Jenny's Bookcase

Voor echte boekenwurmen of ter inspiratie om te lezen


1 reactie

Fiona Higgins – Weg van alles

Covertekst
Als Paula binnen een week te horen krijgt dat haar dochter digitaal gepest wordt en haar man haar heeft bedrogen, beseft ze dat haar comfortabele leven voorbij is. Ze kan maar één oplossing bedenken: wegwezen. Ze meldt haar kinderen voor een paar maanden af op school, hangt de caravan waarin haar vader woont achter de auto en gaat op reis, dwars door Australië. De enige regel die ze instelt is ‘geen technologie’ – geen telefoons, geen tablets. Het is tijd voor back to basics en herontdekken wat echt belangrijk is in het leven. Het klinkt eenvoudig, en voor even is het dat ook. Maar de reis heeft verrassende complicaties voor haar in petto.

372 pagina’s weg van alles
Ambo | Anthos, Amsterdam

ISBN 978 90 263 3154 1

Recensie
Met een grote caravan op de cover kan het bijna niet anders dan dat je dit boek in de zomer wilt lezen. Ik had geluk dat ik het boek mocht lezen van Ambo | Anthos tijdens wat regenachtige zomerdagen.

Het boek beschrijft een roadtrip van een familie die veel heeft meegemaakt. Caitlin, de dochter van Paula wordt gepest via Facebook. Er is een nare foto geplaatst met een tekst over haar en haar beste vriendin. School wil dat Caitlin een tijdje niet meer komt, tot dat de zaken zijn uitgezocht, dit geheel tegen de wens van Paula in. En haar zoon Lachie (spreek uit op z’n Engels) kan zich hierdoor ook niet meer vertonen op school. Als Paula er achter komt dat haar man er een online affaire op na houdt met een veel jonger exemplaar, is voor haar de maat vol. Haar vader woont sinds het overlijden van haar moeder in de achtertuin in een caravan. Haar man Hamish had deze aangeschaft om wat privéruimte te hebben, maar uiteindelijk nam zijn schoonvader Sid zijn intrek in de caravan.

Deze caravan haakt Paula achter de auto en laadt alles in wat ze nodig heeft en sleept haar kinderen en vader mee op avontuur. Iets waar ze altijd van droomde, maar het nooit deed of durfde. Paula is dan altijd bezig geweest met alles tot in de puntjes te verzorgen, behalve zichzelf. Dat is ook een van de redenen dat haar man het elders heeft gezocht. De kinderen vinden het in het begin niet leuk dat ze mee moeten, maar door de levenslessen van hun opa krijgt de reis een leerzame invulling. Ze ontmoeten mensen, doen dingen waarvan ze niet dachten dat ze het konden en ontdekken veel over zichzelf. Door afstand te nemen van de situatie thuis worden heel veel zaken ineens heel helder, tot een vreemdeling alles op z’n kop zet.

Zoals ik al aangaf is het boek ideaal voor de zomer. Het is een boek met humor, onverwachte zaken, familiebanden en liefde. Ondanks dat de scenes met Hamish veel seks bevatten, want hij kan niet zonder, maakt de rest van de roadtrip door deze familie heel veel goed. Het boek laat je inzien dat je eigenlijk niet veel nodig hebt, behalve elkaars gezelschap. Maar ook dat je soms in een relatie voor jezelf moet kiezen. Een luchtig boek, met een liefdevol moraal. Ik heb ervan genoten!


7 reacties

Brooke Davis – De ongelooflijke zoektocht van Millie Bird

Covertekst
Millie is zeven wanneer haar moeder haar in een verwarde bui alleen achterlaat in een warenhuis. Vlakbij woont de 82-jarige Agatha Pantha. Sinds het overlijden van haar man is ze het huis niet meer uit geweest en vanachter het raam leeft ze haar boosheid uit op voorbijgangers, tot ze Millie langs ziet lopen. Ondertussen ontsnapt de 87-jarige weduwnaar Karl de Typist in een moment van onbezonnenheid uit het verzorgingstehuis, op zoek naar avontuur. De drie ontmoeten elkaar en gaan samen op reis, dwars door Australië. Millie om haar moeder te vinden, Karl om te leren hoe hij een échte man moet zijn en Agatha omdat ze wil dat alles weer wordt zoals het ooit was.

231 pagina’s  Millie Bird
Ambo | Anthos, Amsterdam
ISBN 978 90 263 2951 7

Recensie
Alleen al vanwege de cover en de tekst op de achterflap wil je dit boek lezen. Ik in ieder geval wel. Zo schattig als het boek eruit ziet, is het ook. Maar er zit zeker een diepere laag in en dit begint al bij de eerste bladzijde.

Het thema dood is een belangrijk thema in het leven van Millie. Het eerste Dode Ding van Millie is namelijk hond Rambo. Ze beseft dat ze er iets mee moet en neemt de hond mee naar huis. Waar is Rambo nu dan? En wat zeg je tegen iemand die ook iemand heeft verloren? Millie noteert de Dode Dingen in haar Dode Dingen Schrift. , Helaas komt haar vader ook in haar schrift te staan.

Op een dag gaat Millie samen met haar moeder naar een groot warenhuis. Haar moeder vraagt haar bij het damesondergoed op haar te wachten, maar Millie wacht twee dagen en haar moeder komt niet terug. Millie laat overal berichtjes achter ‘hier mam’, en ze zend haar moeder met haar gedachten een boodschap, maar dat mag allemaal niet baten. Gelukkig komt ze in het restaurant van het warenhuis Karl de Typist tegen, hij houdt van liggende streepjes van toetsenborden. Hij heeft als typist gewerkt, waar hij ook zijn lieve vrouw heeft ontmoet. Karl is ontsnapt uit het verzorgingstehuis en wil graag nog iets van zijn leven maken. Dus als Karl Millie kan helpen met zoeken naar haar moeder, dan twijfelt hij geen moment.

En dan komt Agatha in beeld, ze is de overbuurvrouw van Millie. Na de dood van haar man is ze het huis niet meer uit geweest en heeft ze de wereld buiten gesloten.  Ze schreeuwt iedereen toe die haar huis voorbij komt. TE LANG HAAR, TE KORTE BROEK, TE BOOS GEZICHT, etc. Daarnaast houdt ze er een strak regime op na in huis, alles moet op een vaste tijd en voert ze haar rituelen uit. Zoals het iedere ochtend bestuderen van het verval van haar lijf en dat te noteren. Als Millie aan haar deur komt om hulp te vragen weigert ze te helpen, maar ergens diep van binnen gaat er een vlammetje branden. Uiteindelijk neemt ze een stap en gaat mee op zoektocht naar de moeder van Millie Bird.

Het boek is zoals ik al zei een schattig boek, omdat delen vanuit het perspectief van Millie wordt vertelt. Ze heeft een bijzondere kijk op de wereld en is erg bezig met het feit dat haar vader is overleden. Ze is wijs voor haar leeftijd en heeft een open blik op de wereld. De verhalen van Karl en Agatha zijn grappig en ontroerend. Ik heb een aantal keer gniffelend op de bank gezeten, omdat die twee ‘oudjes’ meer in hun mars hebben dan ze zelf ooit hadden kunnen vermoeden. Ben jij op zoek naar een boek wat grappig en ontroerend is, dan is dit boek echt een aanrader. Ik heb het boek binnen no-time uitgelezen en ik wilde voor heel even dat Karl en Agatha mijn opa en oma waren.


4 reacties

Charles den Tex & Anneloes Timmerije – Het vergeten verhaal van een onwankelbare liefde in oorlogstijd

Covertekst
Lienke en Guus hebben in elkaar de liefde van hun leven gevonden. Als de Tweede Wereldoorlog ook Nederlands-Indië in zijn greep krijgt, verliezen ze alles wat ze hadden, en elkaar. Hij is een van de beste gevechtsvliegers van de Indische Luchtvaart en wordt voor een korte missie naar Australië gestuurd. Voor hij terug kan, valt Japan Indië binnen en wordt Lienke gevangengenomen.
Die jaar lang vecht de stille, onverschrokken vliegenier om te kunnen terugkeren naar Java, naar zijn vrouw. Alles wat hij doet , doet hij om haar weer te vinden. Daardoor raakt hij onverwacht verstrikt in een vuil politiek spel.

416 pagina’sHet vergeten verhaal
De Bezige Bij, Amsterdam
ISBN 978 90 445 3348 4
NUR 301

Recensie
Dit boek is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Toen de dame (op leeftijd) in kwestie bij DWDD aanschoof, werd ik nieuwsgierig naar het boek. Ik besloot mee te doen toen het boek gelezen kon worden voor ‘Een perfecte dag voor literatuur’.

Guus komt uit een lerarengezin en werkt als docent op een school in Nederlands-Indië. Als hij Lienke tegenkomt weet zij hem te overtuigen om zijn droom achterna te gaan, vlieger worden. Hij haalt binnen afzienbare tijd zijn diploma’s en gaat aan de slag bij de Luchtmacht. Ze hebben het samen goed op Java, tot Guus wordt gevraagd om in Australië met zijn maten vliegtuigen op te halen. Die vliegtuigen blijken er namelijk helemaal niet te zijn en Guus moet wachten. Heel lang en heel veel wachten. In die periode valt Japan Nederlands-Indië aan en is het voor Guus niet mogelijk om naar Java te gaan. Ook het smeden van plannen met zijn maten om de vrouwen en kinderen op de te halen mislukken. De vliegtuigen zijn er helemaal nog niet op gebouwd om zulke afstanden te vliegen. Guus wordt wel ingezet voor allerlei vliegdiensten, maar dat wil hij niet en dat is ook niet dagelijks. Dus hij wacht nog veel meer en nog langer. Maanden vliegen om zonder enkel contact met Lienke.

Lienke redt zich in het begin van de bezetting nog prima, tot de Nederlanders worden geïnterneerd in kampen. Daar komt ze gelukkig bekenden tegen en de omstandigheden zijn ook nog te overzien. Tot de regels steeds strenger en strakker worden. Ze zet alles op alles om te zorgen dat zij en haar geliefden overleven.

Ondanks dat ik heel enthousiast werd voor het boek door de uitzending, kon ik dat gevoel tijdens het lezen niet goed vasthouden. Ik had gehoopt op meer rondom Lienke en haar leven in het kamp. Guus bleek meer het lijdend voorwerp te zijn. Hij deed heel erg lang niet anders dan wachten, wat opzich prima is voor het verhaal, maar het werd wel heel veel wachten. Daardoor kon niet altijd mijn aandacht bij het verhaal houden. Daarnaast vond ik het einde niets toevoegen voor het verhaal. Voor mij voelde het af en toen kwam er nog een stuk. Jammer. Toch mooi dat het verhaal vertelt is, het zal je maar overkomen. Graag lees ik de volgende keer meer over Lienke.

logo_ikleesnederlands

 

 

 

Lees hier wat mijn mede-bloggers van ‘Een perfecte dag voor literatuur’ van hun boek vonden.

Ik gebruikte het nummer al eerder, maar nu wil ik hem nogmaals inzetten:

 


9 reacties

Lucy Clarke – Ademhalen (Blogtournee A.W. Bruna)

Covertekst
Ze zijn pas twee jaar samen als Jackson door een fataal ongeluk uit Eva’s leven wordt gerukt. Om meer over zijn verleden te weten te komen en zijn familie voor het eerst te ontmoeten, reist zij af naar Australië. Saul, Jacksons broer, lijkt Eva in het begin liever weer snel te zien vertrekken. Toch groeien ze in hun gezamenlijke verdriet en boosheid naar elkaar toe. Hij leert Eva duiken, waardoor ze alle ellende van zich af kan zetten. Tegelijkertijd begint het beeld dat Eva van haar man had, langzaam af te brokkelen omdat ze achter steeds meer leugens komt die hij haar heeft verteld. Wie was de man met wie ze getrouwd was? En waarom zou hij haar dat aandoen?

432 pagina’s Ademhalen
A.W. Bruna Uitgevers, Amsterdam
ISBN 978 94 005 0177 5
NUR 302

Recensie
Ruim voor de zomer werd ik al benaderd met de vraag of ik dit boek wilde lezen. Hoe leuk is het om je zo lang te mogen verheugen om het boek te lezen!? Judith (van Biebmiepje) en ik mochten het beide lezen en we besloten gelijk om dit boek te bekronen tot boek van de maand september. Het boek is vanaf vandaag officieel te koop!

Het boek zoog mij vanaf het eerste woord meteen in het verhaal. Eva en Jackson logeren bij de moeder van Eva. Jackson besluit toch om vroeg op te staan, ondanks dat hij liever in het warme bed bij Eva blijft liggen. Hij gaat vissen, net zoals hij dat vroeger deed in Australië. Na zijn emigratie naar Engeland heeft hij bepaalde gewoontes los moeten laten. Echter staat er een harde wind op het strand en Jackson moet moeite doen om zich staande te houden…

Het verdriet van Eva is enorm. Je voelt het als lezer ontzettend met haar mee. Het is dan ook een logische stap dat Eva afreist naar het land van Jackson, Australië. De ontmoeting met de vader en broer van Jackson lopen verre van vlekkeloos en ze hebben liever dat Eva zo snel mogelijk weer weg gaat. Na het overlijden van Jackson kan ze beter maar weer haar eigen leven oppakken in Engeland. Eva wil juist niets liever dan vasthouden aan dat wat nog herinnert aan Jackson, ze laat zich dus niet zomaar wegjagen.

Wat is er toch met dat geheimzinnige leven van Jackson en waarom houden zijn vader en broer Eva op afstand? Het boek staat bol van spanning, verdriet, liefde, onmacht en vriendschap. De personages sleuren je door het verhaal en laten je niet los. Ik heb er ontzettend van genoten, een zeer aangename kennismaking met Lucy Clarke en het smaakt naar meer. Lees dit boek!


1 reactie

Fiona McFarlane – Tijgers in de nacht 2

Covertekst
De 75-jarige weduwe Ruth woont alleen aan de Australische westkust. Haar twee zoons wonen ver weg, en in haar afgelegen strandhuis probeert ze de laatste jaren van haar leven zinvol door te brengen. Op een ochtend wordt Ruth angstig wakker. Ze is ervan overtuigd dat er een tijger in haar huis rondsluipt. Dan krijgt ze totaal onverwacht bezoek van een exotische vrouw die beweert namens de regering voor haar te komen zorgen. Deze Frida weet zich met haar kordate optreden en charme een plek te veroveren in zowel Ruths hart als haar huis.
Frida en de tijger: ze zijn er, en ze gaan niet meer weg. Maar zijn ze wel wat ze lijken? Wie kan Ruth vertrouwen? En kan ze zichzelf nog wel vertrouwen

292 pagina’s Tijgers in de nacht
Uitgeverij J.M. Meulenhoff bv, Amsterdam
ISBN 978 90 290 9013 1
NUR 302

Recensie
Dit boek heb ik gelezen in het kader van het Bloggersevent van Uitgeverij Meulenhoff. Met maar liefst 75 bloggers kwamen we bij elkaar om onder andere dit boek te bespreken. Vandaag komt het boek officieel uit en tref jij het ook in de plaatselijke boekhandel. Eerder blogde ik al even kort over het boek als teaser.

Het boek begint midden in de nacht als Ruth, een dame op leeftijd, wakker wordt van geluiden in haar huis. Ze weet het zeker, er is een tijger in haar huis. Ze besluit haar zoon Jeffrey te bellen en te vertellen over de tijger. Hij hoort haar aan, maar ze zal het wel gedroomd hebben. Ruth denkt daar anders over, want er loopt al heel lang ’s nachts een tijger in haar huis. De volgende morgen staat er ineens een vrolijke vrouw bij Ruth in huis. Het is Frida en ze is gestuurd door de regering en komt om Ruth te helpen, helemaal voor niets. Stiekem bevalt Ruth het wel, ze heeft wat aanspraak in huis, want haar zoons ziet ze nauwelijks omdat ze beide ver weg wonen. Frida komt maar een paar uurtjes per dag, maar dat is slechts in het begin. Langzaam aan wurmt Frida zich meer en meer in het leven van Ruth tot ze op een gegeven moment bij Ruth inwoont. Dit is allemaal om Ruth zo goed mogelijk te verzorgen, toch Frida?

Het boek pendelt steeds tussen het heden en verleden van Ruth. Ze denkt terug aan haar man, die heel graag in dit huis wilde wonen na zijn pensioen. Echter kon hij er maar kort van genieten. En ze denkt aan haar eerste liefde Richard en hoopt hem eigenlijk nog eens te ontmoeten. Ze er worden er tenslotte niet jonger op. Dit is in het boek één van de hoogtepunten. Het kabbelt namelijk een beetje voort, wat overigens niet negatief hoeft te zijn. Ik stoorde er mij niet aan. Ik vind het thema in het boek erg goed gekozen en zeer actueel. Ouderen die misschien goed in staat zijn om voor zichzelf te zorgen, maar dat eigenlijk niet kunnen. En kinderen die een druk eigen leven hebben en soms te ver weg wonen om te kunnen zorgen voor de ouder. Ook vond ik de personages erg boeiend. Je gaat namelijk bijna geloven dat Ruth de dingen ziet zoals ze ziet. Het is dus een mooi boek om te lezen, maar het is geen spectaculair boek. Is dit voor jou geen probleem, dan zou ik het zeker lezen.

Bedankt Uitgeverij Meulenhoff voor dit boek!


7 reacties

Fiona McFarlane – Tijgers in de nacht

Gisteren las ik dit mooie boek uit met een zeer actueel thema. Ouderen die alleen thuiswonen, is dat nou wel zo verstandig? In sommige gevallen gaat dat prima en is de betreffende vader of moeder goed in staat voor zichzelf te zorgen. In het geval van Ruth heb ik daar mijn twijfels over, maar gelukkig is Frida daar, haar hulp in huis. Ruth heeft ’s nachts last van een tijger in haar huis. Hij valt haar gelukkig nog niet aan en je hoort de tijger dan alleen maar snuiven en grommen. Frida zal haar gelukkig gaan redden van de tijger, toch…

Pas op 16 juni zal mijn recensie verschijnen, net als dit boek in jouw plaatselijke boekhandel. Maaaaaar…. eerst zal dit boek eerst uitvoerig worden besproken op 14 juni op het Bloggersevent van Uitgeverij Meulenhoff. Met maar liefst 75 bloggers zijn wij van de partij. Voor ons bloggers is het soms een beetje raar om die ‘Twitterfotootjes en Blogplaatjes’ in het echt te zien rondlopen. Maar natuurlijk is het ook heel erg leuk om daar nieuwe contacten te leggen en bloggers te ontmoeten. Hierover zal ongetwijfeld nog een bericht volgen. Tot die tijd moeten jullie helaas nog even wachten en kan ik alleen maar zeggen, bestel dit boek maar alvast ;).

Tijgers in de nacht