Helaas, vandaag is de vakantie officieel voorbij en gaan we weer aan het werk. We hebben elf dagen heerlijk kunnen genieten op Sao Miguel en daarna hebben we nog wat dagen thuis gerommeld. We zijn druk aan het klussen, en dat is nu ook een heel eind gevorderd zodat we straks een goede studeer- , lees- en relaxplek hebben.
Tijdens de vakantie heb ik vier van de vijf boeken gelezen waar ik over schreef in ‘ik ga op vakantie en neem mee‘. De komende tijd zullen de blogpost over die boeken worden geplaatst, maar welke dat zijn hou ik nog even een verrassing.
Graag wil ik met jullie nog wat kiekjes delen van de vakantie EN… van een ontzettend leuke mini-bibliotheek die ik aantrof in Ponta Delgada, de hoofdstad van het eiland.
Covertekst Wij zijn Sinclairs.
Niemand komt iets tekort.
Niemand heeft het ooit mis.
We wonen – in de zomer tenminste – op een privé-eiland voor de kust van Massachusetts.
Misschien is dat alles wat je hoeft te weten.
Behalve dat sommige van ons leugenaars zijn.
266 pagina’s Uitgeverij De Fontein, Utrecht ISBN 978 90 261 3804 NUR 285, 302
Recensie Cadence is het oudste kleinkind van de familie Sinclair. Officieel is zij de eerste erfgename na de zussen van de familie. Er rust daarom een zware taak op haar schouders, ze moeten wel leven volgens de standaard van de familie en met name die van haar strenge moeder. De zussen en dus ook haar moeder, maken voortdurend ruzie. Ieder dochter heeft een kast van een huis op het eiland. En aan het ene huis wordt meer onderhoudt gepleegd dan aan het andere huis door de opa van Cadence. En de ene zus heeft veel meer geld te besteden dan de ander. Althans, dat vinden de zussen.
Cadence trekt iedere zomer op met haar oudste neefjes en nichtjes (de leugenaars), ravotten op het strand, winkelen op een eiland in de buurt, varen en sterren kijken midden in de nacht. Tot er een neefje van de nieuwe liefde van een tante meekomt, Gat. Hij zet haar wereld op zijn kop… maar er is nog iets anders aan de hand. Er is iets gebeurt, iets waardoor Cadence het gevoel heeft dat ze al haar spullen moet weggeven. Haar favoriete boeken gaan de deur uit, kleine spulletjes uit haar kamer, net zo lang tot alles weg is, tot alles is uitgewist…net als haar geheugen.
Toen ik de flaptekst las wilde ik dit boek heel erg graag lezen. Het is een YA-boek (15+), maar ook die lees ik af en toe graag. De flaptekst zegt; lees dit boek, en als iemand je vraagt hoe het eindigt, lieg. Maar sorry, ik kan hier niet over liegen. Ik raad jou ook aan dit boek te lezen. Het is beklemmend, verrassend en boeiend. Het is interessant om te lezen hoe een welgestelde familie functioneert, of liever gezegd, niet functioneert. Alleen maar om de schijn naar de buitenwereld in stand te houden, want tja, als je een Sinclair bent… dan hang je de vuile was niet buiten. Over welke vuile was ik het heb, dat moet je zelf lezen. Maar laat je verrassen door Cadence, haar neefjes en nichtjes, over de leugens en avonturen.
Covertekst Liane en Martial hebben een droomvakantie op het exotische eiland Réunion met hun zesjarige dochtertje Sofa. Op een middag gaat Liane even naar hun kamer, maar ze komt niet meer terug. Als Martial naar boven gaat om te kijken waar ze blijft, ziet hij dat de kamer doorzocht is, zijn vrouw en al haar kleren zijn verdwenen en overal bloed ligt. Hoewel Martial in eerste instantie met de politie meewerkt, slaat hij binnen vierentwintig uur met zijn dochtertje op de vlucht. In plaats van gekwetste echtgenoot is hij nu hoofdverdachte. Zo begint een klopjacht zoals Réunion nog nooit heeft meegemaakt. Heeft Martial zijn vrouw vermoord of is hij het slachtoffer van een vooropgezet plan? Want het is niet de eerste keer dat Martial op het eiland is. Het verleden komt gevaarlijk dichtbij…
336 pagina’s Uitgeverij Signatuur, Amsterdam ISBN 978 90 567 2507 5
NUR 305
Recensie Zo zonnig als de plek waar het boek zich afspeelt, zo koud was de plek waar ik het boek las. Namelijk onderweg naar Helsinki en in de stad onder het genot van een enorme kan thee. Mijn recensie is een onderdeel van een blogtournee, dus je zult vast nog veel meer over dit boek lezen de komende dagen.
Het boek start als Liane naar hun hotelkamer gaat en onderweg naar de kamer de schoonmaakster tegenkomt. Zij is de laatste die Liane nog in leven ziet. Al snel maak je naast de schoonmaakster ook kennis met andere bewoners van het eiland, wat ik in het begin een beetje verwarrend vond. Ik had het gevoel dat ik halverwege een verhaal binnen stapte en de helft had gemist. Gelukkig duurde dat gevoel niet lang. Je leest om en om het verhaal van Martial en zijn dochtertje en het verhaal van de politie die na de vlucht van Martial de klopjacht heeft ingezet. Michel Bussi weet in zijn boek veel verwarring te scheppen, door Sofa ook een geluid te geven in het boek. Je volgt haar gedachten en zij gelooft op een gegeven moment ook zeer sterk dat papa, haar mama heeft vermoord. Maar ze blijft een heel dapper meisje en doet precies wat haar vader van haar vraagt om te voorkomen dat zij het volgende slachtoffer wordt.
Het boek is een prachtige kennismaking met het voor mij onbekende eiland Réunion. Je waant je tussen de palmbomen, op de mooie stranden en je crost met iedereen het eiland over op zoek naar de dader. Een spannende combinatie. Het enige puntje van kritiek is voor mij de argeloze rechercheur met een zeer grote mond en een heel klein hartje. Van mij mocht hij iets minder seksueel getinte opmerkingen maken in het boek. Niet omdat ik daar niet tegen kan, maar omdat het voor mijn gevoel weinig aan het verhaal toevoegde. Toch raad ik anderen aan dit boek van Michel Bussi te lezen voor een paar uurtjes zonnige spanning met een zeer verrassend plot.
Jenny's Bookcase 