Covertekst Florence, 1394. De zestienjarige Ginevra wordt stapelverliefd op de intelligente Antonio, maar wanneer hij Ginevra’s vader om haar hand vraagt weigert hij die; er doen geruchten de ronde over de verlichte ideeën die Antonio eropna houdt. Ginervra ziet slechts één uitweg: er stiekem vandoor gaan met haar grote liefde. Ze komen echter niet ver en worden teruggevoerd naar Florence.
Terug in de stad dwingt Ginevra vader haar te trouwen met een rijke weduwnaar. Vervolgens breekt de pest uit, en niemand is zijn leven nog zeker…
188 pagina’s
Uitgeverij Ambo | Anthos, Amsterdam
ISBN 978 90 263 3705 5
Recensie Het is best een tijdje geleden dat ik dit boek las. Helaas kwam ik er niet eerder aan toe om er over de bloggen. Nu de dagen korter worden, is het heerlijk om ’s avonds weer achter de laptop te kruipen en te gaan bloggen. Lees verder →
Covertekst Eva maakt als jonge vrouw een drastische keuze gemaakt die haar de liefde van haar leven heeft gekost. En hoewel ze heeft leren omgaan met de consequenties van de leugens die ooit onvermijdelijk leek, beseft ze op haar vijftigste beseft dat het roer om moet. Dochter Portia is al jaren het huis uit en haar huwelijk heeft zijn glans verloren. Ze vertrekt naar een kuuroord in Thailand om ‘zichzelf terug te vinden’ tijdens een ontspannende week voor body & soul.
Abe, ooit een veelbelovende muzikant, probeert zich neer te leggen bij zijn bestaan als muziekleraar op een middelbare school. Alleen zijn dure loft herinnert nog aan betere tijden. Hij rommelt zich door het bestaan, maar als een van zijn oude bandleden voorstelt om een reünieoptreden te geven in hun vroegere stamkroeg, komt er iets van het vuur in hem weer tot leven.
Eva en Abe zijn elkaar nooit echt vergeten. Is het nu eindelijk tijd voor de waarheid?
247 pagina’s
Uitgeverij Boekerij, Amsterdam
ISBN 978 90 225 7795 0
NUR 301
Recensie In maart was ik bij het ‘Best of romance event’, waar Sarah Jio werd geïnterviewd, maar waar onder andere ook Petra Vollinga iets kwam vertellen over haar nieuwste boek ‘Vandaag houden we het droog’. Op basis van haar verhaal en de prachtige cover, wilde ik dit boek erg graag lezen. Lees verder →
Covertekst Wanneer Menno Riebeek erachter komt dat zijn puberzoon gokschulden heeft, besluit hij ze voor hem af te lossen. De schuldeisers zijn echter niet van plan hem er zo makkelijk van af te laten komen. In zijn wanhoop schakelt Menno via zijn advocaat iemand in om af te rekenen met zijn probleem, zonder dat hij de gevolgen van dit besluit kan overzien. Sascha voelt haar man en zoon van zich vervreemden en eist antwoorden, maar haar zoektocht naar de waarheid komt tot een abrupt einde wanneer ze bij een ongeluk haar zicht verliest. Menno vermoedt dat het om een aanslag ging maar verzwijgt dit. Elk gezinslid probeert een uitweg te vinden, om alleen maar nog meer verstrikt te raken in het web van leugens en bedrog. Totdat Menno besluit dat het genoeg is. […]
308 pagina’s
Uitgeverij Ambo | Anthos, Amsterdam
ISBN 978 90 263 3208 1
Recensie Het is alweer even geleden dat de boekpresentatie van Simone van der Vlugt in Amsterdam was. Eindelijk heb ik de tijd gevonden om haar nieuwste thriller te lezen en wat voor thriller. Het boek heeft dit keer man in de hoofdrol en het is ook allemaal wat ruiger, dus hou je vast. Lees verder →
Covertekst Op 14 mei 1940 wordt Rotterdam getroffen door het zwaarste bombardement dat Nederland ooit heeft gekend. Voor de pasgetrouwde Katja betekent dit het einde van haar onbezorgde leven. de binnenstad, waar ze opgroeide, wordt volledig verwoest en bijna de helft van Katja’s familie komt om. Samen met haar man Daniel neemt ze haar overgebleven broertjes en zusjes in huis. Katja is vastbesloten hen door de oorlog heen te helpen. Maar wanneer het leven grimmiger wordt en iedereen zich gedwongen ziet steeds ingewikkeldere keuzes te maken, wordt het met de dag moeilijk om aan dit voornemen te blijven voldoen. […]
296 pagina’s Uitgeverij Ambo | Anthos, Amsterdam ISBN 978 90 263 3216 6
Recensie Omdat dit een boek is dat van mijn eigen leesstapel komt schrijf ik nu geen uitgebreide recensie. Lees verder →
Covertekst Na de dood van haar man wordt Catrijn huishoudster bij de familie Van Nulandt. Ze heeft een passie voor schilderen en helpt de vrouw des huizes bij haar schilderlessen. Maar Catrijns verleden achtervolgt haar; ze moet vluchten en vindt werk in een plateelfabriek in Delft. Hier wordt haar schildertalent eindelijk op waarde geschat. Er breken woelige tijden aan, Catrijn overleeft in 1654 ternauwernood de Delftse donderslag, die de binnenstad in puin legt, en komt voor een leven bepalende keuze te staan.
315 pagina’s Uitgeverij Ambo | Anthos, Amsterdam ISBN 978 90 263 3406 1
Recensie Omdat dit een boek is wat van mijn eigen leesstapel komt schrijf ik nu geen uitgebreide recensie.
In februari was ik bij de boekpresentatie van Nachtblauw. Ik las het boek hetzelfde weekend nog uit, maar nu vond ik pas de tijd om er over te bloggen.
Tja, wat kan ik zeggen? Simone van der Vlugt heeft weer een heel fijn, boeiend en geweldig boek geschreven. Delft is voor mij om de hoek en heb ik door dit boek een beetje beter leren kennen. Catrijn is weer een personage waar je van gaat houden. Je leeft met haar mee, scene na scene. Het is fijn dat ook Catrijn weer een sterke vrouw is, die in die tijd een bijzonder positie in neemt. Het was namelijk niet heel erg gebruikelijk dat een vrouw dit werk deed en al helemaal niet dat zij ook eigenaar werd van een bedrijf. Met trots zet ik dit boek ook weer bij het rijtje historische romans in mijn boekenkast.
Covertekst Het kunnen maar een paar seconden zijn die je leven uiteindelijk bepalen. Iemand aankijken of juist niet. Ineens gekust worden op een zomerse dag. Meer hoeft het niet te zijn. Zo vergaat het de hoofdpersoon van deze roman, die jaren leeft met de herinnering aan zo’n moment. Maar de herinnering alleen is niet genoeg. Als de winter voorbij is is een verhaal over schuld en schaamte, en het besef dat we allemaal voorbijgangers zijn die elkaar even aankijken of aanraken. Een verhaal over de vraag waar het nu uiteindelijk om gaat: om de waarheid of de werkelijkheid. Als de winter voorbij is – het is een belofte, het is de hoop op iets nieuws.
222 pagina’s
Nieuw Amsterdam Uitgevers, Amsterdam ISBN 978 90 468 1932 6
NUR 301
Recensie Zo’n twee jaar geleden was ik op het Crossing Border Festival in Den Haag. Daar lopen ook heel veel auteurs in het wild rond en sommige daarvan geven ook lezingen. Op aanraden van Cathelijne ging ik mee naar Thomas Verbogt. Het boek wat hij toen besprak heb ik niet gelezen, maar de kans om nu eindelijk iets van hem te lezen liet ik nu niet aan mij voorbij gaan.
De hoofdpersoon heet Thomas (autobiografisch?) en kijkt als oudere man terug op zijn leven. Eigenlijk zou je kunnen zeggen dat hij in de winter van zijn leven is. Zijn band met vrouwen wordt uitgebreid beschreven en die start al bij zijn oudere zus. Zij is als wees opgenomen na de Tweede Wereldoorlog in het gezin door zijn ouders. Thomas keek tegen haar op, maar voelde zich ook erg op zijn gemak bij haar. Meerdere vriendinnetjes komen voorbij, maar er is er een heel erg bijzonder. Daar heeft hij geen relatie mee gehad, maar door een kus en een schoolkamp zijn ze gedurende een deel van hun leven aan elkaar verbonden. In die tijd stoten ze elkaar af en trekken ze elkaar aan zonder dat er een liefdesrelatie ontstaat. Maar ze maken wel heftige zaken mee, die een diepere impact hebben dan ze beide doen geloven.
Na het lezen van dit boek heb ik moeite om onder woorden te brengen wat ik van ‘Als de winter voorbij is’ vind. Dat ik de taal van Thomas Verbogt prachtig vind, dat weet ik wel. Nooit vouw ik ezelsoren in boeken, maar nu moest ik wel. Zinnen die ik prachtig vond kregen zonder blikken of blozen een vouw. Dat is een van de dingen die het boek met mij deed, ik vouwde voor Verbogt ezelsoren.
Wat het ook met mij deed is dat ik sommige passages meerdere keren moest lezen. Wat zegt Verbogt nou eigenlijk? Waar wil hij met zijn verhaal heen? Heel lang had ik geen richtingsgevoel in het boek en dwaalde ik van hoofdstuk naar hoofdstuk. Prachtige hoofdstukken, die al klein verhaal op zich waren, maar ze gaven mij geen richting. Is dat eigenlijk erg? Nou, ik hou van duidelijkheid, en dat zegt meer over mij dan over Verbogt. Maar ik neem dit alles voor lief en waardeer dit boek in zijn totale vorm. Want ik heb kennisgemaakt met Verbogt en nu moet ik meer van hem lezen.
Lees hier wat mijn mede-bloggers van ‘Een perfecte dag voor literatuur’ van dit boek vonden.
Covertekst Alphonse is met zijn geliefde Kat verhuisd naar de Vlaamse Westhoek. Ver weg van het drukke Brussel en het wisselvallige muzikantenbestaan is hij gelukkig met zijn eenmansklusjesbedrijf. Zijn klanten zijn lovend over zijn werk, en nog meer onder de indruk van hemzelf. Ze stellen zich open voor hem en hebben behoefte aan zijn adviezen. Maar Alphonse wil geen Jezus zijn, geen goeroe worden. Hij helpt omdat hij dat kan.
314 pagina’s Uitgeverij De Geus, Breda ISBN 978 90 445 3354 5
NUR 301
Recensie De club van een perfecte dag voor literatuur las dit boek op 15 april. Ik had het boek in eerste instantie niet gekozen, mede door drukte rondom mijn nieuwe baan, maar toen las ik al die reacties over dit boek en kreeg ik spijt. Gelukkig was uitgeverij De Geus zo lief om het boek alsnog na te sturen en kon ik het op mijn eigen tempo lezen.
Alphonse is een bijzondere verschijning in het Vlaamse Westhoek, hij is namelijk niet blank en draagt in privétijd een opvallende hoed. Hij is gelukkig samen met zijn Kat, die teksten vertaalt en nog niet zo lang geleden kanker heeft overwonnen. Hoewel, dit onderwerp blijft wel als een donker wolk boven hun gelukkig leven hangen. Alphonse heeft zijn muzikantenleven aan de wilgen gehangen en grijpt terug naar zijn instrumenten als hij gevoelens van zich wil afspelen of juist wilt oproepen.
Zeer verdienstelijk klust hij bij particulieren thuis. Alphonse heeft echter een bepaalde uitstraling waardoor zijn klanten het gevoel hebben alles met hem te moeten delen. Van burenruzies tot buitenechtelijke kinderen of van dromen tot verlangens. Alphonse laat het over zich heen komen en helpt waar hij kan. Van adviezen, tot het brengen van klanten naar het ziekenhuis of het bezorgen van boodschappen aan vluchtelingen. Dit doet hij allemaal vanuit zijn hart, alleen kijkt Kat daar soms anders tegenaan. Zij komt vaak op de tweede plek en moet het goede hart van Alphonse met anderen delen. Hij wil geen Jezus zijn, maar Annelies Verbeke weet het verhaal zo te schrijven dat er geen ontkomen aan is voor hem…
Wat een boeiend boek is dit. Ondanks dat Verbeke soms vervalt in iets teveel ‘mooi schrijverij’, bleef ik zeer geïnteresseerd in Alphonse. Het is ongelooflijk om te lezen hoe iemand zo’n groot hart heeft en zo graag voor iedereen wilt zorgen en naar iedereen wilt luisteren. Als hij echt zou bestaan zou hij zeker een goeroe kunnen zijn of misschien zelfs een moderne Jezus. Iedereen mag in zijn omgeving zijn wie hij wilt zijn, zonder enkele veroordeling, prachtig! Ik ben echter niet zo blij met de afloop van het boek, wat ik daarmee bedoel moet je uiteraard zelf lezen.
Covertekst Wanneer Simon Sinkelberg, beter bekend als cartoonist Zink, breekt met de redactie van zijn krant, gaan alle remmen los. Hij scheurt weg in zijn auto en neemt een jonge vrouw mee die met een cellokoffer staat te liften. Wat volgt is een dollemansrit die steeds mysterieuzere trekken krijgt, zeker wanneer Simons verleden hem onderweg komt inhalen. Waar wil de celliste heen? En wat zou er werkelijk in haar koffer zitten? De linkshandigen is een even groteske als meeslepende roman over het karikaturale, over ironie, privacy en ‘de sinistere gave van de linkshandigheid’.
191 pagina’s Uitgeverij De Arbeiderspers, Amsterdam ISBN 978 90 295 8966 6 NUR 301
Recensie Vol enthousiasme begon ik aan het boek wat zeer humoristisch is vormgegeven. Echter belande ik vlak daarna in een periode die iedereen vroeg of laat een keer mee zal maken. Ik hoop alleen niet zoals ik dat nu heb meegemaakt. Na mijn eerste dag in dit boek zat ik ineens aan het sterfbed van mijn oma. Dat ze een heel mooi en lang leven heeft gehad zal ik zeker niet bediscussiëren, alleen de manier waarop ze is gegaan wel. Dat je op je 84ste een heup breekt snap ik nog en dat je heel goed uit de operatie komt ook. Ze probeerde ondanks haar dementie de draad weer op te pakken. Ze had zelfs al fysiotherapie gehad. Maar de complicaties die zeer onverwachts kwamen voor iedereen, snap ik niet. Een maagbloeding en ook nog een longontsteking. Hoe verzin je het? Beter worden ging ze niet meer, we konden alleen nog de pijn laten bestrijden. Het werd morfine. Toen ik aankwam in het ziekenhuis was ze nog bij kennis, maar slecht aanspreekbaar. Ik zag gelukkig wel herkenning in haar ogen toen ik bij haar kwam staan. Daarna is ze in een diepe slaap gegleden die nog twee hele dagen heeft geduurd. Ten overstaan van de familie kon ze na die lange strijd eindelijk loslaten en is ze aan een nieuw avontuur begonnen.
Gedurende die dagen heb ik geprobeerd ook het avontuur van Simon en de celliste Katharina te volgen. Ik moet eerlijk bekennen dat de beelden die ik bovenstaand heb beschreven meer op mijn netvlies stonden dan de letters die ik las. Dat doet overigens niets af aan het werk van Weijts. In een andere situatie had ik vast zaken gezegd zoals dat ik het verhaal van Simon bijzonder vind. Dat ik benieuwd ben waarom hij zo op de vlucht is of waar hij naar opzoek is. Dat hij zaken probeert goed te doen, maar het eigenlijk ook heel erg verknalt. Dat ik het boeiend vind dat hij met bepaalde zaken kan leven en dat ik mij afvraag of dat werkelijk zo is. En dan niet te vergeten Katharina. Een moeilijk te doorgronden personage, die mondjes maat zaken over haarzelf los laat. Het enige wat ze op het eerste gezicht gemeenschappelijk hebben is hun linkshandigheid.
Donderdag nemen we afscheid van mijn oma en dit boek zal mij altijd blijven herinneren aan deze periode.
Lees hier wat mijn mede-bloggers van ‘Een perfecte dag voor literatuur’ van dit boek vonden.
Covertekst Op een dag wordt de Londense Julia, echtgenote en moeder, geconfronteerd met de gewelddadige dood van haar zusje Kate in Parijs. Ze vindt steun bij Kates huisgenote en beste vriendin, die zich steeds meer laat ontvallen over het dubbelleven dat Kate leidde. Wanneer Julia dit tweede leven van haar zusje begint te onderzoeken, ontmoet ze de charmante en mysterieuze Lukas. Hij lijkt Kate gekend te hebben. Julia’s zoektocht wordt langzamerhand steeds obsessiever en ze belandt erdoor in een levensgevaarlijke wereld. Kan ze daaruit nog ontsnappen?
384 pagina’s Ambo|Anthos uitgevers, Amsterdam ISBN 978 90 414 1725 1
NUR 301
Recensie In 2013 las ik ‘Voor ik ga slapen‘. Ik vond het een boek waar je tijdens het lezen een onderbuikgevoel van krijgt. Toen ik van de uitgeverij de vraag kreeg of ik ‘Tweede leven’ onder embargo wilde lezen zei ik volmondig ja. Nu is het boek overal verkrijgbaar en mag ik ronduit vertellen wat ik er van vind.
Julia is een succesvolle fotografe en is getrouwd met Hugh, chirurg. Samen hebben ze de zorg voor Connor, de zoon van Kate. Kate was op dat moment niet in staat om voor Connor te zorgen en daarom besloten Julia en Hugh hem in huis te nemen. Af en toe belt Kate midden in de nacht op, ze wil haar zoon terug. Vaak is dit in een dronken bui. Als er weer een telefoontje over Kate komt is zij het slachtoffer geworden van een misdrijf. Julia vind dat de politie te weinig van zich laat horen en gaat zelf naar Parijs om op onderzoek uit te gaan. Ze ontmoet daar het huisgenootje van Kate, Anna, waar ze het ontzettend goed mee blijkt te kunnen vinden. Door Anne leert ze Kate op een andere manier kennen. Kate en Anna zochten via internet wel eens gezelschap van mannen. Gezellig voor een avondje om online te kletsen, maar ook wel eens voor een echte afspraak. Zou een van die afspraken iets met haar dood te maken kunnen hebben? Julia kan dit idee niet loslaten en gaat op het internet op onderzoek uit. Daar ontmoet ze Lukas. Hij komt geregeld op internet om te kletsen en wil Julia wel helpen met zoeken.
Ondertussen moet Julia dealen met een zoon die treurt om zijn echte moeder en daar moeilijk over praat. En ze moet Hugh zien te overtuigen van haar eigen onderzoek, want de zaken lopen niet zo soepel tussen hun. Julia moet allerlei ballen in de lucht houden, het onderzoek naar Kate, haar zoon, haar man en haar bedrijf. Maar er is een ding wat steeds meer tijd in beslag neemt. Een ding wat al haar aandacht opslokt. Het lijkt bijna een tweede leven…
Ook nu had ik continue een onderbuikgevoel tijdens het lezen. Iets klopt er niet, er hangt iets in de lucht, maar wat? Het boek kabbelt soms een tijdje voort, maar dat is gewoon niet te vertrouwen. Het is knap dat SJ Watson voor de tweede keer mij dit gevoel bezorgd. Hij neemt je mee in een ogenschijnlijk verdrietige maar overzichtelijke situatie, maar dat is allemaal schijn. En als je denkt dat je weet hoe het zit, dan heb je het gewoon keihard mis. Lees dit boek!
Covertekst Het is 1552. De pasgetrouwde katholieke Lideweij en protestantse Andries hebben een nauwe band met prins Willem van Oranje. Wanneer het politieke klimaat onder de katholieke koning Filips verandert en de prins genoodzaakt is te vluchten, vestigt het stel zich in Naarden. Hier wanen ze zich veilig, tot een verschrikkelijk lot het stadje treft.
773 pagina’s Dwarsligger – Ambo | Anthos uitgevers, Amsterdam ISBN 978 90 498 0372 8
NUR 305
Recensie Dit boek wilde ik al super super lang lezen. Afgelopen december kreeg ik, als ambassadeur van Dwarsligger, dit exemplaar met een prachtig Sinterklaasgedicht. Lucky me! Op de laatste dag van het jaar besloot ik om te beginnen in dit boek en ik kon niet meer ophouden. Op 2 januari heb ik tot half twee ’s nachts gelezen om deze ‘dikke pil’ uit te lezen. Doordat ik zo onder de indruk was van dit boek kon ik niet meteen weer in een ander boek beginnen. Graag leg ik uit waarom.
Lideweij is opzoek naar dokter Andries Giffioen. Haar vader is ernstig ziek en tot nu toe heeft zijn eigen arts nog niets voor hem kunnen doen behalve aderlaten. Lideweij vertrouwt dit niet en besluit de gerenommeerde arts Griffioen in te schakelen. Gelukkig weet hij het leven van haar vader te redden. Ondertussen ontstaat er iets tussen Lideweij en Andries. De vader van Lideweij is absoluut tegen die liefde, aangezien ze beide een ander geloof aanhangen. Lideweij kan deze liefde niet aan zich voorbij laten gaan, want sinds de dood van haar moeder is ze altijd bij haar vader gebleven. De band tussen de twee wordt onherstelbaar gebroken.
Andries wordt op een gegeven moment door Willem van Oranje gevraagd om aan de sluiten bij zijn groep artsen in Breda. Hij besluit er op in te gaan en maakt vele geboortes en ziektes in de familie mee. Lideweij verhuist mee met Andries naar Breda, ondanks dat ze verdriet heeft van de breuk met haar vader. Andries ziet ze niet veel omdat hij ook mee moet met Willem op veldtochten. Haar keus om haar vader achter te laten is niet voor niets, want hun liefde houdt stand. Ze stichten samen een gezin en Lideweij kan daardoor langzaam haar verdriet iets meer achter haar laten. Tot het moment dat er een oorlog ontstaat tussen de geuzen en de katholieken. Lideweij en Andries vluchten samen met de kinderen naar Naarden, Willem van Oranje probeert te vechten wat hij kan, maar is het genoeg?
Van het begin tot het eind heb ik zeer geboeid in dit boek zitten lezen. Het is een geschiedenisles waar je U tegen zegt, zonder dat het een moment saai of belerend wordt. Lideweij kruipt onder je huid en ook Willem van Oranje blijkt een boeiend persoon te zijn.
Na één scene heb ik even het boek dichtgeslagen om het te laten bezinken. Nooit geweten dat dit soort zaken speelden en hoe gruwelijk sommige dingen in die tijd konden zijn. Hou je van historische romans? Dan is dit echt een MUST (met hoofdletters) read! Ik ben heel erg blij dat ik 2015 met dit boek heb kunnen inluiden. Ik hoop dat Simone van der Vlugt nog meer van dit soort historische romans gaat schrijven, zo lees ik haar het liefst.
Bedankt Dwarsligger voor dit exemplaar, dankzij jullie een boek kunnen lezen van mijn wenslijst!
Jenny's Bookcase 