Covertekst
Emilia en Bruch zijn weliswaar gelukkig getrouwd maar hun relatie is gegrondvest op een leugen. Als ze elkaar net ontmoeten, verzwijgt Emilia een belangrijke gebeurtenis. Aanvankelijk lijkt dit hun liefde niet te belemmeren en lange tijd denkt ze dat ze ermee wegkomt. Maar door een ogenschijnlijk onbeduidend incident wordt ze geconfronteerd met de onmogelijkheid daarvan. Moet ze eerlijk zijn tegenover haar man? Of is het voor sommige dingen te laat om ze nog te openbaren?
[…] Emilia en Bruch zijn verhuisd naar de provincie en hebben als gezin een veilige cocon gebouwd. Die cocon wordt niet alleen bedreigd door Emilia’s geheim, maar ook door het stijgende water dat hun buitendijkse huis bereikt. […]

159 pagina’s
Uitgeverij Van Oorschot, Amsterdam
ISBN 978 90 282 6164 8

Recensie
Dit boek las ik op mijn vrije dag in een ruk uit, maar wat vond ik er eigenlijk van?

Twee succesvolle mensen met een drukke baan zijn in alle haast op weg naar de schouwburg in Amsterdam. Ze bezoeken een voorstelling van een vriend. Deze voorstelling maakt iets los bij Emilia, want het doet haar denken aan haar verleden. Een traumatische gebeurtenis vond daar plaats, een gebeurtenis die ze nooit heeft gedeeld met Bruch. Het voelt alsof het te laat is omdat nog met hem te delen, maar het ligt steeds op het puntje van haar tong. In haar werk probeert Emilia levens van anderen te analyseren en te beredeneren, een veilige situatie om maar even niet aan haar eigen leven te denken. Spanningen tussen haar en Bruch bouwen op en het helpt niet dat hun huis in een zone staat waar het wassende water een bedreiging vormt. Bruch wil kosten wat kost niet evacueren en vasthouden aan een façade terwijl Emilia van binnen heel hard roept dat ze weg wilt. Het water staat hun letterlijk en figuurlijk aan de lippen.

Wat is het toch heerlijk om je enkele uurtjes te kunnen verliezen in een boek. In korte tijd gebeurd er van alles in het verhaal en springt het van het heden naar het verleden. Er is een bepaalde spanning door het geheim dat Emilia bij zich draagt, maar ook de gelaagdheid en de metaforen zijn prachtig. Het is letterlijk noodweer in hun omgeving, want het water waar hun huis aan staat stijgt, maar ook hun relatie verkeerd in noodweer. Zo zitten er nog meer van dit soort verwijzingen in dit boek, wat maakte dat ik het in een keer uit wilde en moest lezen. Dit is typisch zo´n boek dat je onder genot van een goed glas met boekliefhebbers moet bespreken.