Jenny's Bookcase

Voor echte boekenwurmen of ter inspiratie om te lezen


7 reacties

Annelies Verbeke – Dertig dagen

Covertekst
Alphonse is met zijn geliefde Kat verhuisd naar de Vlaamse Westhoek. Ver weg van het drukke Brussel en het wisselvallige muzikantenbestaan is hij gelukkig met zijn eenmansklusjesbedrijf. Zijn klanten zijn lovend over zijn werk, en nog meer onder de indruk van hemzelf. Ze stellen zich open voor hem en hebben behoefte aan zijn adviezen. Maar Alphonse wil geen Jezus zijn, geen goeroe worden. Hij helpt omdat hij dat kan.

314 pagina’s  Dertig Dagen
Uitgeverij De Geus, Breda
ISBN 978 90 445 3354 5
NUR 301

Recensie
De club van een perfecte dag voor literatuur las dit boek op 15 april. Ik had het boek in eerste instantie niet gekozen, mede door drukte rondom mijn nieuwe baan, maar toen las ik al die reacties over dit boek en kreeg ik spijt. Gelukkig was uitgeverij De Geus zo lief om het boek alsnog na te sturen en kon ik het op mijn eigen tempo lezen.

Alphonse is een bijzondere verschijning in het Vlaamse Westhoek, hij is namelijk niet blank en draagt in privétijd een opvallende hoed. Hij is gelukkig samen met zijn Kat, die teksten vertaalt en nog niet zo lang geleden kanker heeft overwonnen. Hoewel, dit onderwerp blijft wel als een donker wolk boven hun gelukkig leven hangen. Alphonse heeft zijn muzikantenleven aan de wilgen gehangen en grijpt terug naar zijn instrumenten als hij gevoelens van zich wil afspelen of juist wilt oproepen.

Zeer verdienstelijk klust hij bij particulieren thuis. Alphonse heeft echter een bepaalde uitstraling waardoor zijn klanten het gevoel hebben alles met hem te moeten delen. Van burenruzies tot buitenechtelijke kinderen of van dromen tot verlangens. Alphonse laat het over zich heen komen en helpt waar hij kan. Van adviezen, tot het brengen van klanten naar het ziekenhuis of het bezorgen van boodschappen aan vluchtelingen. Dit doet hij allemaal vanuit zijn hart, alleen kijkt Kat daar soms anders tegenaan. Zij komt vaak op de tweede plek en moet het goede hart van Alphonse met anderen delen. Hij wil geen Jezus zijn, maar Annelies Verbeke weet het verhaal zo te schrijven dat er geen ontkomen aan is voor hem…

Wat een boeiend boek is dit. Ondanks dat Verbeke soms vervalt in iets teveel ‘mooi schrijverij’, bleef ik zeer geïnteresseerd in Alphonse. Het is ongelooflijk om te lezen hoe iemand zo’n groot hart heeft en zo graag voor iedereen wilt zorgen en naar iedereen wilt luisteren. Als hij echt zou bestaan zou hij zeker een goeroe kunnen zijn of misschien zelfs een moderne Jezus. Iedereen mag in zijn omgeving zijn wie hij wilt zijn, zonder enkele veroordeling, prachtig! Ik ben echter niet zo blij met de afloop van het boek, wat ik daarmee bedoel moet je uiteraard zelf lezen.

logo_ikleesnederlands


27 reacties

Beschadigde boeken

Vorige week vrijdag, toen het zo heerlijk zomers warm was, wilde ik wat tijdschriften halen voor de vakantie (daar zal ik later meer over bloggen). Bij de AKO in het winkelcentrum op Scheveningen vond ik deze twee boeken die al lang op mijn verlanglijstje staan. Beide voor slechts €5,-. Zo op de foto zie je misschien in eerste instantie niets, maar schijn bedriegt. De cover van Timur Vermes heeft rare vlekjes op de voorkant en een enorme (in mijn ogen dan) duts in de rug. Het boek van Per Petterson heeft hier en daar roze bladzijden aan de zijkant, niet aan de binnenkant (gelukkig).

Hoe ver ga jij als het gaat om beschadigde boeken? Kun jij dat naast je neerleggen? Of wil je zelfs bij koopjes dat het boek er als nieuw uitziet? En koop je wel eens een boek bij de kringloopwinkel of op een markt? Let je dan ook op het uiterlijk? Ik ben benieuwd 🙂

Beschadigde boeken


1 reactie

Patrick Ness | Siobhan Dowd – Zeven minuten na middernacht

Covertekst

Het monster verscheen net na middernacht. Maar het is niet het monster dat Conor verwachtte het monster uit de nachtmerrie die hij bijna elke nacht heeft gehad sinds zijn moeder ziek werd. Die met duisternis, de wind en het geschreeuw. Het monster uit zijn achtertuin is anders. Oud. Wild. En hij wil het gevaarlijkste van alles van Conor, de waarheid.

215 pagina´s Zeven minuten
De Geus BV – Breda
ISBN 978 90 445 2633 2
NUR 302

Recensie

Conor woont samen met zijn moeder, want zijn ouders zijn gescheiden. Zijn vader woont met zijn nieuwe liefde in Amerika. Ze redden het prima samen, tot het moment dat de de moeder van Conor ziek wordt. Ze heeft kanker. Dat maakt dat Conor veel voor zijn moeder moet zorgen en ook voor zichzelf moet zorgen. Hij maakt zelf ontbijt als zijn moeder door de chemokuur niet uit bed kan komen. Je merkt dat Conor veel op zijn bord heeft als kind en erg volwassen is. Naast de moeilijke situatie met zijn moeder heeft hij op school last van een aantal pesters. Op school weten alle docenten van de situatie met Conor´s moeder en dat maakt dat ze bij Conor vaak zaken door de vingers zien. Als hij zijn huiswerk niet heeft gedaan, dan is dan geen probleem. Hij is ´anders´ dan de andere kinderen op school en dat maakt hem tot een mikpunt van deze jongens.

En dan het monster… Iedere nacht komt de taxusboom die achter het huis van Conor en zijn moeder staat tot leven. Het verandert in een groot monster die Conor om precies zeven minuten na middernacht uit zijn slaap haalt. Het monster wil dat Conor de waarheid vertelt, alleen weet Conor nog niet goed welke waarheid het monster bedoelt. Vervolgens neemt het monster Conor ´s nachts mee op een ´ontdekkingstocht´. Het verhaal lijkt dan een beetje op Scroge, waarbij hij langs gaat bij verhalen uit zijn verleden, heden en toekomst. Het is prachtig om te lezen hoe het monster Conor iets wil laten inzien en hoe dat ontwikkelt in het verhaal. Je gaat bijna geloven dat het monster echt bestaat.

Dit boek leentZeven minuten 2 zich uitstekend om met kinderen in gesprek te gaan over loslaten en verlies. De prenten zijn werkelijk prachtig en is geschikt voor de wat oudere kinderen en de ouders die zich nog kind voelen. Ik heb zelf een traantje moeten wegpinken, de personages zijn onder mijn huid gaan zitten tijdens het lezen en kijken. Dit boek is een aanwinst voor je boekenkast en het is mooi dat Patrick Ness het werk van Siobhan Dowd heeft kunnen afmaken. Ik vraag me af of Patrick met het schrijven van dit boek ook een proces heeft doorgemaakt van loslaten.

Dit vinden mijn mede-bloggers van dit boek.

Ook bij dit boek hoort een nummer die ik er bij vind passen.

.