Covertekst Selina is een jonge onderwijzeres die een culturele opvoeding heeft genoten. Na de dood van haar man moet ze echter zijn boerderij draaiende zien te houden en voor haar zoontje Dirk zorgen. Dat doet ze op ambitieuze wijze, wat niet makkelijk is in de conservatieve gemeenschap van Hollandse immigranten nabij Chicago. Maar Selina is vastberaden. Ze wil voor haar zoon het intellectuele leven mogelijk maken dat ze zelf had willen leiden. Dirk heeft echter heel andere ideeën over zijn toekomst en trekt naar booming Chicago.
318 pagina’s Uitgeverij Nieuw Amsterdam, Amsterdam
ISBN 978 90 468 2145 9
NUR 302
Recensie Het leuke van ‘een perfecte dag voor literatuur’ is dat je soms in aanraking komt met bijzondere boeken. Dit is er zo’n eentje. Het boek kwam al uit in 1924, maar is nu weer verkrijgbaar in een heruitgave. Een echte klassieker dus. Lees verder →
Covertekst Alles verandert in het leven van de zesjarige Loes als haar moeder wegens moord tot een lange gevangenisstraf wordt veroordeeld. Het zal duren totdat Loes achttien is voordat de waarheid over de fatale nacht van de moord aan het licht komt. Pas dan neemt iedereen zijn ware gedaante aan en kunnen de krachten die destijds zijn ontketend weer tot bedaren komen.
494 pagina’s
Dwarsligger in samenwerking met Uitgeverij Atlas Contact, Amsterdam ISBN 978 90 498 0231 8
NUR 301
Recensie In 2014 las ik mijn eerste boek van Renate Dorrestein. Ik was toen gelijk fan en heb ook wat boeken van haar gekocht in de periode die erop volgde. Uiteraard zijn die boeken op de enorme stapel verdwenen. Dit jaar heb ik iedere maand een thema en probeer ik boeken van die stapel te lezen. Vorige maand waren dat Dwarsliggers en zat er ook een boek van Dorrestein bij, twee vliegen in één klap!
Het boek start alsof je op een reünie bent beland en ‘klasgenootjes’ terugblikken op die ‘goede oude tijd’. Een tijd waarin gezinnen naar vernieuwde en hippe wijken trokken.
“We waren bijna allemaal geboren in de enige nieuwbouwwijk van een ingedut dorp, dat allang van de kaart zou zijn verdwenen als het niemandsland tussen sloot en snelweg geen toplokatie voor projectontwikkelaars was geweest.”
De kinderen uit de wijk groeien samen op en spelen met elkaar rondom de sloot. Loes is één van die kinderen. Zijn woont niet in een nieuwbouwhuis, maar in de oude pastorie. Loes is een meisje met durf, lef en soms een brutale mond. Kinderen uit de buurt mogen haar en ze nemen alles aan wat Loes zegt. De hele wereld draait om haar. Loes verlooft zich met Thomas op de basisschool en er wordt een heus verlovingsfeest georganiseerd door de moeder van Loes. Totdat zij Thomas ontmoet op het feest en hij iemand uit haar verleden blijkt te zijn. Maar Loes is nog te jong om dat te snappen. Haar moeder verbiedt haar om nog om te gaan met Thomas, maar daar luistert ze natuurlijk niet naar. Ze vlucht op een nacht uit haar kamer via de dakgoot. Dit is een fatale nacht voor meerdere personen. De volgende dag wordt de moeder van Loes voor moord opgepakt. Loes wordt de rest van haar jeugd opgevoed door de Luco’s, twee mannen die bij hun inwonen in de pastorie. Hoe de Luco’s ook hun best doen, ze zien niet in dat het leven van Loes op school een hel is.
“Eigenlijk begonnen we zo zoetjes aan te hopen dat Loes de handdoek in de ring zou gooien. […] Met open ogen liep ze in iedere hinderlaag en elke val, ze zocht het gevaar willens en wetens op in plaats van dat ze het trachtte te ontlopen. […] Hardnekkig kwam ze elke ochtend weer naar school. […] We moesten onze eigen grenzen steeds verder, verder, overschrijden om haar te dwingen ons eindelijk te verlossen.”
Het spontane meisje met lef wordt door pesterijen van de aardbodem gevaagd. Loes zet haar verstand op nul en worstelt zich door de tijd op school heen. Als haar moeder onverwachts weer vrij komt, dan moeten zij en Loes elkaar weer opnieuw leren kennen. Om alles te ontvluchten verhuizen ze naar een eiland bij Engeland en proberen daar samen met de Luco’s hun leven weer op te bouwen. Maar je kunt wel voor de zaken weglopen, ze zullen je altijd blijven achtervolgen. Loes komt er beetje bij beetje achter waarom ze is zoals ze is en waarom sommige zaken niet zo goed lukken en wat er precies die nacht is gebeurd.
Ik was al fan van Dorrestein, maar door dit boek is dat alleen nog maar meer gegroeid. Ze weet zo te schrijven dat het verhaal onder je huid gaat zitten. De harde en rake zinnen komen rechtstreeks bij je binnen. Als Loes weer wordt gepest wordt jij ook gepest en wil je roepen en van je af slaan. Je wilt haar tijdelijke vaders door elkaar schudden, ‘wordt dan wakker!’. Als een boek dat met mij kan doen, dan kan ik niet anders dan mijn petje afnemen. Lees Dorrestein! En als je dat nog niet hebt gedaan, begin dan met dit boek.
Covertekst Ze is jong, dapper en heeft onbezonnen, hoopvolle toekomstplannen. Ze trouwt, krijgt een kind en is gelukkig. Maar dan, langzaam en stilletjes, verandert er iets. Hoewel ze had gehoopt dat de liefde voor twee mensen haar compleet zou maken, voelt ze zich niet zo. Er zit nog zo veel scheef in haar hart. Ze becommentarieert haar leven, terwijl het uit haar vingers dreigt te glippen.
192 pagina’s De Geus BV, Breda ISBN 978 90 445 3397 2
NUR 302
Recensie Een tijdje geleden werd mij gevraagd of ik het boek van mijn naamgenoot wilde lezen. Het boek met de ‘ansichtkaart-look’ trok mij gelijk aan. Met trots trap ik nu de blogtournee van uitgeverij De Geus af.
Het boek vertelt het verhaal van een vrouw die werkt als docent op de universiteit en haar man maakt muziek. Hun liefde en relatie evolueren en ze krijgen een kind. Die gebeurtenis omvat heel veel. Het maakt haar onzeker, het maakt haar gelukkig en het zet haar relatie in een ander perspectief. Doet ze het wel goed als moeder? Is dit allemaal wel wat ze wil? Wil ze deze relatie wel? Doet ze haar werk als docent wel goed? Maar dan zegt haar dochter weer iets liefs, spontaan, en dan is het voor even weer kloppend.
Maar heel even moest ik wennen aan de bijzonder schrijfstijl van Offhill. Met slechts een paar regels drukt ze het gevoel van de vrouw uit, of zet ze een gebeurtenis neer. Ieder setje zinnen is poëzie en slechts enkele keer zijn de bladzijden volledig gevuld en is Offhill uitgebreider. Ondanks dat niet alles chronologisch vertelt wordt ontstond er bij mij geen verwarring. Offhill nam mij mee in de twijfel van de vrouw die ik mij goed kon inbeelden. Ik zag haar gaan, ik zag haar denken en krampachtig vasthouden aan wat voelde als los zand. Een knap staaltje werk wat mij ontzettend heeft verrast.
Bedankt uitgeverij De Geus dat ik mee mocht doen met de blogtournee.
Covertekst Zweden, eind negentiende eeuw. Op een warme septemberdag doolt Luna verdwaasd door haar huis. Ze vindt haar vaders levenloze lichaam naast dat van een vrouw. Wie is de vrouw? Maar bovenal, wat is de waarheid achter hun dood?
136 pagina’s e-book Uitgeverij De Geus, Breda ISBN 978 90 445 3202 9
NUR 305
Recensie Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Luna. Ze struint van kamer naar kamer in het huis en haalt overal herinneringen op. Ze heeft stiekem alle sleutels van het huis van de oude tuinman gekregen. Dat geeft haar zelfs toegang tot de verboden kamers van haar ouders, het ‘Sanctum’ van haar vader en van de dienstmeid Birgit. Birgit is die ochtend na het ontbijt vertrokken, want het is haar vrije dag. De ouders van Luna doen hun middag dutje, dus het hele huis is in diepe stilte en rust gehuld. Omdat Luna zich als een muis door het huis heeft leren bewegen stoort ze haar ouders niet in hun slaap. Haar vader is astronoom en houdt niet van herrie, net als haar moeder die ziek was tijdens de zwangerschap van haar broertje.
“…moeder heeft ons geleerd stil en gracieus te bewegen.” [p.10]
“…als vader thuis is, beweeg ik mij zachtjes.” [p.10]
Haar zus Stella is logeren in een andere stad en haar inmiddels grote broer zit in een gesticht. De jeugd van Luna blijkt niet geheel zonder zorgen te zijn verlopen. Gedurende het lezen voel je een onderhuidse kriebel, een onderbuik gevoel.
“Als ze niet was weggegaan, als ze mij niet had achtergelaten, was het nooit gebeurd.” [p.29]
Er klopt iets niet in de beeldvorming van Luna, maar wat? Langzaam aan worden zaken ontrafeld nadat Luna haar ouders niet meer slapend aantreft, maar dood.
Dit boek is absoluut geen who dunnit en het is in mijn ogen meer literair dan thriller. Daarnaast geeft de tijd waarin het boek zich afspeelt ook nog eens een extra dimensie. Je hoort het ruisen van de rokken, je voelt de hoedenpen in je eigen haren zitten en de kriebels van het zoeken naar een juiste huwelijkskandidaat. Dat maakte het boek voor mij extra speciaal om te lezen door het tintje geschiedenis. Maar ook door het prikkende en kriebelende gevoel dat er iets niets blijkt te kloppen in het verhaal. Eerlijk gezegd weet ik nog steeds wat ik moet denken van de uitkomst van het verhaal, op een positieve manier. Mooi juist dat een boek je zo bezig kan houden. Ik vind dit zeker een aanrader voor diegene die het aandurven om eens buiten de kaders van de bekende Scandinavische thrillers te lezen.
Ik las dit boek tegelijk met Judith van Biebmiepje, voor onze “Boekenwurmenclub“. Hier kun je lezen wat mijn mede-boekwurm Judith van dit boek vond.
Op een dag krijgt Rosa Weber, een opgewekte 65-jarige weduwe met kinderen en kleinkinderen, de politie aan de deur. Haar oudste zoon blijkt zojuist aangehouden te zijn voor de verdwijning van de tienjarige Mischa, een zaak die het land al maanden bezighoudt.Voor Rosa begint er een emotionele rollercoaster. Samen met familie en vrienden neemt ze stelling tegen de verdenking, heilig gelovend in de onschuld van haar zoon. Maar hoe goed kent ze haar zoon écht? En is haar moederliefde bestand tegen de waarheid?
240 pagina´s
Uitgeverij De Kring De Boekerij bv – Amsterdam ISBN 978 94 915 6738 4
Recensie
Rosa Weber heeft een zeer gemakkelijk en een best luxe leven. Ze heeft drie kinderen, die het er goed van af hebben gebracht. Haar man Sep is weliswaar overleden, maar daar is ze eigenlijk met veel liefde van vrienden en familie goed door heen gekomen. Ze mist hem natuurlijk nog wel, maar ze heeft de draad van het leven weer opgepakt. In het eerste hoofdstuk staat ze op het punt om zaken klaar te maken voor de komst van haar oudste zoon, Christiaan. Hij zou iets voor haar nakijken. Dan gaat de bel en staat niet Christiaan op de stoep, maar twee agenten. De twee agenten delen haar mede dat haar zoon Christiaan is gearresteerd op verdenking iets te maken te hebben met de verdwijning van Mischa. Dit jongetje is al een hele tijd vermist en er is tot op heden nog niet gevonden. Rosa geloofd daar natuurlijk helemaal niets van. Haar oogappel zou daar nooit iets mee te maken kunnen hebben. De agenten laten haar in vertwijfeling achter en adviseren haar om tijdelijk ergens anders te gaan wonen. Rosa slaat het advies in de wind, want er is gewoon een grote fout gemaakt. Haar zoon komt zo weer vrij. Ze gaan tenslotte op ski-vakantie met de familie en daar had ze zich heel erg op verheugd.
Het advies van de agenten had ze beter wel op kunnen volgen. Zodra het bericht van de arrestatie in het nieuws is geweest krijgt ze dreigtelefoontjes, wordt er een raam ingegooid en haar huis beklad. Buren kijken haar nauwelijks nog aan en sommige vrienden vermijden haar. Langzaam aan druppelen er nieuwe feiten binnen over de zaak via de media. Deze feiten gaan over de betrokkenheid van haar zoon Christiaan bij de verdwijning van Mischa. Feiten die Rosa gewoon niet kan geloven. Wat kan ze doen? Wat moet ze doen? Kan ze überhaupt iets doen?
Je wordt als lezer met Rosa heen en weer geslingerd tussen geloof en ongeloof. Christiaan is een veertiger die een goede baan heeft, twee kinderen en een leuke vrouw. Het ideale plaatje, dus hoe kan zo’n man nou betrokken zijn bij de vermissing van een jonge jongen? Als er meer feiten naar buiten komen twijfel je met Rosa mee over de onschuld van haar zoon. Zelfs als het tot een rechtszaak komt kun je het niet geloven. Het boek is bestempeld als roman, maar voor mij is het echt een thriller. Ik kon het boek moeilijk wegleggen en wilde per se weten of Rosa gelijk krijgt. Het boek leest erg vlot weg en het houdt je geboeid. Aanrader!
Jenny's Bookcase 