Jenny's Bookcase

Voor echte boekenwurmen of ter inspiratie om te lezen

Tagarchief: dromen


door 1 reactie

Elle Luna – Op de tweesprong van moeten en willen

Covertekst
Er zijn twee richtingen in het leven, moeten en willen. Steeds opnieuw staan we op die tweesprong, en elke dag heb je de keuze.  Hoe kom je erachter wat je ware roeping is? En als je die gevonden hebt, hoe blijf je daar dan trouw aan? Elle Luna bestempelt dit moment als de tweesprong van moeten en willen. ‘Moeten’ is dat wat je denkt te moeten doen of wat anderen van je verwachten. ‘Willen’ is dat waar je van droomt, dat waar je hart ligt. Dit boek leert je naar dat stemmetje te luisteren zodat ook jij voortaan de juiste keuze kunt maken. 

168 pagina’s Tweesprong
Uitgeverij A.W. Bruna, Amsterdam
ISBN 978 94 005 0759 3
NUR 770

Recensie
Omdat dit een boek is dat van mijn eigen leesstapel komt schrijf ik nu geen uitgebreide recensie. 

Dit boek zag ik op social media rondcirkelen en ik wist gelijk, die moet ik ook lezen. Alleen al de vormgeving is tof. Dik papier, alternatieve cover van dik karton en prachtige aquarellen van Ellen Luna zelf.

Toen ik eenmaal begon met lezen kon ik niet ophouden en ik heb niet eerder zoveel stickertjes geplakt bij teksten en uitspraken die ik snel terug moest vinden.

Voor wat je wilt, maak je tijd. Als je geen prioriteit geeft aan de dingen waarvan je zegt dat ze belangrijk voor je zijn, vraag je dan eens af of ze wel echt belangrijk voor je zijn. [p.111]

… soms blijven we wat langer dan gemiddeld vasthouden aan de dingen waarvan we te horen hebben gekregen dat ze moeten. En soms veel langer. Zelfs als volwassene lopen we soms nog rond met allerlei ideeën over wat we moeten uit onze kindertijd, die we nog nooit bewust onder de loep hebben genomen.  [p.55 – 57]

Het leuke is dat het boek is ontstaan omdat Ellen Luna iets deed dat ze wilde doen en niet door wat ze moest doen. Ze schreef een essay over dit thema en leverde dit in op een site en rest is geschiedenis. Hoe gaaf is dat?!
Dit is een boek waarin je kan blijven bladeren, lezen en leren. Het is een perfect boek om cadeau te geven, aan een ander, maar ook zeker aan jezelf. Ik heb een pas op de plaats gemaakt om bewust te kijken naar wat ik moet en wat ik eigenlijk wil. Dat wil jij toch ook?


door 2 reacties

Laura Maaskant – LEEF!

Covertekst
Laura Maaskant is vijftien als ze voor het eerst hoort dat ze een zeldzame vorm van kanker heeft. Na een lang en zwaar behandeltraject lijkt ze genezen, en pakt ze de draad van haar jonge leven weer op. Ze maakt haar vwo af en gaat studeren in Amsterdam. 

Maar dan keert de ziekte terug. De prognose is ongewis, haar levensverwachting beperkt. Nogmaals loodzware behandelingen ondergaan wijst Laura af. Ze gaat voor kwaliteit van leven; niet met een bucket list, maar ‘gewoon’, met haar vrienden en haar familie, en in haar werk. Zoals ze zelf zegt, ervaart ze haar leven nu juist heel intens. […]

191 pagina’sLeef!
Uitgeverij Ten Have / Kosmos Uitgevers, Utrecht / Antwerpen
ISBN 978 90 259 0392 3
NUR 320

Recensie
Vaak heb ik met dit boek in mijn handen gestaan. In het weekend van de boekpresentatie van Simone van der Vlugt besloot ik het boek te kopen toen ik het tegenkwam in de kringloopwinkel. Ik was onder de indruk van haar interview met Coen Verbraak in ‘Kijken in de ziel: op de drempel‘ en was nieuwsgierig naar haar boek.

Laura beschrijft in het boek het traject van haar ziekte wat ze heeft doorlopen en welke keuzes ze daarin heeft genomen. Van de onverwachte pijn, de onderzoeken en de behandelingen. Maar ook de draad weer oppakken na een zware tijd, voelen dat je weer in het leven staat en dan vervolgens keihard terug worden gesmeten na een slechte uitslag. Alles wat ze heeft meegemaakt weet Laura in heldere bewoording uit te leggen.
Elke dag is namelijk bijzonder: er is maar één dag, deze dag, in dit moment. Het leven is zó waardevol. Ik neem je graag mee in mijn wereld. Mijn wereld, waarin ik belangrijke dingen leerde van alles wat ik heb meegemaakt. [p.19]
Ziek zijn is altijd een groeiproces. Of je nu doodgaat of niet, of het je tijd is of niet, het enige wat op dat moment mogelijk is, is groeien. [p.49]
Iedereen roept altijd dat je moet genieten van de kleine dingen, van het leven, etc. Maar ik denk dat je het pas goed beseft als je zoiets overkomt wat Laura is overkomen. Haar boek is dat ook een wake up call voor iedereen die gezond in het leven staat, maar zich laat opslokken door de waan van de dag. Voor mij geldt dat in ieder geval wel.
Het leven is niet te verliezen, enkel los te laten. [p.98]
Ondanks de paradox die in mijn leven zichtbaar werd toen ik mij niet meer ziek voelde, wil ik je oproepen om wél te doen wat je hart je ingeeft. […] Het leven is te kort om te dromen, te durven en te doen. [p.181]
Je weet nooit waar je morgen bent of wat er in je leven gebeurt. Daarom is het hier en nu zo belangrijk. Het was fijn om daar even bij stil te staan en de levenslessen van Laura in mij op te nemen. Het is een ontroerend en dapper boek, maar haar woorden stralen kracht uit. Ik hoop dat het haar nog lang goed mag gaan.


door 7 reacties

Edward Tuheteru – Op zoek naar je Droombaan

Covertekst
Dit boek helpt je in het maken van nieuwe keuzes voor je loopbaan. De PLEK-methode van loopbaancoach Edward Tuheteru is een praktische strategie om gerichter aan je toekomst te werken.

Met PLEK ontdek je jouw authentieke verhaal. Aan de hand van het levensfasemodel van Erik Erikson krijg je inzicht in je persoonlijke ontwikkeling en de uitdagingen in je werk en op persoonlijk vlak, die in elke levensfase anders zijn. Die inzichten over jezelf helpen je verder bij sollicitaties en andere zakelijke gesprekken.

In dertien interviews vertellen jong en oud, in de leeftijd van 11 tot 72 haar, over hun dromen en ambities. Onder meer Hakima Mahyou, Marianne Thieme, Martin Sitalsing en Lenie ’t Hart vertellen over de keuzes die ze hebben gemaakt in hun loopbaan.

127 pagina’s  op zoek naar je droombaan
BigBusinessPublishers, Utrecht
ISBN 978 94 917 5712 9

Recensie
Lang ben ik op zoek geweest naar mijn droombaan en de vraag is of ik deze nu gevonden heb, want dat weet je natuurlijk nooit zeker. Ik weet wel dat ik inmiddels een heel stuk dichterbij die droom ben gekomen. Sinds 1 mei werk ik fulltime bij de LOI en heb ik mijn oude werkgever na een aantal jaar gedag gezegd.

Ondanks dat ik nu een nieuwe baan heb, was ik zeer geïnteresseerd in dit boek. Vorige maand ontving ik mijn coachingsdiploma en ik kwam dan ook veel herkenbare zaken tegen. De PLEK-methode die Tuheteru gebruikt is zeer handig om te kijken waar sta ik, wat kan ik, waar heb ik dat geleerd en hoe kan ik dat inzetten. Zijn er zaken die je van je ouders hebt geleerd, maar eigenlijk niet meer nuttig zijn? Zoals, doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg. Of, hard werken en niet je kop boven het maaiveld uit steken. Soms kunnen die zaken ook erg van pas komen in bepaalde situaties, maar zodra ze je gaan belemmeren is het niet nuttig meer. Door de methode heb je duidelijk overzicht en kun je die inzichten toepassen bij sollicitaties en de gesprekken die daaruit voortvloeien. De interviews in het boek verduidelijken en zijn her en der herkenbaar. Het is fijn om te lezen hoe anderen in bepaalde situaties hebben gehandeld, of welke keuzes ze in het leven hebben gemaakt. De fases van Erik Erikson komen zeer duidelijk terug, want in iedere leeftijdsfase maak je andere keuzes en vind je andere zaken belangrijker.

Tuheteru stipt her en der theorieën aan, zoals de kernkwaliteiten van Ofman. Helaas wordt dan geen figuur weergegeven zodat zaken nog duidelijker worden. Dat vond ik persoonlijk een minpuntje en had ik graag gezien dat Tuheteru wat meer de diepte in was gegaan. Ondanks dat, vond ik het een fijn boek om te lezen en ik denk dat het mensen zeker kan helpen overzicht te krijgen in hun carrièrepatronen. Vanuit hier kun je keuzes maken en heb je meer kans om je droom waar te maken.

logo_ikleesnederlands


door Een reactie plaatsen

Jojo Moyes – Vier plus één

Covertekst
Jess is een alleenstaande moeder met twee banen. Haar dochter Tanzie is briljant in wiskunde en haar stiefzoon Nicky wordt genadeloos gepest. Maar Jess blijft opgewekt en knoopt de eindjes aan elkaar, zo goed en zo kwaad als het gaat. Als Tanzie mag meedoen aan een wiskundewedstrijd in Schotland weet Jess dat dit een unieke kans is, want als Tanzie wint kan ze naar een betere school gaan. Maar eenmaal op weg begeeft hun auto het al voor ze de stad uit zijn en lijkt ook deze kans verkeken. Tot Ed langsrijdt en hun een lift aanbiedt…

397 pagina’s Vier plus een
Uitgeverij De Fontein, Amsterdam
ISBN 978 90 325 1471 6
NUR 302

Recensie
Na het boek ‘Voor jou‘, moest ik natuurlijk ook dit boek lezen. Vier plus één is het nieuwste boek van Jojo Moyes en is al verkrijgbaar sinds eind september. Eindelijk had ik de tijd gevonden voor dit boek en afgelopen zondag ketende ik mijzelf vast aan de bank, net zo lang tot hij uit was.

Jess heeft twee banen, één in de schoonmaak en één in de bar. Gelukkig is haar stiefzoon oud genoeg om ’s avonds op haar dochter te passen. Het is voor hem toch te gevaarlijk om naar buiten te gaan. De zonen van een familie in de straat en hun vrienden hebben het op hem gemunt. Nicky gaat door het leven als goth en daar kunnen zijn pesters niet mee uit te voeten. Jess vind het vreselijk, maar ze kan niet meer doen dan ze nu al doet, hem een liefdevol thuis bezorgen. De vader van Nicky en Tanzie is al een tijdje uit beeld. Hij woont bij zijn moeder wegens een depressie en kan thuis niet meer wonen. Ze houden contact via Skype, maar dat is eigenlijk zeer weinig en ze hebben hem al twee jaar niet meer gezien. Tanzie daarentegen heeft een geweldige gave en via via is ze geselecteerd voor een speciale beurs op een ‘chique’ school. Het probleem is echter dat Jess onmogelijk een deel van het schoolgeld en kosten voor uniformen kan ophoesten. Ze roept altijd dat het wel goed komt, maar wat als het nu toch echt eens ophoudt? De laatste redding is de wedstrijd waar Tanzie aan mee mag doen, maar dan moet ze wel ‘even’ winnen…  Heb je al een beetje een plaatje van de lastige situatie van Jess en haar gezin?

Jess probeert altijd optimistisch te zijn, en dat is erg aanstekelijk. Als lezer ga je mee in haar creativiteit en haar fantasie om het zo aangenaam mogelijk voor de kinderen te maken. Omdat ik niet teveel wil verklappen, belanden ze bij Ed (voor jullie nog onbekend) in de auto. Dan wordt het boek een prachtige road-trip door Engeland en Schotland, met veel ongemakkelijke, maar ook veel grappige ogenblikken. Heel af en toe is het boek zelfs ontroerend. De tranen-met-tuiten-ontroering zoals ik die had bij ‘Voor jou’ bleef nu uit en voelde het boek minder intens. Maar ja, wat wil je ook na zo’n kneiter van een boek zoals ‘Voor jou’. Toch heb ik zeer genoten van dit boek en heb ik mij die hele zondag vermaakt. De familie van Jess heb ik mijn hart gesloten en er zou wat mij betreft nog een vervolg geschreven mogen worden.


door 5 reacties

Juan Marsé – Ringo

Covertekst
In meer dan prachtige zinnen vertelt de jongen die zichzelf Ringo noemt hoe hij in republikeinse familie opgroeide tijdens de naoorlogse jaren in Barcelona. Van een onschuldige, onwetende en niet-begrijpende jongen wordt hij een jongeman aan wie veel van de geheimen van volwassenen geopenbaard worden, en die zich bewust wordt van zijn verlangen om schrijver te zijn.

352 pagina´sRingo
Uitgeverij Signatuur, Utrecht en Mariolein Sabarte Belacortu
ISBN 978 90 567 2424 4
NUR 302

Recensie
Dit boek heb ik een tijdje geleden aangevraagd bij Signatuur, omdat niet alleen het verhaal mij aanspraak maar ook deze hele mooie cover. Sinds ik meelees met ‘Een perfecte dag voor literatuur’ heb ik inmiddels kennis mogen maken met Spaanse en Portugese literatuur. Ook dit keer heb ik weer genoten van deze Spaanse schrijver.

Het boek begint alsof je in een rare scene van een soap bent binnen gestapt. Er is een hysterische vrouw, Victoria Mir,  uit haar huis gerend en op de trambaan gaan liggen. Deze trambaan is al tijden buiten gebruik, dus wat doet Victoria daar? Ringo bekijkt deze gebeurtenis van een afstandje. Inmiddels is de hele straat uitgelopen, want Victoria is een opvallende bewoonster in de straat. Ze heeft een fysiotherapie praktijk en er gaan achter haar rug om allerlei geruchten dat ze vooral veel mannen behandeld, maar niet alleen voor massages.

Dit is de start van het verhaal, waarin allerlei personages en met name Ringo tot ontwikkeling komen. Ringo wil graag pianist worden, maar dat gaat erg lastig in de tijd van crisis. Zijn ouders kunnen geen pianolessen meer betalen en oefent hij gewoon op de tafel bij gebrek aan toetsen. Dat is zijn droom, maar daar komt snel verandering in. Hij verliest op zijn werk een deel van zijn vinger, waardoor pianospelen niet meer zal gaan. Toch geeft hij niet zo maar op, hij wordt gewoon de beste negen-vingerige pianist. Omdat hij ook niet zo goed meer kan werken, spendeert hij zijn dagen in het café aan een tafeltje in een hoekje. Daar observeert hij de bewoners in de omgeving, met al hun verhalen. Hij droomt daar weg in de verhalen die hij verzint. Zijn ouders zijn heel veel weg en daardoor is het bestaan van Ringo erg eenzaam. Zijn vader jaagt op ratten en veegt theaters en andere openbare gelegenheden schoon. Als kleine jongen geloofd Ringo dat. Maar gedurende het verhaal, als hij ouder wordt, zijn die ratten niet echt. Het zijn hele andere zaken die zijn vader uit de weg ruimt. Zijn moeder werkt als een soort verpleegster om ook wat geld te kunnen verdienen.

In het verhaal merkte ik heel erg het thema ‘geliefd willen voelen’. Niet alleen zul je lezen over de liefde die Victoria mist en hoe graag zij zich geliefd wil voelen. En ook waarom zij op de trambaan is gaan liggen. Ringo heeft dat gevoel ook. De band met zijn vader is niet optimaal, wat ergens ook logisch blijkt. Ondanks dat is er weinig liefde tussen die twee. Dat Victoria haar dochter aan Ringo wil koppelen is voor beide ook niet de liefde die zij zoeken.

Juan Marsé heeft een prachtig verhaal geschreven, met mooie poëtische zinnen. Ook de cover komt ook erg mooi in het verhaal terug. Ik raad je dit boek echt aan, maar ga er wel even voor zitten.

“Hij huilt ook nog als hij het vogeltje oppakt dat nu niet meer is dan een handje veren, een spons in zijn vingers”

 


door 1 reactie

Patrick Ness | Siobhan Dowd – Zeven minuten na middernacht

Covertekst

Het monster verscheen net na middernacht. Maar het is niet het monster dat Conor verwachtte het monster uit de nachtmerrie die hij bijna elke nacht heeft gehad sinds zijn moeder ziek werd. Die met duisternis, de wind en het geschreeuw. Het monster uit zijn achtertuin is anders. Oud. Wild. En hij wil het gevaarlijkste van alles van Conor, de waarheid.

215 pagina´s Zeven minuten
De Geus BV – Breda
ISBN 978 90 445 2633 2
NUR 302

Recensie

Conor woont samen met zijn moeder, want zijn ouders zijn gescheiden. Zijn vader woont met zijn nieuwe liefde in Amerika. Ze redden het prima samen, tot het moment dat de de moeder van Conor ziek wordt. Ze heeft kanker. Dat maakt dat Conor veel voor zijn moeder moet zorgen en ook voor zichzelf moet zorgen. Hij maakt zelf ontbijt als zijn moeder door de chemokuur niet uit bed kan komen. Je merkt dat Conor veel op zijn bord heeft als kind en erg volwassen is. Naast de moeilijke situatie met zijn moeder heeft hij op school last van een aantal pesters. Op school weten alle docenten van de situatie met Conor´s moeder en dat maakt dat ze bij Conor vaak zaken door de vingers zien. Als hij zijn huiswerk niet heeft gedaan, dan is dan geen probleem. Hij is ´anders´ dan de andere kinderen op school en dat maakt hem tot een mikpunt van deze jongens.

En dan het monster… Iedere nacht komt de taxusboom die achter het huis van Conor en zijn moeder staat tot leven. Het verandert in een groot monster die Conor om precies zeven minuten na middernacht uit zijn slaap haalt. Het monster wil dat Conor de waarheid vertelt, alleen weet Conor nog niet goed welke waarheid het monster bedoelt. Vervolgens neemt het monster Conor ´s nachts mee op een ´ontdekkingstocht´. Het verhaal lijkt dan een beetje op Scroge, waarbij hij langs gaat bij verhalen uit zijn verleden, heden en toekomst. Het is prachtig om te lezen hoe het monster Conor iets wil laten inzien en hoe dat ontwikkelt in het verhaal. Je gaat bijna geloven dat het monster echt bestaat.

Dit boek leentZeven minuten 2 zich uitstekend om met kinderen in gesprek te gaan over loslaten en verlies. De prenten zijn werkelijk prachtig en is geschikt voor de wat oudere kinderen en de ouders die zich nog kind voelen. Ik heb zelf een traantje moeten wegpinken, de personages zijn onder mijn huid gaan zitten tijdens het lezen en kijken. Dit boek is een aanwinst voor je boekenkast en het is mooi dat Patrick Ness het werk van Siobhan Dowd heeft kunnen afmaken. Ik vraag me af of Patrick met het schrijven van dit boek ook een proces heeft doorgemaakt van loslaten.

Dit vinden mijn mede-bloggers van dit boek.

Ook bij dit boek hoort een nummer die ik er bij vind passen.

.


door 3 reacties

Judith Visser – Oversteken

Covertekst 

Stel je voor: je wordt wakker naast je geliefde, draait naar hem toe – en hij is dood. Dit overkomt Tender, de hoofdpersoon van Oversteken. Van het ene op het andere moment is haar verloofd weggevaagd uit haar leven. Alleen in haar dromen kan Tender nog contact met hem maken, hem zien en horen. Ze raakt zo echter steeds verder van de werkelijkheid verwijderd, en haar leven neemt een drastische wending…

298 pagina´sOversteken
De Boekerij bv, Amsterdam
ISBN 978 90 225 5551 4
NUR 305

Recensie

Judith Visser volg ik al een tijd op Twitter en ik moet bekennen dat ik nog nooit iets van haar heb gelezen, tot deze zomer. Het was een aangename kennismaking. De schrijfstijl van Visser is erg prettig en de snelheid in het boek is fijn. Ik had moeite om het boek weg te leggen. Ondanks dat ik sommige stukken wat traag vond. Hiermee bedoel ik dat je als lezer op een gegeven moment echt wel begrijpt dat Tender na het overlijden van haar vriend Matt zich op wilt sluiten in huis en verdrietig wilt zijn. Maar ook dat Tender graag wilt dromen over haar vriend en daarom slaappillen neemt om maar zoveel mogelijk te kunnen slapen. Dit gedeelte vond ik soms dus iets te lang. Tender wil namelijk lucide dromen. Dat betekend dat je dromen ‘levensecht’ zijn en je de dromen bewust kunt sturen. Tijdens haar dromen kan Tender weer dichtbij Matt zijn en voelt ze zich gelukkig. Boeiend om dit als onderwerp voor je boek te gebruiken, ik kende het nog niet. Altijd een prettige bijkomstigheid om iets nieuws te leren tijdens het lezen. Ik zou er zelf niet aan moeten denken om in de schoenen van Tender te staan, dat maakt het denk ik ook weer heel pakkend. Ik kon me helemaal in Tender inleven. Het boek werd voor mij erg boeiend toen Tender Josh toevallig tegen het lijf liep. Daarna neemt het boek een wending die je echt niet van tevoren kunt zien aankomen. Daar hou ik van! Dit boek heeft mij nieuwsgierig gemaakt naar de andere boeken van Judith Visser. Zoals ik al zei: een aangename kennismaking.