Jenny's Bookcase

Voor echte boekenwurmen of ter inspiratie om te lezen

Tagarchief: afscheid


door 2 reacties

Gerard van Emmerik – De nieuwe Kratz

Covertekst
Over veertien minuten en vijftig seconden kan Julien zijn rugzak en zichzelf in de auto deponeren, nieuwe ouders krijgt hij. Het echtpaar Kratz. Julien Kratz wordt zijn naam. 

Hildegard en Karl Kratz besluiten Julien in huis te nemen, nadat zij hun eigen zoon onder duistere omstandigheden hebben verloren. Julien hunkert naar een gewoon leven, Hildegard naar een gewone zoon. Maar allebei dragen ze een geheim met zich mee dat veel meer gevolgen heeft dan zij kunnen overzien. […] 

221 pagina’sDe nieuwe Kratz
Nieuw Amsterdam Uitgevers, Amsterdam
ISBN 978 90 468 1999 9
NUR 301

Recensie
Julien woont samen met zijn moeder die werkt als telefonisch verkoopster vanuit huis. Hij is trots op zijn moeder dat zij dat zo goed kan. Echter, gaat het steeds slechter met de gezondheid van zijn moeder. Op een dag huurt ze een auto en brengt ze Julien naar een plek, waarvan zij zegt dat hij het erg naar zijn zin zal hebben en dat ze er leuke dingen organiseren. Dat geeft zijn moeder de gelegenheid om de dingen te doen die ze graag wilt doen, namelijk op reis.
Het was normaal om de helft van de inkopen te ruilen. […] Ruilen, alles. Behalve een zoon. Die dumpte je in een instituut zonder er iets voor terug te vragen. p. 107

Julien belt vaak met zijn moeder, maar steeds vaker neemt ze niet meer op en moet hij het doen met haar voicemail. Als zijn moeder in het ziekenhuis beland vind hij het moeilijk om haar op te zoeken. Zelfs het aanbod om samen met iemand te gaan van het instituut wijst hij af. Gelukkig heeft hij Neil, zijn kamergenoot. Een jongen die graag quiz-vragen stelt zonder er ooit een zelf te beantwoorden. Bij Neil vind hij de geborgenheid die hij mist.

En dan is er de familie Kratz. Hun zoon is om het leven gekomen en het echtpaar heeft het daar moeilijk mee. Ze missen het hebben van een zoon om voor te zorgen. Maar ook toen hun zoon Michael er nog wel was, miste vooral Hildegard het hebben van een normale zoon. Het lukte haar maar niet om een band te krijgen met haar zoon, want hij leefde voornamelijk in zijn eigen wereld. Als ze de stap hebben genomen om een pleegkind in huis te nemen valt hun keus op Julien. Er vinden eerste ontmoetingen plaats tussen Hildegard en Julien. Karl is hierin de grote afwezige. Er blijkt een klik te zijn en dan is opeens het moment daar, Julien gaat wonen bij de familie Kratz als pleegzoon. Hij gaat wonen in een huis ver van de bewoonde wereld met daarnaast een AZC (hoe actueel). Een nieuwe wereld voor Julien, waarin er langzaam aan steeds meer duidelijk wordt. Wat de echte reden is dat Julien in het instituut woonde, waarom Julien bij de familie Kratz komt wonen, waarom Hildegard een nieuwe zoon wilde en waarom Karl de grote afwezige is.

Dit boek is een aangename kennismaking met het werk van Van Emmerik. Omdat het boek heen en weer pendelt tussen het heden en wat er zich in het verleden heeft afgespeeld, bleef ik geboeid lezen. De situatie van Julien en de familie Kratz is ronduit schrijnend. Door de regels heen lees je dat hun levens aan alle kanten rammelen. Prachtig beschreven en zeer pakkend. Ik ben aangenaam verrast en kan iedereen het boek aanraden.

Lees hier wat mijn mede-bloggers van ‘Een perfecte dag voor literatuur’ van dit boek vonden.

Mijn muzikale ondersteuning deze keer:


door 4 reacties

Julie Lawson Timmer – Nog vijf dagen

Covertekst
Mara, een 42-jarige succesvolle advocaat, lijdt aan de ziekte van Huntington – een ongeneeslijke ziekte die haar van de controle over haar lichaam berooft. Op het moment dat ze de diagnose kreeg, beloofde ze zichzelf dat ze haar man Tom en dochtertje Lakshmi nooit tot last zou zijn. Over vijf dagen wil ze die belofte waarmaken.

Scott en zijn vrouw Laurie nemen over vijf dagen afscheid van hun pleegzoon Curtis, die een jaar deel heeft uitgemaakt van hun gezin. Maar zijn biologische moeder komt vrij uit de gevangenis en hoewel iedereen al kan voorspellen dat het wéér mis zal gaan, eist ze dat Scott de jongen loslaat. 

Mara en Scott kennen elkaar van een internetforum voor ouders van geadopteerde kinderen, en ze delen een bijzondere vriendschap. Terwijl hun werelden volledig op hun kop staan, proberen ze deze laatste dagen met hun families zo bewust mogelijk te beleven.

348 pagina’sNog vijf dagen
Uitgeverij De Fontein, Utrecht
ISBN 978 90 325 1475 4
NUR 302

Recensie
Nadat ik veel goede verhalen over dit boek had gehoord, wilde ik het boek ook erg graag lezen. De cover is al prachtig en symboliseert veel zaken uit het boek.

Mara is vier jaar geleden gediagnosticeerd met de ziekte van Huntington. De weg daar naar toe was een hele lange. Mara haar stemmingen veranderde drastisch, deed erg gemeen tegen iedereen van wie ze hield, maar vergat ook heel veel. Haar assistente Gina kon haar daar in het begin nog wel mee helpen door een systeem van post-its te gebruiken, maar op een gegeven moment werd de situatie onhoudbaar. Tom haar man, is arts en moest alles met lede ogen aanzien. Als Mara eindelijk zo ver is dat ze een arts bezoekt en hij haar een tijdelijke diagnose geeft, staat haar hele wereld op zijn kop. De succesvolle advocate zal steeds slechter zaken kunnen onthouden en ze zal haar lijf steeds minder onder controle kunnen houden. Ze neemt voor zichzelf een besluit, ze zal er op haar verjaardag een eind aan breien. Ze weigert te eindigen als een vrouw in een rolstoel die bij alles geholpen moet worden en de hele dag alleen nog maar voor zich uit kan staren. Het geheel maakt het nog dramatischer dat Mara haar geadopteerde dochtertje moet achter laten en ze haar niet meer zal kunnen zien opgroeien.

Aan de andere kant van het forum worstelt Scott zo met zijn eigen problemen. Hij en zijn vrouw Laurie konden niet gemakkelijk zwanger raken en toen Curtis op hun pad kwam, wilde Scott deze kans met zijn beide handen aangrijpen. Scott is leraar en had de oudere broer van Curtis, Bray in de klas. Hij heeft Bray gestimuleerd en getraind om naar de universiteit te kunnen met een basketbalbeurs. Als hun moeder naar de gevangenis moet, dan weet Bray maar een persoon die Curtis kan opvangen. Doordat Laurie en Scott druk bezig zijn met Curtis, raken ze toch zwanger en is hun geluk compleet. Tot dat de moeder van Curtis eerder dan afgesproken besluit dat ze haar zoon terug wilt. Scott weet niet waar hij het zoeken moet en zoekt steun bij Mara via het forum.

Julie Lawson Timmer heeft twee bijzondere onderwerpen in dit boek aangesneden. De ziekte van Huntington en adoptie. Het is goed dat er over geschreven wordt en er meer bekendheid over komt. Het blijkt namelijk dat mensen met Huntington er soms uitzien alsof ze veel hebben gedronken. Dit komt alleen maar omdat ze geen controle hebben over hun eigen lijf. Je kunt er dus niet zomaar vanuit gaan dat iemand echt dronken is zonder dat goed te checken. Daarnaast wordt het onderwerp adoptie/ pleeggezin ook erg mooi beschreven. Het boek is niet erg geschikt als je behoefte hebt aan iets luchtigs. Geregeld zat ik met tranen in mijn ogen, maar och wat is het toch mooi! Bedankt Uitgeverij De Fontein dat ik dit boek mocht lezen!