Jenny's Bookcase

Voor echte boekenwurmen of ter inspiratie om te lezen


6 reacties

Tanya Commandeur – De man die alles achterliet

Covertekst
Rotterdam, begin twintigste eeuw: David Buijser is elf jaar als zijn flamboyante vader Johannes het gezin in de steek laat, op zoek naar avontuur overzee. Jaren na zijn vertrek vindt David een koffer vol brieven waaruit blijkt dat zijn vader geprobeerd heeft het contact te behouden. David besluit zijn spoor naar New York te volgen.
Als hij daar in 1909 van de boot stapt, loopt hij een nieuwe wereld in: gebouwen die tot in de wolken reiken, razendsnelle liften en een ondergrondse trein onder de Hudson. David houdt zijn doel voor ogen: de man leren kennen op wie hij zoveel zou lijken. […]

244 pagina’s De man die alles achterliet
Uitgeverij Ambo | Anthos, Amsterdam
ISBN 978 90 263 3114 5

Recensie
Dit boek stond al heel erg lang op mijn verlanglijstje. Ik sprong dan ook een gat in de lucht toen ik gevraagd werd of ik dit boek wilde lezen. Ik hou heel erg van historische romans. Het feit dat ik dit boek binnen 24-uur heb uitgelezen zegt misschien ook al iets over wat ik van het boek vind.

David groeit op in een groot gezin met meerdere broertjes en zusjes. Zijn moeder zorgt met veel liefde voor hun, en hun vader zorgt voor de gekkigheid in huis. Althans, zo ervaart David dat als hij klein is. Zijn vader doet altijd leuke dingen met hun en is erg fantasievol. Zijn moeder denkt daar anders over en hij begrijpt dit pas als hij groot is. Zijn vader was vaak van huis en dronk daarnaast veel. Zijn vader vertrekt naar Amerika om daar het grote geld te verdienen. Hij denkt namelijk dat hij ontzettend getalenteerd is om als artiest zijn geld te verdienen. De moeder van David wil vanaf dat moment niets meer van zijn vader horen en het is dan ook geen gespreksonderwerp.

‘Lieve David, luister: je vader is je aandacht niet waard. Blijkbaar vond hij het avontuur belangrijker dan ons. Anders zou hij wel een keer een brief hebben geschreven. Of niet dan? Nou dan. Geen woord meer over hem.’ p. 11

Omdat het financieel moeilijk is om alle eindjes aan elkaar te knopen moet David snel aan het werk. Gelukkig kan hij aan de slag in de barbierszaak van zijn oom. Daar leert hij scheren als de beste. Met het geld wat hij verdient spaart hij jaren voor een bootticket naar Amerika om zijn vader te gaan zoeken.
Als David eenmaal in Amerika is aangekomen is het nog niet zo gemakkelijk om zijn vader te vinden. Net als het vinden van een baan, ook dat is eigenlijk helemaal niet zo gemakkelijk in het beloofde land. Gelukkig houdt zijn geliefde hem op de been en steunt hem bij elke stap die hij neemt.

De man die alles achterliet is een prachtig beschreven familiegeschiedenis die gebaseerd is op de eigen geschiedenis van Tanya Commandeur. Het is geweldig dat je zo’n mooi verhaal kan schrijven over je eigen familie. Het is een tragische geschiedenis, maar wel eentje die mij heeft gegrepen. Ik kon geen moment ophouden met lezen. David en zijn geliefden gaan onder je huid zitten. Het is boeiend om te lezen hoe het Nederlanders verging in die tijd. Stiekem ben ik wel nieuwsgierig naar het verder verloop, omdat er uiteindelijk ook vliegtuigen waren en je niet meer per se met de boot hoefde te gaan. Heeft David ooit de tocht terug gemaakt?

Bedankt Tanya Commandeur en Ambo Anthos dat ik dit boek mocht lezen!


3 reacties

E. Lockhart – Wij leugenaars

Covertekst
Wij zijn Sinclairs.
Niemand komt iets tekort.
Niemand heeft het ooit mis.
We wonen – in de zomer tenminste – op een privé-eiland voor de kust van Massachusetts.
Misschien is dat alles wat je hoeft te weten.
Behalve dat sommige van ons leugenaars zijn.

266 pagina’sWij leugenaars
Uitgeverij De Fontein, Utrecht
ISBN 978 90 261 3804
NUR 285, 302

Recensie
Cadence is het oudste kleinkind van de familie Sinclair. Officieel is zij de eerste erfgename na de zussen van de familie. Er rust daarom een zware taak op haar schouders, ze moeten wel leven volgens de standaard van de familie en met name die van haar strenge moeder. De zussen en dus ook haar moeder, maken voortdurend ruzie. Ieder dochter heeft een kast van een huis op het eiland. En aan het ene huis wordt meer onderhoudt gepleegd dan aan het andere huis door de opa van Cadence. En de ene zus heeft veel meer geld te besteden dan de ander. Althans, dat vinden de zussen.

Cadence trekt iedere zomer op met haar oudste neefjes en nichtjes (de leugenaars), ravotten op het strand, winkelen op een eiland in de buurt, varen en sterren kijken midden in de nacht. Tot er een neefje van de nieuwe liefde van een tante meekomt, Gat. Hij zet haar wereld op zijn kop… maar er is nog iets anders aan de hand. Er is iets gebeurt, iets waardoor Cadence het gevoel heeft dat ze al haar spullen moet weggeven. Haar favoriete boeken gaan de deur uit, kleine spulletjes uit haar kamer, net zo lang tot alles weg is, tot alles is uitgewist…net als haar geheugen.

Toen ik de flaptekst las wilde ik dit boek heel erg graag lezen. Het is een YA-boek (15+), maar ook die lees ik af en toe graag. De flaptekst zegt; lees dit boek, en als iemand je vraagt hoe het eindigt, lieg. Maar sorry, ik kan hier niet over liegen. Ik raad jou ook aan dit boek te lezen. Het is beklemmend, verrassend en boeiend. Het is interessant om te lezen hoe een welgestelde familie functioneert, of liever gezegd, niet functioneert. Alleen maar om de schijn naar de buitenwereld in stand te houden, want tja, als je een Sinclair bent… dan hang je de vuile was niet buiten. Over welke vuile was ik het heb, dat moet je zelf lezen. Maar laat je verrassen door Cadence, haar neefjes en nichtjes, over de leugens en avonturen.


6 reacties

Marieke Groen – De andere familie Klein

Covertekst
Amber droomt van ontsnappen. Aan brand, explosies en gifslangen, maar vooral aan haar familie. Aan haar moeder die met ter dood veroordeelde gevangen in Amerika correspondeert, en haar vader, wiens kalmte ze meer vreest dan zijn drift. Het huis van opa en oma, gevuld met afgedankte KLM-spullen, is haar toevluchtsoord. Als opa onverwachts overlijdt, verandert alles. Voor het eerst lijkt de familie Klein bijna een gewoon gezin. Maar lang zal dat niet duren, weet Amber, dat doet het nooit.

238 pagina’s  De andere familie Klein
Uitgeverij Thomas Rap, Amsterdam
ISBN 978 94 0040 280 5
NUR 301

Recensie
De eerste zin van dit boek is meteen raak en de toon is gezet.

Zoals andere meisjes fantaseerden over hun bruiloft, fantaseerde Amber over haar begrafenis.

Gedurende het verhaal begrijp je steeds beter waarom Amber over haar begrafenis fantaseert. Amber noemt haar ouders DE moeder en DE vader. Hierin schept ze afstand naar haar ouders. Ze zeggen namelijk vaak dat het leven beter zou zijn als Amber er niet was, dat ze niet begrijpen waarom ze hun leven zo moeilijk maakt en ze vinden haar te dik. Alleen daar vergissen ze zich in, dat weet jij als lezer, maar Amber weet dat niet. Ze volgt strak alle dictatoriale regels in huis op, want ze zal het vast allemaal wel fout doen. Voor plassen maar twee velletjes papier en bij poepen drie en altijd je schoenen met de neuzen naar de muur in de gang. Op zondag maakt ze samen met HET broertje het ontbijt klaar en staan ze daarvoor vroeg op. De vader komt dan naakt aan tafel, want het is tenslotte zijn huis. De moeder heeft het ook wel eens geprobeerd, naakt ontbijten, maar dat was toch niets voor haar. De moeder is meer bezig met schrijven naar ter dood veroordeelden in Amerika. Op het moment dat een ter dood veroordeelde zijn laatste avondmaal krijgt, eet de familie Klein precies hetzelfde. Behalve Amber als ze weer eens van haar moeder op dieet moet.

Amber heeft geen vrienden maar kan gelukkig terecht bij haar opa en oma. Haar opa leert haar Spaans en doet leuke dingen met haar en met haar oma maakt ze kruiswoordpuzzels. Na het overlijden van opa wordt het thuis allemaal even heel normaal. De vader praat weer tegen Amber, want dat had hij al acht weken niet gedaan en ze kunnen weer met z’n allen lachen. Echter is deze pret maar van korte duur en is alles weer zoals het was.

Tijdens het lezen had ik geregeld de neiging om het AMK (Advies- en Meldpunt Kindermishandeling) te bellen. Mijn hemel! Hoe kunnen ouders zo met hun kind omgaan. Een opgroeiend en puberend meisje heeft zo haar nukken, maar haar acht weken negeren alsof ze lucht is? Hoe bestaat het?! Het is beklemmend, verdrietig en oh zo knap geschreven. Marieke Groen houdt je in haar greep. Amber wil je adopteren en haar zeggen dat ze niet dik is, dat ze goed is zoals ze is en dat ze zichzelf en haar spullen niet hoeft te verstoppen. Ik ben fan, ondanks het verschrikkelijk verdrietige thema van het boek.

logo_ikleesnederlands


1 reactie

Manon Meijer – Vergeet mij (niet)

Covertekst
Een paar jaar na het overlijden van haar ouders, verliest Iris Brinkman ook haar oudere zus Madelief. Overmand door gevoelens van angst en verdriet besluit ze haar bestaan in Nederland achter te laten. Iris vlucht naar een dorpje in de Verenigde Staten, waar zij in alle rust en veiligheid haar leven wil leiden.
Ze is in niets voorbereid op de wending die haar leven neemt, wanneer ze Jonathan ontmoet, een geheimzinnige jongen met helderblauwe ogen. Terwijl zij zich steeds meer tot elkaar aangetrokken voelen, zijn er andere, mysterieuze krachten aan het werk die Iris bij hem vandaan willen houden. Ze vindt de moed om te vechten voor haar eigen geluk en wordt onderdeel van een strijd die veel groter is dan zij kan vermoeden.

308 pagina’s Vergeet mij
Brave New Books
ISBN 978 94 021 1820 9

Recensie
In juli werd ik benaderd door Manon met de vraag of ik haar boek wilde lezen. Fantasy heeft niet mijn persoonlijke voorkeur, maar ik wilde de uitdaging graag aangaan. Ik hou van Fantasy tot een bepaalde hoogte. Lord of the Rings, The Hobbit en Harry Potter kan ik zeker waarderen.

Bij dit boek moest ik even wennen omdat ik bij de proloog nog niet meteen in het verhaal zat. Gelukkig kwam dat na hoofdstuk één helemaal goed en maakte ik kennis met Iris. Zij is op weg naar Amerika om alle ellende in Nederland achter zich te laten. Ze gaat logeren bij Patrick, een goede vriend van haar vader, nadat haar zus is overleden. Ze is helemaal alleen, omdat haar ouders daarvoor zijn overleden. Een behoorlijk dramatisch begin van het verhaal. Tijdens de vlucht ontmoet ze Jonathan. Ze is gelijk aangetrokken tot zijn magisch blauwe ogen. Tot dan toe lijkt het verhaal een beetje een chick-lit, maar niets is minder waar. Bij aankomst in Amerika valt Iris is een hele diepe slaap, vermoeid van de reis en is ze daarna Jonathan vergeten, hoewel ze wel steeds flitsen ziet van die geweldig blauwe ogen. Ze maakt kennis met een aantal hele lieve mensen in de omgeving van Patrick. Deze personages zijn vriendelijk en je voelt je net als Iris heel erg welkom in de VS.

Langzaam ontdekt Iris dat de wereld toch iets anders in elkaar zit dan wij allemaal beseffen. Het boek krijgt vlagen van Lord of the Rings en Harry Potter. Hoe? Dat moet je echt zelf lezen, maar eigenlijk was ik zelf aangenaam verrast. Het boek las snel weg en vond ik de invalshoek van het boek erg leuk. Fantasy en werkelijkheid lopen door elkaar, wat ik herkende uit Harry Potter. Dus wil jij een verrassende Fantasy lezen, dan is dit debuut van Manon Meijer zeker iets voor jou.

Ik lees Nederlands (2014) - groot


Een reactie plaatsen

Conny Regard – Ik ben nog niet klaar met jou

Covertekst 

Jasmijn heeft van weinig dingen spijt. Ze heeft weleens fouten gemaakt, maar ze heeft ook een glansrijke modellencarrière opgebouwd in de VS. Toch maakt het leven van seks, drugs en glamourfeestjes haar niet meer gelukkig. Ze besluit terug te gaan naar Nederland. Daar wacht haar echte leven op haar, denkt ze. Het leven dat ze had kunnen hebben met man Alex en dochtertje Lexi. Maar voor hen heeft de tijd niet stilgestaan en Alex staat op het punt te trouwen met een andere vrouw. Jasmijn besluit alles op alles te zetten om hem daarvan te weerhouden.

271 pagina´sIk ben nog niet klaar met jou
Uitgeverij Zomer & Keuning, Utrecht
ISBN 978 94 019 0096 6
NUR 340

Recensie

Je leert Jasmijn kennen als Jazz, een model die een rock & roll leven leidt. Ze duikt met verschillende mannen het bed in en ze gebruikt ook erg veel drugs en alcohol. Gelukkig krijgt Jasmijn genoeg van dit leven en ze besluit er op een rigoureuze manier uit te stappen. Op dat moment begint het verhaal echt te lopen. Ze verbrand alle schepen achter zich voor zo ver mogelijk en ze besluit naar Nederland te verhuizen, waar ook haar man Alex en dochtertje Lexi wonen. Ze heeft ze al jaren niet meer gezien en dat komt door een beslissing die ze op jonge leeftijd heeft moeten nemen. Nu, een aantal jaar later, is ze zich er van bewust dat dit het aller belangrijkste is in haar leven en waar ze voor wilt vechten. Haar ex wilt echter niets met haar te maken hebben en houdt haar weg bij haar dochtertje. Ze besluit na een zoektocht in Nederland, die op niets uitloopt, om haar schoonouders op te zoeken. Daar wordt ze gelukkig met open armen ontvangen, wat ik als lezer niet helemaal geloofwaardig vond. Ik kan mij ergens indenken, als je zoon op een bepaalde manier wordt verlaten door je schoondochter dat je ergens nog een bepaalde boosheid hebt. Gelukkig weten deze schoonouders alles achter zich te laten en met een frisse blik naar de toekomst te kijken met Jasmijn als schoondochter. Ze zijn namelijk niet zo weg van de nieuwe liefde van Alex, Tessa. Dus ze besluiten Jasmijn te helpen om weer in de wereld van Alex te komen. Jasmijn koopt op aanraden van haar schoonouders een huis schuin tegenover het huis van Alex. Dan begint het getouwtrek om Lexi. Lexi komt langzaamaan in het leven van Jasmijn, zonder dat Lexi weet dat Jasmijn haar echte moeder is. Het is een zware strijd voor Jasmijn, waarin ze gesteund wordt door oude en nieuwe vrienden. Het einde is zeer onverwachts, maar wel bevredigend. Het is echt een heerlijk boek om lekker weg te lezen. Hier was ik echt aan toe na een aantal zware boeken. De schrijfstijl van Conny Regard is prettig. Het is namelijk net of Jasmijn het verhaal tegen jou vertelt alsof je bij haar op de bank zit met een kop thee in de hand. Een aanrader!