Covertekst
Danny is de eerlijkste jongen van de wereld. Hij houdt van alle mensen om zich heen, zeker als ze hem van pas komen. Hij is ook ontzettend behulpzaam, hij helpt het lot graag een handje. We kunnen het alleen maar betreuren dat de hond van de bovenbuurvrouw daarbij het loodje moest leggen. Het leven is een spel, waarbij elke zet telt. Danny laat geen enkele kans onbenut om op te klimmen. Zijn ver- moeide ouders zijn een eeuwige inspiratiebron. Hij beschrijft ze dan ook met tragisch leedvermaak. Zijn relaas is steeds zo oprecht als de omstandigheden van hem vragen.
Recensie
Op basis van alleen al de prachtige cover vroeg ik een recensie-exemplaar aan. Maar het werd ook wel weer eens tijd om een boek te lezen van Vlaamse bodem.
Danny houdt zichzelf maar bezig. Is hij niet bij zijn beste vriend Nico of de dierenzaak die zijn ouders runnen, dan is hij wel in of om de flat te vinden. Daar helpt hij oude medebewoners of past hij op een zoon van een bewoner die gevangen zit in zijn eigen lichaam. Het liefst komt hij bij de oude René die zo mooi verhalen kan vertellen over de Tweede Wereldoorlog. Ook vindt hij op een vreemde manier een baantje bij een restaurantje. Mede doordat Danny zo slim is, pakt hij de zaken sociaal gezien niet altijd even goed aan, maar doet het wel vanuit een goed hart.
In het begin moest ik erg wennen aan de schrijfstijl van Michels, maar toen ik eenmaal op gang kwam zag ik de schrijnende situatie van Danny steeds meer groeien. Het boeiende is dat Danny ondanks alles er toch het beste van probeert te maken. Thuis ontvangt hij nauwelijks liefde en aandacht, maar hij weet die wel te geven door voor anderen te zorgen. Dat is mooi, kwetsbaar en aandoenlijk. Ik heb mij door het boek laten verrassen, achter deze mooie cover zit namelijk een heel mooi verhaal.