Jenny's Bookcase

Voor echte boekenwurmen of ter inspiratie om te lezen


Een reactie plaatsen

Renee heet eigenlijk René

Een paar weken geleden las ik een ‘schokkend’ bericht op de website van René Brouwer voor wie ik eerder De vrouw van de ambassadeur recenseerde. Wat blijkt, ook de boeken van Renee van Amstel over Floor zijn door hem geschreven. Ik was al die tijd in de veronderstelling dat ik met een vrouw aan het mailen en twitteren was over haar boeken. Dat maakt het eigenlijk super knap, omdat de Floor die wordt neergezet zeer geloofwaardig is. Dat betekend ook dat René heel erg veel moeite heeft gedaan om in de huid van deze leuke meid Floor en schrijfster Renee van Amstel te kruipen. Ik ben dan ook erg benieuwd naar het derde deel van de trilogie. Over het tweede deel zal uiteraard ook een recensie volgen.
Wil je meer lezen over René en Renee? Klik dan op deze link. Veel leesplezier.


Een reactie plaatsen

René Brouwer – De vrouw van de ambassadeur

Covertekst

Uit haar ooghoek zag ze dat hij iets pakte van het tafeltje naast hem. Pas toen hij het ontrolde zag ze dat het een zweep was. Een handvat van dertig of veertig centimeter. Een dikker uiteinde. Aan de andere kant lange leren stroken. Ze slikte toen ze besefte dat ze op het punt stond zich met een zweep te laten slaan.

262 pagina‘s
BCA / OnsWoord
ISBN 978 90 820056 0 8

Recensie

Als je de cover tekst mag geloven is het een boek wat in dezelfde categorie valt als de serie van Vijftig Tinten. Tijdens het lezen bleek het tegendeel waar. Bovendien heeft de auteur de betreffende scenes drie jaar geleden al geschreven, dus nog voor de hele hype. Het boek beschrijft het leven van Sharon, zij is de vrouw van de ambassadeur in Thailand. Haar leven bestaat uit vele formele diners en bezoeken die ze aan de zijde van haar man afwerkt. Daarnaast is haar man vaak weg voor bezoeken in het buitenland. Kortom, een soms eenzaam bestaan. Tot ze Allison ontmoet. Zij is een kunstenares waar Sharon het goed mee kan vinden en die haar eenzame dagen gezelliger maken. Door Allison komt zijn in aanraking met SM, maar eigenlijk is dat niet de hoofdmoot in het boek. Er wordt namelijk ook een Nederlander vermoord in Thailand en Sharon blijkt hem te kennen. De Thaise recherche heeft er een behoorlijke kluif aan om de zaak uit te zoeken en wat heeft Sharon precies met de vermoorde Nederlander te maken? Niets is wat het lijkt…

Het boek leest lekker weg en is voor mij echt een vakantieboek. Ongedwongen, niet heel erg ingewikkeld, maar fijn geschreven. Zoals ik al zei kun je dit boek niet scharen onder het kopje Vijftig Tinten. Het is eerder een thriller a la Simone van der Vlugt of Lieneke Dijkzeul. Opzich had ik vrij snel door welke kant het verhaal op zou gaan, maar dat maakte niet dat ik wilde ophouden met lezen. Sterker nog, ik wilde verder lezen omdat ik wilde weten of ik gelijk kreeg. Die moord houdt de gemoederen onder de Nederlanders in Thailand druk bezig, maar ook de Thaise politie. Leuk om ook eens te lezen hoe het er daar aan toe gaat. Jammer dat het leven op een ambassade niet nog meer is uitgediept. Had mij wel interessant wel geleken en het had nog wat meer diepgang gebracht in het verhaal. Dit mag de pret echter niet drukken en is meer een persoonlijk ding. Kortom, lekker gaan lezen! Ik vraag mij af wat jij van de vrouw van de ambassadeur vind…