaarder is van een museum. Zodra de oorlog uitbreekt vlucht Marie-Laure samen met haar vader naar een klein vestingsstadje aan de kust en kunnen ze logeren bij haar oudoom. Daar hebben ze het goed, tot haar vader wordt opgeroepen door de directeur van het museum om terug te komen naar Parijs. Het is maar voor een paar dagen… maar tegen alle verwachtingen in wordt hij opgepakt. De aanklacht is niet duidelijk, maar hij wordt te werk gesteld ten behoeve van de oorlog in Duitsland. Marie-Laure mist haar vader ontzettend en de dagen worden weken en de weken worden jaren. Ze slaat zich zo goed en kwaad als het gaat door de oorlog heen en ontfermt zich over haar oudoom. Samen met haar oom, die psychisch soms wat in de war is, fantaseren ze zich op de mooiste plekken op de wereld om te ontsnappen aan alle ellende en verdriet.

Beide verhalen spelen zich in het verleden en het heden af. Beetje bij beetje leer je hun geschiedenis en toekomst kennen. Het zijn twee dappere kinderen die opgroeien in een vreemde wereld. De wereld van oorlog en verdriet. Het gemis van geliefden, zicht op een droomwereld en zich staande houden, zijn thema’s die ze beide kennen.
Soms waren de wisselingen in tijd wat verwarrend en misschien had het boek her en der een pagina kunnen missen. Maar ach, als dat alles is. Doerr heeft zich goed verplaatst in twee jonge kinderen en laat ze onder zijn pen opgroeien. Het is realistisch en het verhaal is een prachtige aanvulling op al die verhalen die over de Tweede Wereldoorlog zijn vertelt. De waardevolle schat geeft een bepaalde spanning aan het boek waar ik verder niets over verklap, maar het hield mij in zijn greep. Ik heb respect voor Doerr. Als je hier tien jaar aan hebt gewerkt en het pakt zo uit, dan kan ik alleen maar mijn petje voor je afnemen.

Hoe dan, kinderen, creëren de hersenen, die zonder ook maar een sprankje licht bestaan, een wereld vol licht voor ons?


door 2 reacties

Josh Malerman – De kooi (A.W. Blogtournee)

Covertekst
Aanvankelijk negeerden de mensen de bizarre getuigenissen op het nieuws. Maar er kwamen er steeds meer en ze kwamen van steeds dichter bij huis. Algauw hoorden we dat het bij ons op straat gebeurde, om de hoek. De televisie ging op zwart, de radio zweeg en het internet viel uit. Telefoons stopten met overgaan. En we konden niet meer naar buiten. Want daar zijn zij. En zij mogen niet gezien worden

Malorie voedt haar kinderen binnen op. Iets anders is ondenkbaar. Nog nooit zijn ze buiten geweest. Het huis is stil, de deuren zijn vergrendeld, de gordijnen gesloten. De ramen zijn afgedekt met matrassen, vastgespijkerd in de kozijnen.

De kinderen slapen. Straks zal ze hen wakker maken en hen blinddoeken. Vandaag zullen ze het huis verlaten. Vandaag zetten ze alles op het spel.

288 pagina’s De kooi
A.W. Bruna Uitgevers, Amsterdam
ISBN 978 94 005 0461 5
NUR 305

Recensie
Malorie woont samen met haar zus Sharon. Berichten in het nieuws zijn schokkend en ver weg. Tot het nieuws vanuit Rusland, via Canada, Amerika binnen sijpelt…
Mensen zien iets wat hun aanzet tot iets fataals. Op het moment dat Sharon slachtoffer wordt besluit Malorie het huis te ontvluchten. Met de auto en half dichtgeknepen ogen bereikt ze een huis met meer ‘overlevers’. Daar proberen ze met elkaar zo goed als het gaat de dagen door te komen. Ze bedenken theorieën en gaan zelfs op expeditie. Er is alleen één probleem… Malorie is zwanger. Hoe breng je een kind groot in een wereld waar je eigenlijk niet meer mag kijken?

Dit boek kluistert je letterlijk in een kooi. Ik kon met niets anders meer bezig zijn, want ik wilde weten hoe het Malorie verging. Dat ‘iets’ wat niet gezien mag worden is angstaanjagend en maakt dat je wilt blijven lezen. Malorie gaat geblinddoekt met de kinderen op pad en tussendoor schakelt het verhaal naar de toedracht hiervan. Omdat ik niets wil verklappen kan ik hier verder niet over uitweiden, maar wat is dat ontzettend spannend en duister. Ik kan met recht zeggen dat dit het spannendste boek is wat ik ooit heb gelezen. Het enige puntje van kritiek is de ontknoping… wat mij betreft mag er nog een vervolg komen.
Tot slot een compliment voor de vormgeving van dit boek. De pagina’s zijn aan de buitenzijden zwart, dus duisterder kan niet.

Dit boek maakt onderdeel uit van een blogtournee. Hier kun je lezen wat mijn medebloggers van dit boek vonden.

Bedankt A.W. Bruna!


door 14 reacties

Simone van der Vlugt – Rode sneeuw in december

Covertekst
Het is 1552. De pasgetrouwde katholieke Lideweij en protestantse Andries hebben een nauwe band met prins Willem van Oranje. Wanneer het politieke klimaat onder de katholieke koning Filips verandert en de prins genoodzaakt is te vluchten, vestigt het stel zich in Naarden. Hier wanen ze zich veilig, tot een verschrikkelijk lot het stadje treft.

773 pagina’s rode sneeuw in december
Dwarsligger – Ambo | Anthos uitgevers, Amsterdam
ISBN 978 90 498 0372 8
NUR 305

Recensie
Dit boek wilde ik al super super lang lezen. Afgelopen december kreeg ik, als ambassadeur van Dwarsligger, dit exemplaar met een prachtig Sinterklaasgedicht. Lucky me! Op de laatste dag van het jaar besloot ik om te beginnen in dit boek en ik kon niet meer ophouden. Op 2 januari heb ik tot half twee ’s nachts gelezen om deze ‘dikke pil’ uit te lezen. Doordat ik zo onder de indruk was van dit boek kon ik niet meteen weer in een ander boek beginnen. Graag leg ik uit waarom.

Lideweij is opzoek naar dokter Andries Giffioen. Haar vader is ernstig ziek en tot nu toe heeft zijn eigen arts nog niets voor hem kunnen doen behalve aderlaten. Lideweij vertrouwt dit niet en besluit de gerenommeerde arts Griffioen in te schakelen. Gelukkig weet hij het leven van haar vader te redden. Ondertussen ontstaat er iets tussen Lideweij en Andries. De vader van Lideweij is absoluut tegen die liefde, aangezien ze beide een ander geloof aanhangen. Lideweij kan deze liefde niet aan zich voorbij laten gaan, want sinds de dood van haar moeder is ze altijd bij haar vader gebleven. De band tussen de twee wordt onherstelbaar gebroken.

Andries wordt op een gegeven moment door Willem van Oranje gevraagd om aan de sluiten bij zijn groep artsen in Breda. Hij besluit er op in te gaan en maakt vele geboortes en ziektes in de familie mee. Lideweij verhuist mee met Andries naar Breda, ondanks dat ze verdriet heeft van de breuk met haar vader. Andries ziet ze niet veel omdat hij ook mee moet met Willem op veldtochten. Haar keus om haar vader achter te laten is niet voor niets, want hun liefde houdt stand. Ze stichten samen een gezin en Lideweij kan daardoor langzaam haar verdriet iets meer achter haar laten. Tot het moment dat er een oorlog ontstaat tussen de geuzen en de katholieken. Lideweij en Andries vluchten samen met de kinderen naar Naarden, Willem van Oranje probeert te vechten wat hij kan, maar is het genoeg?

Van het begin tot het eind heb ik zeer geboeid in dit boek zitten lezen. Het is een geschiedenisles waar je U tegen zegt, zonder dat het een moment saai of belerend wordt. Lideweij kruipt onder je huid en ook Willem van Oranje blijkt een boeiend persoon te zijn.
Na één scene heb ik even het boek dichtgeslagen om het te laten bezinken. Nooit geweten dat dit soort zaken speelden en hoe gruwelijk sommige dingen in die tijd konden zijn. Hou je van historische romans? Dan is dit echt een MUST (met hoofdletters) read! Ik ben heel erg blij dat ik 2015 met dit boek heb kunnen inluiden. Ik hoop dat Simone van der Vlugt nog meer van dit soort historische romans gaat schrijven, zo lees ik haar het liefst.

Bedankt Dwarsligger voor dit exemplaar, dankzij jullie een boek kunnen lezen van mijn wenslijst!

logo_ikleesnederlands

 


door 2 reacties

Linda van Rijn – Vakantievrienden

Covertekst
–
66 pagina’s Linda van Rijn
Uitgeverij B for Books B.V. ,  Maartensdijk
ISBN 978 90 851 6343 5

Recensie
Een hele tijd geleden kocht ik dit Literaire Juweeltje bij de AKO op het station. De boekjes zijn erg handzaam en het is fijn om in korte tijd een leuk verhaal te lezen.

Mieke en Thom, staan samen met hun twee kinderen op de camping. Op zich geen vreemde situatie, maar je voelt een bepaalde spanning tussen de twee echtgenoten. Er blijkt namelijk iets niet goed te zitten in hun huwelijk en deze vakantie is een moment om de draad weer op te pakken. Hun twee kinderen ontmoeten op de camping andere kinderen en zo komen Mieke en Thom met Wendy en Ewoud in contact.  Wendy en Ewoud zijn erg gastvrije mensen en van het ene drankje komt de andere barbecue. Opnieuw ontstaat er een spanning, dit keer tussen Mieke en Ewoud. Wat speelt er tussen de twee verschillende stellen? Wie is er voor wat op de vlucht op de camping?

Heerlijk om een kort verhaal te mogen lezen. Helaas was het boekje niet heel erg spannend. Al snel had ik door hoe de verbanden zaten en wat er aan de hand was. Toch heb ik mij uitstekend een uurtje vermaakt. Ik kan je dit boekje, maar überhaupt een Literair Juweeltje echt aanraden.

Ik lees Nederlands (2014) - groot