Jenny's Bookcase

Voor echte boekenwurmen of ter inspiratie om te lezen


Een reactie plaatsen

Jojo Moyes – Een week in Parijs

Covertekst
[…] In het Parijs van de belle époque brengt Sophie de eerste romantische weken na hun trouwen door met haar geliefde, de schilder Édouard Lefèvre. Het is een opwindende tijd, hoewel het leven aan de zijde van een arme kunstenaar ook zijn schaduwkanten kent…

Meer dan een eeuw later komen Liv en David aan in Parijs voor hun huwelijksreis. De stad is prachtig, maar de romantiek is ver te zoeken, vooral doordat Liv steeds alleen is omdat David de ene zakelijke afspraak na de andere heeft. Heeft Liv de fout van haar leven gemaakt? […]

109 pagina’s Een week in Parijs
Uitgeverij De Fontein, Utrecht

ISBN 978 90 261 3882 9
NUR 302

Recensie
Nog niet zo heel erg lang geleden las ik ‘Portret van een vrouw‘. Dit boekje is de voorgeschiedenis van de twee hoofdrolspeelsters.

Sophie is net getrouwd met kunstenaar Edouard, maar tijdens de wittebroodsweken blijken de zaken tussen hun net even anders te lopen dan daarvoor. In hun verkeringstijd die niet heel erg lang duurde had Edouard alleen maar oog voor haar. Maar nu kunnen ze de straat niet op of hij komt wel weer een bekende tegen waar hij lang meer staat te kletsen. Deze bekenden zijn niet alleen mannen. Sommige vrouwen hebben namelijk voor hem geposeerd. Is er soms meer gebeurd?

Liv is ook net getrouwd met haar architect David. Ze vieren hun huwelijksreis in Parijs, maar Liv heeft het gros van de dagen al alleen doorgebracht. David kan onerwachts een enorme deal binnenslepen en zet alles op alles. Zelfs zijn huwelijksreis…

Mocht je het boek ‘ Portret voor een vrouw’ al hebben gelezen, dan is dit een hele fijne toevoeging om tussen de kerstdiners lekker weg te lezen. Je kunt je weer even onderdompelen in de werelden van Liv en Sophie. Maar heb je beide boeken nog niet gelezen, dan raad ik je aan om hierin te starten. Je zit dan helemaal in de romantisch roes en kun je meteen door! Hoe leuk is dat?! Ik vond het een leuke toevoeging aan het grote boek en het is een genot om het werk van Jojo Moyes te lezen, ook als het een kort verhaal is.


4 reacties

Karin Slaughter – Mooie meisjes

Covertekst
Wanneer op het nieuws melding wordt gemaakt van een vermist meisje, moet Claire Scott ongewild terugdenken aan haar eigen zusje. Zij verdween twintig jaar geleden, en het mysterie is nooit opgelost. Maar als Claire alsnog de waarheid over haar zus ontrafelt, zal haar leven nooit meer hetzelfde zijn.

476 pagina’s Mooie meisjes
Uitgeverij Cargo, Amsterdam

ISBN 978 90 234 9109 5
NUR 305

Recensie
Een nieuw boek van de hand van Karin Slaughter. Helaas weer geen vervolg op de reeks die ze eerder schreef. Al twee jaar wachten we daarop, maar Karin besloot nogmaals een stand alone te schrijven.

Claire is een avondje uit met haar man Paul. Ze hebben het perfecte leven dankzij de succesvolle architectenbaan van Paul. Hun huis is het ideale huis en is voorzien van alle snufjes. Claire hoeft dankzij de baan van Paul niet te werken is voornamelijk te vinden op de tennisbaan om haar tijd te vullen. Dit perfecte leven krijgt een noodlottige wending. Als Paul Claire na het diner meesleurt naar een steegje om haar te zoenen, worden ze overvallen. Ze staan al hun waardevolle bezittingen af, maar Paul probeert hun toch te verdedigingen en dat had hij beter niet kunnen doen.

Na de begrafenis van Paul moet Claire alles ineens zelf regelen, want niet alleen hun huis was perfect. Ook deed Paul alle administratie en gaf alles  in huis een label of een handleiding. Als Claire iets moet opzoeken op de laptop van Paul stuit ze op iets schokkends. Wegens zaken die in het verleden zijn gebeurt besluit Claire met de laptop van Paul naar de politie te gaan. Deze reageert laconiek op wat Claire heeft ontdekt. Toch kan ze het niet loslaten en ze besluit te gaan graven in het leven van haar man. Dit brengt haar dichterbij haar familie, maar verder van haar doel.

Ondanks dat dit boek niet over Will en Sara ging, ben en blijf ik fan van het werk van Karin Slaughter. Dit boek is weer ouderwets gruwelijk zoals alleen de thrillers van Slaughter kunnen zijn. Plotwendingen die je echt niet aan ziet komen, ingewikkelde personages en een vlotte schrijfstijl. Ik heb weer genoten en baal, dat ik weer een jaar moet wachten op een volgend boek. Zal ze dit keer weer Will en Sara de hoofdrol geven?