Covertekst
Tijdens een bezoek aan Auschwitz ziet Paul Glaser in een vitrine een koffer uit Nederland staan, met daarop zijn achternaam geschreven. Het is het begin van de onthulling van een lang verborgen familiegeheim: de verzwegen lotgevallen van Pauls tante Roosje. Roosje Glaser was een jonge Joodse vrouw uit Den Bosch die als danslerares werkt. Ze is zeer succesvol en danst in Amsterdam, Londen, Parijs en Berlijn. Wanneer de nationaalsocialisten aan de macht komen, begint voor Roosje een levensgevaarlijk bestaan. Haar eigen man verraadt haar, en uiteindelijk wordt ze meegenomen door de nazi’s. Ze komt terecht in verschillende concentratiekampen, maar Roosje overleeft zelfs Auschwitz.

320 pagina’s 
Uitgeverij Cargo, Amsterdam
ISBN 978 90 234 9942 8

Recensie
Omdat we morgen stil staan bij de oorlogsslachtoffers uit onder andere de Tweede Wereldoorlog wilde ik dit boek graag bespreken. Het genre Tweede Wereldoorlog vind ik erg indrukwekkend om te lezen en zo ook dit boek.

Paul Glaser komt door een bezoek aan Auschwitz achter een verborgen familiegeschiedenis. Hij heeft een tante Roosje die verschrikkelijke zaken heeft meegemaakt tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het enige probleem is dat zijn vader, de broer van tante Roosje er niets over wil loslaten. Ze hebben jaren geleden gebroken met elkaar en hij wil de geschiedenis laten rusten. Stel je voor dat het ooit tegen ze wordt gebruikt, het is maar beter dat niemand het weet. Bij zijn vader komt Paul niet verder. Tot hij op een dag in Brussel voor zijn werk moet zijn en daar iemand ontmoet met dezelfde achternaam. Ze raken niet uitgepraat over hun familie en van zaken komt weinig terecht. Beetje bij beetje weet Paul de geschiedenis van zijn familie te achterhalen en met name over zijn tante.

Roosje is een vrouw met lef, die niet op haar mondje is gevallen en duidelijk voor haar mening uitkomt. Dat is iets wat mannen aan haar aantrekkelijk vinden. Helaas heeft Roosje niet veel geluk met de mannen in haar leven. Er zijn veel mannen die haar hart veroveren, maar slechts enkele zijn echt lief voor haar. Roosje wordt een bekendheid in de danswereld als ze met haar man een dansschool opent. Samen hebben ze veel succes en zien veel van Europa om daar nieuwe dansen te leren. Echter wordt haar man door zijn broer steeds meer de NSB-kant opgetrokken. Roosje moet het met leden ogen aanzien, maar kan er niets aan doen aangezien ze van Joodse afkomst is. Dit leidt tot steeds meer verwijdering tussen Roosje en haar man. Roosje ontmoet een andere man, plus het feit dat ze Joods is, zorgt er uiteindelijk voor dat ze gaan scheiden. Haar nieuwe relatie houdt helaas ook geen stand. Door de oorlog mag Roosje geen dansles meer geven, want veel zaken worden voor Joden verboden en dus ook dansles geven. Tot overmaat van ramp wordt ze verraden door haar beide exen en wordt afgevoerd naar kamp Westerbork. Inmiddels heeft Roosje veel lieve mensen om haar heen verzameld die haar pakketten sturen naar het kamp, waardoor zij en haar ouders het vol weten te houden. Want ook haar ouders zijn opgepakt. Haar broer is het wel gelukt om onder te duiken en komt zonder al teveel kleerscheuren de oorlog door. Roosje daarentegen heeft veel minder geluk. Ze ziet vele kampen, maar weet altijd weer een baantje te bemachtigen, waardoor ze een tijdje niet verder op transport hoeft. Dit komt mede door haar durf en lef. Het overrompelt de Duitsers en het feit dat ze goed Duits spreekt helpt ook mee.

Ik ben zeer onder de indruk van deze vrouw en wat zij allemaal heeft moeten doorstaan. Het is een prachtig eerbetoon geworden aan de tante van Paul Glaser, want dit verhaal is er een om te vertellen. Het is iets wat we niet mogen vergeten en dit verhaal draagt daar aan bij.
Wat ik bijvoorbeeld niet wist, was de houding van de Nederlandse regering tegenover overlevenden van kampen. Deze passages heb ik met ongeloof gelezen. De regering deed moeilijk over uitbetalingen, maar nog erger was dat Roosje en haar broer voor haar ouders een belasting moesten betalen. Simpel weg omdat ze niet konden aantonen dat zij overleden waren. Alsof ze niet al genoeg verschrikkingen hadden doorstaan. Van enige (geestelijke-)bijstand was totaal geen sprake.
Het is boeiend om te lezen hoe de wereld heel klein kan zijn en je uit onverwachte hoek soms hulp kan krijgen, zoals Paul is overkomen. Daardoor is het Paul gelukt een goed beeld te krijgen van zijn familie. Het is knap van hem dat hij het zwijgen in zijn familie heeft doorbroken om het verhaal wel te vertellen. Lees ook dit boek en geef daarmee onze vrijheid door!

Bedankt uitgeverij Cargo dat ik dit boek mocht lezen.