Jenny's Bookcase

Voor echte boekenwurmen of ter inspiratie om te lezen


1 reactie

Sandra Bernart – Ik zag Menno

Covertekst
Vincent heeft berekend dat hij gelukkig zal worden met Kim. Wanneer hij bij het boeken van hun huwelijksreis zijn doodgewaande broer Menno herkent in de reisbrochure, offert hij zijn zorgvuldig opgebouwde zekerheden op met maar één doel: zijn broer vinden.

Hij begint zijn zoektocht in Spanje, maar zonder succes. Rosana, een straatartieste zonder hoofd, stimuleert hem zijn risicomijdende levenswijze los te laten, om de kans te vergroten zijn vrijgevochten broer tegen het lijf te lopen. Langzaamaan gaat hij het leven leiden dat Menno zou hebben geleid. Aanvankelijk om Menno te vinden, maar de onbevangen manier van leven bevalt hem verwarrend goed.

228 pagina’sIk zag Menno
Uitgeverij Palmslag, Groningen

ISBN 978 94 917 7337 2
NUR 301

Recensie
Vorig jaar was ik in maart aanwezig bij de uitreiking van de Coffeecompany Book Award. Sandra Bernart was een van de genomineerden. Helaas was ze niet de gelukkige winnares, maar hoe gaaf is het dat haar boek alsnog is uitgegeven.

Vincent is een hele slimme jongen, tegen het autistische aan. Hij heeft namelijk statistisch berekend dat hij en zijn Kim gelukkig oud gaan worden. Hij besluit haar ten huwelijk te vragen en gelukkig zegt Kim ja. Als ze op een beurs zijn om hun huwelijksreis uit te zoeken en daarvoor vele vakantiegidsen bekijken gebeurt er iets opmerkelijks. Vincent ziet in een vakantiegids zijn doodgewaande broer Menno. Uiteindelijk weet hij Kim ervan te overtuigen dat hij zijn broer wilt gaan zoeken en minder tijd in de voorbereidingen van hun huwelijk zal kunnen stoppen. De ouders van Vincent geloven het niet en hebben ze zich er allang bij neergelegd dat Menno nooit meer terug zal komen nadat hij in de zee is verdwenen op hun vakantie in Spanje.

De zoektocht van Menno start in Spanje. Hij probeert eerst met de foto uit de vakantiegids langs restaurants te gaan, om te vragen of mensen hem herkennen. Dit leidt tot niets en Menno gooit het over een andere boeg. Hij ontmoet straatartiest Rosana en mag hij haar kostuum lenen, zodat hij ongegeneerd naar de mensen die voorbij lopen kan kijken in de hoop dat hij zijn broer ziet. Tussen hem en Rosana klikt het goed en Menno vergeet steeds meer zijn thuis. Alles wijkt voor het zoeken naar Menno, zelfs de voorbereidingen voor zijn huwelijk.
“Zodra ik Menno heb gevonden, wordt alles weer zoals het was.” [p. 194]
Sandra Bernart heeft een ontzettende fijne schrijfstijl, waardoor je door het boek vliegt. Hoofdpersoon Vincent zou je kunnen zien als een ui en pel je pagina voor pagina een laagje af. Er zit namelijk een psychologische laag in het boek en de puzzelstukjes vallen gedurende het boek steeds meer op zijn plek. Waarom doet Vincent zoals hij doet? Ondanks dat het een tragische gebeurtenis is voor de familie, het verlies van een kind, wordt het nergens dramatisch. De luchtige toon en het psychologische aspect maken het voor mij een zeer boeiend boek. Bedankt uitgeverij Palmslag dat ik dit boek mocht lezen!