Covertekst
Charlene Grant is ervan overtuigd dat ze vermoord gaat worden. Haar twee jeugdvriendinnen zijn gedood, allebei op dezelfde datum, op hetzelfde tijdstip, de een een jaar na de ander. Charlie is als enige over en de moorddatum komt steeds dichterbij. Maar ze heeft besloten om zich niet zomaar over te geven en vraagt Bostons beste moordrechercheur D.D. Warren een onderzoek in te stellen. Zodra D.D. de zaak bestudeert begint ze te twijfelen aan Charlies verhaal. Een aantal zaken klopt niet, en haar intuïtie zegt haar dat het geheim dat Charlie met zich meedraagt wel eens het grootste gevaar zou kunnen zijn.

372 pagina’s
Uitgeverij De Bezige Bij b.v., Amsterdam
ISBN 978 90 234 8378 6
NUR 305

Recensie

Dit boek werd aangekondigd als een tip van Karin Slaughter. Laat zij nu mijn favoriete buitenlandse thrillerschrijfster zijn. Die tip wilde ik wel lezen. Bedankt Uitgeverij Cargo.

Je leert D.D.Waren kennen op het moment dat ze weer begint met werken na haar zwangersschapsverlof. Je merkt gedurende het verhaal dat een kindje niet geheel in de planning zat, maar dat ze ook ergens probeert te voldoen aan de strenge eisen van haar ouders en dan met name die van haar moeder. Haar ouders, beide zeer hoog opgeleid, vonden het maar niets dat hun dochter besloot rechercheur te worden. Toen haar zoontje werd geboren heeft ze haar ouders dan ook niet meteen ingelicht. Zo slecht is de band.

Charlene Rosalind Carter Grant is ook een vrouw met een slechte band met haar moeder. Eigenlijk valt de band van D.D. daarmee eigenlijk in het niet. De moeder van Charlene (Charlie) had last van Münchhausen bij proxy . Charlie kreeg als baby geprakte lampen te eten in pindakaas. Als ze dan bloed spuugde kon haar moeder met haar naar het ziekenhuis om vervolgens alle aandacht in ontvangst te nemen. Op een gegeven moment is de moeder van Charlie gestorven en bleef ze bij haar tante, waar ze liefdevol is opgevoed. De plek waar ze uiteindelijk ook haar twee beste vriendinnen heeft leren kennen. Daar heeft ze een hele fijne tijd, samen met haar vriendinnen wat haar verleden wat doet vergeten.

Jaren later wordt een van de vriendinnen dood gevonden. Vermoord. Maar er zijn geen enkele aanwijzingen te vinden die een dader zouden kunnen aanwijzen. Precies een jaar later wordt de tweede vriendin van Charlie dood gevonden. Ook vermoord. Charlie weet zeker dat het dezelfde moordenaar moet zijn, echter denkt de politie daar anders over. Pas bij drie slachtoffers kun je spreken van een seriemoordenaar. Ze besluit het heft in eigen handen te nemen en zich tot de tanden toe te bewapenen als het haar dag is. Ze neemt lessen in schieten en vechten zodat ze klaar is voor dat moment. Ze zorgt er ook voor dat ze al haar eigen rechercheur uitkiest die haar moord mag gaan onderzoeken en dat wordt D.D.

Het is een boek wat mij in zijn greep hielt. Je twijfelt constant, aan het verhaal van Charlie en aan de gebeurtenissen er om heen. Beetje bij beetje leer je op de achtergrond de moordenaar al kennen. Maar wie is het dan? Is het niet gewoon Charlie zelf? Bijzonder dat de band met moeders ook erg centraal staat in dit boek. Niet alleen tussen D.D. en haar moeder en die van Charlie en haar moeder, er zijn er nog meer. Het is goed geschreven, voldoende vaart en een terechte aanrader van Karin Slaughter.