Jenny's Bookcase

Voor echte boekenwurmen of ter inspiratie om te lezen

Tagarchief: brieven


door 6 reacties

Tanya Commandeur – De man die alles achterliet

Covertekst
Rotterdam, begin twintigste eeuw: David Buijser is elf jaar als zijn flamboyante vader Johannes het gezin in de steek laat, op zoek naar avontuur overzee. Jaren na zijn vertrek vindt David een koffer vol brieven waaruit blijkt dat zijn vader geprobeerd heeft het contact te behouden. David besluit zijn spoor naar New York te volgen.
Als hij daar in 1909 van de boot stapt, loopt hij een nieuwe wereld in: gebouwen die tot in de wolken reiken, razendsnelle liften en een ondergrondse trein onder de Hudson. David houdt zijn doel voor ogen: de man leren kennen op wie hij zoveel zou lijken. […]

244 pagina’s De man die alles achterliet
Uitgeverij Ambo | Anthos, Amsterdam
ISBN 978 90 263 3114 5

Recensie
Dit boek stond al heel erg lang op mijn verlanglijstje. Ik sprong dan ook een gat in de lucht toen ik gevraagd werd of ik dit boek wilde lezen. Ik hou heel erg van historische romans. Het feit dat ik dit boek binnen 24-uur heb uitgelezen zegt misschien ook al iets over wat ik van het boek vind.

David groeit op in een groot gezin met meerdere broertjes en zusjes. Zijn moeder zorgt met veel liefde voor hun, en hun vader zorgt voor de gekkigheid in huis. Althans, zo ervaart David dat als hij klein is. Zijn vader doet altijd leuke dingen met hun en is erg fantasievol. Zijn moeder denkt daar anders over en hij begrijpt dit pas als hij groot is. Zijn vader was vaak van huis en dronk daarnaast veel. Zijn vader vertrekt naar Amerika om daar het grote geld te verdienen. Hij denkt namelijk dat hij ontzettend getalenteerd is om als artiest zijn geld te verdienen. De moeder van David wil vanaf dat moment niets meer van zijn vader horen en het is dan ook geen gespreksonderwerp.

‘Lieve David, luister: je vader is je aandacht niet waard. Blijkbaar vond hij het avontuur belangrijker dan ons. Anders zou hij wel een keer een brief hebben geschreven. Of niet dan? Nou dan. Geen woord meer over hem.’ p. 11

Omdat het financieel moeilijk is om alle eindjes aan elkaar te knopen moet David snel aan het werk. Gelukkig kan hij aan de slag in de barbierszaak van zijn oom. Daar leert hij scheren als de beste. Met het geld wat hij verdient spaart hij jaren voor een bootticket naar Amerika om zijn vader te gaan zoeken.
Als David eenmaal in Amerika is aangekomen is het nog niet zo gemakkelijk om zijn vader te vinden. Net als het vinden van een baan, ook dat is eigenlijk helemaal niet zo gemakkelijk in het beloofde land. Gelukkig houdt zijn geliefde hem op de been en steunt hem bij elke stap die hij neemt.

De man die alles achterliet is een prachtig beschreven familiegeschiedenis die gebaseerd is op de eigen geschiedenis van Tanya Commandeur. Het is geweldig dat je zo’n mooi verhaal kan schrijven over je eigen familie. Het is een tragische geschiedenis, maar wel eentje die mij heeft gegrepen. Ik kon geen moment ophouden met lezen. David en zijn geliefden gaan onder je huid zitten. Het is boeiend om te lezen hoe het Nederlanders verging in die tijd. Stiekem ben ik wel nieuwsgierig naar het verder verloop, omdat er uiteindelijk ook vliegtuigen waren en je niet meer per se met de boot hoefde te gaan. Heeft David ooit de tocht terug gemaakt?

Bedankt Tanya Commandeur en Ambo Anthos dat ik dit boek mocht lezen!


door 5 reacties

Rowan Coleman – Twintig regels liefde

Covertekst
Tijdens haar nachtdiensten schrijft verpleegkundige Stella brieven voor haar patiënten. Daarin vertellen ze aan hun geliefden over hun gedachten, hun gevoelens, en over hun laatste wens. Soms staan er praktische tips in – hoe werkt een wasmachine? – en soms ouderlijk advies – hoe word je een goede vader? Stella belooft dat ze de brieven pas na hun dood zal versturen. Maar dan breekt ze die belofte: er is één brief waarvan ze vindt dat ze die op tijd moet posten, om iemand een laatste kans te geven op verzoening en een goede afloop…

350 pagina’s Twintig regels liefde
Uitgeverij Boekerij, Amsterdam
ISBN 978 90 225 7599 4
NUR 302

Recensie
Je hebt vast al veel recensies over dit boek voorbij zien komen. Iedereen is heel erg lovend. De vraag is natuurlijk of ik dat ook ben.

Dit boek beschrijft het verhaal van meerdere hoofdpersonen die die gedurende het boek met elkaar verbonden raken. Stella is de hoofdpersoon en is verpleegster in een hospice. Daar liggen voornamelijk mensen die in de winter van hun leven zijn en in een huiselijke omgeving zullen sterven. Met veel liefde en geduld staat Stella deze mensen en hun familieleden en vrienden bij. Ooit is ze begonnen om de laatste woorden voor een stervende patiënt op papier te zetten. Dit is langzaam uitgebreid en is ze dat voor meer patiënten gaan doen.

Stel je leven niet uit. Ik weet wat ik net over jongens gezegd heb, maar later, over een hele tijd, moeten jullie niet denken dat je te jong bent om verliefd te worden, om je te settelen, om kinderen te krijgen, om een wereldreis te maken, om een popster te worden of om het geneesmiddel tegen verkoudheid te ontdekken. Wacht nergens mee – doe het gewoon. Het juiste moment bestaat niet, alleen het nu bestaat. Het goede moment is altijd nu. p.110

We zijn zestien jaar lang buren van elkaar geweest, en ik wilde u dit graag zeggen: u bent een irritante, pompeuze, stomme, bekrompen zak. p. 132
Stella draait alleen maar nachtdiensten in het hospice. Daar is op zich niets mis mee, ware het niet dat ze daarmee iemand probeert te ontlopen. Haar man is een militair, maar is tijdens een missie gewond geraakt. Hij is als een ander mens terug gekomen van de missie. De liefde die tussen hun ooit zo vurig en liefdevol was, is als een nachtkaars gedoofd. Haar man kan haar nabijheid niet verdragen en daarom geeft ze hem de ruimte in de hoop dat hij ooit weer de oude zal worden. Voor een van haar patiënten schrijft Stella een brief, een brief die heel lang in haar zak zal branden. Ze mag hem pas versturen als deze mevrouw is overleden. Dit druist in tegen haar gevoel, wat wordt versterkt door haar eigen situatie thuis.

In het hospice ligt ook Hope. Zij ligt daar niet om te sterven, maar om even bij te komen na een heftig periode door een ontsteking. Dit kreeg ze boven op haar taaislijmziekte. Deze ziekte zorgt ervoor dat deze jonge vrouw nauwelijks nog dingen kan doen die een jonge mooie vrouw op die leeftijd hoort te doen. Gelukkig is daar haar beste vriend Ben. Hij bezoekt haar iedere dag en probeert haar en de andere patiënten te vermaken. Ze worstelt met haar ziekte en ontzegt zichzelf dingen, terwijl ze meer kan dan ze denkt. Dit komt mede door haar ouders die haar heel erg beschermen. Lukt het haar om het heft weer in eigen hand te nemen?

Jaaa! Ook ik ben net zo enthousiast als al die andere lezers. Met ontroering en enthousiasme heb ik dit boek zitten lezen. En ja, als je houdt van Jojo Moyes dan is dit boek ook een aanrader voor jou. Het is met liefde geschreven over de liefde, want niets is zo mooi als dat. Rowan Coleman had iets meer dan twintig regels nodig om dat uit te leggen, maar de boodschap is bij mij duidelijk over gekomen. Ik ben fan van haar schrijfstijl, haar humor en de manier waarop ze mij heeft weten te ontroeren.

Bedankt Boekerij dat ik dit boek mocht lezen!


door Een reactie plaatsen

Miriam Guensberg – Ooit

Covertekst
Na de dood van zijn grootmoeder vindt Ben Salomon in haar kluis een envelop die het dramatische levensverhaal bevat van de hem onbekende Ewa Kosinsky. Zij heeft in 1944/’45 gevangengezeten in het vrouwenstrafkamp Oberlangen. Hoe pijnlijk de ervaringen van deze jong gestorven Poolse vrouw ook waren, ze is altijd blijven hopen op een betere wereld. Haar onthullingen raken Ben diep. Het contrast met zijn veilige leven als hedendaagse, westerse journalist had niet groter kunnen zijn. Gaandeweg besluit hij dan ook het roer drastisch om te gooien… […]

192 pagina’s  Ooit
Uitgeverij De Kring, Amsterdam
ISBN 978 94 915 6785 8
NUR 301

Recensie
Ben is een volwassen man die lang bij zijn moeder heeft gewoond en na de dood van zijn moeder bij zijn grootmoeder. In haar huis vind hij in een kluis een stapel met Poolse brieven. Ze zijn afkomstig van Ewa Kosinsky, maar haar naam zegt hem niets. Ben vraagt hulp van zijn ex Anna, die vertaalster is. Beetje bij beetje wordt het leven van Ewa en de connectie met zijn grootouders ontrafelt. Ben leert door de vertaling van de brieven niet alleen meer over zijn grootouders en moeder, maar ook over zijn rol in het leven. Hij ziet in dat hij graag anderen wilt helpen en dat je niet altijd maar langs de zijlijn moet toekijken. Ewa is in de tijd van de Tweede Wereldoorlog wel geholpen, maar ze heeft ook ontzettend hard moeten knokken.

Dit raakt gelijk een belangrijk doel van het boek. Een deel van de opbrengst van het boek gaat namelijk naar Stichting Vluchteling. Er zijn nog steeds mensen die in angst leven, moeten vechten voor een bestaan, voor een dak boven het hoofd en eten. Guensberg heeft hier een mooie koppeling gemaakt tussen twee onderwerpen die haar blijkbaar erg raken, namelijk de Tweede Wereldoorlog en vluchtelingen. Het verhaal van Ewa heeft mij ook erg geraakt, een jonge vrouw die veel ontbering heeft moeten doorstaan en keuzes in het leven heeft moeten maken omdat ze niet anders kon. En het mooie is dat ze ondanks deze ontberingen anderen, zoals Ben, weet te inspireren om iets te doen voor anderen voor een beter leven. Maar ook dat hij iets aan zijn eigen leven moet doen, namelijk het zoeken naar liefde in zijn leven.

logo_ikleesnederlands


door 14 reacties

Simone van der Vlugt – Rode sneeuw in december

Covertekst
Het is 1552. De pasgetrouwde katholieke Lideweij en protestantse Andries hebben een nauwe band met prins Willem van Oranje. Wanneer het politieke klimaat onder de katholieke koning Filips verandert en de prins genoodzaakt is te vluchten, vestigt het stel zich in Naarden. Hier wanen ze zich veilig, tot een verschrikkelijk lot het stadje treft.

773 pagina’s rode sneeuw in december
Dwarsligger – Ambo | Anthos uitgevers, Amsterdam
ISBN 978 90 498 0372 8
NUR 305

Recensie
Dit boek wilde ik al super super lang lezen. Afgelopen december kreeg ik, als ambassadeur van Dwarsligger, dit exemplaar met een prachtig Sinterklaasgedicht. Lucky me! Op de laatste dag van het jaar besloot ik om te beginnen in dit boek en ik kon niet meer ophouden. Op 2 januari heb ik tot half twee ’s nachts gelezen om deze ‘dikke pil’ uit te lezen. Doordat ik zo onder de indruk was van dit boek kon ik niet meteen weer in een ander boek beginnen. Graag leg ik uit waarom.

Lideweij is opzoek naar dokter Andries Giffioen. Haar vader is ernstig ziek en tot nu toe heeft zijn eigen arts nog niets voor hem kunnen doen behalve aderlaten. Lideweij vertrouwt dit niet en besluit de gerenommeerde arts Griffioen in te schakelen. Gelukkig weet hij het leven van haar vader te redden. Ondertussen ontstaat er iets tussen Lideweij en Andries. De vader van Lideweij is absoluut tegen die liefde, aangezien ze beide een ander geloof aanhangen. Lideweij kan deze liefde niet aan zich voorbij laten gaan, want sinds de dood van haar moeder is ze altijd bij haar vader gebleven. De band tussen de twee wordt onherstelbaar gebroken.

Andries wordt op een gegeven moment door Willem van Oranje gevraagd om aan de sluiten bij zijn groep artsen in Breda. Hij besluit er op in te gaan en maakt vele geboortes en ziektes in de familie mee. Lideweij verhuist mee met Andries naar Breda, ondanks dat ze verdriet heeft van de breuk met haar vader. Andries ziet ze niet veel omdat hij ook mee moet met Willem op veldtochten. Haar keus om haar vader achter te laten is niet voor niets, want hun liefde houdt stand. Ze stichten samen een gezin en Lideweij kan daardoor langzaam haar verdriet iets meer achter haar laten. Tot het moment dat er een oorlog ontstaat tussen de geuzen en de katholieken. Lideweij en Andries vluchten samen met de kinderen naar Naarden, Willem van Oranje probeert te vechten wat hij kan, maar is het genoeg?

Van het begin tot het eind heb ik zeer geboeid in dit boek zitten lezen. Het is een geschiedenisles waar je U tegen zegt, zonder dat het een moment saai of belerend wordt. Lideweij kruipt onder je huid en ook Willem van Oranje blijkt een boeiend persoon te zijn.
Na één scene heb ik even het boek dichtgeslagen om het te laten bezinken. Nooit geweten dat dit soort zaken speelden en hoe gruwelijk sommige dingen in die tijd konden zijn. Hou je van historische romans? Dan is dit echt een MUST (met hoofdletters) read! Ik ben heel erg blij dat ik 2015 met dit boek heb kunnen inluiden. Ik hoop dat Simone van der Vlugt nog meer van dit soort historische romans gaat schrijven, zo lees ik haar het liefst.

Bedankt Dwarsligger voor dit exemplaar, dankzij jullie een boek kunnen lezen van mijn wenslijst!

logo_ikleesnederlands