Covertekst
Lienke en Guus hebben in elkaar de liefde van hun leven gevonden. Als de Tweede Wereldoorlog ook Nederlands-Indië in zijn greep krijgt, verliezen ze alles wat ze hadden, en elkaar. Hij is een van de beste gevechtsvliegers van de Indische Luchtvaart en wordt voor een korte missie naar Australië gestuurd. Voor hij terug kan, valt Japan Indië binnen en wordt Lienke gevangengenomen.
Die jaar lang vecht de stille, onverschrokken vliegenier om te kunnen terugkeren naar Java, naar zijn vrouw. Alles wat hij doet , doet hij om haar weer te vinden. Daardoor raakt hij onverwacht verstrikt in een vuil politiek spel.

Recensie
Dit boek is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Toen de dame (op leeftijd) in kwestie bij DWDD aanschoof, werd ik nieuwsgierig naar het boek. Ik besloot mee te doen toen het boek gelezen kon worden voor ‘Een perfecte dag voor literatuur’.

Guus komt uit een lerarengezin en werkt als docent op een school in Nederlands-Indië. Als hij Lienke tegenkomt weet zij hem te overtuigen om zijn droom achterna te gaan, vlieger worden. Hij haalt binnen afzienbare tijd zijn diploma’s en gaat aan de slag bij de Luchtmacht. Ze hebben het samen goed op Java, tot Guus wordt gevraagd om in Australië met zijn maten vliegtuigen op te halen. Die vliegtuigen blijken er namelijk helemaal niet te zijn en Guus moet wachten. Heel lang en heel veel wachten. In die periode valt Japan Nederlands-Indië aan en is het voor Guus niet mogelijk om naar Java te gaan. Ook het smeden van plannen met zijn maten om de vrouwen en kinderen op de te halen mislukken. De vliegtuigen zijn er helemaal nog niet op gebouwd om zulke afstanden te vliegen. Guus wordt wel ingezet voor allerlei vliegdiensten, maar dat wil hij niet en dat is ook niet dagelijks. Dus hij wacht nog veel meer en nog langer. Maanden vliegen om zonder enkel contact met Lienke.

Lienke redt zich in het begin van de bezetting nog prima, tot de Nederlanders worden geïnterneerd in kampen. Daar komt ze gelukkig bekenden tegen en de omstandigheden zijn ook nog te overzien. Tot de regels steeds strenger en strakker worden. Ze zet alles op alles om te zorgen dat zij en haar geliefden overleven.

Ondanks dat ik heel enthousiast werd voor het boek door de uitzending, kon ik dat gevoel tijdens het lezen niet goed vasthouden. Ik had gehoopt op meer rondom Lienke en haar leven in het kamp. Guus bleek meer het lijdend voorwerp te zijn. Hij deed heel erg lang niet anders dan wachten, wat opzich prima is voor het verhaal, maar het werd wel heel veel wachten. Daardoor kon niet altijd mijn aandacht bij het verhaal houden. Daarnaast vond ik het einde niets toevoegen voor het verhaal. Voor mij voelde het af en toen kwam er nog een stuk. Jammer. Toch mooi dat het verhaal vertelt is, het zal je maar overkomen. Graag lees ik de volgende keer meer over Lienke.

 

 

 

Lees hier wat mijn mede-bloggers van ‘Een perfecte dag voor literatuur’ van hun boek vonden.

Ik gebruikte het nummer al eerder, maar nu wil ik hem nogmaals inzetten: