Jenny's Bookcase

Voor echte boekenwurmen of ter inspiratie om te lezen


3 reacties

John Boyne – De jongen op de berg

Covertekst
Als de zevenjarige Pierrot zijn beide ouders verliest, moet hij zijn huis in Parijs verlaten om een nieuw leven te beginnen bij zijn Duitse tante Beatrix. Zij is huishoudster bij rijke mensen die boven op een berg wonen, ergens in Duitsland.

Maar het zijn geen gewone tijden: Pierrot leeft in 1935 en de Tweede Wereldoorlog nadert met rasse schreden. Evenmin is het huis op de bergtop een gewoon huis; het is Berghof, het adelaarsnest waarin Adolf Hitler zich regelmatig terugtrekt. Pierrot maakt al snel deel uit van Hitlers wereld. Een gevaarlijke wereld waarin terreur, geheimen en verraad aan de orde van de dag zijn. Is ontsnapping nog mogelijk?

250 pagina’s Jongen op de berh
Uitgeverij Boekerij, Amsterdam
ISBN 978 90 225 7553 6
NUR 302

Recensie
Omdat dit een boek is dat van mijn eigen leesstapel komt schrijf ik nu geen uitgebreide recensie. 

Tijdens mijn vakantie afgelopen zomer in Frankrijk was dit het eerste boek dat ik van de stapel pakte. John Boyne is een schrijver die ik erg waardeer en ook graag lees. Ook dit boek is weer een bijzondere.

Pierrot is een bijzonder jongetje, verlegen, bescheiden en vriendelijk voor zijn Joodse vriendje. Ondanks de ellende die hij zelf meemaakt blijft opgewekt en schrijft hij met zijn vriendje als hij eenmaal moet vertrekken naar zijn tante. Het is schrijnend om te zien dat dit lieve jongetje wordt meegesleurd in een vreselijke wereld, waarin goed en fout heel erg zwart wit is. Natuurlijk is het een klein beetje ongeloofwaardig dat een jongetje zomaar in het adelaarsnest van Hitler beland. Daar leert hij van Hitler zelf hoe de wereld er volgens hem uit zou moeten zien en dat bepaalde mensen daar niet in thuis horen. Pierrot heeft hier zoveel ontzag voor dat hij alles begint te geloven.

Ondanks dat Pierrot een heel lief jongetje is voelde ik geen emotionele klik met hem. Dat wat ik wel had in ‘De jongen met de gestreepte pyjama’, voelde ik nu niet. Dat komt mede denk ik doordat Pierrot in aanraking komt met Hitler en die kans erg ongeloofwaardig is. Uiteraard blijft de schrijfstijl John Boyne erg prettig en verheug ik mij al op zijn volgende boek. Gelukkig heb ik nog wat oude boeken van hem liggen op mijn stapel en hoop ik dat ik de volgende keer weer erg enthousiast kan zijn.


Een reactie plaatsen

John Boyne – De jongen die zijn vader zocht

Covertekst
Op de dag dat de Eerste Wereldoorlog uitbreekt, belooft de vader van Alfie Summerfield aan zijn zoon dat hij niet zal gaan meevechten – maar de volgende dag moet hij die belofte al breken. Hij gaat op een zeer speciale, geheime missie, en de hele oorlog lang heeft Alfie geen idee waar zijn vader zou kunnen zijn. Is hij inmiddels gesneuveld?

Na de oorlog werkt de nu negenjarige Alfie als schoenpoetser op King’s Cross Station. Dan leest hij onverwachts zijn familienaam op een vel papier dat toebehoort aan een legerarts. Zijn vader leeft nog, en ligt met een oorlogstrauma in een ziekenhuis ver weg. Alfie besluit dat het tijd wordt voor zijn eigen geheime missie: hij zal zijn vader in het ziekenhuis opzoeken en hem terugbrengen naar hun huis op Damley Road…

239 pagina’s De jongen die zijn vader zocht
Meulenhof Boekerij bv
, Amsterdam
ISBN 978 90 225 6579 7
NUR 302

Recensie
Na mijn meeting met John Boyne bij uitgeverij Boekerij was ik vastbesloten om weer snel een boek van hem te lezen. Hoe deze man met passie over zijn vak en zjn boeken, was erg aanstekelijk. Toen ik boeken ging uitzoeken voor mijn vakantie, was dit een van de eerste boeken die op de stapel kwam. Maar ik was zo ongeduldig, dat ik het boek al twee dagen voor mijn vakantie uit had.

Het boek is geschreven vanuit het perspectief van Alfie. Alfie kijkt ontzettend op tegen zijn vader, die iedere dag op de melkkar rijdt. Hij wil heel erg graag met zijn vader meerijden en hem helpen. Als hij vijf is geworden, dan vind zijn vader hem nog steeds te klein, maar Alfie vind dat hij al heel erg groot en sterk is. Na zijn vijfde verjaardag, dan breekt de Eerste Wereldoorlog uit. Zijn vader is een van de eerste die zich als vrijwilliger aanmeld om te vechten. Hij denkt dat hij voor de Kerst wel weer thuis is en dat het zo achter de rug is. De moeder van Alfie is het er niet mee eens, maar legt zich uiteindelijk neer bij het vertrek van haar man.

In het begin komen er geregeld brieven van zijn vader, maar hoe langer de oorlog duurt hoe minder brieven er komen. Zijn moeder zegt dat zijn vader op een geheime missie is en daardoor niet meer mag schrijven.

Doordat zijn vader nog steeds niet terug is, hebben ze te weinig inkomsten. Zijn moeder gaat als verpleegster aan de slag om gewonde soldaten te helpen en draait de ene dienst na de andere. Alfie gaat alleen nog maar naar school op de dagen dat hij leuke vakken heeft, zijn moeder merkt daar toch niets van. De andere dagen probeert hij stiekem geld te verdienen, en stopt hij het in de portemonnee van zijn moeder zodat ze de lasten kan betalen. Ondertussen maakt hij zich zorgen om zijn vader, maar hij kan niet anders dan geloven dat hij dood is.

Dit is een prachtig boek over de onvoorwaardelijke liefde tussen ouder en kind. Alfie gaat als kleine jongen hard aan de slag om zijn moeder bij te staan en dat raakt. Ondanks de heftige onderwerpen die Boyne aanstipt, blijft het boek luchtig. Ik vind het knap hoe Boyne zaken bespreekbaar maakt zonder dat er duidelijk een kant wordt gekozen. Hij belicht een situatie altijd vanuit meerdere perspectieven, zodat je als lezer je eigen mening kan vormen. Na dit boek ben ik nu nog meer fan geworden van het werk van Boyne en ik kijk alweer uit naar het volgende boek.


11 reacties

Meet en greet John Boyne

Lieve lezers,

Zoals ik vrijdag bij mijn recensie over ‘De grote stilte‘ al aangaf, zou ik John Boyne diezelfde avond ontmoeten. Ik had de kaartjes gewonnen via uitgeverij De Boekerij en mocht iemand meenemen. Hardwerkende Tessa zou met mij meegaan, maar ja, hard werken vergt soms zijn tol. Gelukkig ging Judith ook en zij nam haar plus één mee. Vooraf hebben we met z’n drieën gegeten en zijn daarna onder het donderen en bliksemen naar de uitgeverij gelopen. Code rood viel hier gelukkig wel mee.

Als ik later groot ben, wil ik ook zo'n kast.

Als ik later groot ben, wil ik ook zo’n kast.

Rondom een grote tafel zaten nog meer gelukkigen en daar ontmoette ik Mathilde en Shyama. John werd geïntroduceerd door Nicole van de Boekenkrant. Zij wilde echter niet dat het een interview tussen hun twee zou worden en al snel kwamen de reacties van zijn lezers. John Boyne heeft dit boek geschreven omdat geen enkele Ierse auteur dit onderwerp heeft aangesneden. Hij vond dat het verhaal vertelt moest worden. In zijn jeugd speelde kerk een belangrijke rol en hij ging ook naar een school waar priesters lesgaven. Echter wilde hij geen veroordelend boek schrijven, maar uiteenzetten wat een ‘goede’ priester en een ‘slechte’ priester is overkomen. Al snel ging het niet alleen maar over zijn nieuwste boek, maar wilde lezers ook zaken weten over de verfilming van zijn boek en waar hij op dit moment mee bezig is. John Boyne schrijft ieder vrij moment en heeft tijdens zijn tour door Nederland al heel wat geschreven. Twee leuke weetjes; John Boyne wilde zijn hele leven al schrijver worden, wat hem zeker gelukt is. En hij heeft altijd van ‘stationary’ gehouden om te kunnen schrijven en kan zich in een winkel met dat soort spulletjes dan ook niet inhouden. Ik vraag me nu af of hij in de HEMA is geweest ;).

Boekenclub

Signeren en fotomomentje

Signeren en fotomomentje

 

 

 

 

 

 

 

 

Ik wil de uitgeverij heel erg bedanken voor deze meet & greet. Ik vind het altijd erg waardevol om een auteur te kunnen spreken over zijn werk. John Boyne was zeer bereidwillig om al onze vragen te beantwoorden, hoewel… op de vraag waar hij nu over aan het schrijven was zei hij alleen, het is in het Engels.

Tadaaa!

Tadaaa!

 


11 reacties

John Boyne – De grote stilte

Covertekst
1972. De jonge Odran Yates gaat naar het seminarie om opgeleid te worden tot priester, omdat zijn moeder hem ervan overtuigd heeft dat het priesterschap zijn roeping is. Hij begint vol ambitie en hoop aan zijn nieuwe ­leven, toegewijd aan zijn studie en open voor nieuwe vriendschappen.

Veertig jaar later staat zijn vertrouwen in de Kerk onder grote druk door de vele onthullingen over misbruik. Zijn beste vriend is voor het gerecht gesleept, collega’s zijn gevangen­gezet en vele jonge parochianen zijn getekend voor het leven. In toenemende mate vermijdt Odran het contact met de buitenwereld.Maar als een familiedrama oude wonden weer openrijt, voelt hij zich gedwongen om de confrontatie aan te gaan en zijn eigen rol in de gebeurtenissen onder ogen te zien. […]

400 pagina’s  De grote stilte
Meulenhoff Boekerij bv, Amsterdam
ISBN 978 90 2257 041 8
NUR 302

Recensie
Dit is niet zomaar een boek, maar een boek wat ik heb gewonnen inclusief meet & greet met John Boyne. Lucky me! Deze is vanavond bij de uitgeverij, waar ik Tessa mee naar toe mag nemen. Samen met heel veel andere gelukkigen gaan we luisteren naar onder andere de totstandkoming van dit boek, want daar ben ik wel heel erg benieuwd naar.

Het boek start in 2001. Odran is een man van middelbare leeftijd en gaat op bezoek bij zijn zus Hannah. Na het overlijden van haar man is hij nauwelijks nog op bezoek geweest. Haar zoons ziet hij ook amper, behalve de jongste. Die volgt hij op de voet omdat hij een beroemde auteurs is geworden. Met de oudste heeft hij een moeilijk band en Odran weet niet hoe hij die moet verbeteren.

Dit is het startsein van het terugblikken en het tijdreizen in het leven van Odran. Hij is als jonge jongen de opleiding tot priester gaan volgen, weliswaar in opdracht van zijn moeder, maar hij heeft de opleiding altijd met veel enthousiasme gevolgd. Via de verschillende hoofdstukken kom je meer te weten over de familie waarin Odran is opgegroeid, wie hij heeft leren kennen op de opleiding en wat hij later als priester heeft gedaan. Je reist met hem mee naar Rome, waar hij een jaar lang belangrijk werk heeft verricht. Maar dan komt het misbruik in de Kerk aanbod en wordt Odran daar ook mee geconfronteerd. Wilde hij het niet zien of heeft hij het niet gezien? Hij merkt wel dat mensen hem steeds meer wantrouwen als hij over straat loopt met zijn witte boord. Vroeger twijfelde niemand aan hem, mensen stonden voor hem op in het openbaar vervoer, ze nodigden hem thuis uit en stonden altijd voor hem klaar. Nu ervaart Odran een hele andere maatschappij, een maatschappij waar zaken niet meer in de doofpot worden gestopt.

Na zijn boek ‘De jongen in de gestreepte pyjama’ wilde ik al meer lezen van John Boyne. Er liggen dan ook twee titels van hem op mijn enorme nog-te-lezen-stapel. Toen ik de prijs had gewonnen was ik erg blij dat ik weer in werk van Boyne mocht duiken en wat voor (meester)werk! Het is vlot geschreven, het is een boeiend, tragisch en actueel onderwerp en we leren de mens achter de priester kennen. Want niet iedereen volgende de opleiding omdat het zijn roeping was. Zonder dat de zaken plat worden weet Boyne het zo te beschrijven dat je al genoeg weet en het je raakt. Het boek heeft een wending dat mij tot tranen toe heeft geroerd. Daarom krijgt het een speciaal plekje in mijn boekenkast.

Wat ik hoop te ontdekken tijdens de meet & greet:

  • Wat de reden is dat John Boyne over dit onderwerp wilde schrijven.
  • Hoe hij hij zijn onderzoek heeft aangepakt.
  • Zijn er mensen uit zijn omgeving die dit is overkomen en is dat de reden van schrijven.
  • Hoe de hoofdpersoon Odran is ontstaan.
  • Waarom Ierland als decor heeft gefungeerd.
  • Waarom hij vooral de jongens in dit boek op de voorgrond zet.