Deze pagina is speciaal voor boeken en/of schrijvers die een ereplaats verdienen op de boekenplank.

De eerste schrijver is Frans Vlastuin (1952 -2012) met De Waterdans (2002). 

Frans krijgt een speciaal plekje omdat ik de schrijver persoonlijk heb gekend en hij onverwachts recentelijk is overleden. Jammer genoeg heeft hij niet meer boeken geschreven. Na zijn overlijden ben ik zijn boek gaan lezen, wat ik jaren eerder had moeten doen. Het is een prachtig boek wat een mooie beschrijving geeft van zijn jeugd in de jaren zestig en zijn fanatisme voor The Beatles. Uiteraard mag een recensie van zijn boek niet ontbreken.

Dag lieve Frans, hiermee hoop ik je werk nog een mooie ereplaats te kunnen geven en andere te prikkelen het ook te lezen.

“Je hoeft niet te doen wat je niet wilt, geniet van het leven, alles komt toch goed”,  p.25 in De Waterdans – Frans Vlastuin.

De tweede schrijver is A.F.Th van der Heijden met het boek Tonio (2011). 

Het is een ode aan zijn zoon, waarin hij als vader beschrijft hoe hij heen en weer wordt geslingerd tussen allerlei gevoelens. Schuld, verdriet, woede en onbegrip. Als je tussen al je verdriet door zo’n mooi eerbetoon over je zoon kan neerzetten, dan verdien je gewoon een ereplaats (zie recensie).

 

De derde schrijfster is Eva Kelder met het boek Het leek stiller dan het was (2014). 

Dit boek heeft mij zeer persoonlijk geraakt. Het thema ‘gezien willen worden’ heeft een belangrijke plek in dit boek en is prachtig uiteengezet door Eva Kelder in het verhaal van Seije. Mijn recensie over het boek tref je hier.