Jenny's Bookcase

Voor echte boekenwurmen of ter inspiratie om te lezen


6 reacties

Renate Dorrestein – Het duister dat ons scheidt

Covertekst
Alles verandert in het leven van de zesjarige Loes als haar moeder wegens moord tot een lange gevangenisstraf wordt veroordeeld. Het zal duren totdat Loes achttien is voordat de waarheid over de fatale nacht van de moord aan het licht komt. Pas dan neemt iedereen zijn ware gedaante aan en kunnen de krachten die destijds zijn ontketend weer tot bedaren komen. 

 

494 pagina’s Het duister dat ons scheidt
Dwarsligger in samenwerking met Uitgeverij Atlas Contact, Amsterdam

ISBN 978 90 498 0231 8
NUR 301

Recensie
In 2014 las ik mijn eerste boek van Renate Dorrestein. Ik was toen gelijk fan en heb ook wat boeken van haar gekocht in de periode die erop volgde. Uiteraard zijn die boeken op de enorme stapel verdwenen. Dit jaar heb ik iedere maand een thema en probeer ik boeken van die stapel te lezen. Vorige maand waren dat Dwarsliggers en zat er ook een boek van Dorrestein bij, twee vliegen in één klap!

Het boek start alsof je op een reünie bent beland en ‘klasgenootjes’ terugblikken op die ‘goede oude tijd’. Een tijd waarin gezinnen naar vernieuwde en hippe wijken trokken.

“We waren bijna allemaal geboren in de enige nieuwbouwwijk van een ingedut dorp, dat allang van de kaart zou zijn verdwenen als het niemandsland tussen sloot en snelweg geen toplokatie voor projectontwikkelaars was geweest.”
De kinderen uit de wijk groeien samen op en spelen met elkaar rondom de sloot. Loes is één van die kinderen. Zijn woont niet in een nieuwbouwhuis, maar in de oude pastorie. Loes is een meisje met durf, lef en soms een brutale mond. Kinderen uit de buurt mogen haar en ze nemen alles aan wat Loes zegt. De hele wereld draait om haar. Loes verlooft zich met Thomas op de basisschool en er wordt een heus verlovingsfeest georganiseerd door de moeder van Loes. Totdat zij Thomas ontmoet op het feest en hij iemand uit haar verleden blijkt te zijn. Maar Loes is nog te jong om dat te snappen. Haar moeder verbiedt haar om nog om te gaan met Thomas, maar daar luistert ze natuurlijk niet naar. Ze vlucht op een nacht uit haar kamer via de dakgoot. Dit is een fatale nacht voor meerdere personen. De volgende dag wordt de moeder van Loes voor moord opgepakt. Loes wordt de rest van haar jeugd opgevoed door de Luco’s, twee mannen die bij hun inwonen in de pastorie. Hoe de Luco’s ook hun best doen, ze zien niet in dat het leven van Loes op school een hel is.
“Eigenlijk begonnen we zo zoetjes aan te hopen dat Loes de handdoek in de ring zou gooien. […] Met open ogen liep ze in iedere hinderlaag en elke val, ze zocht het gevaar willens en wetens op in plaats van dat ze het trachtte te ontlopen. […] Hardnekkig kwam ze elke ochtend weer naar school. […] We moesten onze eigen grenzen steeds verder, verder, overschrijden om haar te dwingen ons eindelijk te verlossen.”
Het spontane meisje met lef wordt door pesterijen van de aardbodem gevaagd. Loes zet haar verstand op nul en worstelt zich door de tijd op school heen. Als haar moeder onverwachts weer vrij komt, dan moeten zij en Loes elkaar weer opnieuw leren kennen. Om alles te ontvluchten verhuizen ze naar een eiland bij Engeland en proberen daar samen met de Luco’s hun leven weer op te bouwen. Maar je kunt wel voor de zaken weglopen, ze zullen je altijd blijven achtervolgen. Loes komt er beetje bij beetje achter waarom ze is zoals ze is en waarom sommige zaken niet zo goed lukken en wat er precies die nacht is gebeurd.

Ik was al fan van Dorrestein, maar door dit boek is dat alleen nog maar meer gegroeid. Ze weet zo te schrijven dat het verhaal onder je huid gaat zitten. De harde en rake zinnen komen rechtstreeks bij je binnen. Als Loes weer wordt gepest wordt jij ook gepest en wil je roepen en van je af slaan. Je wilt haar tijdelijke vaders door elkaar schudden, ‘wordt dan wakker!’.  Als een boek dat met mij kan doen, dan kan ik niet anders dan mijn petje afnemen. Lees Dorrestein! En als je dat nog niet hebt gedaan, begin dan met dit boek.