Jenny's Bookcase

Voor echte boekenwurmen of ter inspiratie om te lezen

Tagarchief: Eva Kelder


door 2 reacties

Eva Kelder – Een charismatisch defect

Covertekst
Wanneer de charismatische Blake Chesterfield het onstuimige Amsterdam van eind jaren zestig komt binnenvallen, zal niets meer hetzelfde zijn. Blake tegen elke prijs de wereld verbeteren, en hij biedt April een ontsnapping uit haar tot dan toe burgerlijke, oer-Hollandse bestaan. Blakes aantrekkingskracht is groot, hij heeft algauw een schare volgers. Als de commune die ze samen zijn gestart een aanslag beraamt op ‘het gezicht van het kapitalisme’ wordt April voor een morele keuze gesteld: welk kwaad moet bestreden worden, dat van binnen of van buiten?

Decennia later, als een oude bekende haar zorgvuldig afgeschermde leven binnendringt, wordt April geconfronteerd met ongewenste herinneringen. Hoe kom je in het reine met een verleden dat nooit helemaal het jouwe is geweest? […]

256 pagina’s Een charismatisch defect
Meulenhoff, Amsterdam
ISBN 978 90 290 9114 5
NUR 301

Recensie
Het is alweer even geleden, maar in 2014 las ik het debuut van Eva Kelder, ‘Het leek stiller dan het was‘. Diep onder de indruk was ik toen. Vlak daarna kreeg ik de kans om Eva te mogen ontmoeten en te kunnen praten over het boek met vele andere enthousiaste lezers. Nu zijn we een aantal jaar verder is haar tweede roman uitgekomen. Vandaag, 1 maart is de presentatie bij de uitgeverij en wat een eer, ik mag erbij zijn. Graag deel ik met je wat ik van deze roman vind. 
Lees verder →


door 6 reacties

Eva Kelder – Het leek stiller dan het was

Covertekst
Seije groeit op op Vlieland bij haar alleenstaande moeder Fenna. Ze voelt zich buitenstaander op het kleine Waddeneiland, waar ze alleen kan rekenen op haar beste vriend Teun. Uren struinen ze door de duinen: zilte lucht in de longen, blote voeten in het zand, en later ook de roes van net te veel drank en feestjes tot het ochtendgloren. Intussen lijkt Fenna te vergeten haar dochter op te voeden. Na een ingrijpende gebeurtenis verlaat Seije het eiland en gaat ze studeren in Edinburgh. Haar academische carrière en een nieuwe liefde voeren haar zelfs nog verder van het eiland, naar New York. Maar haar ambitie houdt geen gelijke tred met haar zelfvertrouwen. Kan ze dat knagende gevoel dat ze het nooit goed genoeg doet de baas worden nu haar wereld groter wordt?

282 pagina’s Het leek stiller dan het was
Meulenhoff Boekerij bv, Amsterdam
ISBN 978 90 290 8900 5
NUR 301

Recensie
Normaal gesproken vertel ik nog iets over de inhoud van het boek, zonder al te veel spoilers, en dan vertel ik wat ik van het boek zelf vind. Of ik de schrijfstijl goed vind, of ik een hoofdpersoon irritant vond en of het boek mij aansprak. Dit keer niets van dit alles. In mijn hoofd ‘leek het stiller dan het was’. Ik kan niets kritisch zeggen over dit boek en ik kan niet goed aangeven wat er zo goed aan is. Toch bleef dit boek borrelen in mij na het lezen. Ik bleef druk met hoofdpersoon Seije in mijn hoofd.

Het was dan ook erg fijn om gisteren (12 april) Eva Kelder en andere bloggers van ‘Een perfecte dag voor literatuur’ te mogen ontmoeten. Niet alleen was het erg leuk om te zien hoe iedereen ‘omgaat’ met het boek (van rugknakkers tot sticky notes plakkers naar pietjes precies). Ook was het erg boeiend om Eva over haar eigen werk te horen praten. Alles wat ik over het boek dacht werd door het gesprek met Eva alleen maar bevestigd. Het is mooi om te weten dat het boek gebaseerd is op bepaalde gebeurtenissen in het leven van Eva en mensen die zij kent heeft geweven in de personages.

Maar waarom schrijf ik dan geen recensie? Omdat dit boek mij persoonlijk raakt. Ik speel al lang met het idee voor een boek, zoals vele met mij, en ik had delen van dit boek zelf kunnen schrijven. Ik denk niet zo goed als Eva, want wat een prachtige zinnen en taal (oh, nu zeg ik er toch iets over). Daarom heb ik besloten om mij te richten tot Seije in een brief, welke ik apart zal publiceren.

Ik wil Cathelijne bedanken voor het organiseren van deze bijeenkomst, maar vooral voor de keuze van dit boek voor ‘een perfecte dag voor literatuur’. Het had zo moeten zijn.

En Eva wil ik bedanken voor haar boek. Ooit kom je een boek tegen wat je zo raakt dat het lijkt alsof het voor je geschreven is. Dit is hem dan. Bedankt!

Lees hier wat mijn mede-bloggers van het boek vonden.

Een kleine impressie van de middag

Meeting Eva Kelder 2 Meeting Eva Kelder 1

Ik lees Nederlands (2014) - groot

 

 

 

 

 


door 11 reacties

Een brief voor Seije (Het leek stiller dan het was)

Lieve Seije,Het leek stiller dan het was

We kennen elkaar niet, maar toch heb ik het gevoel dat wij elkaar juist heel goed kennen. Nadat ik heb mogen lezen over je leven, opgetekend door Eva Kelder, kreeg  ik de onweerstaanbare drang om je schrijven. Jouw verhaal is voor een groot deel mijn verhaal en daarom voel ik mij zo verbonden met jou. Dat klinkt misschien heel erg raar uit de ‘pen’ van een vreemde, maar ik wil je graag uitleggen waarom.

De band die jij met je moeder hebt komt enigszins overeen met die van mij. Ik vind het knap en dapper van je dat je heel veel zelf hebt gedaan, hoe klein je ook was en dat je daardoor erg zelfstandig bent geworden. Dat ben ik door dezelfde situatie ook en ik denk dat dat ons als persoon juist heel erg sterk maakt. Ergens weet ik dat mijn moeder van mij houdt en ik geloof dat jouw moeder ook van jou houdt. We hebben het alleen niet altijd zo ervaren en gevoeld. Dat is erg en frustrerend. Ik heb inmiddels geleerd dat ik dat gevoel mag hebben en er mag laten zijn. Het heeft mij letterlijk en figuurlijk verlichting gebracht. Als kind wil je altijd trouw aan je ouder(s) zijn, maar dat gaat niet altijd. Je bent ook mens met je eigen gevoel. Dat gevoel mag er dus zijn. Ik hoop dat je een moment vindt dat je dat gevoel toe laat en dat het jou net zo oplucht als dat het mij heeft gedaan.

Bij jou herken ik ook heel erg het gevoel van ‘niet goed genoeg zijn’. De lat ligt altijd meters hoog en niets lijkt goed genoeg. En waarom? Je wilt gezien en gehoord worden. Totaal begrijpelijk na wat jij allemaal hebt meegemaakt en ook heel erg herkenbaar. Ik heb besloten dat het niet altijd nodig is. Dus ik ga binnenkort een cursus volgen om maar niet altijd de uitdaging in zaken te zoeken om te bewijzen dat ik het wel kan en gezien te worden. Ik wil wel eens weten wat ik wel kan en mij daar in laten zien. Volgens mij heb jij allang laten zien dat je heel veel kunt en tot heel veel in staat bent. Je hebt oog voor literatuur, kijk maar eens naar de reactie van je docent Masterson van de universiteit op je werk. Dat heb je helemaal zelf gedaan. Maar je hebt ook oog voor andere mensen en dieren, ik denk hierbij aan je buurman Sjak en je zorgzaamheid voor zijn honden. Heel veel mensen hebben dat niet gedaan en hem links laten liggen. Jij deed dat helemaal uit jezelf en dat vind ik echt knap. Je hoeft je in mijn ogen dus niet te bewijzen, want dat heb je al gedaan. Je hoeft alleen maar jezelf te zijn en het werk en de dingen die je doet voort te zetten. Je bent een mooi en bijzonder mens. Dit probeer ik ook tegen mijzelf te zeggen en ik weet hoe moeilijk het soms is om te geloven. Maar we zijn sterk, wij kunnen dit!

Hopelijk heb ik je met deze brief een kleine positieve boost kunnen geven. Ik wens je heel veel succes met al het moois wat je nog gaat doen en natuurlijk een hele zonnige toekomst.

Graag wil ik ook nog onderstaand nummer aan jou opdragen. Het geeft mij troost en hopelijk jou ook.

Lights will guide you home
And ignite your bones

Lieve groetjes,

Jenny