Covertekst Amanda White is elf jaar oud, maar voelt zich amper kind. Haar moeder is jaren geleden vertrokken en haar vader is dood. Dat laatste probeert ze voor iedereen te verbergen. Een tamme boa constrictor is haar enige gezelschap.
In een wanhopige poging haar moeder terug te vinden, begint Amanda aan een wonderlijke reis door Florida, maar als de media hier lucht van krijgt is ze binnen no-time wereldnieuws. Alle blikken zijn gericht op het meisje dat alleen door de straat trekt. Zullen Amanda en haar moeder ooit herenigd worden en zal Amanda de erkenning vinden die ze zoekt?
288 pagina’s
Xander Uitgevers BV, Amsterdam
ISBN 978 94 0160 635 6 NUR 301
Recensie Dit is inmiddels het derde boek van Jelmer Jepsen, eerder las ik ‘Vallen als het heet is‘ en ‘De circusvrouw‘. Ik keek erg uit naar het nieuwe werk van Jepsen en de bijzondere cover beloofde veel goeds. Of dat ook zo is vertel ik je nu. Lees verder →
Covertekst Vincent heeft berekend dat hij gelukkig zal worden met Kim. Wanneer hij bij het boeken van hun huwelijksreis zijn doodgewaande broer Menno herkent in de reisbrochure, offert hij zijn zorgvuldig opgebouwde zekerheden op met maar één doel: zijn broer vinden.
Hij begint zijn zoektocht in Spanje, maar zonder succes. Rosana, een straatartieste zonder hoofd, stimuleert hem zijn risicomijdende levenswijze los te laten, om de kans te vergroten zijn vrijgevochten broer tegen het lijf te lopen. Langzaamaan gaat hij het leven leiden dat Menno zou hebben geleid. Aanvankelijk om Menno te vinden, maar de onbevangen manier van leven bevalt hem verwarrend goed.
228 pagina’s
Uitgeverij Palmslag, Groningen ISBN 978 94 917 7337 2
NUR 301
Recensie Vorig jaar was ik in maart aanwezig bij de uitreiking van de Coffeecompany Book Award. Sandra Bernart was een van de genomineerden. Helaas was ze niet de gelukkige winnares, maar hoe gaaf is het dat haar boek alsnog is uitgegeven.
Vincent is een hele slimme jongen, tegen het autistische aan. Hij heeft namelijk statistisch berekend dat hij en zijn Kim gelukkig oud gaan worden. Hij besluit haar ten huwelijk te vragen en gelukkig zegt Kim ja. Als ze op een beurs zijn om hun huwelijksreis uit te zoeken en daarvoor vele vakantiegidsen bekijken gebeurt er iets opmerkelijks. Vincent ziet in een vakantiegids zijn doodgewaande broer Menno. Uiteindelijk weet hij Kim ervan te overtuigen dat hij zijn broer wilt gaan zoeken en minder tijd in de voorbereidingen van hun huwelijk zal kunnen stoppen. De ouders van Vincent geloven het niet en hebben ze zich er allang bij neergelegd dat Menno nooit meer terug zal komen nadat hij in de zee is verdwenen op hun vakantie in Spanje.
De zoektocht van Menno start in Spanje. Hij probeert eerst met de foto uit de vakantiegids langs restaurants te gaan, om te vragen of mensen hem herkennen. Dit leidt tot niets en Menno gooit het over een andere boeg. Hij ontmoet straatartiest Rosana en mag hij haar kostuum lenen, zodat hij ongegeneerd naar de mensen die voorbij lopen kan kijken in de hoop dat hij zijn broer ziet. Tussen hem en Rosana klikt het goed en Menno vergeet steeds meer zijn thuis. Alles wijkt voor het zoeken naar Menno, zelfs de voorbereidingen voor zijn huwelijk.
“Zodra ik Menno heb gevonden, wordt alles weer zoals het was.” [p. 194]
Sandra Bernart heeft een ontzettende fijne schrijfstijl, waardoor je door het boek vliegt. Hoofdpersoon Vincent zou je kunnen zien als een ui en pel je pagina voor pagina een laagje af. Er zit namelijk een psychologische laag in het boek en de puzzelstukjes vallen gedurende het boek steeds meer op zijn plek. Waarom doet Vincent zoals hij doet? Ondanks dat het een tragische gebeurtenis is voor de familie, het verlies van een kind, wordt het nergens dramatisch. De luchtige toon en het psychologische aspect maken het voor mij een zeer boeiend boek. Bedankt uitgeverij Palmslag dat ik dit boek mocht lezen!
Covertekst We houden vooral horizontaal van elkaar, en in het donker, alleen dan zijn we niet bang om elkaar af te schrikken, alleen dan durven we onze adem te vermengen zonder te vrezen dat de ander zich afvraagt of het misschien niet allemaal te snel gaat… Het is veel meer dan alleen maar seks, het is veel minder dan verliefdheid. Het is vlees noch vis, goed genoeg om te doen alsof we een kindje maken, niet goed genoeg om er een te krijgen.
[…]
252 pagina’s Karakter Uitgevers B.V., Uithoorn ISBN 978 90 452 0538 0 NUR 302
Recensie Een jonge vrouw wordt zwanger, maar haar scharrel (meer kun je het niet noemen) wil het absoluut niet houden. Wat als zij dat nu wel wilt? Dan verbreekt hij alle contact. Ze gaat twijfelen en maakt een afspraak bij een abortuskliniek. Haar ouders zullen haar steunen hierin, want ja, houden is toch geen optie voor een alleenstaande jonge vrouw. De twijfels worden groter en uiteindelijk besluit ze het kindje toch te houden, tegen de adviezen van haar ouders in. Haar moeder is zelf een beetje boos vanwege dat feit, maar dat heeft zo zijn redenen. Alleen naar een echo, alleen de eerste lichamelijke sensatie voelen, alleen kijken naar kleertjes. Ondanks dat het haar eerst tegenstaat en ze het moeilijk vind om blij te zijn tegenover haar ouders, lees je langzaam een kanteling. Ze is steeds gelukkiger met het feit dat er een kindje in haar groeit. Ze is steeds meer overtuigd van het feit dat ze het samen ook leuk kunnen hebben. Het is letterlijk de geboorte van een alleenstaande moeder.
Camille Anseaume is duidelijk een blogger, zo is ook haar boek vormgegeven. Korte berichtjes die prachtig de verschillende gevoelens beschrijven van de jonge vrouw. Doordat er soms sprake is van halve pagina’s vlieg je door het boek heen, maar daar draagt de stijl van Anseaume ook aan bij. Echter kan het boek ook een beetje kwetsend zijn, zeker als je zelf heel lang aan het proberen bent om zwanger te raken. Lang geleden las ik een boek van een vrouw die jaren bezig was met het krijgen van kinderen. En de vrouw uit dit boek is zwanger na een kapotte condoom en wil het in eerste instantie ook niet houden. Die tegenstrijdigheid kan lastig zijn, maar dat is ook hoe blijkbaar de natuur werkt. Of je het er nu mee eens bent of niet, of het nu eerlijk voelt of niet. Ik vond het in ieder geval bijzonder om te lezen, hoe een jonge vrouw groeit in het worden van een moeder.
Covertekst Coco en haar moeder Elisabeth zien elkaar sporadisch en lopen elkaar op een dag bij toeval tegen het lijf. De moeder vertelt tussen neus en lippen door dat ze niet lang meer te leven heeft. Coco voelt zich verantwoordelijk en trekt bij haar moeder in. De zieke Elisabeth verdraagt de aanwezigheid van haar dochter omdat ze weet dat van een moeder begrip en geduld wordt verwacht.
216 pagina’s Uitgeverij De Geus, Breda ISBN 978 90 445 2518 2
NUR 301
Recensie Dit boek stond al heel erg lang op mijn verlanglijstje. Mijn vriend besloot voor onze vakantie een boek uit de bibliotheek te halen en ik ging met hem mee. Nu weet ik ook al weer waarom ik niet naar de bieb ga… ik wil alles meenemen. Ik kan geen kast voorbij lopen zonder een boek te zien dat ik mee wil nemen. Zo ook deze. Er lag al een stapeltje boeken klaar om mee genomen te worden op vakantie, dus deze moest ik voor vertrek nog lezen. Binnen een dag had ik het al uit.
Wat een prachtig tragisch boek. Coco woonde het grootste gedeelte van haar jeugd bij haar vader en stiefmoeder. Echter heeft ze in de beginjaren bij haar moeder gewoond. Dat bleek geen zorgeloze tijd te zijn. Tijdens het lezen merk je dat er iets aan de hand is met de moeder van Coco, maar het heeft Coco ook niet onberoerd gelaten. Ze stort zich op bepaalde zaken die zouden kunnen duiden op een bepaald gemis in haar leven. Niet alleen heeft Coco een moeizame relatie met haar moeder Elisabeth, ook met haar veel oudere vriend Hans gaat het niet erg soepel. Op allerlei mogelijke manieren probeert ze Hans bij zich te houden. De wanhoop straalt er van af.
Dit boek is echt een aanrader als je van tragiek houdt die op een ijzersterke manier is beschreven. De dialogen zijn boeiend en geven veel van de personages weer zonder dat er veel wordt gezegd.
Covertekst Elizabeth zit in 4b van het Mercatus College in Rotterdam. Ze wordt door een aantal klasgenoten op een gruwelijke maar vrijwel onzichtbare manier gepest. Haar ouders zijn sinds een paar jaar gescheiden en haar moeder heeft zich op haar werk gestort om het verdriet te verdringen. Elizabeth raakt steeds meer geïsoleerd. Het enige positieve aan haar klas is de aanwezigheid van Alec. Alec is een rustige, knappe jongen, die ouder en wijzer is dan de andere jongens. Hij heeft verkering met Riley, een uitzonderlijk mooi, blond en ook nog lief meisje. Elizabeth stelt zich voor hoe het leven eruit zou zien als ze Riley was. En dan neemt ze een fatale beslissing…
301 pagina’s De Boekerij bv, Amsterdam ISBN 978 90 225 5087 8
Recensie Vorig jaar las ik het boek ‘Oversteken‘ van Judith Visser. Met ingehouden adem heb ik het boek in no-time uitgelezen. Dit was mijn eerste kennismaking met Judith Visser en smaakte naar meer. Ik besloot onder anderen ‘Stuk’ en ‘Trip’ te kopen. Aangezien de verfilming van het boek ‘Stuk’ sinds 11 juni in de bioscoop draait, wilde ik eerst dit boek lezen. En zo geschiedde…
Het boek vertelt het verhaal van Elizabeth. Ze is letterlijk in een nachtmerrie beland. Na de basisschool was ze helemaal klaar voor de middelbare school. Ware het niet dat haar ouders besloten te scheiden. Haar vader had een stiekeme relatie met een Amerikaanse vrouw en na de scheiding is hij daar gaan wonen. Dit zorgde er voor dat haar moeder zich stortte op haar werk en Elizabeth op ietsje teveel eten, want haar moeder was er toch niet. Na schooltijd gaat er gerust een heel zak chips naar binnen en elke woensdag eet ze standaard een pizza in een paar minuten op. De kilo’s die er ongemerkt aankomen, blijven niet onopgemerkt bij een aantal klasgenoten.
Sinds de brugklas wordt ze al gepest en maken ze haar voor de meest vreselijke dingen uit. Elizabeth staat gedurende de schooltijd op de overleef stand. Ze zorgt er voor dat ze onvindbaar is in de pauze en na schooltijd blijft ze langer op school hangen. Helaas ontkomt ze haar pesters niet altijd en dan gebeuren er soms gruwelijke dingen. Thuis kan ze bij niemand haar verhaal kwijt en vriendinnen heeft ze niet. De enige die nog wat troost kan bieden is haar rat en als dat niet helpt, trekt Elizabeth hele plukken haar uit haar hoofd. In de klas probeert ze zich zo onopvallend mogelijk te gedragen. Ze krijgt wel steeds meer oog voor Alec en Riley die voor haar in de klas zitten. Zeker nadat Alec Elizabeth getroost heeft op het toilet. Die belangstelling van Elizabeth voor Alec en Riley neemt een onverwachte wending, maar of dat nou zo verstandig is…
Dit boek is echt een must read voor alle scholieren op de middelbare school! Het boek geeft goed weer hoe weinig klasgenoten van elkaar weten en dat de kleinste ‘afwijking’ van het reguliere een reden kan zijn voor pesten. Het boek beschrijft een aantal heftige scenes waarin Elizabeth op gruwelijke wijze ook fysiek wordt gepest. Het boek zou ik als ex-juf zeker inzetten in mijn klas, confronterender kan niet. Echter raakte dit boek mij wel minder dan bijvoorbeeld ‘Spijt’ van Carry Slee. Ik moet er wel bij vermelden dat ik bijna de leeftijd van de personages had uit het boek ‘Spijt’ en dit keer sta ik daar al een heel eind vanaf. Ondanks dat, vind ik het een zeer goed boek met een hele belangrijke meerwaarde voor het onderwijs.
Covertekst Mikael woont met zijn ouders op een afgelegen eiland tussen Schotland en Noorwegen. Op een dag verdwijnt zijn vader in zee en verzwijgt Mikael wat er is gebeurd. Schuld, troost en verwijten stapelen zich op, tot zijn moeder het onmogelijke van hem verlangt.
255 pagina’s Uitgeverij De Geus BV, Breda ISBN 978 90 445 3277 7
NUR 301
Recensie Vanaf de eerste pagina had dit boek mij te pakken. Mikael Hammerman komt alleen terug van zwemmen in zee met zijn vader. Hij weet heel goed waar zijn vader is gebleven, maar durft eerst niks tegen zijn moeder te zeggen. Zijn moeder reageert alleen maar boos dat je ‘met zo’n vent geen afspraken kunt maken’. Hij is namelijk te laat thuis voor het eten, denkt ze… tot Mikael de halve waarheid toch onthult.
Als blijkt dat de vader van Mikael verdwenen is in zee wordt er hals over kop een zoekactie op touw gezet. De moeder van Mikael is radeloos en langzaam aan keert de boosheid van het verlies van haar man zich tegen Mikael. Het humeur van zijn moeder is niet meer te peilen. Het ene moment negeert ze Mikael volledig en verbrand ze spullen van zijn vader zonder Mikael daar bij te betrekken. Het andere moment breidt ze een trui voor hem en wisselt ze zelfs van kamer. De moeder van Mikael kan nergens heen met haar verdriet en dat merk je aan alles. Mikael komt langzaam aan in een bepaalde rol in het gezin, die een zoon niet hoort aan te nemen.
Mikael kan ook nergens heen met zijn gevoel en het gemis van zijn vader. Karl de enige andere man op het eiland is niet bepaald een vaderfiguur en erg begripvol. Daarom vlucht hij regelmatig naar het derde huis op het eiland van de overleden Pernille. Het huis was als een cadeauwinkel voor zijn vader toen Pernille al was overleden. Hij haalde er cadeautjes vandaan voor de moeder van Mikael. Samen met zijn vader kwam hij er ook vaak om zaken te repareren. Het huis is dus omgeven met herinneringen over zijn vader. Daar vindt hij een kleine meeuw die hij besluit tam te maken. Hiermee vult hij zijn dagen, maar als zijn moeder er achter komt breekt de hel los. Hoe durft Mikael haar alleen te laten voor een meeuw…
Tijdens het lezen ervoer ik steeds een heel beklemmend gevoel. Alsof je vast zit in een overvolle lift en je bijna geen adem meer kunt halen. Continue heb je de neiging om net als Mikael onder je dekbed te kruipen tot de bui van zijn moeder is overgewaaid. Wat moet het zwaar zijn om als Mikael met zo’n schuldgevoel te moeten leven en je in een rol te schikken die niet bij je past. Het maakt het nog eens heftiger doordat een opgroeiende jongen op een eiland woont zonder andere leeftijdsgenoten om zich heen of überhaupt mensen waar hij echt op terug kan vallen. Het boek is prachtig beschreven en had het dan ook binnen 24 uur uit. Dit boek is een must-read!
Lees hier wat mijn mede-bloggers van dit boek vonden.
Wil je meer weten over het boek en hoe deze tot stand is gekomen, kijk dan dit filmpje met Jaap Robben.
Ook dit keer een muzikale ondersteuning bij dit boek. Een aantal van jullie zullen het nummer herkennen van een Europese muziek wedstrijd 🙂
Covertekst Stel je voor: je woont samen je vijfjarige dochter in een klein dorp waar niemand je accepteert. Je bent eenzaam, dus als een aardige collega je thuis uitnodigt, neem je het aanbod graag aan. Maar wat als deze collega je niet meer met rust laat? Hij volgt je overal… Het overkomt Pien. Een op het oog onschuldig etentje met haar collega Theo mondt uit in een serie huiveringwekkende gebeurtenissen, waarbij Pien haar leven niet meer zeker is.
303 pagina´s
De Crime Compagnie & Marelle Boersma, Laren
ISBN 978 94 610 9095 9
NUR 332
Recensie Dit boek had ik een tijdje geleden gewonnen via een Twitter-actie door Marelle. Er zat ook een heel leuk kaartje bij van de uitgeverij toen ik het boek ontving, wat het extra feestelijk maakt. De afgelopen dagen heb ik het boek gelezen in de trein op weg naar, en van mijn werk naar huis. Niets is zo lekker als lezen in de trein :).
Pien woont in de omgeving van Barneveld. Ik weet niet of je deze omgeving kent, maar dan zul je Pien’s gevoel goed kunnen begrijpen. Ze is in deze gelovige gemeenschap een buitenbeentje. Niet alleen is ze ongehuwd moeder, maar ook nog eens ongelovig. Ze werkt als verpleegkundige bij mensen thuis, waar ze medicijnen toedient. Ze heeft veel moeite moeten doen om mensen voor zich gewonnen te krijgen. Maar sommige mensen moeten nog steeds niets van haar weten. Gelukkig kan ze altijd terecht bij Simon die ze ook verpleegt, maar die na het overlijden van haar vader een klein beetje de vaderrol op zich heeft genomen. Ook heeft ze goede vriend René die net als zij buiten de gemeenschap valt. René gaat graag als vrouw door het leven en dat valt in zo’n gemeenschap nog eens extra op. Pien heeft daar geen enkele moeite mee en kijkt gewoon door de make-up en roze topjes heen.
Op een dag wordt Pien voor een etentje uitgenodigd door haar collega Theo van de apotheek, waar zij de medicijnen haalt voor haar patiënten. Het begint heel gezellig met een diner en ze drinken wat wijntjes. Pien besluit naar huis te gaan, maar dat kan niet. De voordeur zit op slot en Theo weigert haar te laten gaan. Hij wil haar duidelijk maken dat hij gek op haar is en Pien ook op hem. Ze hoort gewoon bij Theo. Pien wil dat helemaal niet en na lang wachten laat hij haar eindelijk gaan. Pien voelt zich erg ongemakkelijk over deze situatie maar probeert op het werk net te doen of er niets is gebeurd. Dat zal Pien niet lukken, want dit is slechts het begin. Theo belt haar, staat voor haar deur (midden in de nacht) en bezoekt zelfs haar moeder. Als opeens twee patiënten van Pien achter elkaar overlijden, is haar positie in de gemeenschap al helemaal zwak. En wie zal haar nu geloven dat die aardige Theo van de apotheek haar stalkt?
Het is erg om te lezen dat iemand zo alleen in een gemeenschap kan komen te staan. Want ook haar eigen moeder gelooft niks van de ‘slechte’ verhalen over Theo. Dit laatste begrijp ik overigens niet. Je eigen moeder die je niet gelooft, verschrikkelijk. Wat ik ook niet begrijp is dat Pien haar collega Bregje niet in vertrouwen neemt. Zij blijkt de andere kant van Theo ook te kennen. Maar Pien is een stoere vrouw en hulp inroepen ligt niet helemaal in haar aard.
Het is leuk om eens te lezen over een bekende omgeving. Mijn schoonfamilie komt uit die omgeving en ik herken heel veel zaken. Zeker omtrent het geloof.
Ik vond het boek spannend, maar niet ‘ik-zit-op-het-puntje-van-mijn-stoel-spannend’. Maar zeker wel fijn om te lezen, want er zit genoeg vaart in. Het lijkt mij vreselijk als je dit overkomt. Het is dus goed dat Marelle met haar boek aandacht besteed aan dit onderwerp.
Jenny's Bookcase 