Covertekst
Sommige dingen doe je gewoon niet als je halverwege de dertig bent. Zoals je veilige vaste baan, je huis in Limburg en het vooruitzicht van een bruiloft inruilen voor een tijdelijke baan bij het Van Gogh Museum in Amsterdam. Noor doet het wél, tot verdriet van haar ouders en haar vriend. Ze betrekt samen met haar jongere zusje Kiki en studievriend Joost een verwaarloosd pandje aan de Herengracht. Kiki is bewust single, het zwarte schaap van de familie en ziet de wereld als haar speeltuin. Ze werkt voor Jeff Koons en brengt zijn spraakmakende tentoonstelling naar het Stedelijk. Joost, een vriendelijke maar ietwat stoffige vrijgezel, werkt als adviseur bij het Rijksmuseum.
Noor, Kiki en Joost delen lief, leed en de voordeur met elkaar en kennen maar één harde regel: thuis wordt er niet gesproken over het werk op het Museumplein. Terwijl het huis een verbouwing ondergaat ontdekt Noor zichzelf, de waarde van vriendschap, en een groot schandaal in de kunstwereld. Kortom: ze ontdekt het leven.
304 pagina’s 
Uitgeverij Boekerij, Amsterdam
ISBN 978 90 225 7617 5
NUR 301
De cover maakte mij nieuwsgierig, maar de titel is ook een boeiende. Ik vertelde een vriendin over het boek en ze zei dat de titel leek op het programma Divorce (over de drie gescheiden vrienden in een huis). Dat is niet zo.
Niet alleen in haar familie probeert ze zaken waar te maken, maar ook op haar werk. Ze moet de ad interim overtuigen van haar fantastische project, iemand die eigenlijk nergens verstand van heeft. Hoe moet ze dat nu weer slim aanpakken? Via een samenloop van omstandigheden beland Noor in één huis met een oude vriend (Joost) en haar zusje Kiki. Iedereen in het huis blijkt eigenlijk op een soort ontdekkingsreis te zijn. De een is opzoek naar zichzelf, de ander naar een relatie en de derde naar rust. Door meerdere schandalen in de kunstwereld en in het verleden blijken die ontdekkingsreizen toch iets lastiger te zijn dan ze denken. Maar gelukkig hebben ze elkaar.
Niet eerder las ik een boek van Astrid Harrewijn, maar wat heb ik genoten van dit heerlijk boek. Harrewijn heeft een fijne schrijfstijl waardoor je door de pagina’s zoeft. Het is erg leuk dat ze de kunstwereld als decor heeft genomen om haar verhaallijnen aan op te hangen. Het is een hele boeiende wereld en het heeft mij nieuwsgierig gemaakt naar het Van Gogh Museum waar veel van het boek afspeelt. Harrewijn schrijft met veel humor, ik heb zelfs een hele goede grap gemarkeerd in het boek met een stickertje. Wat ik ook fijn vind is dat het boek nergens zoetsappig wordt, maar soms zelfs erg serieus en ernstig en toch wordt het nergens te zwaar. Kortom, het perfecte boek waar ik net even zin in had nu het mij niet zo vaak lukt om te lezen en te bloggen.
Fandag Simone van der Vlugt
Liever lezers,
Mijn weekend begon met een meet en greet met John Boyne, maar zaterdag ging dit boekenweekend gewoon verder. Want lieve Judith had namelijk twee kaartjes gewonnen voor de fandag van Simone van der Vlugt en ik mocht mee. Uiteraard spraken wij, als een goede boekenwurm betaamd, eerder af om heerlijk rond te neuzen in de nieuwe winkel van Scheltema. Uiteraard konden wij de winkel niet zonder aankopen verlaten.
Heerlijk een boek lezen in de boekwinkel
Daarna in de zon tussen de toeristen naar de Herengracht gewandeld. Op de zolder van het enorme pand van Ambo|Anthos werd Simone geïnterviewd door Heleen Spanjaard over haar carrière van de afgelopen twintig jaar. Simone is ooit begonnen als schrijfster van historische jeugdboeken. Dat is waar mijn voorliefde voor het werk van haar begon. Nadat ‘De Amulet’ was uitgekomen, kwam ze bij mij in de brugklas tijdens de les Nederlands vertellen over haar boek en het schrijven. Sindsdien volg ik haar en ben ik nu van de jeugdboeken overgestapt naar haar thrillers en historische romans. Haar laatste boek heb ik helaas nog niet kunnen lezen, maar hé, gelukkig was er ook een standje met boeken. Daar heb ik ‘De lege stad’ gekocht die ik meteen kon laten signeren. Onder het genot van een high tea, thee en het zonnetje gekletst met Judith, andere winnaars, mensen van de uitgeverij en natuurlijk Simone. Het was een hele geslaagde en super verzorgde dag. Bedankt Judith!!
High tea
De prachtige tuin
Signeren
Goodiebag
Yes!
Meet en greet John Boyne
Lieve lezers,
Zoals ik vrijdag bij mijn recensie over ‘De grote stilte‘ al aangaf, zou ik John Boyne diezelfde avond ontmoeten. Ik had de kaartjes gewonnen via uitgeverij De Boekerij en mocht iemand meenemen. Hardwerkende Tessa zou met mij meegaan, maar ja, hard werken vergt soms zijn tol. Gelukkig ging Judith ook en zij nam haar plus één mee. Vooraf hebben we met z’n drieën gegeten en zijn daarna onder het donderen en bliksemen naar de uitgeverij gelopen. Code rood viel hier gelukkig wel mee.
Als ik later groot ben, wil ik ook zo’n kast.
Rondom een grote tafel zaten nog meer gelukkigen en daar ontmoette ik Mathilde en Shyama. John werd geïntroduceerd door Nicole van de Boekenkrant. Zij wilde echter niet dat het een interview tussen hun twee zou worden en al snel kwamen de reacties van zijn lezers. John Boyne heeft dit boek geschreven omdat geen enkele Ierse auteur dit onderwerp heeft aangesneden. Hij vond dat het verhaal vertelt moest worden. In zijn jeugd speelde kerk een belangrijke rol en hij ging ook naar een school waar priesters lesgaven. Echter wilde hij geen veroordelend boek schrijven, maar uiteenzetten wat een ‘goede’ priester en een ‘slechte’ priester is overkomen. Al snel ging het niet alleen maar over zijn nieuwste boek, maar wilde lezers ook zaken weten over de verfilming van zijn boek en waar hij op dit moment mee bezig is. John Boyne schrijft ieder vrij moment en heeft tijdens zijn tour door Nederland al heel wat geschreven. Twee leuke weetjes; John Boyne wilde zijn hele leven al schrijver worden, wat hem zeker gelukt is. En hij heeft altijd van ‘stationary’ gehouden om te kunnen schrijven en kan zich in een winkel met dat soort spulletjes dan ook niet inhouden. Ik vraag me nu af of hij in de HEMA is geweest ;).
Boekenclub
Signeren en fotomomentje
Ik wil de uitgeverij heel erg bedanken voor deze meet & greet. Ik vind het altijd erg waardevol om een auteur te kunnen spreken over zijn werk. John Boyne was zeer bereidwillig om al onze vragen te beantwoorden, hoewel… op de vraag waar hij nu over aan het schrijven was zei hij alleen, het is in het Engels.
Tadaaa!
De Coffeecompany Book Award 2015
Vanmiddag was het zo ver, voor de derde keer in de geschiedenis van Xander Uitgevers werd de Coffeecompany Book Award uitgereikt. Dit is een prijs voor het beste manuscript, waarbij de winnaar zijn of haar boek mag uitgeven en daarbij begeleiding krijgt van een redacteur.
Ik was wat vroeg en kon nog even genieten van koffie en een boek
De jury, bestaande uit; de Coffeecompany, Xander Uitgevers, Janneke Siebelink (redacteur bol.com), Jeanine Langenberg (literair agent Sebes & Van Gelderen), Ronnie Terpstra (boekhandelaar en bekend van DWDD) en studenten van de UvA master redacteur/editor, lazen zich een weg door 70 manuscripten. Daar kwam een top drie uit die vandaag alle drie kans maakten op deze mooie prijs.
De genomineerden van 2015
- Sandra Bernart – ‘Ik zag Menno, zo simpel was het’
- Marloes Kemming – ‘Het kleine leven van Norbert Jones’
- Hanneke Klaaijsen – ‘Drieëndertig lentes’
Wil je een fragment van deze boeken lezen of meer informatie over de auteurs? Kijk dan hier.
We werden door Jasper van de Coffeecompany van harte welkom geheten op locatie Oosterdokskade. Hij had geen verstand van boeken, maar wel van koffie en vond deze prijs een perfecte samenwerking. Bij een goed boek hoort natuurlijk ook een lekkere bak koffie. Daarna kwam Sander van Xander Uitgevers aan het woord. Hij vertelde over het selectieproces en kort wat over de genomineerde boeken.
Sander van Xander Uitgevers
v.l.n.r.: Sandra, Hanneke, Marloes, Janneke.
Janneke Siebelink ging nog even kort met de genomineerden in gesprek. Sandra was eerst webredacteur maar stort zich sinds kort fulltime op het schrijven. Ze wilde vroeger niet bewust schrijver worden, maar was altijd met schrijven bezig en dacht zelfs dat iedereen dat deed en het heel gewoon was.
Marloes had gelukkig hulp van haar schrijfclub tijdens het schrijfproces. Dit was de eerste keer dat ze meedeed aan een wedstrijd en als zou winnen, dan zou ze het vieren met een drankje en haar schrijfclub.
Hanneke keek vooral erg uit naar het vasthouden van het eerste exemplaar van haar boek en dat anderen haar verhaal zouden lezen.
Tja, en toen was het zo ver. De spanning was duidelijk voelbaar en drie gespannen gezichtjes wachtten op het verlossende woord. Sander las het juryrapport voor en vertelde dat….
Winnaar Marloes
De prijs
Marloes de winnaar was van de Coffeecompany Book Award 2015! Pas toen haar vriendinnen begonnen te gillen van vreugde drong het nieuws tot haar door. Daarna was er volop gelegenheid om te feliciteren, te troosten en bij te kletsen. Ik heb tijdens de borrel Marieke van Xander Uitgevers eindelijk in het echt mogen ontmoeten. Voor haar en haar team was het ook een spannende tijd en gelukkig is de uitkomst van de wedstrijd geheim gebleven.
Bedankt Marieke dat ik er bij mocht zijn en voor de goodiebag. Ben heel benieuwd hoe het winnende boek er uit gaat zien.
Alma Mathijsen – De grote goede dingen
Covertekst
De jonge Mila reist van Amsterdam naar Israël met Don, de beste vriend van haar overleden vader. In de jaren zestig vormden de twee mannen met Majoor en Herman een gevierd anarchistisch strijkkwartet. Na de dood van haar vader werd hij een man van verhalen. De tocht van Mila en Don voert via Ruigoord naar Eilat.
Het verleden van haar vader confronteert Mila met haar beeld van hem. […] Dat leidt tot een onverwachte ontknoping, waarbij Mila werkelijk afscheid neemt van haar vader.
172 pagina’s 
De Bezige Bij, Amsterdam
ISBN 978 90 234 8844 6
NUR 301
Recensie
De vader van Mila overlijdt als Mila nog een jong meisje is. Ze kent haar vader van de verhalen en de herinneringen die ze zelf nog heeft. Door de vrienden van haar vader op te zoeken probeert ze een compleet beeld te maken. De vader van Mila maakte gekke dingen mee op het gebied van muziek, vrienden en feesten. Maar ook samen hebben zo hun momenten. Echter bestaat het leven van Just meer uit deze zaken dan om bijvoorbeeld zijn gezin. Vriend Don vind het jammer dat Just zijn talent niet heeft gebruikt. Hij gebruikte zijn talent namelijk niet op de geijkte manier, door bijvoorbeeld in een orkest te spelen.
In onderstaand interview vertelt Alma Mathijsen dat ze dezelfde zoektocht heeft gedaan om haar vader grijpbaar te maken, om een vader van hem te maken. Haar vader was er namelijk nooit, hij dronk heel veel, en toch wilde hij een kind. Hoe kan het dat als je zo leeft je toch een kind op de wereld wilt zetten?
Na het lezen van het boek wist ik niet goed hoe ik mijn mening over het boek moest formuleren. En eigenlijk weet ik het nog steeds niet. Door de gekke gebeurtenissen en verhalen die elkaar soms wat vreemd opvolgen ontstaat er wel een vaagheid en verwarring die een goed beeld geven van het leven van Just. Ook het einde van het boek is een mooie beschrijving van het afscheid dat Mila neemt van haar vader. Echter kan ik mij niet overtuigend uitspreken over wat ik van het boek vind. Misschien hoeft dat ook niet en moet ik het accepteren zoals ik het ervaar. Afraden doe ik het boek zeker niet, want ik ben nieuwsgierig naar wat jij van het boek vind.
Lees hier wat mijn mede-bloggers van ‘Een perfecte dag voor literatuur’ van dit boek vonden.
Mijn muzikale ondersteuning is dit keer niet helemaal muzikaal. Het is deels een interview met Alma Mathijsen uit het programma Kunststof TV (d.d.12 oktober), waar ook een stuk op de violofoon van de vader van Alma wordt gespeeld. Daarnaast vond ik nog een nummer die speciaal voor het boek is gecomponeerd:
John Green – Een weeffout in onze sterren
Covertekst
Hazel werd drie jaar geleden opgegeven, maar een nieuw medicijn rekt haar leven voor nog onbepaalde tijd. Augustus, Gus, heeft kanker overleefd ten koste van een been. Vanaf het moment dat Hazel en Gus elkaar ontmoeten, lijkt er geen ontsnappen aan de zinderende aantrekkingskracht. Maar Hazel wil niemands tijdbom zijn.
De zoektocht naar de mysterieuze schrijver van hun lievelingsboek, Een vorstelijke beproeving, leidt hen naar Amsterdam. Daar neemt hun leven een wending die ze zich niet hadden kunnen indenken.
258 pagina’s 
Uitgeverij Lemniscaat b.v., Rotterdam
ISBN 978 90 477 0456 0
NUR 300
Recensie
Dit boek stond al heel erg lang op mijn verlanglijstje, maar tot nu toe was het er niet van gekomen hem te kopen. Toen ik een tijd geleden de boekenkast op mijn werk had geïnstalleerd en Lemniscaat zo lief was een doos met boek te doneren, pikte ik dit boek er gelijk uit. Ja, bij deze beloof ik plechtig dat ik het boek weer netjes terug zal zetten in de kast op mijn werk. Echter zal ik er wel een aanbeveling bij doen en hoop ik dat al mijn collega’s het boek zullen lezen.
Wat een prachtig boek over een afschuwelijk onderwerp. Je zult maar 16 jaar zijn en weten dat je nooit zult trouwen, nooit kinderen zult krijgen en niet eens zult afstuderen. Hazel is een dappere meid die ondanks dat ze niet de deur uit kan zonder zuurstoftank ze toch op aandringen van haar moeder dingen onderneemt. Zoals een praatgroep voor jongeren met kanker. Dat is ook waar ze Gus ontmoet. Er is meteen een bepaalde chemie tussen die twee, maar ja, wat heeft het voor zin om verliefd te worden als je toch dood gaat? Deze en meer van dit soort verschrikkelijke dilemma’s worden aan de kaak gesteld op een prachtige en doortastende manier in de rol van Hazel. Geen een moment was ik mij bewust van het feit dat dit eigenlijk een YA-boek is. Stiekem vind ik het dat ook helemaal niet, mede door sommige woordkeuzes die Green gebruikt. Het boek heb ik binnen 24 uur uitgelezen en kan het je echt aanbevelen. Lang heb ik uitgesteld om het boek te lezen vanwege het beladen onderwerp. Ik raad je aan het boek te lezen wanneer je toe bent aan zo’n onderwerp, maar dan weet ik ook zeker dat je het prachtig zult vinden. Nu ga ik gauw naar de film… de zakdoekjes zitten al in mijn tas.
ps: Er is nu een mooie samenwerking met Lemniscaat en het KWF. Als jij eenmalig een donatie van 25 euro doet, krijg je het boek cadeau. Kijk hier voor meer informatie.
Bloggersevent Meulenhoff – Boekerij 2
Afgelopen zaterdag was het zo ver, het bloggersevent van Meulenhoff en de Boekerij. Ook ik was een van de gelukkigen die was uitgenodigd op dit event. Met mijn tas vol boeken ging ik op weg naar de Herengracht.
Uiteraard was ik iets te vroeg, maar dat gaf mij de gelegenheid om te genieten van deze prachtige omgeving. Heb mijn advocatenkantoor al gevonden ;).
We werden ontvangen in de grote tuin van de uitgeverij waar we het helaas moesten stellen zonder de zon. Dat mocht de pret niet drukken, want al snel druppelde er bekende gezichten binnen om weer mee bij te praten. Ook heb ik veel nieuwe gezichten ontmoet. Het voelt altijd heel erg vertrouwd als je mensen om je heen hebt die ook heel erg van boeken houden. Je hoeft gewoon niets meer uit te leggen :).
Na een welkomstwoord in de tuin, werd de grote groep opgesplitst en zat ik in een groep die als eerste het boek ‘Tijgers in de nacht‘ ging bespreken. Na een korte voorstelronde van deze diverse groep gingen we aan de slag.
Vragen als; wat vinden we van de zoons? Hebben zij enig schuld aan deze situatie? Wie is hier het slachtoffer? Is Ruth het enige slachtoffer?, bracht de discussie op gang. Het is boeiend om te zien wie welke verbanden heeft gelegd of wie juist niet en heeft genoten van het boek op zich. Er waren ook veel verschillende meningen over het boek, van verrassend, tot, ik kreeg het boek niet uit. Dat vind ik het leuke van een boekbespreking, want geen mening is verkeerd.
(Deze foto heb ik geleend van Uitgeverij Meulenhoff)
Na de boeiende bespreking van het boek, kregen we binnen een workshop over hoe je het beste een recensie kunt schrijven. In de aankondiging van dit event stond dat Michiel Stroink van ‘Of ik gek ben‘ en ‘Tilt‘ deze workshop zou geven. Ik heb vooraf aan de meeting ‘Tilt‘ nog gauw gelezen zodat ik helemaal bij was, maar helaas, Michiel was verhinderd. Gelukkig ging de workshop wel door. We kregen hele handige tips, waar ik er een aantal van met jullie zal delen.
- Begin met een prikkelende openingszin (daar heb ik nu al niet aan voldaan 😉 ).
- Eindig met je mening.
- De overige tekst moet je mening ondersteunen.
- Zorg voor een spanningsboog in je verhaal.
- Als je zegt dat je de schrijfstijl heel mooi vond, geef dan voorbeelden, maar maak die voorbeelden weer niet te lang.
- Mocht je tekst lang worden, zorg dan voor meer witregels tussendoor.
- Schrijf je recensie / mening niet langer dan 500 woorden.
Mede dat laatste zorgde ook voor veel discussie in de groep. Vinden je lezers het wel prettig om enorme lappen tekst van een scherm te lezen? Of hebben we hier te maken met een generatiekloof? Kortom, deze workshop zou een mooi startpunt kunnen zijn om nogmaals een event als deze te organiseren. Want hoe trek je bijvoorbeeld lezers? Wat moet ik vooral wel en wat niet op mijn blog plaatsen? Ik ben daar wel nieuwsgierig naar.
Na afloop konden we in de tuin nog meeten met een aantal auteurs, kletsen met bloggers en mensen van de uitgeverij. Helaas moest ik toen echt weg, want ik had nog bruiloft in het midden van het land.
Ik wil Uitgeverij Meulenhoff en Boekerij heel erg bedanken voor het organiseren van het event en voor mijn goodiebag die ik zelf mocht samenstellen uit vele mooie boeken. Ik heb er van genoten en dit smaakt zeker naar meer. Dan hoop ik ook dat ik meer tijd heb om met meer van jullie kennis te maken!
(Dit zijn precies mijn drie favoriete genres, thriller, literatuur en Eerste/ Tweede Wereldoorlog, dus helemaal happy)
Bloggersevent Meulenhoff
Vandaag is het zo ver… HET veelbesproken Bloggersevent van Meulenhoff gaat vanmiddag beginnen. Dus op naar Amsterdam!
Op Twitter circuleerde er al meetingpoints op Amsterdam Centraal rond en ook is er voor reisleiding gezorgd dankzij Tessa van tessaheitmeijer.com. Ik zie haar al lopen met een vlaggetje en een hele stoet bloggers met HET boek in de hand achter haar aan. ‘Als u rechts kijkt’…
We hebben met z’n allen ‘Tijgers in de nacht’ gelezen die we ook vanmiddag zullen bespreken. Ik ben benieuwd naar de verschillende meningen. Ik heb nog weinig recensies gezien, dus ik denk dat je na vanmiddag een stortvloed van recensies over dit boek kunt verwachten. Die van mij verschijnt op 16 juni, tegelijk met het officieel verschijnen van het boek in je plaatselijke boekhandel.
Wat er verder nog op het programma staat? Dat lees je ongetwijfeld binnenkort op mijn blog… ik verwacht zelfs binnen enkele dagen…
I keep you posted 😉 en anders, tot zo!
Fiona McFarlane – Tijgers in de nacht
Gisteren las ik dit mooie boek uit met een zeer actueel thema. Ouderen die alleen thuiswonen, is dat nou wel zo verstandig? In sommige gevallen gaat dat prima en is de betreffende vader of moeder goed in staat voor zichzelf te zorgen. In het geval van Ruth heb ik daar mijn twijfels over, maar gelukkig is Frida daar, haar hulp in huis. Ruth heeft ’s nachts last van een tijger in haar huis. Hij valt haar gelukkig nog niet aan en je hoort de tijger dan alleen maar snuiven en grommen. Frida zal haar gelukkig gaan redden van de tijger, toch…
Pas op 16 juni zal mijn recensie verschijnen, net als dit boek in jouw plaatselijke boekhandel. Maaaaaar…. eerst zal dit boek eerst uitvoerig worden besproken op 14 juni op het Bloggersevent van Uitgeverij Meulenhoff. Met maar liefst 75 bloggers zijn wij van de partij. Voor ons bloggers is het soms een beetje raar om die ‘Twitterfotootjes en Blogplaatjes’ in het echt te zien rondlopen. Maar natuurlijk is het ook heel erg leuk om daar nieuwe contacten te leggen en bloggers te ontmoeten. Hierover zal ongetwijfeld nog een bericht volgen. Tot die tijd moeten jullie helaas nog even wachten en kan ik alleen maar zeggen, bestel dit boek maar alvast ;).
Meet en greet met Edward Hendriks
Afgelopen weekend stond in het teken van boeken en meetingen. Zaterdag hadden we met ‘Een perfecte dag voor literatuur’ een meeting met Eva Kelder in café Kobalt in Amsterdam. Daar bespraken we haar prachtige boek ‘Het leek stiller dan het was’. Morgen bloggen we met een hele groep bloggers over haar boek. Ik heb zelfs twee artikelen aan het boek gewijd. Daarover dus later meer…
Zondag reisde ik weer af naar Amsterdam, maar nu naar Brouwerij de Prael. Na een kleine zoektocht door de kleine straatjes met de vele kroegen en de hoopvolle Ajax-fans vond ik de Brouwerij. Daar werd ik al opgewacht en kon ik plaats nemen aan een tafel waar andere bloggers ook al zaten, net als Edward Hendriks.
Na wat ongedwongen kennismakingen was het tijd om vragen te stellen aan Edward. Het lastige was dat we op één persoon na het boek nog niet hadden gelezen. Dat maakt het stellen van vragen nog wat oppervlakkig. Gelukkig mogen we via Uitgeverij De Fontein, Edward alsnog vragen stellen tijdens het lezen. Edward vertelde dat hij zelf vroeger ook op scouting had gezeten en dat er toen ook een vriendengroep was die beloofden er altijd voor elkaar te zijn. Dat is waar ook dit boek mee start. Een van de jongens uit de groep werkt 25 jaar later in de bankwereld. Op het betreffende kamp waar deze jongens een bloedband hebben gesloten is er iets gebeurt. Nu krijgt hij een telefoontje van iemand die hem met dat voorval wil chanteren. Wie is het en over welk voorval gaat het?
Hij schreef dit boek en zijn vorige boek ‘Bloedgeld’ naast zijn huidige werk als Copywriter. Hij heeft er echt tijd voor vrij moeten maken naast al het schrijven wat hij al doet voor opdrachtgevers. Spannende boeken zijn echt zijn ‘ding’, je zult dus van hem niet snel een roman hoeven verwachten. Het leuke is dat bepaalde muziek sterk met het verhaal en het schrijven daarvan is verweven. Je treft in het boek dan ook QR-codes en een Spotify-list om nummers te luisteren die bij het verhaal passen. Daarmee laat Edward in mijn ogen goed zien dat hij uit de hoek van de marketing komt. Ik zie het A.F. Th. van der Heijden niet doen.
Na het stellen van vragen kregen we de tijd om met Edward op de foto te gaan en het boek te laten signeren. Later werd Edward na Tomas Ross geïnterviewd door De Jong & De Jong van De Thriller Salon. Ook gaf Wim Krings (DWDD boek van de maand panellid) nog twee thriller tips. Tijdens het interview met Hendriks kwam nogmaals naar voren wat wij vooraf bij de meeting ook hadden gevraagd. Ik ben dus heel benieuwd wat voor vragen er zijn na het lezen van zijn boek. Dan kun je veel dieper op de stof in. Ik kijk er in ieder geval naar uit om het boek te lezen. Bedankt alvast Edward en Uitgeverij De Fontein voor de eerste meeting en het boek. Op 8 mei blog ik over dit boek, dus hou mijn blog of de website van de uitgeverij in de gaten. Vanaf 15 april, morgen dus, ligt het boek in de boekhandel.
Jenny's Bookcase 