Covertekst
De jonge Mila reist van Amsterdam naar Israël met Don, de beste vriend van haar overleden vader. In de jaren zestig vormden de twee mannen met Majoor en Herman een gevierd anarchistisch strijkkwartet. Na de dood van haar vader werd hij een man van verhalen. De tocht van Mila en Don voert via Ruigoord naar Eilat.
Het verleden van haar vader confronteert Mila met haar beeld van hem. […] Dat leidt tot een onverwachte ontknoping, waarbij Mila werkelijk afscheid neemt van haar vader.

172 pagina’s
De Bezige Bij, Amsterdam
ISBN 978 90 234 8844 6
NUR 301

Recensie
De vader van Mila overlijdt als Mila nog een jong meisje is. Ze kent haar vader van de verhalen en de herinneringen die ze zelf nog heeft. Door de vrienden van haar vader op te zoeken probeert ze een compleet beeld te maken. De vader van Mila maakte gekke dingen mee op het gebied van muziek, vrienden en feesten. Maar ook samen hebben zo hun momenten. Echter bestaat het leven van Just meer uit deze zaken dan om bijvoorbeeld zijn gezin. Vriend Don vind het jammer dat Just zijn talent niet heeft gebruikt. Hij gebruikte zijn talent namelijk niet op de geijkte manier, door bijvoorbeeld in een orkest te spelen.
In onderstaand interview vertelt Alma Mathijsen dat ze dezelfde zoektocht heeft gedaan om haar vader grijpbaar te maken, om een vader van hem te maken. Haar vader was er namelijk nooit, hij dronk heel veel, en toch wilde hij een kind. Hoe kan het dat als je zo leeft je toch een kind op de wereld wilt zetten?

Na het lezen van het boek wist ik niet goed hoe ik mijn mening over het boek moest formuleren. En eigenlijk weet ik het nog steeds niet. Door de gekke gebeurtenissen en verhalen die elkaar soms wat vreemd opvolgen ontstaat er wel een vaagheid en verwarring die een goed beeld geven van het leven van Just. Ook het einde van het boek is een mooie beschrijving van het afscheid dat Mila neemt van haar vader. Echter kan ik mij niet overtuigend uitspreken over wat ik van het boek vind. Misschien hoeft dat ook niet en moet ik het accepteren zoals ik het ervaar. Afraden doe ik het boek zeker niet, want ik ben nieuwsgierig naar wat jij van het boek vind.

 

 

 

 

Lees hier wat mijn mede-bloggers van ‘Een perfecte dag voor literatuur’ van dit boek vonden.

Mijn muzikale ondersteuning is dit keer niet helemaal muzikaal. Het is deels een interview met Alma Mathijsen uit het programma Kunststof TV (d.d.12 oktober), waar ook een stuk op de violofoon van de vader van Alma wordt gespeeld. Daarnaast vond ik nog een nummer die speciaal voor het boek is gecomponeerd: