Covertekst Tsukuru Tazaki is opeens helemaal alleen. Zijn jeugdvrienden, die zijn achtergebleven in zijn geboortestad toen hij in Tokyo ging studeren, willen hem van de een op nader dag niet meer kennen. En hij heeft geen idee waarom. […]
361 pagina’s
Uitgeverij Atlas Contact, Amsterdam
ISBN 978 90 254 4207 1 NUR 302
Recensie Dit boek mocht lenen van een collega die groot fan is van Murakami en Japan. Ik las eerder al van hem Spoetnikliefde. Daar was ik niet heel erg enthousiast over en mijn collega vond dat ik op z’n minst met dit boek had moeten beginnen. Ik besloot Murakami een tweede kans te geven en zo geschiedde. Lees verder →
Covertekst Onderwijzer K. is heimelijk verliefd op zijn beste vriendin Sumire, die op haar beurt verliefd is op haar getrouwde bazin Mioe. Gefrustreerd door zijn onbeantwoorde liefde begint K. een affaire met de moeder van een van zijn leerlingen. Dan krijgt hij een wanhopig telefoontje vanaf een Grieks eiland. Het is Mioe: Sumire is op raadselachtige wijze verdwenen.
223 pagina’s
Uitgeverij Atlas Contact, Amsterdam ISBN 978 90 254 4209 5
NUR 302
Recensie Op aanraden van Murakami-goeroe Tessa, kocht ik dit boek afgelopen februari.Dit boek las ik tijdens mijn vakantie op de Azoren afgelopen oktober. Helaas kwam ik er steeds niet aan toe om iets over dit boek te vertellen op mijn blog. Omdat het al een tijdje geleden is zal ik alleen een beschrijving geven van wat ik er van vond.
Aan de ene kant leest het boek makkelijk weg, maar als je de diepere laag wilt doorgronden dan moet je toch echt een tandje langzamer lezen. Die balans vond ik erg moeilijk om te vinden. Dat kwam met name omdat niet goed snapte waar Murakami naar toe wilde. Sumire is namelijk op z’n zachts gezegd een rare snuiter. Ze kan je midden in de nacht bellen met een levensvraag of gewoon een onzinnige vraag. Haar ritme in het leven is totaal anders dan die van haar werkende vriend. Ze leeft voornamelijk ’s nachts. Dat rare is natuurlijk erg aantrekkelijk, maar geeft veel verwarring bij de onderwijzer. Als ze ineens verdwijnt dan gaat hij naarstig naar haar opzoek, want hij kan haar niet loslaten. Wat Murakami uiteindelijk heeft bedoelt te vertellen, daar ben ik nog steeds niet achter. Daarvoor is het voor mij allemaal net even te vaag. Hij maakt wel nieuwsgierig, maar of ik snel weer een boek van hem zou pakken, dat durf ik niet met een volmondig ja te zeggen.
Covertekst Tokio, 1946. De Nederlander Rem Brink is een van de rechters van het Tokio Tribunaal, waar de grootste Japanse oorlogsmisdadigers terechtstaan. Ter afleiding van de machtsspelletjes en voortdurend wisselende allianties van zijn collega’s probeert Brink het hem vreemde en totaal verwoeste land te verkennen. Als Brink de Japanse zangeres Michiko ontmoet, die tijdens de bombardementen op Japan haar ouders heeft verloren, ontluikt er een liefde die niet zonder gevaar blijkt. Gedwongen vertrekt ze naar haar geboortedorp in de bergen, waar vlak daarvoor in stilte gruwelijke oorlogsmisdaden hebben plaatsgevonden. […]
509 pagina’s Uitgeverij De Bezige Bij, Amsterdam ISBN 978 90 234 8628 2
NUR 301
Recensie Dit boek stond al een tijd op mijn verlanglijstje en ik greep de kans meteen toen ik het boek op de lijst van ‘Een perfecte dag voor literatuur’ zag staan. Het boek is een lekkere dikke, dus je kunt er langer van genieten.
In mijn leven heb ik al vele boeken over de Tweede Wereldoorlog gelezen, maar niet eerder een boek over Japan in die tijd. Ik maakte kennis met Rem Brink en zijn werk als rechter voor het Tokio Tribunaal. Ik vergeet soms gewoon wat voor erge dingen daar in die tijd zijn gebeurd. Interessant is dat Rem samen met rechters van andere landen gezamenlijk tot een oordeel moet komen. Echter, dat is nog een hele opgave. De rechter uit India heeft bijvoorbeeld een bijzondere visie op de oorlog en de situatie rondom de aangeklaagden. India was namelijk in die tijd een kolonie van Engeland, wat mensen een bepaalde kijk op de bevrijders heeft gegeven. Hoe kun je als bevrijder oordelen over anderen, als je mensen in je eigen kolonie ook niet goed hebt behandeld? Het is zeer boeiend om te lezen hoe het tribunaal in zijn werk gaat en hoe moeilijk het is om elkaar te vinden in de rechtspraak, ieder met zijn bagage. Naast het verhaal van Rem en zijn zware taak als rechter, maak je ook kennis met Michiko en Hideki.
Hideki is een van de Japanse strijders die de oorlog ternauwernood heeft overleeft. Met zijn verminkte gezicht en zijn manke been, probeert hij in de chaos van na de oorlog zijn weg naar huis te vinden. Niet iedereen gaat even netjes om met zijn veteranen en Hideki moet vele obstakels overwinnen om daar te komen waar hij wilt zijn.
Michiko heeft haar beide ouders verloren bij de bombardementen. Op dat moment was zij niet thuis, maar sliep zij bij haar zangdocente. Michiko is een zeer verdienstelijke klassieke zangeres en wordt na deze gebeurtenis liefdevol opgevangen door haar docente. Naast haar optredens helpt zij ook mee in het huis van de docente. Bij toeval ontmoeten Michiko en Rem elkaar in het huis van de docente en ontstaat er iets tussen hun wat misschien niet geheel verstandig is. Rem is inmiddels meer dan een half jaar van huis, het tribunaal loopt vreselijk uit en hij voelt zich eenzaam. Michiko brengt hem vrolijkheid en neemt hem mee naar mooie plekken in de stad en de omgeving. De andere rechters en de ambassadeur van Nederland zien dit met lede ogen aan. Rem maakt zich mede hierdoor niet zo populair in de groep rechters met alle gevolgen van dien.
De laatste pagina’s van het boek heb ik een tijdje uitgesteld. Ik wilde niet dat het boek zou eindigen, want ik had een bepaald voorgevoel. Natuurlijk ga ik niet delen of dit gevoel waarheid is geworden, maar ik kan je wel vertellen dat het boek indruk heeft gemaakt. Ondanks dat ik de stukken over het tribunaal in het begin wat taaier vond dan de stukken over Michiko en Hideki, moesten de stukken gewoon zo zijn. Die taaiheid past bij zo’n tribunaal en hoe de verschillende verhaallijnen elkaar kruisen maakt dat je nieuwsgierig blijft. Mijn enthousiasme vooraf aan dit boek is rijkelijk beloond. Dit is echt een fantastische aanvulling op al die boeken die zijn geschreven rondom het genre Tweede Wereldoorlog. Ik heb genoten van de personages en de prachtige beschrijvingen van Kees van Beijnum over de Japanse tradities die Michiko en Hideki in eren proberen te houden in deze moeilijke tijd.
Lees hier wat mijn mede-bloggers van ‘Een perfecte dag voor literatuur’ van dit boek vonden.
Mijn muzikale ondersteuning komt dit keer van Coldplay met een zeer letterlijke titel, Lovers in Japan.
Jenny's Bookcase 