Covertekst
Voor mislukt schrijver Abel Schreuder is er maar één manier om aan zijn ambitieloze leven te ontsnappen en dat is: verdwalen. Na een bezoekje aan zijn demente oma in het bejaardenhuis laat hij het lot beslissen en reist via Hannover naar de schimmige ruïnefeesten van Berlijn. In dit zelfgeschapen doolhof ontmoet hij de femme fatale Eva, de backpackprofessional Jerry en vele andere verlorenen die hem helpen de weg kwijt te raken. Ondertussen zoekt hij naar een verklaring voor zijn verdwaalzucht en begint hij te schrijven over zijn vader en zijn opa. Drie generaties mannen die ogenschijnlijk in vrijwel niks op elkaar lijken, maar onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Zijn reis wordt langzaam logischer, maar hoe kan het dan dat elke stap in de verte hem steeds dichter bij huis lijkt te brengen?
Meulenhoff, Amsterdam
ISBN 978 90 290 8942 5
NUR 301
Recensie
Soms kom je een personage in een boek tegen waar je je flink aan kunt ergeren. Abel was er zo’n eentje en Michiel Stroink beschreef deze in zijn nieuwe boek Exit.
Het is natuurlijk gaaf als je al je schepen achter je verbrand en de wijde wereld in trekt. Zorg dan alleen wel dat je geen puinhoop achterlaat. Zoals je zwangere vriendin waar je niets van wilt weten. Je beste vriend die het allemaal voor je mag opknappen en je demente oma. Abel loopt weg van alles waar hij eigenlijk zijn verantwoording voor zou moeten nemen. Dat begon al tijdens zijn studie. Samen met zijn beste vriend sprak hij af dat ze vooral heel erg veel zouden feesten. Iets wat Abel heeft volgehouden en wat hij alleen maar doet tijdens zijn ‘dwaaltocht’. Hij gaat van het ene feestje naar het andere feestje en van het ene meisje naar het andere meisje. Er is niets mis mee als je van feestjes houdt en van meisjes, maar doe iets met je leven. Dat ergerde mij erg aan Abel, die besluiteloosheid.
Het verdrietige is dat hij deze levensstijl niet van een vreemde heeft. Abel wil een boek schrijven en begint, tegen de verwachting in, met schrijven over zijn vader en zijn opa gedurende zijn dwaaltocht. De eerste hoofdstukken uit dat boek lees je in dit boek. Toen begon ik de zaken in een ander daglicht te zien. Want hoe kun je nou de regie nemen over je eigen leven, als de andere mannen uit je leven niet bepaald een lichtend voorbeeld waren. Ondanks mijn ergernis over Abel, heeft dit boek een enorm psychologisch aspect. Dit hebben alle boeken van Stroink en trekt mij erg aan. Er is altijd een mannelijk hoofdpersoon die zijn leven niet helemaal op orde heeft. Na het lezen kon ik niet meteen mijn mening opschrijven, omdat dit een nadenk-boek is en ik door mijn ergernis heen moest kijken. Het is gaaf als een boek dat met je kan doen.
Jenny's Bookcase 