Jenny's Bookcase

Voor echte boekenwurmen of ter inspiratie om te lezen

Tagarchief: chantage


door 5 reacties

Nicci French – Dinsdag is voorbij

Covertekst
In een vervallen huis in het oosten van Londen wordt het opgezwollen, door vliegen bedekte lijk van een man aangetroffen, rechtop in een leunstoel. Het huis is van Michelle Doyce, een kwetsbare vrouw met ernstige psychische problemen. Onderzoek toont aan dat de man pas na zijn dood naar het huis is overgebracht. De enige informant is Michelle, maar haar uitspraken stellen de recherche voor raadsels. Inspecteur Karlsson roept Frieda Klein te hulp, en weer raakt zij verstrikt in de duistere kanten van het leven.

Zij komt erachter dat het slachtoffer geen onschuldige was, maar een gewiekste zwendelaar die profiteerde van de angsten en noden van anderen. Wanneer Frieda meer te weten komt over diens verleden en ook zijn slachtoffers leert kennen, blijkt ze in groot gevaar te verkeren en meer vijanden te hebben dan ze dacht. Met Dinsdag is voorbij wordt de reeks vervolgd die begon met Blauwe maandag.

466 pagina’s Dinsdag is voorbij
Uitgeverij Ambo | Anthos, Amsterdam
ISBN 978 90 4142 436 5

Recensie
In tegenstelling tot mijn mening over het eerste boek, Blauwe Maandag, ben ik zeer enthousiast over dit boek. Vanaf het begin zit je je BAM, gelijk in het verhaal. De dode man op de bank bij Michelle wordt gevonden door een iemand van de sociale dienst. Dan begint het balletje meteen te rollen en wordt je meegesleept in het verhaal. Frieda Klein komt snel in beeld en het leuke is dat we haar gedurende het boek steeds beter leren kennen. Door haar eigen netwerk komt ze er samen met een collega achter dat Michelle niet zomaar ‘gestoord’ is zoals de politie dat mooi ongenuanceerd kan zeggen. Michelle lijdt waarschijnlijk aan een syndroom en Frieda vraagt zich af of zij wel in staat is om een moord te plegen.

Frieda is niet langer de vrouw die zich graag opsluit in haar huis voor de open haard, maar ook de vrouw die graag goed wilt doen. Die ‘last’ heeft van een enorme intuïtie en daarmee het werk van de politie soms zeer moeilijk maakt. Hoewel, ze heeft het vaak bij het rechte eind en dat kunnen sommige mensen bij de politie maar moeilijk verkroppen.

Ondertussen lees je steeds een klein beetje van een vrouw die op een koude en verrotte boot leeft en moet wachten op een man. Een man die wel erg lang op zich laat wachten. Wat is haar rol in het geheel?

Ook leren we haar familie wat beter kennen en maken oude bekenden hun rentree in dit boek die als personage ook meer diepgang hebben gekregen. Nicci French heeft het goed voor elkaar door het boek zo te laten eindigen dat je woensdag en donderdag meteen wilt lezen. Ondanks dat er soms wat lange passages in het boek zijn die van mij wat korter hadden gekund, ben ik helemaal voor Frieda gevallen en wil ik meer van haar zien / lezen.

Ik las dit boek tegelijk met Judith van Biebmiepje, voor onze “Boekenwurmenclub“. Hier kun je lezen wat mijn mede-boekenwurm Judith van dit boek vond.


door 4 reacties

Michiel Stroink – Tilt

Covertekst
Max, een dertigjarige pokerproffesional, leeft en werkt volgens een strak geordend schema. Met zijn ‘tien dagen op en tien dagen af-systeem’, waarin hij zich op de been houdt met veel drank en drugs, hoopt hij aan de pokertafel zo snel mogelijk miljonair te worden. Maar zijn plan wordt in de war geschopt als wordt geveld door acuut leverfalen.

Hij belandt in het ziekenhuis, waar al snel duidelijk wordt hij door zijn extreme levensstijl geen recht heeft op de noodzakelijke transplantatie. Max dreigt de controle over zijn leven te verliezen en probeert zichzelf te redden op de enige manier die hij kent: poker, maar dan met de mensen in zijn directe omgeving als speelkaarten.

207 pagina’s Tilt
Uitgeverij Meulenhoff bv, Amsterdam
ISBN 978 90 290 8891 6
NUR 301

Recensie
Ik las dit boek in aanloop naar het Bloggersevent van 14 juni, wat zal plaatsvinden bij Uitgeverij Meulenhoff in Amersterdam. Weer even wat anders dan de Maand van het Spannende boek. Ik las eerder al ‘Of ik gek ben’ van Stroink. Deze las ik nog voor ik een beetje fanatiek aan het bloggen geslagen was, dus helaas geen recensie. Het boek vond ik overigens erg goed, dus ik was erg benieuwd naar dit boek waar Michiel Stroink onlangs nog de Dioraphte Jongerenliteratuur Prijs 2014 mee won.

Wat hebben een verpleegster, een dokter, een radiologe, een jurist en een pokerverslaafde gemeen? Juist, Max. Het verhaal bestaat uit verschillende levens die door rare, ontroerende of grappige omstandigheden met elkaar verbonden zijn. Max beland zoals gezegd in het ziekenhuis met leverfalen. Maar omdat hij wel van ‘wat’ drugs houdt komt hij niet in aanmerking voor een transplantatie. Zijn verpleegster Dolores vindt dit zo erg voor hem, dat ze er iets aan probeert te doen. Jacob Eismann, de jurist van het ziekenhuis en tevens haar minnaar, probeert ze over te halen om haar en Max te helpen. Hij bedenkt vervolgens een plan tegen de arts van Max, Dokter Barros. Deze dokter is in de loop van de jaren een bikkelharde man geworden, maar niet zonder reden. Hij is dus ook diegene die Max niet op de transplantatielijst wilt zetten. Geluk bij een ongeluk, treft Jacob Eva aan op een plek in het ziekenhuis waar zij niet hoort te zijn. Eva is radiologe, tevens de radiologe die de diagnose van Max heeft vastgesteld. Zij wordt meegenomen in het plan om Max alsnog die lever te geven wat zijn leven zal gaan redden. En net als je denkt dat de levens van al deze mensen niet rampzaliger kunnen verlopen, dan…

Dit is echt een ontzettend leuk boek om te lezen. Ondanks dat het eigenlijk hele trieste personages zijn, moet je er tijdens het lezen ook af en toe om gniffelen. Het verhaal leest vlot weg en houdt je steeds in zijn greep. Iedere keer is er weer een nieuwe invalshoek of leer een bepaalde personage weer ietsje beter kennen. Dit verhaal is een totaal ander verhaal dan die van ‘Of ik gek ben’, maar ook van dit boek heb ik genoten. In je koffer dat boek, of aanschaffen na de leuke ontmoeting met Michiel op het Bloggersevent, dat kan natuurlijk ook.

Ik lees Nederlands (2014) - groot

 

 

 

 

 


door 5 reacties

Edward Hendriks – Gezworen vrienden

Covertekst
1988. Vier vrienden zweren elkaar eeuwige trouw. Als een van hen in de problemen komt, zullen anderen er voor hem zijn. Dan gebeurt er tijdens een zomerkamp een gruwelijk ongeluk…

2013. Sander Thijssen heeft een goede baan bij een bank. Aan de vooravond van een belangrijke overname krijgt hij een verontrustend telefoontje. Hij kan niet anders dan de confrontatie met het verleden aangaan. Staan zijn vrienden van toen nog steeds voor hem klaar? Was het ongeluk van 25 jaar geleden wel een ongeluk? En hoe ver gaat Sander om zijn carrière, zijn gezin en zijn eigen leven te redden?

304 pagina’s Edward Hendriks 2
Uitgeverij De Fontein, Utrecht
ISBN 978 90 261 3603 0
NUR 305

Recensie
(Persoonlijke noot vooraf): Op het moment dat ik dit schrijf, schallen The Beach Boys door de speakers. Letterlijk en figuurlijk ‘good vibrations’! Het boek bevat namelijk een heuse Spotify-playlist. Ik ben van mening dat muziek en taal/ boeken met elkaar verbonden zijn. Daarom kies ik bij de boeken van ‘een perfecte dag voor literatuur’ ook altijd een lied. Door te luisteren naar de muziek die Edward Hendriks heeft uitgekozen, voel je nog meer de sfeer en kameraadschap van de vier gezworen vrienden.

Het boek start in 1988, waar je leest over vier jongens, allen lid van de scouting. Ze hebben allemaal een andere naam aangenomen omdat ze midden in de ‘Vietnam-oorlog’ zitten. Ze bestuderen de vijand door een verrekijker en ze maken plannen om deze te verslaan. Ze sluiten daar ook een bloedverbond, altijd zullen ze er voor elkaar zijn. Op één vlag staan vier vingerafdrukken, voor altijd in bloed met elkaar verbonden… Op dat moment zit je gelijk in het verhaal van een spannend jongensboek en je waant je in de jaren ’80.

Het verhaal gaat verder in 2013. Sander Thijssen is een zeer succesvolle en een beetje een gesjeesde bankier. Hij staat op het punt een deal te sluiten met een Duitse firma voor een fusie. Voor hem is dat appeltje eitje. Hij rijdt in een Porsche, heeft een riant huis en is gelukkig getrouwd en heeft een dochter. Niets aan de hand zou je denken, tot hij HET telefoontje krijgt. Op dat moment begint voor hem zijn luchtkasteel langzaam af te brokkelen en jij als lezer krijgt beetje bij beetje ontrafeld wat er jaren geleden is gebeurd.

Het lied ‘Vriendschap is een illusie’ van Het Goede Doel, zou ook een nummer zijn wat zou passen bij dit boek. Het nummer geeft niet de sfeer weer van het boek, maar wel dat je blijkbaar niet op iedereen kunt bouwen. Niets is wat het lijkt namelijk. Sander krijgt zaken in zijn schoenen geschoven, maar zelf pakt hij ook zaken niet helemaal slim aan. Als buitenstaander zou je denken dat eerlijk en open zijn makkelijker is, maar Sander heeft daar zo zijn redenen voor. Samen met Sander raak je in een soort drijfzand en de situatie lijkt alleen maar erger te worden. Het boek leest fijn weg en ik zou het kunnen vergelijk met de schrijfstijl van Simone van der Vlugt of Saskia Noort. De muziek geeft een extra dimensie aan het boek en ik merk het nu ook weer tijdens het schrijven van deze recensie wat muziek met je kan doen. Ik begrijp heel goed dat Edward Hendriks deze muziek draaide tijdens het schrijven van dit boek. De plotwendingen zijn verrassend en boeiend en de hoofdpersonen geloofwaardig. Ik ben zeker benieuwd nu naar het eerste boek van Hendriks, ‘Bloedgeld’.

Graag wil ik hierbij Edward Hendriks bedankt voor het schrijven van dit boek, het zou mooi zijn als je meer van deze boeken zou mogen maken. En ook Uitgeverij De Fontein voor het opzetten van de blogtournee waar ik een deel van uit mag maken.

Ik lees Nederlands (2014) - groot