Covertekst Vlak voordat Olivia een belangrijke aandeelhoudersvergadering moet toespreken, belt haar broer. Zijn been dreigt te worden afgezet. Marcus en Olivia zien elkaar zelden, maar de amputatie raakt Olivia onverwachts, alsof het haar eigen been is dat ze verliest. Ze laat alles uit haar handen vallen in een hopeloze poging haar broer te redden. Maar het is de vraag of hij degene is de redding nodig heeft.
94 pagina’s Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek ISBN 978 90 596 5360 3 NUR 300
Recensie Omdat dit een boek is wat van mijn eigen leesstapel komt schrijf ik nu geen uitgebreide recensie.
Het leek mij vandaag de perfecte dag om te bloggen over het ‘oude’ boekenweekgeschenk omdat vandaag de nieuwe auteur bekend is gemaakt voor 2017. Het is (helaas) weer een man, Herman Koch, maar het is wel een goede auteur. Ik ben erg benieuwd naar zijn geschenk, het thema van de boekenweek 2017 is nog niet bekend gemaakt.
Meestal lees ik een boekenweekgeschenk niet heel erg snel en blijft hij soms tot in de eeuwigheid op mijn stapeltje liggen. Maar dit keer las ik het boekje al uit op de dag dat ik hem kocht. Ja dat lees je goed, het is alweer even geleden ;). Ik hou van de schrijfstijl van Esther Gerritsen en kon daarom niet wachten.
Ook dit keer werd ik niet teleurgesteld. Esther weet je te pakken vanaf de aller aller eerste zin. Ze weet een mystiek in haar boek te creëren waardoor er een bepaalde spanning heerst in het verhaal. Ik wilde weten wat het was en wat er precies gaande was in de levens van Olivia en Marcus. Ook in haar boek blijkt maar weer, dat perfecte levens niet altijd zo perfect zijn. Het gras is niet altijd maar groener aan de overkant. Mocht je het geschenk van 2016 nog niet hebben gelezen en leg je hem net als ik altijd op een stapel? Stop hem dan dit jaar in je koffer voor op vakantie deze zomer. Gegarandeerd dat je een paar uur leesplezier aan het zwembad, op het terras of aan het strand hebt.
Covertekst Vincent heeft berekend dat hij gelukkig zal worden met Kim. Wanneer hij bij het boeken van hun huwelijksreis zijn doodgewaande broer Menno herkent in de reisbrochure, offert hij zijn zorgvuldig opgebouwde zekerheden op met maar één doel: zijn broer vinden.
Hij begint zijn zoektocht in Spanje, maar zonder succes. Rosana, een straatartieste zonder hoofd, stimuleert hem zijn risicomijdende levenswijze los te laten, om de kans te vergroten zijn vrijgevochten broer tegen het lijf te lopen. Langzaamaan gaat hij het leven leiden dat Menno zou hebben geleid. Aanvankelijk om Menno te vinden, maar de onbevangen manier van leven bevalt hem verwarrend goed.
228 pagina’s
Uitgeverij Palmslag, Groningen ISBN 978 94 917 7337 2
NUR 301
Recensie Vorig jaar was ik in maart aanwezig bij de uitreiking van de Coffeecompany Book Award. Sandra Bernart was een van de genomineerden. Helaas was ze niet de gelukkige winnares, maar hoe gaaf is het dat haar boek alsnog is uitgegeven.
Vincent is een hele slimme jongen, tegen het autistische aan. Hij heeft namelijk statistisch berekend dat hij en zijn Kim gelukkig oud gaan worden. Hij besluit haar ten huwelijk te vragen en gelukkig zegt Kim ja. Als ze op een beurs zijn om hun huwelijksreis uit te zoeken en daarvoor vele vakantiegidsen bekijken gebeurt er iets opmerkelijks. Vincent ziet in een vakantiegids zijn doodgewaande broer Menno. Uiteindelijk weet hij Kim ervan te overtuigen dat hij zijn broer wilt gaan zoeken en minder tijd in de voorbereidingen van hun huwelijk zal kunnen stoppen. De ouders van Vincent geloven het niet en hebben ze zich er allang bij neergelegd dat Menno nooit meer terug zal komen nadat hij in de zee is verdwenen op hun vakantie in Spanje.
De zoektocht van Menno start in Spanje. Hij probeert eerst met de foto uit de vakantiegids langs restaurants te gaan, om te vragen of mensen hem herkennen. Dit leidt tot niets en Menno gooit het over een andere boeg. Hij ontmoet straatartiest Rosana en mag hij haar kostuum lenen, zodat hij ongegeneerd naar de mensen die voorbij lopen kan kijken in de hoop dat hij zijn broer ziet. Tussen hem en Rosana klikt het goed en Menno vergeet steeds meer zijn thuis. Alles wijkt voor het zoeken naar Menno, zelfs de voorbereidingen voor zijn huwelijk.
“Zodra ik Menno heb gevonden, wordt alles weer zoals het was.” [p. 194]
Sandra Bernart heeft een ontzettende fijne schrijfstijl, waardoor je door het boek vliegt. Hoofdpersoon Vincent zou je kunnen zien als een ui en pel je pagina voor pagina een laagje af. Er zit namelijk een psychologische laag in het boek en de puzzelstukjes vallen gedurende het boek steeds meer op zijn plek. Waarom doet Vincent zoals hij doet? Ondanks dat het een tragische gebeurtenis is voor de familie, het verlies van een kind, wordt het nergens dramatisch. De luchtige toon en het psychologische aspect maken het voor mij een zeer boeiend boek. Bedankt uitgeverij Palmslag dat ik dit boek mocht lezen!
Covertekst Marjoleine Oppenheim – Spangenberg is in 1995 met haar moeder en broer in Auschwitz. Ze bevinden zich in bijzonder gezelschap: de historicus Loe de Jong (de man van haar moeder) en prins Claus met zijn drie zonen. Voor Marjoleines moeder is het de eerste keer dat ze terug is in het kamp. Voor Marjoleine zelf is het bezoek een keerpunt: ze staat oog in oog met een verleden dat niet het hare is, maar dat wel haar jeugd nadrukkelijk bepaalde.
215 pagina’s Uitgeverij De Geus B.V., Breda ISBN 978 90 445 3095 7
NUR 320
Recensie
In het kader van ‘De maand van de geschiedenis’ met het thema ‘Vriend & Vijand’ las ik dit boek. Dit boek behelst het thema als geen ander. De moeder van Marjoleine besluit jaren later, om met prins Claus, die zij via haar tweede man heeft leren kennen, terug te keren naar Auschwitz. Prins Claus, geboren in Duitsland, is op dat moment de vriend in plaats van jaren geleden de vijand. Een mooier symboliek voor deze maand had ik niet kunnen bedenken.
Ademloos heb ik dit boek zitten lezen. Het slingert heen en weer tussen de ervaringen van Marjoleine in haar jeugd met haar getraumatiseerde moeder en de verhalen van haar moeder die afspelen in de Tweede Wereldoorlog. Marjoleine beschrijft hoe haar moeder via Westerbork en de vele nare ritten in treinen en dodelijk vermoeide wandelingen in Auschwitz beland. Het is ongelooflijk hoe mensen met elkaar kunnen omgaan en het is des te bijzonder hoe sterk de moeder van Marjoleine is geweest in al die ellende. Ternauwernood overleeft zij dit alles en probeert na de oorlog het leven weer op te pakken, zo goed en kwaad als het gaat. Ze trouwt en krijgt Marjoleine en haar broer. Echter houdt het huwelijk geen stand en de afstand tussen Marjoleine en haar vader wordt ieder jaar een beetje groter. Ze raken in al die jaren een beetje vervreemd van elkaar, waardoor ze is aangewezen haar moeder met haar bijzondere gebruiksaanwijzing. Je merkt tijdens het lezen dat Marjoleine zich op vele vlakken aanpast, maar daar ook tegenaan probeert te schoppen op haar manier. Dat laatste is soms tevergeefs. Deuren en ramen mogen nooit op slot, het geluid van sleutelbossen is niet te verdragen en bepaalde kledingstukken van Marjoleine zorgen er voor dat de moeder van Marjoleine even niet meer in het heden is.
Dit boek is echt een prachtige aanvulling op de vele verhalen die zijn opgetekend over de Tweede Wereldoorlog. Dit verhaal kwam erg in de buurt van mijn eigen familie. ‘Slechts’ één lid van de familie heeft in een kamp gezeten en is daar overleden. Dit was een jonge broer van mijn opa. Bij toeval kwam mijn vader daar enkele jaren geleden via een oorlogswebsite achter. Toch heeft iedere familie zo hun eigen trauma aan de Tweede Wereldoorlog over gehouden. Het altijd maar hamsteren van bijvoorbeeld koffie, thee en suiker herken ik van mijn oma. Zij is tot twee keer toe haar huis kwijt geraakt door bombardementen, terwijl ze hoogzwanger was en haar Joodse man zat ondergedoken. Tot aan haar dood had zij altijd haar vluchtkoffer klaar, want je weet tenslotte maar nooit. Deze ervaring heeft degelijk invloed op mijn vader gehad en zo ook weer op mij. Het beschermde van mijn ouders richting mij en het waken voor het onbekende is een van de zaken die ik weer heb meegekregen uit deze ervaring. Het verhaal heeft mij ontroerd en ik raad jou aan om dit boek ook te lezen.
Bedankt Linda van Uitgeverij De Geus, dat ik dit boek mocht lezen. Een top match!
Covertekst De succes volle advocate Iris worstelt met het combineren van haar carrière en de zorg voor haar moeilijk opvoedbare zoontje. Plotseling blijkt dat ze een halfbroer heeft, Ray, die is veroordeeld voor een gruwelijke moord. Hij is opgenomen in een tbs-kliniek. Iris bekommert zich om zijn lot en probeert de ware toedracht rond de moord te achterhalen.
308 pagina’s Anthos, Amsterdam ISBN 978 90 414 2370 2
Recensie Dit boek heb ik al minstens een jaar in huis. Nu het de maand van het spannende boek is, leek mij dit een goede stok achter de deur dit boek te lezen. Zoals je ziet heb ik de filmeditie, want het boek is vorig jaar te zien geweest in de bioscoop. Helaas heb ik dat toen gemist, maar ik lees liever toch eerst het boek voor ik de verfilming kijk.
Het boek start gelijk met een zaak die Iris in behandeling neemt. Je leert haar kennen als een pittige tante die niet op haar mond gevallen is, maar stiekem ook haar onzekerheden heeft. Ze is alleenstaande moeder en heeft het soms lastig met de opvoeding van haar zoontje. Daarnaast probeert ze ook nog aan de verwachtingen van haar strenge moeder te voldoen. Ik vond haar al gelijk sympathiek.
Als haar moeder op vakantie is, past zij op het huis van haar moeder. Echter moet er wel een kleed over de bank tegen vlekken van haar zoon en ze moet goed voor het aquarium zorgen met zoutwatervissen. Als het niet goed gaat met één van de vissen gaat Iris op onderzoek uit naar iemand die ze kan bellen. Ze treft een soort dagboek aan met daarin de watermetingen, maar ook met de naam van een man die dezelfde achternaam als haar moeder draagt. Is het een oom? Of een ander familielid waar haar moeder nooit over heeft vertelt? Iris komt er achter dat het haar broer is en besluit hem op te zoeken. Haar moeder weigert namelijk om hier iets over los te laten.
Ook Ray zijn verhaal wordt verteld. Je leest hoe hij op jonge leeftijd naar een jongensinternaat is gestuurd en later liefdevol is opgevangen bij een bakker en zijn vrouw. Daar leerde hij de kneepjes van het vak want hij bleek er een groot talent voor te hebben. Als hij jaren later op een dag een nieuwe buurvrouw krijgt staat zijn leven op z’n kop.Hij krijgt er ineens een vriend bij en ze heeft ook een schattig dochtertje waar hij speciale broodjes voor bakt. Nu wordt hij beschuldigd van de moord op die twee. Maar er is echter iets met Ray aan de hand… zou hij in staat zijn geweest om zijn buurvrouw en haar dochter te vermoorden? Iris zoekt het tot op de bodem uit en Ray probeert Iris langzaam aan een plekje in zijn eenzame leven in de kliniek te geven.
Dit is echt een hele fijne thriller. Het is niet moord en doodslag à la Karin Slaughter, maar psychologisch heel erg interessant. Ik hou ook wel een pittige tante zoals Iris die van zich afbijt, maar ook ergens haar tanden in kan zetten en niet loslaat. Het boek sleept je mee in het trieste verhaal van Ray en de volhardendheid van Iris om de waarheid te achterhalen. De vraag is, wie is hier nu het slachtoffer? Gauw gaan lezen als je dit wilt weten!
Jenny's Bookcase 