Covertekst
Frieda Klein is psychoanalytica. Ze leeft een strak georganiseerd leven, dat vooral gericht is op het helpen van anderen. Niet alleen haar patiënten, maar ook haar familie en vrienden kunnen altijd op haar rekenen. De onrust in haar hoofd probeert ze te verdrijven met lange nachtelijke wandelingen door haar geliefde Londen.

Frieda is ervan overtuigd dat wat zich in het hoofd van haar patiënten afspeelt controleerbaar is. Maar als een van haar patiënten vertelt dat hij ervan droomt een kind te hebben, met rood haar en sproeten, en kort daarna een jongetje verdwijnt dat aan die omschrijving voldoet, wordt Frieda geconfronteerd met de onbeheersbare werkelijkheid die zij altijd angstvallig buiten de deur heeft weten te houden.

Kan Frieda’s kennis van de menselijke geest de recherche helpen bij het vinden van het jongetje? Is er een verband met een ontvoeringszaak van tweeëntwintig jaar eerder? En zal de dader worden ontmaskerd?

369 pagina’s
Anthos,  Amsterdam
ISBN 978 90 414 1930 9

Recensie
Het boek start in 1987. Rosie gaat heel kort de snoepwinkel binnen die ze op weg van school naar huis tegen komt. In dat korte ogenblik raakt Joanna, haar kleine zusje, uit het oog. Dat zal de laatste keer zijn dat ze haar ziet. Jaren gaan voorbij, zonder één spoor van Joanna. Alle onderzoeken lopen dood. Rosie wordt ouder, maar leeft met een enorm schuldgevoel.

Het verhaal maakt vervolgens een sprong naar het heden. We leren Frieda Klein kennen. Ze is een vrouw met een behoorlijke gebruiksaanwijzing. Vaak loopt ze ’s nachts over straat als ze niet kan slapen. Het helpt haar het hoofd leegmaken. Ze heeft haar eigen praktijk en organiseert die zoals zij wil.
Alan is een van haar cliënten waar ze gesprekken mee voert. Hij worstelt met het verlangen naar een zoon. Hij ziet het beeld van zijn zoon toekomstige helemaal voor zich. Het moet een jongetje worden met rood haar. In die periode verdwijnt er een jongetje die aan dat signalement voldoet. Het jongetje stond te wachten op het schoolplein op zijn moeder die later dan anders uit haar werk kwam. Helaas kwam ze te laat voor haar zoon en bleek hij zonder enkel spoor verdwenen te zijn. Frieda gaat haar intuïtie achterna en beland ineens in het politieonderzoek naar de verdwijning van het jongetje. Heeft haar cliënt Alan hier iets mee te maken? En waarom start het boek met de verdwijning van de kleine Joanna?

Jaren gelden heb ik boeken van Nicci French gelezen, maar toch trokken die verhalen mij niet. Terwijl ik wel heel erg van thrillers hou. Nu de auteurs al een tijd gelezen zijn gestart met een nieuwe serie met Frieda Klein in de hoofdrol, wilde ik het een nieuwe kans geven. Het werd het boek van de maanden maart en april in de Boekenwurmenclub.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik meer dan een week over dit boek heb gedaan en dat is voor een thriller meestal geen goed teken. Ik had niet de neiging om het boek uit te moeten lezen en kon het dus makkelijk wegleggen. Ik vind Frieda Klein wel een zeer boeiend personage. Omdat zij een zeer belangrijke rol in het boek speelt is het genre eerder psychologisch dan een hele spannende thriller. Wat opzich natuurlijk geen probleem is. Ik begon mij op een gegeven moment wel te irriteren aan de vele herhalingen in het boek. Frieda steekt meerdere malen haar open haard aan gedurende het verhaal of er wordt iets omtrent de open haard geschreven. Voor Frieda is knusheid en warmte erg belangrijk, maar ik vond die vele herhalingen niet zo veel toevoegen aan het verhaal. Ook zag ik sommige plotwendingen al van verre aankomen. Daar kan ik natuurlijk verder niets over zeggen en ik hoop dat die wendingen voor jou wel een verrassing zullen zijn. Stiekem ben ik wel heel erg benieuwd naar hoe het verder gaat met Frieda, alleen vond ik het verhaal in Blauwe Maandag niet zo sterk. Jammer, maar ik ga vast een poging wagen in het boek ‘Dinsdag is voorbij’.

Hier kun je lezen wat mijn mede-boekwurm Judith van dit boek vond.