Jenny's Bookcase

Voor echte boekenwurmen of ter inspiratie om te lezen


2 reacties

Laura Maaskant – LEEF!

Covertekst
Laura Maaskant is vijftien als ze voor het eerst hoort dat ze een zeldzame vorm van kanker heeft. Na een lang en zwaar behandeltraject lijkt ze genezen, en pakt ze de draad van haar jonge leven weer op. Ze maakt haar vwo af en gaat studeren in Amsterdam. 

Maar dan keert de ziekte terug. De prognose is ongewis, haar levensverwachting beperkt. Nogmaals loodzware behandelingen ondergaan wijst Laura af. Ze gaat voor kwaliteit van leven; niet met een bucket list, maar ‘gewoon’, met haar vrienden en haar familie, en in haar werk. Zoals ze zelf zegt, ervaart ze haar leven nu juist heel intens. […]

191 pagina’sLeef!
Uitgeverij Ten Have / Kosmos Uitgevers, Utrecht / Antwerpen
ISBN 978 90 259 0392 3
NUR 320

Recensie
Vaak heb ik met dit boek in mijn handen gestaan. In het weekend van de boekpresentatie van Simone van der Vlugt besloot ik het boek te kopen toen ik het tegenkwam in de kringloopwinkel. Ik was onder de indruk van haar interview met Coen Verbraak in ‘Kijken in de ziel: op de drempel‘ en was nieuwsgierig naar haar boek.

Laura beschrijft in het boek het traject van haar ziekte wat ze heeft doorlopen en welke keuzes ze daarin heeft genomen. Van de onverwachte pijn, de onderzoeken en de behandelingen. Maar ook de draad weer oppakken na een zware tijd, voelen dat je weer in het leven staat en dan vervolgens keihard terug worden gesmeten na een slechte uitslag. Alles wat ze heeft meegemaakt weet Laura in heldere bewoording uit te leggen.
Elke dag is namelijk bijzonder: er is maar één dag, deze dag, in dit moment. Het leven is zó waardevol. Ik neem je graag mee in mijn wereld. Mijn wereld, waarin ik belangrijke dingen leerde van alles wat ik heb meegemaakt. [p.19]
Ziek zijn is altijd een groeiproces. Of je nu doodgaat of niet, of het je tijd is of niet, het enige wat op dat moment mogelijk is, is groeien. [p.49]
Iedereen roept altijd dat je moet genieten van de kleine dingen, van het leven, etc. Maar ik denk dat je het pas goed beseft als je zoiets overkomt wat Laura is overkomen. Haar boek is dat ook een wake up call voor iedereen die gezond in het leven staat, maar zich laat opslokken door de waan van de dag. Voor mij geldt dat in ieder geval wel.
Het leven is niet te verliezen, enkel los te laten. [p.98]
Ondanks de paradox die in mijn leven zichtbaar werd toen ik mij niet meer ziek voelde, wil ik je oproepen om wél te doen wat je hart je ingeeft. […] Het leven is te kort om te dromen, te durven en te doen. [p.181]
Je weet nooit waar je morgen bent of wat er in je leven gebeurt. Daarom is het hier en nu zo belangrijk. Het was fijn om daar even bij stil te staan en de levenslessen van Laura in mij op te nemen. Het is een ontroerend en dapper boek, maar haar woorden stralen kracht uit. Ik hoop dat het haar nog lang goed mag gaan.


6 reacties

Matthew Quick – Het geluk, hier en nu

Covertekst
Als Bartholomew Neils moeder overlijdt, stort zijn wereld in. Hij is achtendertig, woont nog thuis, en heeft geen idee hoe hij zonder haar verder moet. Zijn therapeut raadt hem aan zelfstandig te worden en een gezin te stichten. Maar hoe doe je dat als je leven achtendertig jaar lang bepaald werd door je moeder?

Tussen zijn moeders spullen vindt Bartholomew een brief van Richard Gere en hij begint hem openhartige brieven te schrijven. Door zijn grote levensvragen met de wereldberoemde acteur te delen, ontdekt deze onalledaagse held de ware betekenis van familie en vriendschap.

280 pagina’s Het geluk, hier en nu
Xander Uitgevers BV, Amsterdam
ISBN 978 94 016 0114 6
NUR 302

Recensie
Tijdens het lezen van dit boek moest ik denken aan de film Forrest Gump. ‘Life is like a box of chocolate, you never know what you get‘. Bartholomew is eigenlijk een beetje als Forrest. Met een opgewekt gemoed benaderd hij de wereld, ondanks dat hem ook heel wat ellende overkomt. Die positieve blik heeft hij mede aan zijn moeder te danken. Voelden ze zich een beetje down, dan keken ze naar een film met Richard Gere in de hoofdrol. De vader van Bartholomew is ooit vermoord door de Ku Klux Klan, een van de vele ongelukkige zaken in hun leven. Gelukkig krijgen ze veel steun van pastoor McNamee en gaan ze wekelijks braaf naar de kerk.

Na het overlijden van de moeder van Bartholomew, heeft hij in therapie als levensdoel gesteld om een drankje te drinken met een vriend in de kroeg. Eigenlijk een heel simpel doel, maar niet als je altijd samen met je moeder bent geweest. Bartholomew heeft ondertussen zijn oog laten vallen op het verlegen ‘bibliotheekmeisje’, maar ja, hoe benader je nou een meisje?

Dit boek is een heel fijn boek met een ontzettende duidelijke boodschap, het gaat om het geluk, hier en nu. En ondanks al je wensen en de tegenslagen die je ervaart in het leven is dat wel waar het op neer komt. Hoe Bartholomew daar achter komt en welke wensen hij nog meer heeft, zou ik echt zelf gaan lezen. De benaderingswijze in het boek is erg bijzonder. Elk hoofdstuk is een nieuwe brief aan Richard Gere waardoor je Bartholomew steeds beter leert kennen. Kortom, een heerlijk boek voor op vakantie. Want ook dat, is het geluk, hier en nu.